မွတ္တမ္းပါ။ တရုတ္ၿပည္ကိုသြားလည္မယ္လို႕ ၾကံရြယ္ေနခဲ့တာၾကာၿပီၿဖစ္လို႕ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ဆန္းပိုင္းေလာက္မွာ Jet Star Asia က
တရုတ္ၿပည္ ဟန္က်ိဳးၿမိဳ႕ကို စကၤာပူကေနတိုက္ရိုက္ စတင္ပံ်သန္းမွဳ အထိမ္းအမွတ္ လတ္မွတ္ေတြကို ေစ်းေလ်ာ့ေရာင္းေတာ့ တစ္ေစာင္
ကို S$248 နဲ႕ မိသားစု (၄) ေယာက္စာဝယ္ထားလိုက္ပါတယ္။ Budget ေလေၾကာင္းတို႕ရဲ့ ထံုးစံအတိုင္း အေဝးၾကီးခြာဝယ္မွ သက္သာ
တာဆိုေတာ့ ခရီးသြားမယ့္ရက္က August 9 ကေန August 17th လို႕သက္မွတ္ထားလိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႕ လက္မွတ္ဝယ္ထားၿပီး တေမွ်ာ္
တေခၚၾကီး ေစာင့္ၿပီးတဲ့ေနာက္ က်ေနာ္တို႕ မိသားစုခရီးထြက္ၾကမယ့္ Aug 9th ကိုေရာက္ရွိလာပါေတာ့တယ္။
ေလယာဥ္အခ်ိန္က ညေန (၆) နာရီမွာဆိုေပမယ့္ မနက္မိုးလင္းထဲက တစ္မိသားစုလံုး တလွဳပ္လွဳပ္ တရြရြနဲ႕ ၿပင္ဆင္လို႕ မၿပီးႏိုင္ေအာင္
ၿဖစ္ေနသလိုပဲ။ ပါပါးကေတာ့ မနက္ထဲက ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး သူ႕ကုလားထိုင္ေပၚထိုင္ၿပီး အခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနေလရဲ့။ က်ေနာ္ကေတာ့ မနက္ပိုင္း
ကိုေနာက္က်မွ အိပ္ယာထ၊ ေန႕ခင္းထမင္းစား ၿပီးေတာ့လဲ တေရးေတာ့ အိပ္လိုက္ေသးတယ္။ ေန႕လည္ ၃ နာရီေလာက္မွ အိမ္ကေန
ေလဆိပ္ကို MRT စီးသြားမယ္လို႕မွန္းထားေပမယ့္ ၂ နာရီေလာက္မွာေတာ့ ပါပါးကဖင္တၾကြၾကြၿဖစ္ၿပီး အိမ္ေရွ႕တံခါးဖြင့္ေနပါၿပီ။ ဒီေတာ့
၂နာရီခြဲေလာက္မွာ အိမ္ကေနထြက္ၿဖစ္ၾကပါတယ္။
Jet Star ရဲ့ဝန္ေဆာင္မွဳအသစ္အရ Web Check In လုပ္လို႕ရေတာ့ ေကာင္တာမဖြင့္မီထဲက ၾကိဳတန္းစီေနႏွင့္တဲ့ တရုတ္ၿပည္သားေတြ
နဲ႕ တူတူမစီလိုက္ရပဲ၊ Web Check In Prority Counter ကေန Check In လုပ္၊ အရင္ကတူတူအလုပ္လုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ သူေတြက အရာရွိေတြ
ၿဖစ္ေနၾကၿပီဆိုေတာ့ check in bag မွာ ပိုေနတဲ့ ၄ ကီလိုကို ကင္းလြတ္ခြင့္ေပး၊ လိုခ်င္တဲ့ထိုင္ခံုကိုရေအာင္လဲစီစဥ္ေပးလိုက္ပါတယ္။
ေစာေစာစီးစီး Deperture Terminal ထဲဝင္ၿပီး၊ ပါပါး၊ မာမားနဲ႕ ညီမေလးက Terminal ေတြထဲမွာ သိပ္ေလွ်ာက္မလည္ဖူးၾက လို႕ Changi Airport Terminal 3 ကို ရထားေလးစီးၿပီးလိုက္ပို႕၊ Butterfly Park နဲ႕ Garden T3 ကိုလိုက္လည္ၾကၿပီးတဲ့ေနာက္၊ ကိုယ့္ေလ
ယာဥ္ထြက္မယ့္ T1 ဖက္မွာပဲ ညစာ fast food စားလိုက္တယ္။ Budget ေလပ်ံဆိုေတာ့ ညစာမေကြ်းေတာ့ ၾကိဳစားထားမွ ေတာ္ကာၾက
မွာေလ။
Departure Gate ထဲေရာက္ၿပီး မိနစ္ပိုင္းအတြင္းမွာပဲ ပါပါးက Wheel Chair နဲ႕ဆိုေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ေလယာဥ္ေပၚကိုအရင္ေပးတက္
ပါတယ္။ ထိုင္ခံုမွာထိုင္ၿပီး ခဏေနေတာ့ အံုးအံုးကြ်တ္ကြ်တ္ ဆူညံစြာနဲ႕ က်န္ခရီးသည္ေတြတက္လာပါေတာ့တယ္။ ေလယာဥ္တစ္စင္းလံုး
ဟာ တရုတ္ၿပည္ကတရုတ္ေတြပဲလို႕ ထင္တာပဲ။ ပစၥည္းေတြတစ္ခုံနဲ႕တစ္ခံုပစ္ေပးၾက၊ ေအာ္ၾကဟစ္ၾက၊ ဓာတ္ပံုေတြရိုက္ၾကနဲ႕ေလယာဥ္
တစ္စင္းလံုး ရွဳပ္ယွက္ေတြခက္ေနေတာ့တာပါ။ က်ေနာ္နဲ႕ ညီမေလးက ၂ ေယာက္တစ္ေနရာထိုင္ေတာ့ Window Seat ဖက္ကတရုတ္မ
တစ္ေယာက္ပါ။ သူ႕ထိုင္ခံုေပၚထိုင္ၿပီးတာနဲ႕ က်ေနာ့္လက္ထဲက ဖံုးကိုလက္ညိဳးထိုးၿပၿပီး တရုတ္လိုတစ္စံုတစ္ခုေၿပာပါတယ္။ ဖံုးဌားဆက္
မွန္းေတာ့ အလိုအေလွ်ာက္နားလည္လိုက္ေပမယ့္ ထံုးစံတိုင္း ငါတရုတ္လိုမတက္ဖူး လို႕ English လိုၿပန္ေၿပာေတာ့ သူက ဖံုးဌားဆက္ခ်င္
ေၾကာင္း English လိုတစ္လံုးခ်င္း ၿပန္ေၿပာပါတယ္။ Local Call ဆိုရင္ရတယ္လို႕ဆိုၿပီး ဖံုးေပးဆက္လိုက္ရပါေသးတယ္။ ခဏေနေတာ့
ေလယာဥ္ Taxi Out ေၿပးလမ္းမွာေနရာယူၿပီး ေတာ္ေတာ္နဲ႕မတက္ေတာ့ permission မရေသးလို႔ပဲထင္ထားတာ၊ ေလယာဥ္ကေၿပးလမ္း ေပၚကေန ၿပန္ေကြ႕ၿပီးေမာင္းေနတာေတြ႕ေတာ့ ေနာက္ေၿပးလမ္းတစ္ခုကို သြားေနတယ္လို႔ပဲထင္ထားတာ၊ Departure Gate ကို ၿပန္ေရာက္ေတာ့မွ Captain က National Day Parade အတြက္ စကၤာပူ ေဝဟင္ပိုင္နက္ကို နာရီဝက္ ပိတ္လိုက္တဲ့ေၾကာင္း၊ ပ်ံသန္းမွဳ
မၿပဳလုပ္ႏိုင္တဲ့အတြက္ ဂိတ္ကိုၿပန္လာရတာၿဖစ္ေၾကာင္း ေၾကၿငာပါတယ္။ နာရီဝက္ၾကာေနၿပီးတဲ့ေနာက္ ေလယာဥ္ေၿပးလမ္းေပၚကိုသြား
ေလထဲပ်ံတက္တဲ့အထိ ထြက္ခြာခ်ိန္ထက္ (၁) နာရီေနာက္က်ၿပီးမွာ စကၤာပူကထြက္လာႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
က်ေနာ့္ရဲ့ စည္းကမ္းနဲ႕မူအတိုင္းလိုက္နာတက္တဲ့ အက်င့္ဟာ တစ္ခါတစ္ေလမွာမေကာင္းပါဖူး။ သိနားလည္ထားတဲ့ အတိုင္း Budget
ေလေၾကာင္းလိုင္းဟာ ၿပင္ပကအစားအစာေတြယူေဆာင္စားေသာက္လို႕မရပဲ တင္းၾကပ္စြာတားၿမစ္တယ္ဆိုတာ အၿမဲတမ္းမမွန္ကန္ ေၾကာင္း လက္ေတြ႕သိသြားခဲ့ပါတယ္။ ေလယာဥ္ပ်ံသန္းမွဳတည္ၿငိမ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ခရီးသည္ေတြဟာ ထုတ္ပိုးသယ္ေဆာင္လာတဲ့
အစားအစာမ်ိဳးစံုကို ထုတ္ၿပီး ေပၚေပၚထင္ထင္ကို စားေသာက္ပြဲၾကီး ဆင္ႏႊဲၾကပါေတာ့တယ္။ ေလယာဥ္ကေရာင္းတဲ့ အစားအစာေတြကိုလဲ
ဝယ္စားၾကတဲ့ သူေတြလဲရွိပါတယ္။ ဒါမယ့္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္စားၾကတဲ့သူေတြကမ်ားတယ္ဗ်ာ။ ဒီေတာ့စားစရာမ်ိဳးစံုကထြက္လာတဲ့ အနံေတြ
ေၾကာင့္ေလယာဥ္တစ္စင္းလံုး မႊန္ေနပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ့္မွာေတာ့ စာအုပ္ၾကီးအတိုင္း ဘာစားစရာတစ္ခုမွမပါလာေတာ့ အနံေလးခံၿပီး
ပဲလိုက္လာၿပီးတဲ့ေနာက္ တရုတ္ၿပည္သူ႕သမၼတႏိုင္ငံ Hangzhou Xiaoshan International Airport (HGH) ကိုခန္႕မွန္းဆိုက္ေရာက္ခ်ိန္
ထက္ (၁) နာရီေနာက္က်ၿပီး ဆိုက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။
China Immigration ကိုအခက္အခဲမရွိေက်ာ္ၿဖတ္ၿပီး၊ အိတ္ေတြယူအၿပင္ထြက္ေတာ့ တရုတ္ၿပည္မွာေနထိုင္တဲ့ က်ေနာ့္ အစ္မ တစ္ဝမ္းကြဲ က်ိက်ိၿပံဳး နဲ႕အတူ အၿပင္အရင္ေရာက္ေနတဲ့ ပါပါးနဲ႕မာမားကိုေတြ႕ပါတယ္။ ပထမေတာ့ Hangzhou ၿမိဳ႕ထဲကို Shuttle Bus နဲ႕သြားမယ္လို႕ အစ္မက ေၿပာေပမယ့္ Taxi (2) စင္းနဲ႕ ေစ်းညွီႏွိဳင္းလို႕ရတာေၾကာင့္ တက္စီ (၂) စင္းခြဲၿပီး ၿမိဳ႕ထဲကိုခ်ီတက္ၾကၿပီး အစ္မ စီစဥ္ေပးထားတဲ့ Hotel မွာ ညအိပ္အနားယူပါတယ္။
ီDay (1) in Hangzhou
မနက္ေစာေစာထ ပါပါးနဲ႕ Breakfast စားၿပီးတာနဲ႕ Hangzhou ၿမိဳ႕ထဲကလည္စရာပတ္စရာေတြကို Taxi တစ္စင္းတစ္ေနကုန္ ဌားၿပီး
စထြက္ၾကရာ၊ ပထမဆံုး ဟန္က်ိဳးၿမိဳ႕ရဲ့အထင္ကရၿဖစ္တဲ့ West Lake ကိုေရာက္ပါတယ္။ West Lake ကေႏြရာသီၿဖစ္တဲ့အတြက္ တစ္ႏွစ္
လံုးမွာ ေႏြေႏွာင္းရာသီတစ္ခုထဲမွာပဲ ပြင့္တဲ့ၾကာပန္းေတြနဲ႕ ဝန္းရံထားတဲ့ေတာင္တန္းေတြၾကားမွာ မနက္ခင္းေနေရာင္ၿခည္နဲ႕တူတူ လွလွပပရွိေနပါတယ္။ West Lake ကိုတာလမ္းမ (၅) ခုနဲ႕ ခြဲၿခမ္းထားၿပီး ကန္ရဲ့ ၃ ဖက္ကိုေတာင္ေတြနဲ႕ဝန္းရံထားပါတယ္။ ေရအနက္ ၀.၈ မီတာေယဘူရရွိၿပီး၊ ကုဗမီတာ ၁၄ သန္း ၂ သိန္း ၉ ေသာင္း က်ယ္ဝန္းပါတယ္။ ေရလည္မွာ ကြ်န္းေလးေတြ၊ တံတားငယ္ေလးေတြ လဲရွိတာေတြ႕ရပါတယ္။ က်ေနာ္ရယ္၊ ပါပါး၊ မာမား၊ ညီမေလးနဲ႕ အစ္မ (၅) ေယာက္သား၊ ေရကန္ၾကီးရဲ့ ေတာင္နဲ႕ေၿမာက္တန္းထာတဲ့ 3KM ရွည္၊ တာရိုးလမ္းမၾကီးတစ္ခုၿဖစ္ေသာ Yang Causeway ကို လမ္းေလွ်ာက္ၿဖတ္သန္းပါတယ္။ တာလမ္းမၾကီးအဆံုးတစ္ဖက္ေရာက္ ေတာ့ လမ္းဆက္ေလွ်ာက္ၿပီး Leifeng Pagoda ဆိုတဲ့အလြန္ေရွးေဟာင္းက်ေစတီတစ္ဆူကို ၿပန္ငံုတည္ေဆာက္ထားတဲ့ ေစတီေတာ္ ကိုေရာက္ပါတယ္။ ေစတီေတာ္က ေတာင္ကုန္းတစ္ခု ေပၚမွာရွိတဲ့အတြက္၊ ေတာင္ကုန္းေပၚကို စက္ေလွခါးနဲ႕ရယ္၊ ရိုးရိုးေလွခါး နဲ႕ ရယ္ တက္ဖို႕စီစဥ္ထားတာေတြ႕ရေပမယ့္၊ ပါပါးက Wheel Chair နဲ႕ဆိုတဲ့အတြက္၊ Golf ကားေလးနဲ႕ေတာင္ကုန္းေပၚ ကိုလိုက္ပို႕ေပးပါ
တယ္။ ၿမတ္စြာဘုရားသခင္ရဲ့ ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္ေတြရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့တဲ့ အုတ္ပံုသာရွိေတာ့ေသာ ေရွးေဟာင္းဘုရားေက်ာင္း အေပၚကေန
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ့အလွဴနဲ႕ ေခတ္မွီဘုရားေက်ာင္း အၿဖစ္ ၿပန္ငံုတစ္ေဆာက္ထားတာပါ။
Leifeng Pagoda
မူရင္း ေစတီေတာ္ကို 975 ADက ဘုရင္ Qian Chu ၏ အမိန္႕ေတာ္ၿဖင့္၊ သားေတာ္ေမြးဖြားၿခင္းအထိမ္းအမွတ္အၿဖစ္တည္ေဆာက္ေစခဲ့
ၿခင္းၿဖစ္ၿပီး၊ ေထာင့္ (၈) ခုပါရွိကာ၊ (၅)ထပ္ၿမင့္သည့္ေစတီၿဖစ္သည္။ အုတ္ၿမစ္ကို အုတ္ၿဖင့္တည္ေဆာက္ထားၿပီး၊ အၿခားအစိတ္အပိုင္း
မ်ားတြင္ သစ္သားႏွင့္အုတ္ ေရာစပ္တည္ေဆာက္ထားေၾကာင္းသိရသည္။ ေရွးေဟာင္းတရုတ္ႏိုင္ငံ Ming မင္းဆက္လက္ထက္တြင္၊
ဂ်ပန္ပင္လယ္ဓားၿပမ်ားက ဟန္းက်ိဳးၿမိဳ႕ကိုတိုက္ခိုက္စဥ္ကာလအတြင္း ေစတီအတြင္း လက္နက္မ်ားရွိသည္ဟု ယူဆကာ ေစတီေတာ္ကို
မီးတင္ရွိဳ႕ၿခင္းေၾကာင့္ သစ္သားမ်ားအကုန္ေလာင္ၾကြမ္း၍ အုတ္ပံုစံအတိုင္းသာက်န္ရွိခဲ့ေတာ့သည္။ ေနာင္မ်ားၾကာေသာအခါ၊ ေစတီေတာ္
တည္ေဆာက္ထားသည့္ အုတ္မ်ားကေဆးကုသရာ တြင္ ေပ်ာက္ကင္းသည္ဟု ယံုၾကည္သက္ဝင္ၾကသၿဖင့္လူအမ်ားက အုတ္မ်ားကိုယူ
ေဆာင္ကာ ေပါင္ဒါမွဳန္႕မ်ားၿပဳလုပ္သၿဖင့္ ၁၉၂၄ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ၂၅ ရက္ေန႕တြင္ အၿပီးၿပိဳပ်က္ၿပီး အုတ္ပံုဘဝသို႕ေရာက္ရွိခဲ့သည္။
ေစတီ၏ေၿမေအာက္တြင္ ၾကီးက်ယ္ၿမင့္ၿမတ္ေသာ ဗိမာန္တစ္ခုခုတည္ရွိေၾကာင္း အၿငင္းပြားမွဳမ်ားေၾကာင့္ ေခတ္မွီစက္ကိရိယာမ်ား၏
အကူအညီၿဖင့္ ရွာေဖြေလ့လာၾကာရာ ၂၀၀၁ မတ္လ ၁၁ ရက္ေန႕တြင္ ေၿမေအာက္ဂူဗိမာန္တစ္ခုကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ၿပီး၊ အတြင္း၌အဖိုး
တန္ရတနာမ်ားႏွင့္ ေရႊၾကဳတ္၊ ေငြၾကဳတ္တို႕ၿဖင့္သိမ္းဆည္းထားေသာ ဗုဒၶ၏ ဆံေတာ္မ်ားကိုပါတူးေဖာ္ရရွိခဲ့ၾကသည္။ ထို႕ေနာက္ ေစတီေတာ္ ငံု၍အသစ္ၿပန္လည္တည္ေဆာက္ရန္ ဆံုးၿဖတ္ခဲ့ၾကၿပီး ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၂၅ ရက္ေန႕တြင္အေပၚမွ ငံု၍တည္
ေဆာက္ခဲ့ေသာ ေစတီကိုဖြင့္လွစ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ေစတီေတာ္အသစ္ကို သံမဏိတန္ခ်ိန္ ၁၄၀၀၊ ေကာပါးတန္ခ်ိန္ ၂၀၀ တို႕ၿဖင့္အခိုင္အမာ
တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီး၊ အတြင္းတြင္အေပၚဆံုးထပ္သို႕ တက္ေရာက္ၿပီး ရွဳခင္းၾကည့္ရွဳႏိုင္ရန္ ဓာတ္ေလွခါး (၂) စင္းရွိၿပီး Fully Aircon တက္
ဆင္ထားသည္။ မူရင္း ေစတီေတာ္ႏွင့္ ေၿမေအာက္ဗိမာန္ေတာ္ကို မူရင္းအတိုင္းထိမ္းသိမ္းထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
အဲ့ဒီေစတီေတာ္ကေန ေနာက္တစ္ေနရာအၿဖစ္ Liuhe Pagoda ကိုသြားပါတယ္။ ထံုးစံအတိုင္း ေတာင္ကုန္းေပၚမွာပဲတည္ေဆာက္ထား
ၿပီး Wheel Chair တင္ပို႕ေပးႏိုင္မယ့္ကားမရွိပါဘူး။ ဒီေတာ့ ပါပါးနဲ႕ အစ္မက ေတာင္ကုန္းအလည္မွာက်န္ခဲ့ၿပီး က်ေနာ္ရယ္၊ မာမား
ရယ္၊ ၿဖဴေထြးရယ္၊ သြားၾကည့္ၾကတယ္။ အၿပင္ပန္းကေတာ့ သစ္သားနဲ႕တည္ေဆာက္ထားတာၿဖစ္ၿပီး၊ အၿပင္ကၾကည့္ရင္ အထပ္ေပါင္း
(၁၃)ထပ္ရွိတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ မက္ေစာက္လွတဲ့ ေလွခါးကို တစ္ထပ္ၿပီးတစ္ထပ္ တက္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ (၃) ထပ္ေၿမာက္မွာ မာမား
တို႕နားက်န္ခဲ့တယ္။ က်ေနာ္လဲ တစ္ထပ္ၿပီးတစ္ထပ္ နားလိုက္တက္လိုက္ ေနာက္ဆံုး (၇) ထပ္ကိုေရာက္ပါတယ္။ (၇) ထပ္ကေန
Qiantang ၿမစ္ၾကီးကို အေပၚစီးကေနၿမင္ေနရၿပီး၊ ဟန္က်ိဳးၿမိဳ႕ကိုလဲ လွမ္းၿမင္ေနရတယ္။ အတြင္းမွာေတာ့ေရွးေဟာင္း နံရံေဆးေရး ပန္းခ်ီကားေတြကေတာ့ စိတ္ဝင္စားစရာပါ။
Liuhe Pagoda
တရုတ္ရိုးရာ အထပ္ၿမင့္ ေစတီပံုစံၿဖစ္ၿပီး ပထမဦးဆံုး 970 AD က ေၿမာက္ပိုင္း Song မင္းဆက္လက္ထက္တြင္ Wuyue ၿပည္နယ္
နယ္စားမင္းၾကီးက Qiantang ၿမစ္ဒီေရအတက္အက် ေစာင့္ၾကည့္ဖို႕နဲ႕၊ လမ္းေၾကာင္းၿပေမွ်ာ္စင္တစ္ခုအၿဖစ္ တည္ေဆာက္ခဲ့ၿခင္း ၿဖစ္သည္။ ၁၁၂၁ ခုႏွစ္ကၿဖစ္ပြားခဲ့ေသာ စစ္ေၾကာင့္ ေစတီေမွ်ာ္စင္တစ္ခုလံုး အလံုးစံုပ်က္ဆီးခဲ့ရသည္။ ေစတီအေဟာင္းေနရာတြင္
ယခုလက္ရွိ မ်က္ၿမင္ အၿဖစ္တည္ရွိေသာ ေစတီေမွ်ာ္စင္ကို သစ္သား၊ အုတ္တို႕ၿဖင့္ ေတာင္ပိုင္း Song မင္းဆက္လက္ထက္တြင္ ၿပန္လည္
တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီး၊ Ming မင္းဆက္ႏွင့္ Qing မင္းဆက္လက္ထက္မ်ားတြင္ ထပ္မံၿပဳၿပင္မြန္းမံမွဳမ်ားရွိခဲ့သည္။ ၈ ေထာင့္ပံုစံၿဖစ္ၿပီး ၁၉၆ ေပၿမင့္သည္။
ဘံု (၇) ဆင့္ေပၚကဆင္းၿပီးေတာ့ အေတာ္ကိုေမာပန္း၊ ဗိုက္ကလဲဆာေနပါၿပီ။ ေတာင္ကုန္းေအာက္ကိုဆင္း၊ ေတာင္ကုန္းေအာက္ေၿခက
စားေသာက္ဆိုင္မွာ အစ္မ က ေန႕လည္စာေကြ်းပါတယ္။ ေန႕လည္စာစားၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ အေတာ္ကိုပူလာပါၿပီ။ ေနာက္တစ္ေနရာ
သြားဖို႕ အခ်ိန္မရေတာ့တဲ့အတြက္ ပါပါးကို Taxi နဲ႕အတူ ဟိုတယ္ၿပန္ခိုင္းၿပီး က်ေနာ္တို႕ကေတာ့ Shopping Centre တစ္ခုမွာ ခဏ
တၿဖဳတ္ေလွ်ာက္ၾကည့္ၾကပါတယ္။ အဲ့ဒီကေန ဟိုတယ္ကိုၿပန္ၿပီး ပါပါးကိုေခၚ ပစၥည္းေတြသိမ္းၿပီးတဲ့ေနာက္ အစ္မဝမ္းကြဲ ရံုးစိုက္ေနထိုင္
တဲ့ Suzho ၿမိဳ႕ကိုခရီးဆက္ဖို႔အတြက္ Hangzhou Railway Station ကိုခရီးဆက္ၾကပါတယ္။ ဟန္က်ိဳးဘူတာၾကီးဟာ ရွဳပ္ယွက္ခပ္ေနလို႕
ဘယ္လိုေတြ ရွိမွန္း အေသအၿခာမေလ့လာခဲ့ရပါဘူး။ မ်ားၿပားလွတဲ့လူေတြက သြားလာလွဳပ္ရွားေနသလို၊ လမ္းေဘးေတြမွထိုင္ေနတဲ့ သူ
ေတြလဲ အမ်ားၾကီးပါပဲ။ က်ေနာ္တို႕စီးရမယ့္ ရထားေပၚတက္ရမယ့္ Platform Waiting Area ေရာက္ၿပီးရထားလာမယ့္ အခ်ိန္ကိုထိုင္
ေစာင့္ၾကပါတယ္။ ရထားေစာင့္ရတဲ့ waiting area ရဲ့အက်ယ္အဝန္းဟာ တင္းနစ္ကြင္း (၃) ကြင္းစာေလာက္ရွိမယ္ ခန္႕မွန္းရတယ္ဗ်ာ။
ဝင္ေပါက္မွာေတာ့ က်ေနာ္တို႕ MRT ဝင္ေပါက္လိုအေပါက္ (၁၀)ခုေလာက္ရွိမယ္၊ လက္မွတ္ကဒ္ၿပားကို ထည့္လိုက္ၿပီး အေပၚကၿပန္ထြက္
လာတဲ့ အခါယူၿပီး ဖြင့္တဲ့တံခါးထဲကို ဝင္သြားရတာပါ။ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ ရိုးရိုးရထားပဲစီးရလိမ့္မယ္ထင္ထားတာ၊ က်ေနာ့္အစ္မက
ဒီႏိုင္ငံမွာ ဂ်ံဳးဂ်ံဳးဂ်က္ဂ်က္ ရထားမရွိေတာ့ဖူးဆိုမွ က်ည္ဆံရထားမွန္းသိပါတယ္။ သူ႕ရထားထြက္မယ့္ အခ်ိန္ရဲ့ (၁၀) မိနစ္အလိုက်မွ
ဂိတ္ကိုၿဖတ္ၿပီး Platform ေပၚကိုေပးဆင္းပါတယ္။ ကိုယ္စီးရမယ့္ ရထားတြဲအတြက္ Platform ေပၚမွာ တြဲနံပါတ္ေတြရွိပါတယ္။
က်ည္ဆံရထားေပၚေရာက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ က်ေနာ့္မွာ ေတာသားၿမိဳ႕တက္ပါပဲ။ တခါမွမစီးဖူးေတာ့ အင္မတန္မွလဲ စိတ္ဝင္တစားရင္ခုန္
မိတယ္။ တၿခားေနရာေတြမွာ အိမ္သာေတြမေကာင္းသေလာက္ အဲ့ဒီရထားေပၚကအိမ္သာကေတာ့ 5 stars ေလယာဥ္ပံ်ၾကီးေတြေပၚက
အိမ္သာအဆင့္ပါပဲ။ ေရပူေရေအး အတြက္ ေရသန္႕စက္ေတြကို တြဲတိုင္းမွာထားတာေတြ႕ရၿပီး အခမဲ့ယူႏိုင္ပါတယ္။ ရထားၾကီးဟာ
တစ္နာရီ ကီလိုမီတာ ၃၅၀ အထိေမာင္းႏိုင္တယ္လို႕ေၿပာေပမယ့္ ခရီးတိုေလးေတြေမာင္းရတာေၾကာင့္ ေမာင္းႏွင္မွဳအၿမန္ႏွဳန္းၿပ display ကိုၾကည့္ရသေလာက္ ကီလိုမီတာ ၃၁၅ အထိေမာင္းတဲ့အထိ စီးခဲ့ရပါရဲ့။
စီးလို႕ေတာင္မဝေသးဘူး ဇိမ္ေလးနဲ႕ မွိန္းတံုးရွိေသးတယ္ ဆင္းရမယ့္ဘူတာ ေရာက္ခါနီးၿပီဆိုေတာ့ ဆင္းဖို႕ၿပင္ဆင္ရေတာ့တာေပါ့။
Suzhou ၿမိဳ႕ကိုေရာက္ေတာ့ ညဖက္ (၈) နာရီခြဲေလာက္ရွိပါၿပီ။ ညစာကို အစ္မအိမ္ကိုအသြား On the way က ဖက္ထုတ္နဲ႕ ဝက္သား
ေၾကာ္ေရာင္းတဲ့ဆိုင္မွာ စားပါတယ္။ အဲ့ဒီ Suzhou ၿမိဳ႕ကိုေရာက္ေတာ့ လမ္းေတြ၊ မီးပြိဳင့္ေတြ၊ တိုက္ေတြကအစ ကုိယ္နဲ႕ရင္းႏွီးေနသလို
သန္႕ရွင္းသပ္ယပ္ၿပီး၊ သူ႕ေနရာနဲ႕သူ အစီအစဥ္တက် ရွိေနတဲ့လို႕ ထင္ေတာ့ အစ္မက ၿမိဳ႕ရဲ့ ဒီအပိုင္းကို စကၤာပူရဲ့ နည္းပညာအကူအညီ
အၾကံဥာဏ္ေတြနဲ႕ တည္ေဆာက္ခဲ့တာၿဖစ္ေၾကာင္း၊ Singapore Industries Estate ၿဖစ္တဲ့အေၾကာင္းေၿပာေတာ့ မွအက်ိဳးအေၾကာင္း
သိရပါတယ္။ တစ္ေနကုန္သြားလာထားရေတာ့ အိမ္ေရာက္လို႕ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးတာနဲ႕ တန္းအိပ္ေတာ့တာပါပဲ။
Day 2 ( In Suzhou)
မနက္ေစာေစာ နံနက္စာစားၿပီးတာနဲ႕ Suzhou ၿမိဳ႕ထဲအလည္ထြက္ဖို႕ ထြက္ခဲ့ၾကတဲ့အခါ ေနပူမွန္းသိလို႕ ဦးထုတ္၊ ထီးစတာေတြ အကုန္
ပါေအာင္ တခါထဲယူလာခဲ့ၾကတယ္။ ပထမဆံုး ၿမိဳ႕ရဲ့ ထင္ရွားတဲ့ ေရကန္ကိုေရာက္ပါတယ္။ ေရႊၾကက္ဖကန္ လို႕ ေခၚတယ္တဲ့။ နံနက္ပိုင္းဆိုေတာ့ လူေတြလဲ သိပ္မရွိ၊ သိပ္လဲမပူပါဖူး။ ဓာတ္ပံုရိုက္လို႕လဲေတာ္ေတာ္ ေကာင္းတဲ့ေနရာေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ ေရကန္
ၾကီးေဘးကေန ေလွ်ာက္လမ္းၾကီးတစ္ခုရွိၿပီး၊ တစ္ေနရာမွာေတာ့ အထိမ္းအမွတ္ Structure တစ္ခုေတြ႕တဲ့အခါ ကဗ်ည္းကိုဖတ္ၾကည့္
ေတာ့ Suzhou - Singapore Industries Estate အထိမ္းအမွတ္ၿဖစ္ၿပီး တရုတ္ဒုတိယ သမၼတနဲ႕ Mr. Lee Kuan Yew တို႕ကဖြင့္လွစ္
ထားတဲ့ဆိုတဲ့အေၾကာင္း သိရပါတယ္။ အဲ့ဒီ ကေနတဆင့္ Suzhou ၿမိဳ႕ရဲ့အထင္အရ ေနရာတစ္ခုၿဖစ္တဲ့ Tiger Hill ကိုေရာက္ပါတယ္။
ေတာင္ကုန္းေပၚတက္ရမွာၿဖစ္တဲ့ အတြက္ပါပါးနဲ႕ အစ္မကေနခဲ့ၿပီး ထံုးစံအတိုင္း က်ေနာ္တို႕ လမ္းေလွ်ာက္တက္ၾကရတာေပါ့။ ေတာင္
ကုန္းေပၚတက္တဲ့လမ္းက ေၿပေၿပၿပစ္ၿပစ္ ပါပဲ။ လမ္းမွာလဲ ဓားေသြးေက်ာက္တံုးတို႕၊ ဘာတို႕စတဲ့ စိတ္ဝင္စားစရာေတြေတာ့ေတြ႕ရေပ မယ့္ ေရးထားတဲ့ ရာဇဝင္ေတြကိုလဲ ကိုယ္ကနားမလည္ေတာ့ အခက္ေပါ့။ ေတာင္ကုန္းထိပ္မွာေတာ့ ေရွးေဟာင္းေစတီတစ္ဆူရွိပါတယ္။
Yunyan Pagoda လို႕ေခၚပါတယ္။ လူေတြကိုေပးမတက္ပဲ ပိတ္ထားၿပီး အၿပင္ကေနပဲၾကည့္လို႕ရတယ္ဗ်။ ထူးဆန္းတာက ေစတီဟာ
၃ ဒီဂရီတိမ္းေစာင္းေနတာပါပဲ။ ေလွ်ာက္လည့္ပတ္ၾကည့္ ၿပီးေအာက္ၿပန္ဆင္းေတာ့ ေရတြင္းေသးေသးတစ္ခုမွာ လူေတြက အလုအယွက္
ေရေတြကိုမ်က္နာသစ္၊ ေၿခေထာက္ေလာင္းလုပ္ေနၾကတာေတြ႕ေတာ့ က်ေနာ္တို႕လဲ ဝင္တိုးၾကည့္တာေပါ့။ မာမားကကံေကာင္းစြာနဲ႕
တစ္ခုထဲေသာ ေရခပ္တဲ့ပံုးကရတဲ့အခါ ေရကိုေရတြင္းထဲက ငင္ဖို႕လုပ္ၾကတယ္။ ေရတြင္းကအဲ့ဒီပံုးတစ္ပံုးဝင္စာပဲဆိုေတာ့ ေရခပ္လို႕ရ
ေအာင္ပံုးကိုေမွာက္ခ် ခတ္ရပါတယ္တဲ့။ ေရကိုကိုင္ၾကည့္ေတာ့ ေရဟာေရခဲေရ တမွ်ေအးပါတယ္။ ပုလင္းထဲထည့္လိုက္တဲ့အခါ ေရခဲေရ
လိုေရေငြ႕ေတြခ်က္ခ်င္းပ်ံလာတာပါ။ ေရတြင္းေရနဲ႔ မ်က္နာသစ္လိုက္တာေတာ္ေတာ္ေလး လန္းဆန္းသြားတယ္ဗ်ာ။ ေတာင္ကုန္းေအာက္
အထြက္ေတာ့ ဆိုင္ေတြတန္းစီေနတာပါပဲ။
Tiger Hill and Yunyan Pagoda (or) Second Leaning Pagoda
သမိုင္းအေထာက္အထားမ်ားအရ ထိုေတာင္ကုန္းေပၚတြင္ ဘုရင္ Helu ကိုေျမျမႈပ္သျဂၤိဳဟ္ခဲ့ရာ (၃)ရက္အၾကာတြင္ ေတာင္ကုန္းအထက္
၌ က်ားၿဖဴတစ္ေကာင္ထိုင္ေနသည္ကိုေတြ႕ရွိရာမွစ၍ Tiger Hill ဟုအမည္တြင္ခဲ့ၿခင္းၿဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။ ေတာင္ကုန္းအထက္
တြင္ ထင္ရွားသည့္ဓားေရကန္ ႏွင့္ ေက်ာက္တံုးဥယ်ာဥ္စသည့္ သဘာဝပန္ဝန္းက်င္အလွမ်ားၿဖင့္ ၿပည့္ႏွက္ေနသည္။ ဘုရင္ Wu King Helu ၏ သၤခ်ိဳင္းေတာ္သည္ ဓားေရကန္၏ ေအာက္တြင္တည္ရွိသည္ဟူေသာ ယံုၾကည္ယူဆမွဳသည္ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီေနေသာ ေၿဖရွင္းမရသည့္ လွ်ိဳ႕ဝွက္နက္နဲမွဳတစ္ခု ၿဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္။
ေတာင္ကုန္းအထက္တြင္Yunyan Pagoda ကို 907-960 CE ကာလခန္႕က စတင္တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီး Song မင္းဆက္လက္ထက္တြင္ အၿပီးသတ္ခဲ့သည္။ (၈) ေထာင့္ပံုစံ ေစတီၿဖစ္ၿပီး၊ ၁၅၄ ေပၿမင့္ကာ၊ အထပ္ (၇) ထပ္ပါရွိ၍ အုတ္ၿဖင့္တည္ေဆာက္ခဲ့သည္။ ေစတီတစ္ခု လံုး ၏ အေလးခ်ိန္သည္ ကီလိုဂရမ္ ၇ သန္းခန္႕ရွိၿပီး၊ အတြင္းအုတ္တိုင္ၾကီးမ်ားၿဖင့္ ေထာက္ပံထားရာ၊ ေထာက္ပံထားေသာတိုင္ၾကီး (၂) တိုင္ယိုယြင္းမွဳေၾကာင့္ ၃ ဒီဂရီတိမ္းေစာင္းလာခဲ့ရ သည္။ အၿခားအေၾကာင္းတစ္ရပ္အေနၿဖင့္ ေစတီေမွ်ာ္စင္ကိုတည္ေဆာက္ခဲ့စဥ္က ေၿမသားတစ္ဝက္၊ ေက်ာက္သားတစ္ဝက္ေအာက္ေၿခေၿမၿပင္တြင္တည္ေဆာက္ ထားၿခင္းေၾကာင့္ ေၿမသားဖက္တြင္ႏိုမ့္ဆင္းလာခဲ့ၿခင္းလဲ ၿဖစ္သည္။ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္တြင္ ထပ္မံ မတိမ္းေစာင္းလာေစ ရန္အတြက္ ကြန္ကရစ္မ်ားၿဖင့္အားၿဖည့္ၿပီး ေအာက္ေၿခကိုခိုင္ခံေအာင္ၿပဳလုပ္ခဲ့ ၾကသည္။ ထိုသို႕ၿပဳလုပ္စဥ္အတြင္း ေခါင္းတလားတစ္ခု အတြင္းသိမ္းစည္းထားသည့္ ဗုဒၶက်မ္းစာမ်ားကိုေတြ႕ ရွိခဲ့ၾကသည္။ ထိုေမွ်ာ္စင္ ေစတီသည္ အထပ္ (၇) ထပ္ၿမင့္ေသာ္လည္း အတြင္း၌ အေပၚအထပ္ထပ္သို႕တက္ေရာက္ရန္ ေလွခါးမပါရွိသၿဖင့္ တက္ရန္အၿပင္မွ ေလွခါးေထာင္တက္မွရေၾကာင္း သိရသည္။
အဲ့ဒီကေနလည္ပတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ Suzhou ၿမိဳ႕ထဲက Shopping Centre ၾကီးတစ္ခုထဲမွာ ရွိတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုမွာေန႔လည္စာ
ေကြ်းပါတယ္။ ဖားသားဟင္းက အဓိကဟင္းလွ်ာၿဖစ္ၿပီး Order မွာၿပီး ခဏေနေတာ့ စားပြဲထိုးက သဲနာရီေလးတစ္ခုစားပြဲေပၚလာတင္ရင္း
မွာ ထားတဲ့ အစားအစာေတြ မိနစ္ (၂၀) အတြင္းမရခဲ့ရင္ မွာထားသမွ်ေငြတၿပားမွမယူပါဖူးတဲ့၊ ဆိုင္ရဲ့ေကာင္းမြန္တဲ့ ဝန္ေဆာင္မွဳေလး
တစ္ခုပါ။ ေန႕လည္စာစားၿပီးတဲ့ေနာက္ မေန႕ကနဲ႕ ဒီေန႕ေတာင္ကုန္းေတြတက္၊ လမ္းေတြေလွ်ာက္ထားလို႕ အစ္မက Foot Massage ေန
ရာကိုေခၚသြားၿပီး အေညာင္းေၿပေစပါရဲ့။ ဒီေနာက္ေတာ့ အိမ္ၿပန္အနားယူပါတယ္။
Day 3 ( In Shanghai)
Suzhou ကေန Shanghai ကိုရထားစီးဖို႕အတြက္ Suzhou Industry Railways Station ကိုမနက္ပိုင္း ထြက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ ၾကား
ဘူတာ အေသးေလး ဆိုေပမယ့္အဆင့္ၿမင့္ ဘူတာရံုတစ္ခုပါပဲ။ Common Waiting Area တစ္ခုပဲထားတာေတြ႕ရပါတယ္။ ကိုယ္စီးရမယ့္
ရထား နံပါတ္ Dispaly မွာေပၚလာရင္ ဂိတ္ကိုသြားဝင္ရံုပါပဲ။ Suzhou ကေန Shanghai ဘူတာေဟာင္းကို မိနစ္ ၃၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလးပဲ
စီးရတယ္ဗ်ာ။ ရွန္ဟိုင္းၿမိဳ႕ထဲကိုဝင္လာေတာ့ မိုးေတြကစရြာလာေရာ၊ မိုးၾကည့္ရတာေတာ္ေတာ္နဲ႕စဲမယ့္ပံုကမေပၚပါဘူး။ ဘူတာရံုေရာက္
ေတာ့ ဘူတာက အေဟာင္းဆိုေတာ့ Wheel Chair တက္ဖို႕ဓာတ္ေလွခါးဘာညာမေတြ႕ရပါဘူး။ သေဘာေကာင္းတဲ့ ရထားဘူတာအရာရွိ
တစ္ေယာက္က ေနရာၿပလို႕ ဓာတ္ေလွခါးတစ္စင္းကိုေခၚသြားေပးၿပီး သူ႕ access card နဲ႕ Lift ကိုေမာင္းေပးပါတယ္။ Lift ထဲဝင္လိုက္
ေတာ့ မိုးေတြယိုလို႕ အရာရွိကပဲ သူ႕ထီးဖြင့္ေဆာင္းေပးပါေသးတယ္။ Lift ထဲထီးေဆာင္းရတာေပါ့။ ဘူတာက ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ၿပီမို႕
ပ်က္စီးေနၿပီဆိုတဲ့ အေၾကာင္းသူကေၿပာၿပပါေသးတယ္။ ဘူတာအေပၚကိုေရာက္ေတာ့ မိုးကမစဲေတာ့တဲ့အၿပင္ ပိုေတာင္ရြာလာသလိုပါပဲ။
အစ္မ စီစဥ္ထားတဲ့ ဟိုတယ္ကဒီဘူတာနဲ႕နီးနီးေလးဆိုေပမယ့္ မိုးကရြာေနေတာ့ အေတာ္ကိုအခက္အခဲေတြ႕ေနရတာပါ။ တက္စီဌားဖို႕
လိုက္ရွာေတာ့လဲ ေၿမေအာက္ underpass တစ္ခုကေနသြားရမွာဆိုေတာ့ ခက္ခက္ခဲခဲနဲ႕ေအာက္ကိုဆင္းၿပီး တက္စီတစ္စင္းရေတာ့
ပါပါးရယ္၊ ညီမေလးရယ္၊ က်ေနာ္ရယ္ ၃ ေယာက္သား Taxi နဲ႕သြားရမယ့္ေနရာကိုသြားၾကေရာ၊ Taxi က မီတာ Taxi ပါ။ တက္တက္ခ်င္း ၁၄ RMB ေပးရပါတယ္။ တကယ္ဆို က်ေနာ္တို႕သြားရမယ့္ေနရာက ၃ ကီလိုမီတာေအာက္မွာဆိုေတာ့ ၁၄ ယြမ္ဆိုၿပီးရ
မယ့္ဟာ Taxi သမားကမသိမွန္းသိေတာ့ ပတ္ေမာင္းပါတယ္။ ေမာင္းေနရင္း က်ေနာ္က သြားရမယ့္ေနရာ holiday inn ဆိုတာၿမင္လို႕
ေၿပာေတာ့ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေသး၊ အတင္းၾကီးေၿပာေတာ့ ေဆာင့္ၾကီးေအာင့္ၾကီး ေၿပာဆိုၿပီးေမာင္းပို႕ပါတယ္။ ေငြကိုလက္ထဲ
မေပးမခ်င္း အေနာက္က ပစၥည္းထည့္ထားတဲ့ boot ကိုမဖြင့္ေပးပါဘူး။ hotel ကိုေရာက္ေတာ့ အစ္မနဲ႕ မာမားကမေရာက္ၾကေသးဘူး။
ဒီဟိုတယ္ဆိုတာ ေသၿခာလားသိရေအာက္ Reception ကိုသြားေမးေတာ့ မနည္းၾကီးကို English လိုေၿပာၿပၿပီးမွ Reservation ဟုတ္ထား
တာရွိေၾကာင္း သိရေတာ့မွစိတ္ေအးရပါတယ္။
ခဏေနေတာ့အစ္မနဲ႔မာမားလဲ စိတ္တပူပူနဲ႔ေရာက္လာၾကေတာ့တယ္။ သူတို႕မွာလဲ Taxi Queqe မွာၾကားၿဖတ္ေနၾကတဲ့လူေတြမ်ားေနလို႕
Taxi ကုိေတာ္ေတာ္နဲ႕ မရတဲ့အေၾကာင္းသိရတယ္။ ဟိုတယ္မွာ Check in ဝင္ၿပီး၊ ပထမဆံုး China Pavilionလို႕ေခၚတဲ့ Shanghai
Expo လုပ္တဲ့ေနရာကိုသြားၾကပါတယ္။ မိုးရြာလို႕ဓာတ္ပံုရိုက္လို႕ သိပ္မေကာင္းေပမယ့္ အတြင္းမွာေတာ့ ၾကီးက်ယ္ခန္းနားလွပါေပတယ္။
180 ဒီဂရီစက္ဝိုင္းတစ္ဝက္ပံုစံ Screen နဲ႕ ၁၇ မိနစ္စာေလာက္ေၿပာင္းလဲတိုးတက္လာတဲ့ တရုတ္ၿပည္ၾကီး ကိုၿပတဲ့ရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းတို
ကို တရုတ္ပညာရွင္ၾကီး ကြန္းၿဖဴးရွပ္ရဲ့အဆိုအမိန္႕ေတြနဲ႕တြဲၿပီး ၿပသသြားပါတယ္။ အဲ့ဒီကေနပန္းခ်ီကားေတြ အသက္ဝင္လွဳပ္ရွားေနတဲ့ ၿပခန္းၿဖစ္တဲ့ River of Wisdom ၿပခန္းပါ။ Song မင္းဆက္လက္ထက္က ပန္းခ်ီအေက်ာ္အေမာ္ Zhang Zeduan ရဲ့နာမည္ေက်ာ္ပန္းခ်ီ
ကားတြဲၾကီး တစ္ခုၿဖစ္သည့္ Along the River During the Qingming Festival ကိုေနာက္ဆံုးေပၚနည္းပညာမ်ား ၏ ဖန္တီးမွဳၿဖင့္
3D Animation အၿဖစ္ၿပဳလုပ္ကာ ၁၂၈ မီတာအရွည္ ၆.၅ မီတာအၿမင့္ရွိေသာ ပိတ္ကားေပၚတြင္ အရာအားလံုးကို အသက္ဝင္ေအာင္
ဖန္တီးထားေသာ ၂ မိနစ္ၾကာ ရုပ္ရွင္ၿပခန္းတစ္ခုၿဖစ္ပါတယ္။ စသည္ၿဖင့္ မ်ားၿပားလွတဲ့ ဖန္တီးတည္ေဆာက္မွဳေတြနဲ႕အၿပည့္ရွိေနတဲ့ ၿပတိုက္အၾကီးစားၾကီးတစ္ခုလိုပါပဲ။ ႏွစ္စဥ္က်င္းပတဲ့ Shanghai Expo ကိုအဲ့ဒီေနရာမွာ က်င္းပတာၿဖစ္ပါတယ္။ လူေတြကလဲ က်ိတ္က်ိတ္တိုးေအာင္ စည္ကားေနတာပါ။
အဲ့ဒီကေန ၿမိဳ႕ထဲတစ္ေနရာက ေစ်းဝယ္စင္တာတစ္ခုမွာ ေန႕လည္စာစားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ စင္တာေဘးက ဘုရားေက်ာင္းတစ္ခုဝင္၊
ဘုရားဝတ္ၿပဳၿပီး၊ ရွန္ဟိုင္းၿမိဳ႕ရဲ့ နာမည္ေက်ာ္ ၿမစ္ကမ္းေဘးက Shanghai Wall Street ကိုသြားဓာတ္ပံုရိုက္ၾကတယ္။ ကမ္းနားက အေဆာက္အအံုေတြအကုန္လံုး ကိုလိုနီပံုစံအေဆာက္အအံုေတြ ၿဖစ္ၿပီးေတာ္ေတာ္ေလး သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္ေအာင္လုပ္ထားတာေတြ႕ရတယ္။
ကမ္းနားကေန Shanghai ၿမိဳ႕ကအထပ္ၿမင့္ Tower ၾကီးေတြကိုေနာက္ခံထားဓာတ္ပံုရိုက္လမ္းခဏေလွ်ာက္ၿပီး ဟိုတယ္ၿပန္နားၾကတယ္။
ညစာကိုေတာ့ အနီးနားက တရုတ္စာကိုပဲ Fast Food ေရာင္းတဲ့ဆိုင္ေလးမွာ စားၿဖစ္တယ္။ အီၾကာေကြးဟာစားဖူးသမွ် အီၾကာေကြးထဲ
အေကာင္းဆံုးပါပဲ။ ညစာစားၿပီး ညီမေလးနဲ႕ နီးနီးနားနားက ေစ်းဝယ္စင္တာသြားၾကည့္မယ္ဆိုၿပီး ဟိုတယ္ကေရးေပးတဲ့ စာရြက္ကိုကိုင္
ၿပီး Taxi ဌားေတာ့ Taxi သမားက ၃ ဘီး ဆိုင္ကယ္ကိုလက္ညိဳးထိုးၿပၿပီး အဲ့တာနဲ႕သြားခိုင္းတယ္ဗ်။ ဒါနဲ႕ ၃ ဘီးဆိုင္ကယ္ဆီသြား စာရြက္
ထိုးၿပေတာ့ ၂၀ ေပးရမယ္တဲ့။ Taxi ကေတာင္ ၁၄ ယြမ္ က ိုနီးလို႕မလိုက္ပဲ ၃ ဘီးစီးခိုင္းတာဆိုတာ သိေတာ့ ၁၀ ေပးမယ္ဆိုေတာ့ အဖိုးၾကီးက ၁၅ တဲ့ ဒါနဲ႕ လွည့္ထြက္သြားေတာ့ လာခဲ့တဲ့ဆိုေတာ့ (၂)ေယာက္သား ၃ ဘီးဆိုင္ကယ္နဲ႕ လစ္ၾကေရာ။ ဟိုေရာက္ေတာ့ ဘာ
မွလဲ ေထြေထြထူးထူးမရွိပါဘူး။ စားခ်င္တဲ့ အခ်ိဳမုန္႕ေလးဘာေလးစားၿပီး ၿပန္မယ္လုပ္ေတာ့ အၿပင္ကလွန္းၾကည့္တာ တည္းတဲ့ဟိုတယ္
ကိုၿမင္ရတယ္။ ဘယ္ရမလဲ စကၤာပူသားပဲ လမ္းေလွ်ာက္မယ္ဟဲ့ဆိုၿပီး ေလွ်ာက္ေရာ။ ေလွ်ာက္ၿပီးေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ Direction ကမွား
မွန္းသိေတာ့ ေနာက္တဖက္ကို ၿပန္ေလွ်ာက္တယ္။ ခက္တာ အလည္ေကာင္မွာ ရထားဘူတာၾကီးခံေနလို႕ ၿမင္ရေပမယ့္ လမ္းေလွ်ာက္လို႕
မရမွန္းေနာက္မွ သိပါတယ္။ ဒီေတာ့ Taxi ကိုဌားေတာ့ မရပ္ဘူး။ ဒါနဲ႕ ၃ ဘီးဆိုင္ကယ္တစ္စင္းလာေတာ့ လက္လွမ္းတားၿပီး ဟိုတယ္ကို
လက္ညိဳးထိုးၿပၿပီး ၃ ဘီး စီးၿပန္လာခဲ့ရေတာ့တယ္။
Day 4 ( In Shanghai)
ဒီေန႕ကေတာ့ Shopping ေန႕ပါ။ ပါပါးကို ဟိုတယ္မွာပဲထားခဲ့ၿပီး အစ္မလိုက္ပို႕တဲ့ Whole Sales Centre ၂ ခုသြားပါတယ္။ မနက္ေစာ
ေစာထဲကသြားေတာ့ သိပ္မစည္ကားေသးေပမယ့္ ဆိုင္တခ်ိဳ႕ကေတာ့ဖြင့္ေနပါၿပီ။ အဲ့ဒီေစ်းၾကီးကို အနီးစပ္ဆံုးေၿပာရရင္ ယုဇနပလာဇာ
လိုေစ်းၾကီးပါ။ ေၿမာက္မ်ားလွေသာဆိုင္ေတြနဲ႕ အဝတ္အထည္၊ အိတ္ စတဲ့လူသံုးကုန္ပစၥည္းေတြ အကုန္ေရာင္းပါတယ္။ ေစ်းေမးရင္
ေတာ့ ေစ်းၾကီးၾကီးေတြေၿပာတက္ေပမယ့္ ၃ ခ်ိဳးေလာက္ဆင္းၿပီး ဆစ္ဝယ္ရင္ေတာ့ အလြန္တန္တယ္ေၿပာရမွာပါ။ အဲ့ဒီေစ်းမွာေတာ့ ေစ်း
ဝယ္ဖို႕ဆိုရင္ ပရိယယ္မာယာေတြ အေတာ္သံုးရတာပါ။ တစ္ခုခုကိုၾကိဳက္တယ္ဆိုရင္ လိုခ်င္တဲ့ပံုမၿပပဲ မသိမသာၾကည့္ၿပီး ေစ်းေမးတာတို႕
ကိုယ္ဆစ္တဲ့ေစ်းကို ေစ်းေရာင္းတဲ့သူကမရဘူးဆိုရင္ မယူေတာ့ဘူးဆိုၿပီး လွည့္ထြက္သြားတာတို႕အစံုပါပဲ။ တခါတေလဲ ကိုယ္လွည့္ထြက္
သြားတဲ့အခါ ဆိုင္ရွင္ကအေရးေတာင္မစိုက္ပဲ ကိုယ့္မွာလိုခ်င္ရက္နဲ႕ ၿပန္လွည့္ဝယ္မရတာလဲၾကံဳရပါ့ဗ်ာ။ တစ္ဆိုင္မ်ား ဆစ္တဲ့ေစ်းကနည္း
လို႕ဆိုၿပီး မိုက္ရိုင္းစြာေၿပာတာလဲ ေတြ႕ရတယ္ဗ်ာ။ သူတို႕ whole sales ေရာင္းတာဆိုေတာ့ တစ္ထည္ ႏွစ္ထည္ဆိုရင္လဲ သိပ္အေရး
မစိုက္တာမ်ားပါတယ္။ မာမားတို႕ အက်ၤဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ အလုပ္ရွဳပ္ေနတံုး ေယာက်ၤားအက်ၤေတြေရာင္းတဲ့ဆိုင္တစ္ဆိုင္ ဝင္ၾကည့္ေတာ့
ရွားရွားပါးပါး ဆိုင္ရွင္က English လိုနည္းနည္းတက္တယ္ဗ်ာ။ ဒီေတာ့ေစ်းဆစ္လို႕လဲအဆင္ေၿပသြားပါတယ္။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ Caculator ကိုလက္မွာကိုင္ထားၿပီး သူ႕ကိုႏိုပ္ၿပခိုင္း၊ ကိုယ္ကႏိုပ္ၿပနဲ႕ စကားေၿပာလို႕မရပါဘူး။ အဲ့ဒီမွာတစ္ဆိုင္ဝင္တစ္ဆိုင္ထြက္နဲ႕သူတို႕
ေတြေတာ့ အေတာ္ဝယ္ၿခမ္းၾကတာ ဟိုတယ္ကို Check Out တိုင္းအမွီမနည္းၿပန္လာခဲ့ၾကရတယ္။ ဟိုတယ္ကေန ၿမိဳ႕လည္ေကာင္က
Shopping Centre တစ္ခုကိုသြား၊ ေန႕လည္စာကို KFC ပဲသြက္သြက္ေလးစား၊ ပါပါးကိုKFC မွာထားခဲ့ၿပီး အဲ့ဒီေၿမေအာက္ေစ်းဝယ္
စင္တာကို လွည့္ပတ္ဝယ္ၾကပါေသးတယ္။ Suzhou ကိုၿပန္ဖို႕အတြက္ Shanghai Central Railways Station ကိုသြားဖို႕ အဲ့ဒီကေန
Shanghai MRT စီးသြားၾကတယ္။ ရထားဘူတာေရာက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေစာေသးတာနဲ႕ ရွိတဲ့ဆိုင္ေတြလိုက္ေလွ်ာက္ၾကည့္ၿပီး ညစာကို
ေတာ့ အဲ့ဒီမွာပဲစားၿဖစ္တယ္။ ရွန္ဟိုင္းဗဟိုဘူတာၾကီးရဲ့ Waiting Area ကိုေရာက္ေတာ့ အလြန္အံအားသင့္စရာပါ။ ၾကီးက်ယ္ခန္းနား
လွတဲ့ Departure Waiting Hall ၾကီးပါ။ terminal 3 ရဲ့ Departure Hall ထက္ေတာင္ၾကီးမယ္ထင္ပါရဲ့။ ေအာက္ထပ္မွာရွိတဲ့ Platform ကို
ဆင္းဖို႕ဂိတ္ဝင္ေပါက္ (၂) ေပါက္စီရွိပါတယ္။ ၁ ေပါက္ကေတာ့ရထားရဲ့အေရွ႕ပိုင္းအတြက္ၿဖစ္ၿပီး ၁ ေပါက္ကေတာ့ ရထားရဲ့ အေနာက္ပိုင္းအတြက္ၿဖစ္ပါတယ္။ Platform ၃၀ တိတိရွိပါတယ္။
Day 5 Shanghai သို႕ေနာက္တစ္ေခါက္
အစီအစဥ္အရ ဒီေန႕မွာ Suzhou က Water Town ဆိုတဲ့ေနရာကိုသြားဖို႔ပါ။ မေန႕ကအိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ့ မာမားတို႕ ဝယ္လာတဲ့ အထုတ္ေတြ ထုတ္ၾကည့္ၾကေတာ့ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကိုဝင္ၾကည့္ရင္း အိတ္တစ္အိတ္ကိုေမ့ထားခဲ့တာ သိရတယ္။ ထားလိုက္ရမွာကို ႏွေၿမာတဲ့
အစ္မက သူ႕ရံုးကကားတစ္စင္းေခၚၿပီး ရွန္ဟိုင္းကိုၿပန္သြားယူမယ္ဆိုတာနဲ႕ ဒီမနက္ေစာေစာ ရွန္ဟိုင္းကို က်ေနာ္ရယ္၊ အစ္မရယ္၊
ညီမေလးရယ္ (၃) ေယာက္သားထြက္လာခဲ့တာပါ။ ကားနဲ႕ေမာင္းသြားေတာ့ (၁) နာရီေလာက္ေမာင္းရတယ္ဗ်။ မေန႕ကသြားခဲ့တဲ့ ေစ်းၾကီးကိုတိုက္ရိုက္သြား၊ က်န္ခဲ့တဲ့ဆိုင္ကိုေရာက္ေတာ့ ဆိုင္ရွင္ကအစ္မဝယ္ေနက်ဆိုင္ဆိုေတာ့ ခ်က္ခ်င္းသိၿပီး က်န္ခဲ့တဲ့ အထုတ္ကို
ထုတ္ေပးပါတယ္။ က်ေနာ္တို႕လဲေရာက္တံုးေရာက္ခိုက္ ထပ္ဝယ္လိုက္ေသးတယ္။ ကဲကဲၿပန္ၾကစို႕လို႕ ၁၀ ေခါက္ထပ္မနဲေၿပာၿပီးတဲ့
၃ ေယာက္သား မနည္းစိတ္ပိုင္းၿဖတ္ၿပီး Suzhou ကိုၿပန္ခဲ့ၾကရသည္။ Suzhou ေရာက္ၿပီး ေန႕လည္စာစားၿပီးလို႕ နားေတာင္မနားႏိုင္ပဲ Suzhou ၿမိဳ႕ထဲက ဘုရားေက်ာင္းတစ္ခုကို သြားဖူး၊ အၿပန္မွာေတာ့ Super Market တစ္ခုမွာ ေစ်းဝင္ဝယ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ အိမ္ၿပန္နား လိုက္ၾက ေတာ့တယ္။
Day 6 in Suzhou
အစ္မက ဒီေန႕ရံုးတက္ရေတာ့မွာမို႕လို႕ ပါပါးကိုအိမ္မွာပဲထားခဲ့ၿပီး ကိုယ္ဟာကိုယ္ Suzhou ၿမိဳ႕ထဲက ေစ်းဝယ္စင္တာတစ္ခုကိုသြားဖို႕
အတြက္ အစ္မနဲ႕တူတူအၿပင္ကိုထြက္လိုက္ခဲ့ၾကတယ္။ အစ္မရံုးမွာ Hp တစ္လံုးယူရမွာမို႕ သူ႕ရံုးကိုလိုက္သြားယူ၊ အစ္မစီစဥ္ေပးလိုက္တဲ့
ရံုးကားက ေစ်းဝယ္စင္တာကိုလိုက္ပို႕ထားခဲ့တယ္။ ဝင္ဝင္ၿခင္းကေတြ႕တဲ့ ေကာ္ဖီဆိုင္မွာ ေကာ္ဖီေလးေသာက္မုန္႕ေလးစားၿပီးမွာ အေတာ္
ေလးၾကီးတဲ့ စင္တာၾကီးကို လိုက္ပတ္ၿဖစ္ေတာ့တာ။ မေန႕ကနဲ႕တစ္ေန႕က Shanghai က Whole Sales Centre မွာေစ်းသက္သက္
သာသာနဲ႕ ဝယ္ခဲ့ၾကေတာ့ Shopping Centre ကေစ်းေတြၾကေတာ့ သိပ္သေဘာမက်ၿဖစ္ေတာ့ဘူးဗ်။ ဒါနဲ႕စားစရာတခ်ိဳ႕နဲ႕ အက်ၤေလး
ဝယ္ၿပီး အိမ္ပဲၿပန္လိုက္ေတာ့တယ္။ အဲ့ဒီက Taxi ကေတာ့ ၁၀ ယြမ္တက္တက္ၿခင္းေပးရတယ္ဗ်။ ၿပသနာမမ်ားပဲ အိမ္ကိုေရွာေရွာရွဳရွဳ
ေရာက္ပါတယ္။ ဒီေန႕က က်ေနာ့္ ၃၂ ႏွစ္ေၿမာက္ေမြးေန႕ဆိုေတာ့ အစ္မက ကိုရီးယားစားေသာက္ဆိုင္မွာ မိသားစုညစာ လိုက္ေကြ်းတဲ့
အၿပင္၊ ဂ်ပန္ကုန္တိုက္ၾကီးတစ္ခုထဲက ကိတ္မုန္႕ဆိုင္ကေန ကိတ္မုန္႕တစ္ခုလဲဝယ္ေပးပါေသးတယ္။ စားေသာက္ၿပီးအၿပန္က်ေတာ့
အိမ္နားနီးနဲ႕ Suzhou Culture and Science Centre မွာက်ေနာ္နဲ႕ ညီမေလးဆင္းက်န္ခဲ့ၿပီး ဓာတ္ပံုေလးဘာေလးရိုက္၊ အိမ္ကိုလမ္း
ေလွ်ာက္ၿပန္တာ၊ ထံုးစံအတိုင္း Direction ၾကည့္တာနည္းနည္းေလးလြဲတက္တဲ့ က်ေနာ္၊ Blk ရွိရာ၊ ဝန္းထဲေရာက္ခါနီးေလးမွာ နည္းနည္း
ေပ်ာက္သြားလို႕ လမ္းေဘးကလူကိုေမး၊ လမ္းေဘးကလူခမ်ာလဲ I don't know ကိုအတင္းၾကိဳးစားေၿပာၿပီးတဲ့ေနာက္၊ ကိုယ့္ဟာကိုယ္
နည္းနည္းေလွ်ာက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၿပန္ရမယ့္လမ္းကိုေတြ႕တာနဲ႕ အိမ္ကိုၿပန္ေရာက္ခဲ့ေတာ့တယ္။
Day 7 ( in Suzhou and Departure)
ၿပန္ရမယ့္ Flight က Mid Night မွဆိုေတာ့ အားေနတာနဲ႕ မနက္ပိုင္းမေန႕က ဓာတ္ပံုေကာင္းေကာင္းမရိုက္ခဲ့ရတဲ့ Culture Centre ကို
ၿပန္သြား၊ Tri Pod ပါယူသြားၿပီး ကိုယ့္ဟာကိုယ္ရိုက္၊ ရွဳခင္းေတြလဲ ရိုက္ေပါ့။ Culture Centre ကေရကန္ၾကီးေဘးမွာ ရွိတဲ့အတြက္
အေတာ္ကိုလွပါတယ္။ Singapore Espanade ရဲ့အတြင္းပိုင္းၿပင္ဆင္မွဳထက္ေတာင္ သာတယ္ေၿပာရမွာပါ။ အဲ့ဒီမွာ No Professional Photo Taking လို႕ဆိုင္းေလးေတြေတြ႕တယ္ဗ်။ ကိုယ္ဟာကိုယ္ ၃ ေခ်ာင္းေထာက္ေလးနဲ႕ရိုက္ေနတံုး လံုၿခံဳေရးကေရာက္လာၿပိး တရုတ္
လိုေၿပာတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ၃ ေခ်ာင္းေထာက္ကိုလဲၿပတယ္။ သူတို႕အေနနဲ႕ ၃ ေခ်ာင္းေထာက္နဲ႕ရိုက္ရင္ Professional ပဲလို႕ယူဆထားပံုလဲ
ရပါတယ္။ ခက္တာက က်ေနာ့္မွာသူတို႕ကိုၿပန္ရွင္းၿပဖို႕လဲ မတက္ေတာ့ ကိုယ္ဟာကိုယ္ရပ္ေနတဲ့ပံုလုပ္ၿပ၊ ခလုတ္ကိုႏိုပ္ၿပ၊ ေၿပးၿပနဲ႕
Automatic ရိုက္တာဆိုတာကို သိေစခ်င္တာနည္းနည္းေတာ့ နားလည္သေဘာေပါက္သြားပံုရပါတယ္။ ဒါမယ့္ သူမ်ားႏိုင္ငံမွာကိုယ္မတက္
တဲ့ဘာသာစကားနဲ႕ဆိုေတာ့တစံုတစ္ခုမ်ား ၿဖစ္ရင္ရွဳပ္ကုန္မယ္ဆိုၿပီး ၃ ေခ်ာင္းေထာက္ေလးအသာသိမ္းၿပီး တၿခားေနရာေတြပဲသြား
လိုက္ေတာ့တယ္။ အဲ့ဒီကေန Bus ကို ၂ ယြမ္ေပးတစ္မွတ္တိုင္စီးၿပီးေတာ့ မေန႕ညေနက ခဏေလးေရာက္ခဲ့တဲ့ ဂ်ပန္ကုန္တိုက္ရွိရာ
Time Square ကိုသြားတယ္ဗ်။ အေတာ္ကို ၾကီးက်ယ္ခန္းနားတဲ့ ကုန္တိုက္ၾကီးတစ္ခုၿဖစ္ၿပီး Orchard Road ထက္ေတာင္ေစ်းၾကီး
တယ္ေၿပာရမွာပါ။ ေစ်းဝယ္ေနတဲ့လူလဲ တစ္ေယာက္မွမရွိသေလာက္ပါပဲ။ ေၿမေအာက္ထပ္ထဲဆင္းၿပီး ကိုယ္စားခ်င္တဲ့ လမုန္႕တို႕၊ တၿခား
ဆန္းတာေလးေတြဝယ္ၿခမ္းၿပီး Taxi စီးအိမ္ၿပန္ကာ ၿပန္မယ့္အခ်ိန္ကိုအနားယူရင္းပဲေစာင့္ေနလိုက္ေတာ့တယ္။ ည (၇) နာရီေရာက္ေတာ့
အစ္မရံုးက စီစဥ္ထားတဲ့ကားနဲ႕ Hangzhou Airport ကိုထြက္ခဲ့ရာ ေလဆိပ္ကို ည (၉) နာရီမွာေရာက္ပါတယ္။ နာရီဝက္ေလာက္ထိုင္ၿပီး
ေတာ့ Check In Counter မွာတန္းစီေနတာေတြ႕တာနဲ႕ကိုယ္လဲေရာစီေနၿပီး ထံုးစံအတုိုင္း Web Check In Counter ဖြင့္ေတာ့အၿမန္ေလး
တန္းေၿပာင္းစီလိုက္တာ ကိုယ္တို႕ကထိပ္ဆံုး။ ခက္တာက Counter Staff ကအသစ္ထင္ပါရဲ့ အေနာက္ကသူ႕ကိုသင္ေပးတဲ့သူကေတာက္
ေလွ်ာက္ေၿပာေပးေနရတာ။ Wheel Chair ကိုေတာ့ သူတို႕စီကလူပဲတြန္းမယ္ဆိုေတာ့ ေပးတြန္းလိုက္ၿပီး ကိုယ္ကေနာက္ကလိုက္သြား
ေတာ့တယ္။ တရုတ္လူဝင္မွဳၾကီးၾကပ္ေရးေကာင္တာေတြမွာ သီးသန္႕ေကာင္တာေတြမရွိေတာ့ Wheel Chair လာရင္ ၾကံဳရာတန္းတစ္ခု
ကိုဝင္ၿပီး ၾကားၿဖတ္လိုက္ေတာ့ အၿမဲတမ္းပံုစံတက် တန္းစီေနတဲ့ေနရာကလာတဲ့ က်ေနာ့္အတြက္မ်က္နာအလြန္ပူပါတယ္။ ေလဆိပ္ gate ေတြရဲ့ Waiting Area ကေတာ့ တစ္ဂိတ္စီခြဲမထားပဲ waiting area ၾကီးတစ္ခုထဲမွာပဲထားၿပီး သက္ဆိုင္ရာ ဂိတ္နံပါတ္ေတြပဲသူ႕ေနရာနဲ႕
သူထားတာေတြ႕ရပါတယ္။ သူဟာနဲ႕သူေတာ့ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ေလးရွိတဲ့ ေလဆိပ္ပါပဲ။
အၿပန္ခရီးစဥ္ကေတာ့ အခ်ိန္မွန္ပါပဲ။ ညဖက္ပ်ံသန္းမွဳၿဖစ္တဲ့အတြက္ ခရီးသည္ေတြလဲ သိပ္မဆူႏိုင္ပဲ အိပ္ေနၾကေပမယ့္ က်ေနာ့္မွာေတာ့
ထိုင္ခုံမတ္မတ္ၾကီးနဲ႕ အိပ္လို႕မရေတာ့ တညလံုးငိုက္ရင္း စကၤာပူကိုၿပန္ေရာက္ပါေတာ့တယ္။
ခရီးစဥ္ေတာက္ေလွ်ာက္ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႕ ေမတၱာေစတနာၾကီးမားစြာလိုေလေသးမရွိရေအာင္ ၿပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေပးတဲ့ က်ိက်ိၿပံဳး ကို က်ေနာ့္တို႕တစ္မိသားစုလံုးအလြန္တရာေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေၿပာရင္း ဒီ Blog Post ကိုနိဂုံးခ်ဳပ္လိုက္ပါသည္။ ။
