ဒီပိုစ့္ကေတာ့ အစီအစဥ္မရွိသြားေရာက္ခဲ့တဲ့ ဂ်ကာတာအလုပ္ခရီးစဥ္အတြင္း ၿမန္မာ့ရြက္ေလွအဖြဲ႕နဲ႕ ေတြ႕ဆံုခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းမွတ္တမ္း
တစ္ခုအၿဖစ္၄င္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ ဒုတိယေငြတံဆိပ္တစ္ခုကို ရယူေပးႏိုင္ခဲ့တဲ့ မခင္ေဆြဦးနဲ႕ မသိဂၤဝင္းေရႊတို႔ကို ဂုဏ္ၿပဳေသာအား
ၿဖင့္၄င္း ေရးသားၿခင္းၿဖစ္သည္။
က်ေနာ္ရြက္ေလွနဲ႕ ပင္လယ္မ်ား ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႕ က်ေနာ့္ရြက္ေလွဘဝမွာက်င္လည္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းကို အပိုင္း (၁) ကေန (၃) အထိ
ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ အပိုင္း (၄) ေနာက္ဆံုးအပိုင္းကိုေတာ့ ေရးခဲ့ၿပီးကာမွ internet connection ၿပတ္က်တာလားဘာလားမသိပဲ ေရးေနရင္း
တန္းလန္းေပ်ာက္သြားလို႕ ထပ္ေရးရမွာပ်င္းတာနဲ႕ ဆက္မေရးၿဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ ပါဝင္ပံပိုးခြင့္ရခဲ့တဲ့ ၂၁ ၾကိမ္ေၿမာက္အေရွ႕ေတာင္အာရွ
အားကစားၿပိဳင္ပြဲအၿပီးမွာေတာ့ ၿမန္မာႏိုင္ငံရြက္ေလွအဖြဲခ်ဳပ္ဗဟိုအလုပ္အမွဳေဆာင္အၿဖစ္မွ ႏွဳတ္ထြက္ခဲ့ၿပီးေနာက္၊ ရန္ကုန္ရြက္ေလွ
အသင္းအလုပ္အမွဳေဆာင္ေကာ္မတီအၿဖစ္လဲ ဆက္လက္တာဝန္မထမ္းေဆာင္ၿဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ဒီထက္ဆိုးရြားတာကေတာ့ရန္ကုန္ရြက္ေလွ
အသင္းရဲ့ သမိုင္းဝင္ ဧည့္သည္ေတာ္မွတ္တမ္းစာအုပ္ၾကီးမွာအရက္၏ အမွားေၾကာင့္မည္သည့္ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္မွ်မဟုတ္ပဲ အဲ့ဒီတံုးက
Network Game ကိုစြဲစြဲၿမဲၿမဲကစားၿပီးရူးမိုက္စြာနဲ႕ ဂိမ္းထဲမွာသံုးတဲ့ nick name ေတြကိုနာမည္တစ္ခုလိုပဲ အသံုးၿပဳၿပီးခ်ေရးလိုက္မိတာက
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေကာ္မတီကိုမ်က္စိအလြန္ေနာက္သြားေစခဲ့ပါတယ္။ ကိုလိုနီေခတ္ကဘုရင္ခံ၊ Governer ကစလို႕ ႏိုင္ငံေတာ္ထိပ္တန္း
ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ား၊ ႏိုင္ငံတကာမွေတာ္ဝင္မိသားစုမ်ားႏွင့္ ဝန္ၾကီးအဖြဲ႕ဝင္မ်ား အပါအဝင္ၿမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းက ဝန္ၾကီးမ်ား၊ ဒုတိယ
ဝန္ၾကီးမ်ားစတဲ့ အေရးၾကီးပုဂၢိဳလ္ၾကီးမ်ားရဲ့ အမည္မ်ားနဲ႕ အမွတ္တရလက္မွတ္မ်ားေရးထားတဲ့စာအုပ္ၾကီးမွာမွ ဆင္ၿခင္တံုတရားကင္းမဲ့
စြာေပါက္ကရအမည္ေတြခ်ေရးခဲ့တဲ့ၿပစ္မွဳကို ကလပ္ရဲ့ Executive Committee ကခြင့္မလႊတ္ခဲ့ပါဘူး။ သာမန္အသင္းသားမဆိုထားႏွင့္
ကလပ္ရဲ့ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ားကို နားလည္သိကြ်မ္းေသာ ကလပ္ ရဲ့ ေကာ္မတီဝင္တစ္ေယာက္ၿဖစ္ခဲ့ဖူးတာေၾကာင့္ပိုမိုအၿပစ္ၾကီးေလး
စြာနဲ႕ က်ေနာ့္ကို ကလပ္ကေနထုတ္ပယ္ၿပစ္ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္လဲ ကိုယ္ကိုကိုယ္ အလြန္မွားေၾကာင္းေနာင္တရမိတာ အမွန္ပါပဲ။ EC
ေကာ္မတီကစီရင္ခ်က္မခ်မီကထဲက ဘာၿဖစ္မယ္ဆိုတာ သိႏွင့္ေနတဲ့ က်ေနာ္ Yangon Sailing Club ကိုေနာက္ဆံုးအၾကိမ္အေနနဲ႔သြား
ၿပီး ဝန္ထမ္းနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုႏွဳတ္ဆက္ ကလပ္ကိုေနာက္ဆံုးအၾကိမ္အၿဖစ္ ေနရာစံုေလွ်ာက္ၾကည့္ၿပီး ကလပ္ရွိရာ အင္းယားကန္
ေစာင္းကကြ်န္းေပၚကေနၿပန္ထြက္လာၿပီးတဲ့ေနာက္ ကလပ္နယ္နိမိတ္ကုန္ဆံုးရာေနရာၿဖစ္တဲ့ တံတားထိပ္မွာအၾကာၾကီးရပ္ၿပီး ကလပ္
ကိုေနာက္ဆံုးအၾကိမ္ႏွဳတ္ဆက္မိပါတယ္။ က်ေနာ့္ရင္ထဲက ေၾကကြဲမွဳကို ရြာခ်လာတဲ့ မိုးကပိုၿပီးဝမ္းနည္းေစခဲ့တာပါပဲ။ မိုးရြာထဲတစ္ေယာက္ထဲလမ္းေလွ်ာက္ၿပန္ၿပီး ရြက္ေလွစစီးခဲ့တာကစလို႕ ေနပူမေရွာင္မိုးရြာမေရွာင္ ပင္လယ္ၿပင္ထဲေနခဲ့ရတာေတြ မ်က္လံုး
ထဲ တကြက္ၿပီးတကြက္ေပၚလာလို႕ပါပဲ။ ေနာက္တပါတ္ေလာက္အၾကာမွာပဲ က်ေနာ့္အိမ္ကို ကလပ္ရဲ့ ေကာ္မတီကေနေပးပို႕လိုက္တဲ့စာ
ကိုလက္ခံရရွိပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ အသနားခံလဲရမွာမဟုတ္ေတာ့ ဒီအတိုင္းပဲေနလိုက္ေတာ့ၿပီး ရန္ကုန္မွာရွိစဥ္ကာလကစလို႕ယေန႕
တိုင္ ကလပ္ရဲ့စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ားကို ေလးစားေသာအားၿဖင့္ ကလပ္ကိုမေရာက္ခဲ့ေတာ့ပါဘူး။
က်ေနာ့္ဘဝရဲ့ အေၿခခံအုတ္ၿမစ္ေကာင္းေတြလို႕ဆိုရမယ့္ ဘဝရဲ့အေတြ႕အၾကံဳ၊ ႏိုင္ငံတကာအေတြ႕အၾကံဳ၊ Administration နဲ႕ Management အေတြ႕အၾကံဳေတြ အကုန္ဟာ က်ေနာ့္ရြက္ေလွအဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွာ အလုပ္လုပ္စဥ္ကာလကရရွိခဲ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ့္ဆရာၾကီး
ဦးမိုးၿမင့္ကို ေက်းဇူးရွင္လို႕က်ေနာ့္ဘဝမွာ သတ္မွတ္ထားခဲ့ပါတယ္။ သူ႕ေၾကာင့္သာ က်ေနာ္ပထမဆံုး ႏိုင္ငံၿခားခရီးစဥ္ကိုထြက္ခဲ့ဖူးၿပီး
မ်က္စိပြင့္အၿမင္က်ယ္လာခဲ့တာ၊ သူ႕ေၾကာင့္သာ ရံုးတြင္းစာေတြ၊ ၿပင္ပစာေတြအေရးအသားမွာေရးတက္လာတာ၊ စသည္ၿဖင့္ဆူေငါက္
သင္ေပးခဲ့တာေတြဟာ က်ေနာ့္ဘဝရဲ့ အေၿခခံအုတ္ၿမစ္ေကာင္းေတြပါပဲ။ ေနာက္တေယာက္ကေတာ့ ၿမန္မာႏိုင္ငံရြက္ေလွအဖြဲခ်ဳပ္ရဲ့
နည္းၿပခ်ဳပ္ ဦးသန္းစိန္ပါ။ သူကေတာ့ က်ေနာ္ရြက္ေလွမွာအလုပ္လုပ္စဥ္ကာလက အနီးကပ္သြန္သင္ဆံုးမခဲ့တာ၊ လိုတာေတြၿဖည့္စည္း
ဖို႕ အထက္ကိုတင္ၿပေပးတာ၊ က်ေနာ္အမွားလုပ္သမွ်ကိုဒိုင္ခံ က်ေနာ့္ဖက္ကခုခံကာကြယ္ေၿပာဆိုေပးခဲ့တဲ့ တခ်ိန္က ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္
ေရႊတံဆိပ္ေတြရယူေပးခဲ့ေသာႏိုင္ငံဂုဏ္ေဆာင္ ရြက္ေလွကစားသမားေဟာင္းၾကီးပါပဲ။
အခု ၂၀၁၁ အကုန္ဆိုေတာ့ ရြက္ေလွနဲ႕ မထိေတြ႕ခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ရွိေရာေပါ့။ စကၤာပူမွာက်ေနာ္ရြက္ေလွၿပန္စီးဖို႕ၾကိဳးစား
ခဲ့ဖူးပါတယ္။ Changi Sailing Club လို Private Club ေတြမွာေတာ့ မစီးႏိုင္ေတာ့ People Association ရဲ့ facility ေတြၿဖစ္တဲ့ Water Venture မွာ စီးဖို႕ပါ။ စီးမယ္လို႕ဆိုေတာ့ က်ေနာ့္ကို Certified Sailing certificate ရွိမွရမယ္တဲ့၊ မဟုတ္ရင္ အေၿခခံရြက္ေလွသင္တန္း
ကိုၿပန္တက္ရမယ္တဲ့။ အေၿခခံသင္တန္းကိုေတာမတက္ခ်င္တာ အမွန္ပါပဲ။ က်ေနာ့္မွာ Myanmar Yatching Federation ကေပးထားတဲ့
Quilify Helmsman Certs ကိုၿပေတာ့ မရဘူးတဲ့။ ဘယ္ႏွယ့္ေၾကာင့္မရရမွာလဲဆိုၿပီး Singapore Sailing Federation ကိုစာပို႕ၿပီးလွမ္း
ေၿပာတဲ့အခါက်ေတာ့ Singapore Federation က MYF ကေပးထားတဲ့ လက္မွတ္ကိုအသိအမွတ္ၿပဳပါေၾကာင္းနဲ႕ People Association
ကိုလဲဒီလက္မွတ္ကိုင္ေဆာင္ထားသူကိုအသိအမွတ္ၿပဳေပးဖို႕ လွမ္းၿပီးစာေပးပို႕ပါတယ္။ အဲ့ဒီအခါက်ေတာ့ ေနာက္တဆင့္တက္လာၿပီး
ရထားတဲ့လက္မွတ္မွာ ဘယ္ေလွေတြစီးတက္တာဆိုတာမပါေၾကာင္း Int'l 420 နဲ႕ Int'l 470 ေလွေတြကိုသာေပးစီးႏိုင္ေၾကာင္း အဲ့ဒီေလွ
ေတြသူတို႕မွာမရွိတဲ့အတြက္ ရွိတဲ့ေလွ Laser ကိုစီးဖို႕အတြက္ Modify Course ကိုေတာ့တက္ေစလိုေၾကာင္းေၿပာပါတယ္။ က်ေနာ္လဲအဲ့
ေလာက္ေတာင္အရစ္ရွည္ေနတာ မစီးေတာ့ဘူးဆိုၿပီး မစီးၿဖစ္ခဲ့ေတာ့တာပါဘူး။
ၿမန္မာႏိုင္ငံနဲ႕ေဝးကြာေနေပမယ့္ တခါတယံမွာေတာ့ ၿမန္မာရြက္ေလွအသင္းရဲ့ သတင္းေတြကိုေတာ့ facebook တို႕ဘာတို႕ကတဆင့္
ေတာ့ၾကားၾကားေနရတာေပါ့။ အခုလ ႏုိဝင္ဘာလအတြင္းမွာ ၂၆ ၾကိမ္ေၿမာက္အေရွ႔ေတာင္အာရွအားကစားၿပိဳင္ပြဲကို အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံ
ဂ်ကာတာၿမိဳ႕ေတာ္မွာက်င္းပေနတာကိုသိတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ က်ေနာ့္ရံုးကေန ၾကိဳတင္အစီအစဥ္လုပ္ထားၿခင္းမရွိပဲ ဂ်ကာတာကိုအေရးေပၚ
ေစလႊတ္ခဲ့ေတာ့ ေရငတ္တံုးေရတြင္းထဲက်ဆိုသလိုပဲ အေတာ္ပဲေပါ့ Sea Games ကလဲအဲ့မွာလုပ္ေနေတာ့ အလုပ္ၿပီးတာနဲ႔ သံေယာဇဥ္
ရွိတဲ့ ရြက္ေလွၿပိဳင္ပြဲေနရာကိုေတာ့ ေရာက္ေအာင္သြားၾကည့္မယ္ဆိုၿပီး ၿပိဳင္ပြဲက်င္းပေနတဲ့ေနရာေတြနဲ႕ ဂ်ကာတာအတြင္းေဆာင္ရန္
ေရွာင္ရန္ေတြကိုရတဲ့ ရက္အတြင္းအၿပင္းအထန္ေလ့လာလိုက္ပါတယ္။ ဂ်ကာတာဟာ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံရဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ၿဖစ္သည့္အေလွ်ာက္
လူဦးရည္ ၁၀ သန္းေလာက္ေနထိုင္ပါတယ္။ ၿမိဳ႕ေတာ္ဟာ ကားပိတ္ဆို႕မွဳအလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ႏိုင္ငံအၿဖစ္လဲထင္ရွားတဲ့ အၿပင္
ကမာၻေပၚမွာ တတိယေၿမာက္ေလထုညစ္ညမ္းမွဳအမ်ားဆံုးတိုင္းၿပည္ၿမိဳ႕ေတာ္လဲၿဖစ္ပါတယ္။ ဖတ္လိုက္သမွ်ထဲမွာေကာင္းကြက္ေတာ္
ေတာ္နည္းတဲ့အတြက္ သြားဖို႕ရာေတာင္နည္းနည္းလန္႕လာပါရဲ့။ Taxi စီးရင္ေတာင္မွ တံခါးခ်က္ခ်စီးဖို႕သတိေပးထားတာလဲဖတ္ရတယ္။
စီးရမယ့္ taxi company brand ကိုလဲမွတ္ရေသးတယ္။ ဂ်ကာတာ တက္စီေတြက တခ်ိဳ႕မီတာမဖြင့္ပဲခရီသည္ကိုေငြပိုေတာင္းတက္လို႕
ပါတဲ့။
၂၆ ၾကိမ္ေၿမာက္အေရွ႕ေတာင္အာရွအာကစားၿပိဳင္ပြဲ ရဲ့ ရြက္ေလွပြဲစဥ္ေတြကိုေတာ့ ႏိုဝင္ဘာလ ၁၂ ရက္ေန႕ကထဲကစတင္ၿပီး ၿမိဳ႕ေတာ္
ဂ်ကာတာေၿမာက္ပိုင္းက Ancol Marina ဆိုတဲ့ကမ္းေၿခမွာက်င္းပလွ်တ္ရွိေၾကာင္း အင္တာနက္ေပၚကေနသိေနရပါတယ္။ ၿမန္မာရြက္ေလွ
အသင္းဟာ Int'l 470 Men and Women, Laser Radial Man and Woman နဲ႕ Optimist Class Open မွာ ၿပိဳင္ပြဲဝင္အားကစားသမား
(၇) ေယာက္၊ အရံအားကစားသမား (၃) ေယာက္၊ ႏိုင္ငံၿခားသားနည္းပညာကြ်မ္းက်င္သူ(၂) ေယာက္၊ ၿမန္မာနည္းၿပ (၁) ေယာက္၊ နည္းၿပခ်ဳပ္ (၁) ေယာက္၊ အုပ္ခ်ဳပ္မွဳေခါင္းေဆာင္ (၁) ဦးနဲ႕အတူ အေထာက္အကူၿပဳအဖြဲ႕ဝင္ေပါင္း(၇) ဦးနဲ႕အတူပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္ေၾကာင္း
သိရွိရပါတယ္။ စကၤာပူကေနမထြက္ခြာသြားခင္ေနာက္ဆံုးသိေနရတဲ့ ၿပိဳင္ပြဲရလဒ္ေတြအရ Int'l 470 women မွာစကၤာပူကဦးေဆာင္ေန
ၿပီးၿမန္မာက ဒုတိယေနရာကေနကပ္ေနေတာ့ ဆုရရွိဖို႕ေတာ္ေတာ္အခြင့္အလန္းေကာင္းေနတာေတြ႕ရပါရဲ့။
ဂ်ကာတာကို ႏိုဝင္ဘာလ (၁၇) ရက္ေန႕မွမနက္ပိုင္းမွာ အင္ဒိုေလေၾကာင္းလိုင္းတစ္ခုၿဖစ္တဲ့ Lion Air နဲ႕က်ေနာ္ထြက္ခြာသြားခဲ့ၿပီး
ဂ်ကာတာကို schedule ရဲ့နာရီဝက္ေနာက္က်ၿပီးမွေရာက္ပါတယ္။ ဂ်ကာတာေလဆိပ္ၾကီးဟာ အေတာ္ေလးစုတ္ၿပတ္ၿပီး လမ္းညႊန္ဆိုင္း
ေတြကလဲ ေသၿခာမရွိေတာ့ ဆိုက္ေရာက္လူဝင္မွဳၾကီးၾကပ္ေရးကို ေတာ္ေတာ္ရွာေဖြေမးၿမန္းၿပီးမွေရာက္သြားေတာ့တယ္။ သာမန္ႏိုင္ငံကူး
ကိုင္ေဆာင္ၿပီး ဗီဇာမလိုပဲ ဝင္ေရာက္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ ပထမဆံုးႏိုင္ငံတစ္ခုအၿဖစ္ ဘဝမွာမွတ္တမ္းတင္ရမွာပါပဲ။ ေခါင္းစဥ္က ရြက္ေလွနဲ႔စထား
လို႕တၿခားအလုပ္ေတြဘာေတြမေရးေတာ့ပဲ ရြက္ေလွၿပိဳင္ပြဲရွိတဲ့ေနရာကိုတိုက္ရိုက္ပဲဆက္ေရးလိုက္ပါတယ္။
ရြက္ေလွၿပိဳင္ပြဲက်င္းပေနတဲ့ Marina Ancol ကိုမနက္ေစာေစာထၿပီး တက္စီနဲ႕သြားပါတယ္။ တက္စီဟာ ဟိုတယ္ဝင္ထဲကေနထြက္ဖို႕ကို
လမ္းမေပၚကားေတြပိတ္ေနတဲ့အတြက္ ၁၀ မိနစ္ေလာက္အတင္းေခါင္းထိုးဝင္ၿပီးကာမွ လမ္းမၾကီးေပၚကိုေရာက္ပါတယ္။ ဂ်ကာတာၿမိဳ႕
ၾကီးဟာ အၾကမ္းဖက္သမားေတြရဲ့ ဗံုးခြဲမွာစိုးလို႕ လံုၿခံဳေရးေတြ၊ မိုင္းရွာကိရိယာေတြနဲ႕ ရွာေဖြေနတဲ့ေနရာေတြအၿခားေနရာမွာေတြ႕ရေပ
မယ့္ ရြက္ေလွၿပိဳင္ပြဲက်င္းပေနတဲ့ Marina Ancol မွာေတာ့ အဲ့ေလာက္လံုၿခံဳေရးတင္းၾကပ္ထားတာမေတြ႕ရပါဘူး။ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ႏိုင္ငံမ်ားရဲ့
base container ေတြရွိတဲ့ေနရာကို အလြယ္တကူပဲရွာေတြ႕ၿပီး ကြန္တိန္နာမွာ ႏိုင္ငံေတာ္အလံလႊင္ထူထားတာေတြ႕ရပါတယ္။ အသင္း
ေခါင္းေဆာင္ ဦးေမာင္ဝင္းကိုႏွဳတ္ဆက္၊ သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းေတြနဲ႕ စကားေတြေၿပာအၿပီးမွာေတာ့ ရဲအေစာင့္အေရွာက္ယာဥ္တန္းနဲ႕လာ
တဲ့ ၿပိဳင္ပြဲဝင္အားကစားသမားေတြေရာက္လာပါေရာ။ ေရာက္ၿပီးတာနဲ႕ တန္းစီ၊ ႏိုင္ငံေတာ္အလံကိုအေလးၿပဳစတဲ့ ေန႕စဥ္လုပ္ေနက်ေတြ
ကိုလုပ္တာေတြ႕ရပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႕ ၿပိဳင္ပြဲဝင္အားကစားသမားေတြအကုန္လံုး ကိုယ့္ဆိုင္ရာေလွေတြစီသြားၿပီး ရြက္ေတြၿပင္ၾကဆင္ၾကနဲ႕
စစ္ေၿမၿပင္သြားမယ့္ စစ္သည္ေတြလိုပါပဲ။ က်ေနာ္လဲ အမွတ္တရ ဓာတ္ပံုေတြလိုက္ရိုက္ၿဖစ္ပါတယ္။ ခဏေနေတာ့ အားကစားဒုတိယ
ဝန္ၾကီး ေရာက္လာေတာ့ ဒုဝန္ၾကီးနဲ႕ ၂၁ ၾကိမ္ေၿမာက္ Sea Games မွာထဲကခင္ေနေတာ့ ႏွဳတ္ဆက္ၿပီး ဓာတ္ပံုရိုက္တာဝါသနာပါတဲ့
ဒုဝန္ၾကီးကို ဓာတ္ပံုေတြရိုက္ေပးၿဖစ္တယ္။ ဒုဝန္ၾကီးေရာက္ၿပီးမၾကာမီပဲ ရြက္ေလွအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဥကၠဌၾကီး က်ေနာ့္ဆရာၾကီး ဦးမိုးၿမင့္ေရာက္
လာပါတယ္။ က်ေနာ့္ကိုၿမင္ေတာ့ အံ့ၾသၿပီး မင္းကဘယ္လိုေရာက္ေနတာလဲ လို႕လွမ္းႏွဳတ္ဆက္ေမးၿမန္းတယ္ဗ်။ ဥကၠဌနဲ႕ဒုဝန္ၾကီးလဲ
ၿပိဳင္ပြဲက်င္းပေရးကစီစဥ္ေပးတဲ့ စက္တက္ရြက္ေလွၾကီးတစ္စင္းနဲ႕ ပင္လယ္ထဲထြက္ၿပီးအားကစားသမားေတြနဲ႕ ၿပိဳင္ပြဲကိုၾကည့္ရွဳအား
ေပးပါတယ္။
က်ေနာ္လဲ ပ်င္းပ်င္းရွိလို႕ကမ္းနားမွာလိုက္ေရွာက္ၾကည့္ေနတံုး စက္တက္ေလွၾကီး (၃) စင္းကကမ္းနားကထြက္ေတာ့မယ္ေတြ႕တယ္ဗ်။
အထိမ္းအမွတ္အလံေတြၾကည့္ေတာ့ media, spectator ဆိုတာေတြေတြ႕တယ္။ ေလွထဲက တစ္ေယာက္က်ေနာ္ camera လြယ္ထားတာ
ေတြ႕ေတာ့ မီဒီယာသမားမွတ္လို႕ထင္ပါရဲ့ ဒါ international media boat လိုက္မလို႕လားဆိုေတာ့ ေအးဟုတ္တယ္ လိုက္မလို႕ဆိုၿပီး
ေလွေပၚခုန္တက္ၿပီးလိုက္သြားေတာ့တယ္။ sun block လဲမလိမ္းထား၊ လက္ရွည္လဲမဝတ္နဲ႕ ရြက္ေလွသမားေဟာင္းပီသစြာပဲ ေပေပေတ
ေတလိုက္သြားလိုက္တာ ပင္လယ္ထဲေရာက္လို႕ ၁ နာရီေက်ာ္ၾကာေတာ့မွပူလာမွန္းသတိထားမိတယ္။ ေလွေတြကိုဓာတ္ပံုရိုက္ၿပီး ပင္လယ္
ထဲမထြက္တာၾကာတဲ့ က်ေနာ္ ပူရမွန္းမသိေလာင္ရမွန္းမသိေအာင္ပဲ ေပ်ာ္မိတာအမွန္ပါပဲ။ ၿပိဳင္ပြဲေတြၿပီးကာနီးလို႕ ေလွကမ္းနားၿပန္ကပ္
ကုန္းေပၚတက္ေတာ့ လွိဳင္းမူးတက္တဲ့က်ေနာ္ လွိဳင္းနည္းနည္းမူးေနတာ သတိထားမိတယ္။ ေန႕လည္စာလဲမစားခ်င္ေတာ့ပဲ အခ်ိဳရည္
ေသာက္၊ ဘီစကစ္စားၿပီးပဲေနလိုက္ေတာ့တယ္။ ခဏေနေတာ့ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ေလွေတြ အကုန္ၿပန္ဝင္လာၾကၿပီး ၿပိဳင္ပြဲၿပီးဆံုးသြားၿပီဆိုတဲ့
အေလွ်ာက္ ေလွေတြကိုကြန္တိန္နာထဲၿပန္ထည့္ဖို႕ လုပ္ၾကတာမွာ တက္ႏိုင္တာေလးေတြဝင္ကူလုပ္ၿပီး ကြ်မ္းက်င္လွတဲ့ supporting team နဲ႕အာကစားသမားေတြတက္ညီလက္ညီလုပ္လိုက္တာ ၂ နာရီအတြင္း ကြန္တိန္နာထဲေလွေတြအကုန္ဝင္သြားၿပီး ပစၥည္းေတြလဲ
သိမ္းၿပီးသားၿဖစ္သြားပါတယ္။
ၿမန္မာ့ရြက္ေလွအသင္းအေနနဲ႕ Int'l 470 women class မွာေငြတံဆိပ္တစ္ခုရရွိၿပီး က်န္တဲ့ class ေတြမွာေတာ့ ဆုတံဆိပ္မခ်ိတ္ခဲ့ပါဘူး။
သို႕ေသာ္စိတ္ဓာတ္က်စရာလံုးဝမရွိပါဘူး။ အခုအသင္းဟာ ေလွစီးသက္ ၁ ႏွစ္ေအာက္သာရွိၿပီးေတာ့ ဒုတိယဆုရတဲ့ အတြဲဆိုရင္ဒီေလွ
အမ်ိဳးအစားကို စတင္စီးနင္းတာ ၂ လပဲရွိပါေသးတယ္။ ငယ္ငယ္ကထဲကေလွစီးလာၾကတဲ့ အၿခားအသင္းကအားကစားသမားေတြနဲ႕
ယွဥ္လိုက္ရင္အလြန္ဝါႏုေသးတဲ့ ကာလမွာ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ဒုတိယေငြတံဆိပ္ရယူေပးႏိုင္တာကို ဂုဏ္ယူဝမ္းေၿမာက္ရမွာပါ။ Int'l 470
class မွာ ပထမေရႊတံဆိပ္ကို စကၤာပူနဲ႕ တတိယကိုေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံက အသီးသီးရရွိခဲ့ပါတယ္။ ဆုေပးပြဲအခန္းအနား ကိုေတာ့ အင္ဒိုနီးရွားကခန္းခန္းနားနားမက်င္းပႏိုင္တဲ့အၿပင္ အစီအစဥ္ေတြက ညံ့ဖ်င္းတာေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါ့အၿပင္ စကၤာပူႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းဖြင့္
ေနစဥ္စီဒီထစ္သြားလို႕ စလံုးေတြ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိၿဖစ္သြားတာလဲေတြ႔ရတဲ့အၿပင္၊ စလံုးဒုတိယရတဲ့ class တစ္ခုရဲ့ဆုေပးပြဲမွာလဲ စလံုး
အလံေတာ္ တိုင္ဝက္မွာတစ္ၿပီး တင္မရေတာ့လို႕ အလံတိုင္ကိုၿဖဳတ္ခ်ၿပီး လုပ္ရတဲ့အထိေတာင္ အလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္ေတြနဲ႕ ၿပီးသြားပါ
ေတာ့တယ္။ ဆုေပးပြဲအၿပီးမွာေတာ့ ဥကၠဌၾကီးက သူေခတၱတည္းခိုေနထုိင္တဲ့ ဂ်ကာတာၿမိဳ႕လည္က Grand Hyaat Hotel မွာတသင္းလံုး
ကိုညစာေကြ်းဖို႕အတြက္ေခၚတဲ့အထဲ က်ေနာ့္ကိုပါလိုက္ခဲ့ဖို႕ေခၚလို႕ ဝမ္းသာအားရလိုက္သြားၿပီး celebrate လုပ္လိုက္ၾကပါတယ္။
အၿပန္မွာေတာ့ ဥကၠဌၾကီးကိုႏွဳတ္ဆက္ၿပီး ၂၀၁၃ ခုႏွစ္မွာက်င္းပမယ့္ ၂၇ၾကိမ္ေၿမာက္အေရွ႕ေတာင္အာရွအားကစားၿပိဳင္ပြဲ ၿမန္မာႏိုင္ငံမွာ
က်င္းပၿပဳလုပ္မွာမို႕ လိုအပ္တဲ့ human resource မ်ားရွိရင္ ေစတနာဝန္ထမ္းလာေရာက္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ပါ့မယ္လို႕ ေၿပာခဲ့ပါေသး
တယ္။ မိခင္ႏိုင္ငံမဟုတ္တဲ့ စကၤာပူႏိုင္ငံကလက္ခံက်င္းပတဲ့ YOG မွာေတာင္ ေစတနာ့ဝန္ထမ္းတာဝန္ထမ္းေဆာင္ေပးခဲ့တာ အမိၿမန္မာ
ႏိုင္ငံမွာၿပဳလုပ္မယ့္ ဒီလိုပြဲၾကီးမ်ိဳးမွာေတာ့ အုတ္တခ်ပ္သဲတစ္ပြင့္ တက္ႏိုင္တဲ့ ေနရာတစ္ေနရာကေနပါဝင္ကူညီခ်င္ခြင့္ရႏိုင္ဖို႕ ဆုေတာင္း
ရင္းနဲ႕ က်ေနာ့္ ဒီပိုစ့္ကိုနိဂုံးခ်ဳပ္ပါတယ္။
