Thursday, August 19, 2010

က်ေနာ္နဲ႕ Singapore 2010 YOG အပိုင္း (၄)

ဒီေန႕ဆိုရင္ေတာ့ Singapore Youth Olympic Game စခဲ့တာ ၆ ရက္ေၿမာက္သြားခဲ့ပါၿပီ။ က်ေနာ္တာဝန္က်ေနတဲ့ YOV မွာေတာ့က်ေနာ္ ၅ရက္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ၿပီးၿပီၿဖစ္ပါတယ္။ ဒီအပိုင္း ၄ မွာေတာ့ YOG ရဲ့ေကာင္းတာေတြထက္ဆိုးရြားတဲ့အေၾကာင္းေတြကိုပိုေရးၿဖစ္မယ္
လို႕ထင္တယ္ဗ်ာ။ အဆိုးၿမင္ဝါဒရွိေတြမ်ားတယ္ပဲေၿပာေၿပာ၊အေကာင္းမၿမင္ႏိုင္ဘူးပဲဆိုဆိုအမွန္ကိုေတာ့ေရးၿပရမယ္လို႕က်ေနာ္ယူဆ
မိတယ္။ အဆိုးေတြမေၿပာခင္အေကာင္းေလးစေၿပာရရင္ေတာ့ၾသဂုတ္လ ၁၅ ရက္ေန႕မွာက်ေရာက္တဲ့က်ေနာ့္ရဲ့ ၃၁ ႏွစ္ေၿမာက္ေမြးေန႕
ကို ၁၄ရက္ေန႕နဲ႕၁၅ရက္ေန႕အကူးညလည္ေကာင္မွာ YOV ရဲ့ HRW Centre 1မွာက်ေနာ့္လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တၿခားVolunteer ၆ေယာက္ နဲ႕အတူေမြးေန႕celebrate လုပ္ၾကၿပီးက်ေနာ္အတြက္ပထမဆံုးေမြးေန႕လက္ေဆာင္ကို YOG 2010 ကေနလက္ခံရရွိခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့က်ေနာ့္တာဝန္ခ်ိန္က ၁၄ရက္ေန႔ည ၁၁၃၀မွာၿပီးမယ္ဆိုေပမယ့္ေမြးေန႕မွာအလုပ္လုပ္ရင္လက္ေဆာင္ရမယ္ဆိုေတာ့
မန္ေနဂ်ာကည ၁၂ နာရီထိေနလိုက္ရင္ရမယ္ဆိုလို႕ေနၿဖစ္သြားတာပါ။ အဲ့ဒီေန႕ကအိမ္ကို မနက္ ၂နာရီထိုးခံနီးမွၿပန္ေရာက္ပါတယ္။
အဲ့ဒီေန႕ကေတာ့လုပ္စရာမယ္မယ္ရရမရွိပဲ Opening Ceremony Live Show ကိုပဲအကုန္လံုးထိုင္ၾကည့္ၿဖစ္ခဲ့တာပါ။ အစမ္းေလ့က်င့္တံုး
ကရွဳပ္ယွက္ခပ္ၿပီးအၾကည့္ရဆိုးသေလာက္တကယ့္ေန႕မွာေတာ့အေတာ္ေလးမဆိုးဘူးလို႕ေၿပာရမွာပါ။ ဖြင့္ပြဲရဲ့တကယ့္အသက္အပါဆံုးနဲ႔
အေကာင္းဆံုးကေတာ့မီးရွဴးတိုင္ကို Marina Bay ေရၿပင္ထဲကေန Phoenix ငွက္ပံုစံၿပဳလုပ္ထားတဲ့ေရယာဥ္တစ္ခုကေရွ႕ေၿပးနဂါးေလွ ၁၀စင္းနဲ႕အတူသယ္ေဆာင္လာတဲ့ၿပကြက္ပဲၿဖစ္ပါတယ္။ ငွက္ရဲ့ေတာင္ပံေတြကိုေရပန္းနဲ႕သရုပ္ေဖာ္ထားၿပီးမီးေရာင္စံုေတြေၾကာင့္အရမ္း
ကိုလွပၿပီးမဟာဆန္တဲ့မီးရွဴးတိုင္သယ္ေဆာင္တဲ့ၿပကြက္လို႕ေၿပာရမွာပါ။ ေလွကိုကမ္းေၿခမွာကပ္တာမဟုတ္ပဲေရေပၚ platform တစ္ခု
မွာကပ္ၿပီးမီးရွဴးတိုင္သယ္ေဆာင္တဲ့သူက platform ေပၚကေနေၿပးၿပီးလက္ဆင့္ကမ္းသြားတာၿဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးကိုင္ရတဲ့သူက
ေတာ့စလံုးရြက္ေလွအသင္းရဲ့ World Champion 2 ခါရထားတဲ့အသက္ ၁၆ ႏွစ္အရြယ္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပါ။

ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနားၿပီးလို႕အားကစားသမားကေလးေတြနဲ႕အတူပါသြားတဲ့လမ္းၿပ၊ စကားၿပန္၊ ႏိုင္ငံကိုယ္စားၿပဳကိုယ္စားလွယ္မ်ားရဲ့အရာရွိ
ေတြက်ေနာ္တို႕ YOV ကိုၿပန္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ၿပသနာနဲ႕စေတြ႕ရပါေတာ့တယ္။ ၂၀၁ ႏိုင္ငံေသာႏိုင္ငံေတြရဲ့စကားၿပန္ volunteer ေတြအတြက္ညလည္စာကူပြန္ ၂၀၀ ကိုသူတို႕မန္ေနဂ်ာကေတာင္းဆိုလာပါတယ္။ က်ေနာ္တို႕ division ကကူပြန္ ၂၀၀ ကိုခ်က္ခ်င္းေပး
လိုက္ႏိုင္ေပမယ့္စားေသာက္ခန္းမွာလူ ၂၀၀ အေတြက္စားစရာအသင့္ရွိမေနပါဘူး။ ဒီၾကားထဲၿဖစ္ပံုကပြဲစဖို႕ေတာင္မၾကံေသးဘူး Marina Bay မွာတာဝန္က်တဲ့စလံုးစစ္တပ္ရဲ့လုပ္အားေပးတစ္ေယာက္ကသူရတဲ့စားစရာဘူးမွာပါတဲ့လံုးဝအစဥ္မေၿပေသာစားစရာကိုဓာတ္ပံုရိုက္
ၿပီးအြန္လိုင္းေပၚတင္လိုက္လို႕ေနာက္ေန႕သတင္းစာၾကီးေတြနဲ႕အထင္ကရအြန္လိုင္းဝက္ဆုိဒ္ေတြမွာခ်က္ခ်င္းအထူးသတင္းၾကီးေတြအေနနဲ႕
ေဖာ္ၿပလိုက္တာစလံုးႏိုင္ငံသားမ်ားရဲ့အက်င့္အတိုင္းဝက္ဝက္ကြဲေအာင္မီဒီယာမ်ိဴးစံုကေန feedback ေတြတက္လာပါေတာ့တယ္။

ဒီၿပိဳင္ပြဲၾကီးတစ္ခုလံုးအတြက္အစားအသက္ကန္ထရိုက္ကိုေတာ့အစိုးရဲ့နဲ႕ပတ္သတ္မွဴရွိတဲ့ SATs ဆိုတဲ့အင္အားၾကီး public listed company ၾကီးတစ္ခုရဲ့လက္ေအာက္ခံ Singapore Food Industry (SFI) နဲ႕ေဒၚလာ ၅.၅သန္းတန္စာခ်ဳပ္နဲ႕ခ်ဳပ္ဆိုထားတယ္လို႔ဆိုပါ တယ္။ ဒီအစားအေသာက္ညံဖ်င္းမွဳရဲ့ဂရက္ေၾကာင့္က်င္းပေရးေကာ္မတီဟာကန္ထရိုက္နဲ႔အလွ်င္အၿမန္ညွီႏွိဳင္းမွဴေတြၿပဳလုပ္ၿပီးေတာ့
အစားအစာေတြအားလံုးအတြက္ပိုမိုေကာင္းမြန္ေစရပါမယ္လို႕ကတိၿပဳသြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္က်ေနာ္တို႕ YOV မွာေတာ့ညတြင္းခ်င္း
အစားအေသာက္တင္သြင္းတဲ့ကန္ထရိုက္ကိုအေၿပာင္းအလဲလုပ္ၾကပါတယ္။ က်ေနာ္စိတ္ထင္တာေၿပာရရင္ေတာ့ ၅.၅သန္းတန္စာခ်ဳပ္
ကေတာ့လြယ္လြယ္ေလးပ်က္သြားမွာမဟုတ္တဲ့အတြက္လူအမ်ားအၿမင္လဲေကာင္းေအာင္သူမွာလဲမႏိုင္တာေတြလုပ္ေနရတာကိုေလ်ာ့က်
ေစတဲ့အေနနဲ႕ SFI လက္ေအာက္ခံေနာက္ထပ္ company ေလးတစ္ခုကိုတာဝန္ခံဖို႕ၿပန္ေပးလိုက္တယ္လို႕ပဲထင္မိတယ္။ တၿခားေနရာ
ေတြမွာေတာ့ SFI ကေနပဲဆက္ၿပီးအစားအစာေတြေကြ်းတယ္လို႕သိရတယ္။ သိသိသာသာပါပဲကန္ထရိုက္ေၿပာင္းၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ အစားအေသာက္အေတာ္ေလးေကာင္းလာတာေတြ႕ရတယ္။ ဒီလိုကန္ထရိုက္ကိုေၿပာင္းလဲေနရတဲ့အတြက္ခုနကလူအေယာက္ ၂၀၀ အတြက္ညလည္စာစီစဥ္ေပးဖို႕ဆိုတာဘယ္နည္းနဲ႕မွမၿဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ အဲ့ဒီေတာ့လူေတြကဆူဆူပူပူေတြလုပ္ၾကပါတယ္။ အၿဖဴေကာင္တစ္
ေယာက္ဆိုရင္သူ႕မွာသယ္ယူပို႕ေဆာင္ေရးမွာအစဥ္မေၿပလာရတဲ့အထဲစားစရာကလဲမရေတာ့အေတာ္ကိုဆူပူသြားၿပီးဒီပြဲၾကီးဟာစကၤာပူ
အတြက္သိပ္ၾကီးၿပီးအစစအရာရာလိုအပ္ခ်က္ေတြနဲ႕ၿပည့္ေနတယ္လို႕စိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႕ေၿပာသြားပါတယ္။ တကယ္လဲဟုတ္ေနတယ္လို႕ေၿပာ
ရမွာပါ။ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာလိုအပ္ခ်က္ေတြရွိေနေပမယ့္အားကစားသမားေတြအတြက္ေတာ့အဲ့ဒီေန႕ကစားစရာေတြည ၁ နာရီထိုးတဲ့
အထိေတာင္အစဥ္သင့္ရွိေနတာေတြ႕ရပါတယ္။

၁၆.၀၈.၂၀၁၀

ေနာက္ေန႕ညေနပိုင္းအလုပ္အတြက္တာဝန္က်တဲ့ေန႕ကေတာ့ဒီ YOG Volunteer ေတာက္ေလွ်ာက္မွာအပင္ပန္းဆံုးအလုပ္လို႕ေၿပာရမွာ
ပါ။ Village ၾကီးတစ္ခုလံုးဟာ ၂၁ ရာစုရဲ့ေခတ္မွီေသာကမၻာ့ပထမတန္းစားအဆင့္မွာရွိေနေပမယ့္က်ေနာ္တို႕ HRW အခန္းေတြမွာအလုပ္ လုပ္ၾကရတဲ့ပံုစံကေတာ့ ၁၉ရာစုေခတ္ကာလကကြန္ၿပဳတာမေပၚခင္ေခတ္တစ္ခုမွာအလုပ္လုပ္ေနရတယ္လို႕ကိုယ့္ကိုကိုယ္ခံစားမိပါတယ္
ၿဖစ္ပံုကေတာ့အဲ့ဒီေန႕မွာသူတို႕ရဲ့အစီအစဥ္တစ္ခုၿဖစ္တဲ့ world culture programm မွာလုပ္အားေပးၾကတဲ့ စကၤာပူ ရဲ့ အထက္တန္းေက်ာင္းတစ္ခ်ိဳ႕ကကေလးေတြရဲ့လုပ္အားေပးကာလေနာက္ဆံုးေန႕ၿဖစ္ၿပီးသူတို႕အတြက္ရမယ့္ အသိအမွတ္ၿပဳေၾကာင္း
လက္မွတ္၊ YOG Limited Edition ရင္ထိုးနဲ႕၊ Universal Studio မွာၿပဳလုပ္မယ့္ party ဝင္ခြင့္တို႕ကိုထုတ္ေပးဖို႕ၿဖစ္ပါတယ္။ certificate
ေတြဟာနာမည္နဲ႕တကြရွိေနတာေၾကာင့္ဘယ္သူဟာေတာ့ၿဖင့္ဘယ္ပံုးထဲမွာရွိေနတယ္ဆိုတာကိုရွာဖို႕ၿဖစ္လာပါတယ္။ လူေပါင္း ၅၀၀၀ ေလာက္ကိုတစ္ပံုးစီဖြင့္ရွာဖို႕မၿဖစ္ႏိုင္တာေၾကာင့္ပံုးနံပါတ္ေတြေပးထားၿပီးဘယ္ပံုးမွာဘယ္သူဆိုတာကိုပံုႏိုပ္စက္ကစီစဥ္ေပးလိုက္ပါတယ္။
ခက္တာကရွာဖို႕အတြက္ A3 size စာရြက္ၾကီးေတြမွာ printing လုပ္ထားတဲ့သူတို႕ရဲ့နာမည္ေတြ၊ ပါဝင္ရတဲ့အခန္း၊ ရာထူးနဲ႔ လံုၿခံဳေရးကုတ္နံပါတ္ေတြကိုပဲေဖာ္ၿပထားတယ္။ ေဘးမွာေတာါဘယ္ပံုးမွာရွာရမယ္ဆိုတာေတာ့ပါတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီအခန္းကိုေရာက္ၿပီးဘယ္
လိုရွာရမယ္ဆိုတာရွင္းၿပတာနားေထာင္ၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့က်ေနာ္နဲ႕တူတူတာဝန္ထမ္းေဆာင္ရမယ့္တၿခားေက်ာင္းသားမဟုတ္တဲ့
company executive အဆင့္ရွိတဲ့ adult volunteer ႏွစ္ေယာက္သံုးေယာက္ေလာက္ဟာတစ္ေယာက္မ်က္နာတစ္ေယာက္ၾကည့္ၿပီးဘာ
ၿပန္ေၿပာရမွန္ူေတြမသိၿဖစ္ကုန္ၾကပါတယ္။ ဒါနဲ႕အေတြ႕အၾကံဳရွိၾကတဲ့လူတိုင္းၿပီၿပီခ်က္ခ်င္းထုတ္လိုက္တဲ့ေမးခြန္းကေတာ့ဒီစာရြက္ေတြရဲ့
မူရင္း soft copy ဘယ္မွာလဲဆိုတာပါပဲ။ print လုပ္ထားတဲ့ file အရ excel နဲ႔လုပ္ထားတယ္ဆိုတာသိေတာ့ soft copy ရရင္ excel နဲ႕ရွာ
ဖို႕လုပ္ၾကမယ္ဆိုတာကိုတိုင္ပင္စရာမလိုပဲခ်က္ခ်င္းသေဘာေပါက္လိုက္ၾကတာပါ။ စိတ္မေကာင္းစရာကေတာ့ soft copy လဲမရွိတဲ့အၿပင္
computer တစ္လံုးမွလဲမရွိပါဘူးတဲ့၊ ေၿပာေနဆိုေနရင္အခ်ိန္ေတြသာကုန္သြားမယ္ၿပီးမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာသိေတာ့ခ်က္ခ်င္းပဲမနက္
တာဝန္က်တဲ့လူေတြစီကေနလက္လႊဲယူၿပီးဒီလို manual ကိုပဲဘယ္လိုနည္းနဲ႕ၿမန္ေအာင္လုပ္မလဲဆိုတာကိုစဥ္းစားၿပီးတစ္မနက္လံုး copy တစ္ခုထဲမွာလူတစ္ေယာက္ကဒိုင္ခံရွာေနၿပီးက်န္တဲ့လူေတြက certificate ေတြထုတ္ေပးတဲ့စနစ္ကေန copy ကို ၃ ေစာင္လုပ္၊ လူ ၃ ေယာက္ကရွာ၊ က်တဲ့သူေတြကပံုးေတြမွာတာဝန္ယူဆိုၿပီးစနစ္ကိုေၿပာင္းၿပီးလုပ္လိုက္တာေက်ာင္းအားလံုးေပါင္း ၂၀ ေလာက္ကေန
ကေလးအေယာက္ ၃၀၀ကေန ၄၀၀ ၾကားအတြက္လက္မွတ္ေတြကိုထုတ္ေပးၿပီးၿဖစ္သြားပါတယ္။ ဒါေတာင္စိတ္မရွည္ႏိုင္၊ ၿဖစ္ေနတဲ့ပံုကို
အားမရ၊ လုပ္ေနၾကရတဲ့လူေတြကိုသနားတဲ့ေက်ာင္းဆရာ၊ဆရာမေတြကေနသူတို႕ေက်ာင္းေတြအတြက္သူတို႕ကသူတို႕ရွာေပးၾကလို႕ည
၁၀နာရီခြဲေလာက္မွာအားလံုးလက္စသတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ မဟုတ္ရင္ေတာ့မနက္ပဲမိုးလင္းမလားလို႕ေတာင္ထင္ၾကပါတယ္။

၁၇.၀၈.၂၀၁၀
ဒီေန႕ေတာ့ရံုးကေနေဆးခြင့္ယူၿပီးေတာ့ YOG ကိုေန႕လည္ပိုင္းတာဝန္ခ်ိန္အတြက္ခ်ီတက္ရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့သြားရမွာေၾကာက္ေန
တာအမွန္ပဲ။ certificate ေတြေတာ့ေစာင့္ေနမွာပဲဆိုၿပီးေတာေလ။ ဟိုေရာက္ေတာ့တာဝန္သတ္မွတ္ၾကတဲ့အခါဘယ္သူ certificate room ကိုသြားမလဲဆိုေတာ့က်ေနာ္ပဲလက္ေထာင္လိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ITE ကေက်ာင္းသားကုလားေလးႏွစ္ေယာက္ကလဲသူတို႔
လဲအဲ့ဒီကိုလိုက္မယ္ဆိုေတာ့ေအးေဆးေပါ့။ သူတို႕ကပံုးထဲကေနလက္မွတ္ထုတ္တာ professional ၿဖစ္ေနၾကၿပီေလ။ ဒီေန႔ေတာ့ေက်ာင္း
ေတြသိပ္မရွိေတာ့ေအးေဆးၿဖစ္သြားၿပီ၊ မေန႕ကက်ေနာ္တို႕စီမံခဲ့တဲ့ဟာကိုပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့စနစ္တစ္ခုၿဖစ္ေအာင္ modify လုပ္ထား
တယ္ဆုိေတာ့မဆိုးဘူးလို႕ေၿပာရမွာပါ။ ဒါ့အၿပင္ဒီေန႕မွာေနာက္ဆံုးတာဝန္က်တဲ့ individual volunteer ေတြကိုပဲလက္မွတ္ထုတ္ေပးရ
မွာဆိုေတာ့အရမ္းၾကီးဟိုေန႕ကလိုအံုးအံုးကြ်တ္ကြ်တ္ၿဖစ္မေနပါဘူး။ ပံုမွန္ေလးနဲ႕ပဲၿပီးသြားပါတယ္။ ဒါနဲ႕ေနာက္ေန႕ရံုးတက္ရမွာဆိုေတာ့
ေစာေစာအိမ္ၿပန္ၿဖစ္သြားတယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ yahoo သတင္းေပၚမွာ YOG ရဲ့ၿပိဳင္ပြဲက်င္းပေနတဲ့ ၃ေနရာမွာအစာအဆိပ္သင့္ၿဖစ္ၿပီး
volunteer အေယာက္ ၃၀ ေလာက္ဝမ္းသြား၊ဗိုက္နာတဲ့ေဝဒနာေတြခံစားရတယ္လို႕ေတြ႕ရတယ္။ ၁၉ရက္ေတာ့ထုတ္သတင္းစာေတြမွာ
ေတာ့စကၤာပူအစိုးရရဲ့က်န္းမာေရးဝန္ၾကီးဌာန၊ ပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးဝန္ၾကီးဌာန၊ နဲ႕ YOG က်င္းပေရးေကာ္မတီတို႕ကေနအေသး
စိတ္စံုစမ္းမွဳေတြလုပ္သြားၿပီး၊ အေရးတၾကီးအဆင့္နဲ႕ေသၿခာကိုင္တြယ္မယ္လို႕ဆိုပါတယ္။ YOG ကာလအတြင္း ဒုတိယေၿမာက္
အစားအစာနဲ႕ပတ္သတ္တဲ့ၿပသနာပါ။

ၿမန္မာႏိုင္ငံကိုယ္စားၿပဳအသင္းအေနနဲ႕ၿမွားပစ္၊ ေၿပးခုန္ပစ္၊ တိုက္ကြမ္ဒိုနဲ႕အေလးမအားကစားေတြမွာပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္လာတယ္လို႕သိရပါ
တယ္။ တၿခားအားကစားေတြအသံမၾကားေပမယ့္တိုက္ကြမ္ဒိုမွာေတာ့တတိယေနရာလုပြဲမွာစလံုးႏိုင္ငံကိုယ္စားၿပဳေကာင္ေလးကိုအမွတ္
တမွတ္ထဲနဲ႕ကပ္ၿပီးရွံဳးႏိုမ့္သြားရလို႕စိတ္မေကာင္းၿဖစ္မိပါတယ္။ အကယ္၍ ဒီဆုသာ ရလိုက္ရင္ က်ေနာ္တို႕ႏိုင္ငံအတြက္ ပထမဆံုးဆုတံဆိပ္တစ္ခုၿဖစ္လာမွာပါ။ ဒီတတိယဆုဟာစကၤာပူႏိုင္ငံအတြက္ပထမဆံုးဆုတံဆိပ္တစ္ခုလဲၿဖစ္ၿပီးဆုရတဲ့ေကာင္ေလး
အတြက္စထရိတ္တိုင္မ္းသတင္းစာမွာေကာ္လံၿပည့္ဂုဏ္ၿပဳခဲ့ၾကပါတယ္။ ခက္တာကဒီအားကစားမားရဲ့မိဘေတြမွာေတာ့သူတို႕သားရဲ့
ေအာင္ၿမင္မွဳ၊ ႏိုင္ငံကိုယ္စားၿပဳေအာင္ၿမင္မွဳကိုမ်က္ၿမင္ကိုယ္ေတြ႕အားေပးဖို႕အခြင့္မရခဲ့ရွာပါဘူး။ Suntec City မွာက်င္းပတဲ့တိုက္ကြမ္ဒို
ၿပိဳင္ပြဲကိုလက္မွတ္ရဖို႕နဲ႕သားကိုအားေပးဖို႕အတြက္တစ္ေနကုန္ေစာင့္ေသာ္လည္းေရာင္းခ်တဲ့လက္မွတ္ေတြအကုန္ကုန္ေနတဲ့အတြက္
ဝင္ခြင့္မရတာၿဖစ္ပါတယ္။ တကယ္တန္းေတာ့လက္မွတ္ေတြအကုန္ကုန္ေနေသာ္လည္းထိုင္ခံုတစ္ဝက္ေတာင္မၿပည့္တဲ့ၿပိဳင္ပြဲက်င္းပရာ
ေနရာကို live show ကေနၿမင္ရတဲ့အခါမွာေတာ့စလံုးေတြတေသာေသာညံေအာင္မီဒီယာေပါင္းစံုကဆူလိုက္တာဝန္ၾကီးကိုယ္တိုင္ဒီဟာ
ကိုေၿဖရွင္းရတဲ့စီေရာက္သြားပါေတာ့တယ္။

ဖတ္ဖို႕ဆႏၵရွိေသးရင္ က်ေနာ္နဲ႕ Singapore 2010 YOG အပိုင္း (၅)သို႕

Tuesday, August 10, 2010

က်ေနာ္နဲ႕ Singapore 2010 YOG အပိုင္း (၃)

ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ လေပါင္းမ်ားစြာေစာင့္ဆိုင္းခဲ့ၾကတဲ့ Singapore 2010 YOG ကိုေရာက္ရွိလာခဲ့ၾကပါၿပီ။ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့
Sunday 8th August မနက္ပိုင္းကစၿပီးကိုယ္တာဝန္က်တဲ့ YOV ကိုမနက္ ၇ နာရီေရာက္ႏိုင္ဖို႕အတြက္ မနက္ ၅ နာရီခြဲထဲကစၿပီး တက္
သုတ္ရိုက္ရပါေတာ့တယ္၊ ပထမဆံုးေန႕ေတြမွာေတြ႕တက္ရေလ့ရွိတဲ့ေနရာရွာမရတဲ့ကိစၥေတြၿဖစ္မွာဆိုးလို႕ ၾကိဳတင္သြားတာလဲပါပါတယ္။
သူတို႕ေပးထားတဲ့ Limited Edition Visa Card ကေတာ့မနက္ရထားလက္မွတ္ၿဖတ္တဲ့အခ်ိန္မွာသံုးလို႕မရေသးဘူးဆိုတာသိလိုက္ေတာ့
ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ရထားစီးတဲ့ကဒ္ကိုပဲစီးၿပီးသြားလိုက္ပါေတာ့တယ္။ အေစာထဲကေစတနာ့ဝန္ထမ္းလုပ္ပါမယ္လို႕ဆိုထားၿပီဒီေလာက္ေလး
မွအိတ္ထဲကစိုက္မထုတ္ခ်င္လဲသိပ္မေကာင္းပါဘူးေလလို႕ကိုယ့္ဟာကိုေၿဖေတြးမိလိုက္ေသးတယ္။ YOV ကို သြားဖို႕ shuttle bus စီးလို႕
ရတဲ့ boon lay station ေရာက္ေတာ့အေပါက္ဝကေနစၿပီးကဒ္ၿပားကိုစစ္ေဆးပါေတာ့တယ္။ ၅ မိနစ္ေလာက္ပဲေစာင့္ရၿပီး YOG Give Way
Bus နဲ႕ သြားတာ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ၾကာမွအဓိကဝင္ေပါက္ကိုေရာက္ေတာ့၆နာရီ ၄၀ေလာက္ရွိေနၿပီ။ အၿမန္လမ္းေလွ်ာက္သြားတာေတာင္
လံုၿခံဳေရးစစ္ေဆးတဲ့ဂိတ္ကိုေရာက္ဖို႕ ၈ မိနစ္နီးပါးေလာက္ေလွ်ာက္လိုက္ရတယ္။ ဒီၾကားထဲလမ္းညႊန္တဲ့ဆိုင္းဘုတ္ကေပ်ာက္သြားလို႕
နည္းနည္းေလးလည္သြားေသးတယ္ဗ်ာ။ လံုၿခံေရးဂိတ္မွာေတာ့က်ေနာ္တို႕ရဲ့ YOG ID ကဒ္ကို scan လုပ္ၿပီးစစ္ပါတယ္၊ ရဲကတဖက္ကေန
computer monitor ကိုၾကည့္ေနၿပီး၊ monitor မွာေတာ့က်ေနာ္ဓာတ္ပံုနဲ႕ကိုယ္ေရးအခ်က္အလက္ေတြေပၚလာတာေတြ႕ရတယ္။ ေပၚလာ
တဲ့ဓာတ္ပံုနဲ႕က်ေနာ္မ်က္နာတူမတူ၊ ကဒ္ၿပားကဓာတ္ပံုတူမတူ ၃ ခုတိုက္ဆိုင္စစ္ေဆးၿပီးမွဝင္ခြင့္ၿပဳလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ဆင့္မွာ
ေတာ့ပါလာတဲ့ပစၥည္းေတြကို X-ray စက္နဲ႕စစ္ေဆး၊လူကိုေတာ့တစ္ကိုယ္လံုးအေသးစိတ္သတၱဳရွာေဖြေရးကိရိယာနဲ႕ရွာပါတယ္။ နည္းနည္းေလးအသံထြက္တာနဲ႔ထြက္တဲ့ေနရာကိုလွန္ၿပရတယ္ဗ်၊ေတာ္ေသးတယ္၊ မေတာ္ရာေနရာကထမည္လို႕ေတာ္ၾကာခြ်တ္ရွာပါမယ္
ဆိုပိုၾကာေနမယ္။ အဲ့ဒီကေနကြ်န္ေတာ့္ရံုးကိုတက္သုတ္ရိုက္သြားရတာ၊ ရံုးထဲကိုေၿခခ်မိေတာ့မနက္ ၇ နာရီအတိပါပဲ။

မန္ေနဂ်ာကက်ေနာ့္ကိုအားကစားသမားေတြေနတဲ့အေဆာင္ေတြဖက္မွာရွိတဲ့က်ေနာ္တို႕ HR Division ရဲ့ centre 2 ကိုသြားဖို႕ေၿမပံုနဲ႕
လမ္းညႊန္ၿပီးသြားခိုင္းပါတယ္။ internal shuttle bus စီးဖို႕ေၿပာေတာ့ bus stop ကိုအေတာ္ၾကိဳးစားရွာၿပီးတဲ့အခါမွာရွာေတြပါတယ္။ သူေၿပာလိုက္တဲ့အတိုင္း ၃ မိနစ္ၿခားတစ္ခါလာတယ္ဆိုတာအမွန္ပါပဲ၊ YOG အေရာင္လုပ္ထားတဲ့ SBS Bus ကားေတြပါ။ ၾကံဳတံုးေလး ထူးထူးၿခားၿခားေလးေၿပာခ်င္တာကေတာ့ကားနံပါတ္တိုင္းဟာ YOG နဲ႕စတဲ့နံပါတ္ေတြပါ။ ေနာက္ေတာ့ကားေလကာမွန္မွာ GIVE WAY ဆိုတဲ့စာတမ္းၾကီးကို ေရွ႕ကကားရဲ့ေနာက္ၾကည့္မွန္ထဲမွာအတည့္ၿမင္ရေအာင္ေၿပာင္းၿပန္စာလံုးနဲ႕ကပ္ထားပါတယ္။ စလံုးအစိုးရကYOG ကိုဘယ္လိုအေရးတယူၿပဳတယ္ဆိုတာကိုၿပခ်င္တာရယ္၊အားကစားသမားေတြၿပိဳင္ပြဲက်င္းပတဲ့ေနရာေတြကိုလမ္းေၾကာရွင္းရွင္းနဲ႕သြားလို႔ရေအာင္ရယ္ဆိုတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႕စလံုးအစိုးရကုန္လမ္းပို႕ေဆာင္ေရးဝန္ၾကီးဌာန(LTA)ကေနအေဝးေၿပးလမ္းမၾကီးေတြနဲ႕အထင္ကရ လမ္းမၾကီးေတြရဲ့အလည္ေၾကာကို YOG GIVE WAY LANE ဆိုၿပီးတီထြင္ဖန္တီးေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီလမ္းေၾကာင္းေပၚကေနေမာင္းႏွင္လာတဲ့
YOG Bus နဲ႔အၿခား YOG ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ေတြကိုယာဥ္ေၾကာမေပးပဲေရွ႕ကေမာင္းမယ္ဆိုရင္ bus ေတြမွာတက္ဆင္ထားတဲ့ camera ေတြ
ကေနဓာတ္ပံုရိုက္မွတ္တမ္းတင္ၿပီးဒဏ္ေငြ S$၁၃၀ ထိေပးေဆာင္ရမယ္လို႕ေၾကၿငာထားပါတယ္။ ဒါမယ့္ၾကိဳတင္လမ္းရွင္းေပးဖို႕အတြက္
YOG နံပါတ္တက္ဆင္ထားတဲ့ကားေတြဟာမီးနီမီးၿပာေတြနဲ႕ၾကိဳတင္သတိေပးမယ္လို႕ဆိုပါတယ္။

ခုနကအေၾကာင္းကိုဆက္ရရင္ေတာ့က်ေနာ္သြားခ်င္တဲ့ေနရာကိုေရာက္ေပမယ့္က်ေနာ္တို႕ရံုးခန္းအမွတ္ ၂ ကိုရွာမေတြ႕ၿဖစ္ေနပါတယ္။
ေၿမပံုကိုထပ္ခါထပ္ခါၾကည့္ေသာ္လည္းတစ္ဝဲလည္လည္ၿဖစ္ေနတဲ့အဆံုးမန္ေနဂ်ာကိုဖံုးဆက္မယ္ဆိုၿပီးလုပ္ေနတံုးမွာေတာ့ asst mngr
ကိုေတြ႕ပါေတာ့တယ္။ အလုပ္ကမစရေသးဘူးက်ေနာ္အေတာ္ကိုေညာင္းညာသြားတယ္။ ဒီၾကားထဲမနက္စာကမစားရေသးေတာ့ပိုဆိုး၊
မနက္စာသြားစားဖို႕လဲစားစရာေနရာကိုရွာဖို႕ရာလမ္းေလွ်ာက္ရအံုးမယ္ဆိုေတာ့ခဏေတာ့သည္းခံပါလိမ့္အံုးမယ္ဆိုၿပီးေနလိုက္ရတယ္။
ဒုတိယမန္ေနဂ်ာကလဲေလေၾကာရွည္လိုက္တာကိုမေၿပာပါနဲ႕ေတာ့၊ ထားပါေတာ့သူ႕မွာလဲက်ေနာ္ကပထမဆံုးသူ႕Volunteer ဝန္ထမ္းဆို
ေတာ့ရွင္းၿပစရာေတြကိုရွင္းၿပရေသးတာေပါ့။ က်ေနာ့္တို႕ centre 2 ကေတာ့ေၿပာရရင္တကယ့္ကိုစတိုခန္းၾကီးပါပဲ။ စကၠဴကာတြန္းပံုးေတြနဲ႕ရွပ္ယွက္ခပ္ၿပီးေတာ့ကုလားထိုင္ေတြကလဲေဇာက္ထိုးမိုးေမွ်ာ္ေတြပါ။ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့က်ေနာ့္အတြက္
အဲ့ဒီေန႔အတြက္တြဲဖက္ေပးဖို႕အတြက္ေနာက္ထပ္ volunteer တစ္ေယာက္တစ္ဝဲလည္လည္နဲ႕ေရာက္လာပါတယ္။ သူေရာက္လာေတာ့
အေတာ္ပဲေပါ့နံနက္စာသြားစားမယ္ဆိုေတာ့မနက္ ၇ နာရီလာတဲ့တာဝန္ခ်ိန္အတြက္နံနက္စာမပါဘူးဆိုၿပန္တယ္။ မနက္ကလဲကိုယ့္ဟာ
ကိုရထားစီးလာရၿပီးၿပီ၊ အခုလဲနံနက္စာကိုယ့္ဟာကိုစားရအံုးမယ္ဆိုေတာ့က်ေနာ္နည္းနည္းေတာ့စိတ္တိုစၿပဳလာပါၿပီ။ ကဲထားပါေတာ့ေလ
သူတို႕မွာလဲပထမဆံုးေန႕ဆိုေတာ့နည္းနည္းေတာ့အေၿခအေနအမွန္မရႏိုင္ေသးဘူၚအခက္အခဲေတြရွိမွာပဲလို႕ေၿဖေတြးၿပီးခုနကအေဆာင္
ၿပင္ကေနမလာတဲ့ေရဗူးေတြထဲကတစ္ဗူးေသာက္ၿပီးေနလိုက္ရေတာ့တယ္။ ဒါနဲ႔ခုနကေတြ႕ခဲ့တဲ့အခ်ိဳရည္စက္ကိုမ်က္လံုးထဲၿမင္လာေတာ့
အစားမစားရလဲ 100 plus ေလာက္ေတာ့ရမွာပဲဆိုၿပီးသြားဝယ္တာ ၁၀ၿပားလိုေနၿပန္ေရာဗ်ာ။ ဒီေန႕အဖို႕ကံမလိုက္ၿဖစ္ေနပံုမ်ားေနာ္။
အလုပ္မလုပ္ရရင္မေနတက္ေတာ့က်ေနာ္တို႕ရဲ့စတိုခန္းၾကီးကိုရွင္းလင္းၿပီးစားပြဲနဲ႕ထိုင္ခံုေတြကိုေနသားတက်ၿဖစ္ေအာင္လုပ္လိုက္ေတာ့
အေတာ္ကိုေနသားတက်ၿဖစ္ၿပီးၾကည့္ေကာင္းသြားပါတယ္။

မနက္ ၁၀နာရီထိုးေလာက္တဲ့အခ်ိန္ထိဘယ္သူမွattendence နဲ႕ေန႕လည္စာစားဖို႕လက္မွတ္ကိုလာမယူၾကပါဘူး။ ကိုယ္ကပဲသူတို႔ထမင္း
ငတ္မွာကိုစိုးရိမ္လို႕ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္နဲ႕ေန႕လည္စာကူပြန္ကိုဘယ္ေနရာမွာလာယူႏိုင္ေၾကာင္းအေၾကာင္းၾကားဖို႕က်ေနာ့္တြဲဖက္ကိုစီစဥ္
ခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ စီမံခန္႕ခြဲမွဳဝန္ထမ္းဆိုေတာ့ဘယ္သူ႕ကိုဘယ္လိုခိုင္းရင္ေကာင္းမလဲပဲစဥ္းစားေနတာ။ ထင္ထားတဲ့အတိုင္းပဲဘယ္သူမွ
အဲ့ဒီဟာေတြကိုလာယူရမယ္၊ဘယ္ေနရာမွာလာယူရမယ္ဆိုတာမသိၾကပါဘူး။ သို႕ေသာ္လည္းသူတို႕လာယူတဲ့အခါသူတို႕နာမည္ေတြက
စာရင္းထဲမွာမရွိတာက ၉၀%ေလာက္ၿဖစ္ေနၾကပါတယ္။ စာရင္းထဲမွာမရွိရင္ေန႕လည္စာကူပြန္မရဘူးဆိုလို႕ကေတာ့အေတာ္ကိုမေကာင္း
တာၿဖစ္သြားမွာဆိုေတာ့ကိုယ့္သေဘာနဲ႕ကိုပဲစဥ္းစားဆံုးၿဖတ္ၿပီးလာတဲ့သူေတြကိုmanual နဲ႕မွတ္ထားၿပီးအပိုပါလာတဲ့ကူပြန္ေတြကိုစေဝပါ
ေတာ့တယ္။ က်ေနာ့္တြဲဖက္ကေတာ့ၿဖစ္ပါ့မလားပံုစံနဲ႕က်ေနာ့္ကိုၾကည့္ေနေလရဲ့။ ၁၁း၃၀ေလာက္ေတာ့မနက္စာမစားရေသးတဲ့က်ေနာ္
သည္းမခံႏိုင္ေတာ့တာနဲ႔ရံုးခန္းကိုပိတ္ၿပီး၊ေန႕လည္စာေကြ်းမယ္လို႕ေၿပာတဲ့စားေသာက္ခန္းမစီကို internal shuttle bus စီးၿပီးသြားတဲ့
အခါမွာေတာ့စားေသာက္ခန္းမဟာပိတ္ထားၿပီးေကြ်းဖို႕အစီအစဥ္လဲမရွိဘူးလို႕ဆိုပါတယ္။ ဒါမယ့္ orange juice တစ္ဗူးရလိုက္ေတာ့မဆိုး
ဘူးလို႕ေၿပာရမွာေပါ့ေလ။ က်ေနာ္တြဲဖက္ကိုက်ေနာ္ေတာ့သူတို႕ေန႕လည္စာကိုမေစာင့္ေတာ့ပဲ retail zone မွာရွိတဲ့ macdonal ကိုသြား
ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့သူလဲလိုက္မယ္ဆိုတာနဲ႕အဲ့ဒီကိုႏွစ္ေယာက္သားခ်ီတက္ၾကၿပီးစားဖို႕ထိုင္ကာရွိေသးတယ္၊က်ေနာ့္ကိုေပးထားတဲ့ဖံုးက
ၿမည္လာတာနဲ႕ၿပန္ေၿဖေတာ့ေန႕လည္စာကူပြန္လာယူၾကတဲ့လူေတြက်ေနာ္တို႕ရံုးခန္းေရွ႕မွာတန္းစီေစာင့္ေနတဲ့အေၾကာင္းေၿပာတာပါ။
က်ေနာ့္မွာ burger ကိုအၿမန္ပလုတ္ပေလာင္းစား၊ အခ်ိဳရည္နဲ႕ေမွ်ာခ်ၿပီးအၿမန္ၿပန္ေၿပးရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္အစားဝင္သြားၿပီဆိုေတာ့ေၿပးရ
တာအားအၿပည့္နဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။

တစ္ေနကုန္ဘာဆိုဘာမွလုပ္စရာမရွိတဲ့အခန္းထဲမွာထိုင္ေနရာေတာ့ပ်င္းပ်င္းရွိတာနဲ႕နည္းနည္းေလးေတာင္ေမွးလိုက္ေသးတယ္။ ညေန
၃နာရီခြဲေရာက္ေတာ့က်ေနာ့္တို႕အတြက္တာဝန္လဲေပးမယ့္ေနာက္ထပ္ volunteer ၂ေယာက္ထပ္ေရာက္လာေတာ့ handover လုပ္ၿပီး
က်ေနာ့္ရဲ့ YOG ပထမေန႕တာဝန္မ်ားကိုအလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္နဲ႕ၿပီးဆံုးသြားခဲ့ပါေတာ့တယ္။

ဒုတိယေန႕ (09/08/2010) National Day of Singapore

စကၤာပူႏိုင္ငံရဲ့အမ်ိဳးသားေန႔ၿဖစ္လို႕က်ေနာ့္ရံုးကပိတ္ေသာ္လည္း YOG အတြက္မနက္ ၅နာရီထရၿပန္ပါတယ္။ ဒီမနက္မွာေတာ့မနက္ ၆နာရီခြဲမွာတာဝန္စမွာမို႕လို႕မေန႕ကထဲက taxi နဲ႕လာဖို႕တၿခားနီးစပ္ရာမွာေနတဲ့ volunteer တစ္ေယာက္နဲ႕စီစဥ္ေပးထားလို႕ေငြမကုန္ပဲ
YOV ကိုေခ်ာေခ်ာေမာေမာေရာက္လာပါတယ္။ taxi ခကိုေတာ့ VOG Special E-Voucher နဲ႕ေပးတာဆိုေတာ့ကားသမားကကဒ္ကိုၿဖတ္
တာစက္ကမဖတ္လို႕က်ေနာ့္မွာမေန႕ကလိုမ်ားကဒ္က activate မၿဖစ္ေသးတာလားဆိုၿပီးစိတ္ပူရေသးတာေတာ္ေသးတယ္ေနာက္ဆံုးမွာ
ေတာ့စက္ကဖတ္ၿပီးေပးလိုက္ႏိုင္လို႕သက္ပ်င္းက်ိတ္ခ်ႏိုင္ပါတယ္။

ဒီေန႕ေတာ့က်ေနာ္တို႕ရဲ့ HRW Main Centre မွာေနဖို႕ေၿပာတာေၾကာင့္ Main Centre အတြက္လိုအပ္တာေတြ၊ Centre 2 အတြက္လိုအပ္
တာေတြကိုမေန႕ကတံုးကေတြ႕ခဲ့ရတဲ့အားနည္းခ်က္ေတြကိုအေၿခခံၿပီးၿပင္ဆင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ သိတဲ့အတိုင္းစလံုးေတြရဲ့အက်င့္ၿဖစ္တဲဲ့ ကိုယ္တိုင္သာမလုပ္တက္ေပမယ့္သူမ်ားလုပ္ထားတာဆိုရင္ေတာ့ေဝဖန္အၾကံၿပဳတာေတြမ်ားေနေတာ့သည္းခံသည္းခံဟဲ့လို႕ကိုယ့္ဟာကို
ဆံုးမၿပီးအစဥ္ေၿပေအာင္ၾကည့္စီစဥ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ့္တို႕ section မွာက ၈၀% ေလာက္ကေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြဆိုေတာ့
ဒီလိုစာရြက္စာတမ္းေတြမွာအေတြ႕အၾကံဳမရွိေတာ့အားလံုးကေယာင္ဝါးဝါးပါပဲ။ လူစြမ္းအားအရင္းအၿမစ္ေတြကိုစီမံခန္႕ခြဲတဲ့ဌာနၾကီးမွာကို
ကသူ႕ကိုယ္ပိုင္လူစြမ္းအားေတြကိုအက်ိဳးရွိေအာင္မသံုးစြဲတက္ေတာ့တစ္ရြာလံုးရဲ့လူေတြကိုစီမံခန္႕ခြဲေပးဖို႕ဆိုတာေတာ့အလြန္အားနည္း
ေနတယ္ဆိုတာကိုေတြ႕ရတယ္။ ကိုယ္စီဘာတာဝန္ယူၿပီးဘာလုပ္ၾကရမယ္ဆိုတာကိုလဲမစီမံထားေတာ့အားလံုးဘာလုပ္လို႕ဘာကိုင္ရမွန္း
မသိၿဖစ္ၿပီးလူ႕သားအရင္းအၿမစ္ေတြကိုဆံုးရံုးေစပါတယ္။ က်ေနာ္တို႕ main centre ရဲ့ကပ္ရပ္မွာေတာ့နားေနခန္းရွိေတာ့လာနားၾကတဲ့
တၿခား devision ေတြက vounteer ေတြရွိေတာ့စကားေၿပာၾကရင္းတစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္မိတ္ေဆြေတြသူငယ္ခ်င္းေတြၿဖစ္လာၾက
တာေတြ႕ရတာေတာ့အလြန္ေကာင္းတဲ့အခ်က္ၿဖစ္ၿပီး၊ က်ေနာ္တို႕ HRW Division ရဲ့ရည္မွန္းခ်က္တစ္ခ်ိဳ႕ေအာင္ၿမင္တယ္လို႕ေၿပာလို႕ရမွာ
ပါ။ နားေနခန္းထဲမွာအရင္တေခါက္ကေရးထားတဲ့ facilities ေတြအၿပင္ထပ္ေရာက္လာတဲ့ပစၥည္းေတြကေတာ့ water cooler နဲ႕ေကာ္ဖီ
ေဖ်ာ္တဲ့စက္တြဲထားတဲ့စက္ ၃ လံုးနဲ့ OSIM က sponsor လုပ္ေပးတဲ့အႏိုပ္စက္ ၂ လံုးတို႕ပါပဲ။ ဒီအႏိုပ္စက္ကေတာ့အစည္ကားဆံုးနဲ႕အား
အေပးခံရဆံုးပစၥည္းပါပဲ။

အဲ့ဒီေန႕ကတစ္ေနကုန္လုပ္ၾကတဲ့အလုပ္တစ္ခုကေတာ့ Village တစ္ခုလံုးမွာရွိတဲ့ Volunteer အေယာက္ေပါင္း ( ၅၀၀၀) ေလာက္ရဲ့ ရင္ဖက္မွာထိုးတဲ့Name Tag ေတြကိုအဂၤလိပ္အကၡရာစဥ္အတိုင္းစီၾကတဲ့အလုပ္ပါ။ ေၿပာရင္ေတာ့အလြန္လြယ္ေသာ္လည္းအေယာက္
၅၀၀၀ ေသာနာမည္ေတြကိုစီရတာၿဖင့္အေတာ္ကိုလက္ဝင္တယ္လို႕ေၿပာရမွာပါ။ Village ၾကီးဟာအင္အားအၿပည့္အလုပ္မလုပ္ရေသးတဲ့ အတြက္လာယူတဲ့ volunteer အရည္အတြက္ကနည္းေတာ့နားေနခန္းအၿပည့္စားပြဲေတြေပၚမွာ name tag ေတြကိုခင္းက်င္းၿပထားတာ
သိသိသာသာေလ်ာ့က်သြားတယ္လို႕မေတြ႕ရပါဘူး။ ဒီလိုနဲ႕ညေန (၄)နာရီထိုးတာဝန္ခ်ိန္ၿပီးေတာ့သတင္းရထားတဲ့ retail zone မွာဖြင့္
ထားေသာဆံပင္ညွပ္ဆိုင္ကိုသြားၿပီးအလကားအားေပးခဲ့ပါေသးတယ္။ သူတို႕ကအလကားညွပ္ေပးပါတယ္ဆိုမွေတာ့သြားမညွပ္လို႕
မေကာင္းဘူးေလ၊ ၿပီးေတာ့ဒီ YOG ေၾကာင့္ပဲက်ေနာ္မွာဆံပင္ညွပ္ဖို႕အခ်ိန္မရွိပဲၿဖစ္ေနတာကိုေၿဖရွင္းၿပီးသားၿဖစ္သြားေတာ့မေန႕ကငတ္ခဲ့
တဲ့မနက္စာအတြက္ဘဲစားဘဲေၿခေပ့ါဗ်ာ။

က်ေနာ့္ရဲ့ schedule အရေနာက္ထပ္ (၈) ရက္ထပ္ၿပီး YOG အတြက္ Volunteer လုပ္ေပးသြားရအံုးမွာဆိုေတာ့ေနာက္ပိုင္းအပိုင္းေတြမွာ
လဲေန႕စဥ္ၾကံဳရတဲ့အေတြအၾကံဳေလးေတြဆက္ေရးသြားမယ္လို႕စိတ္ကူးထားပါေၾကာင္း ...

ဖတ္ဖို႕ဆႏၵရွိေသးရင္ က်ေနာ္နဲ႕ Singapore 2010 YOG အပိုင္း (၄)သို႕