Mr. Lee Kuan Yew ေၿပာေသာၿမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္း အပိုင္း (၁)

Blog by kosol15.blogspot.com is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.
Based on a work at Blog Spot.

ဒီအေၾကာင္းအရာကေတာ့ Mr. Lee ရဲ့ ေရးသားခဲ့သည့္ From Third World To First စာအုပ္အတြင္းမွ ၿမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ပတ္သတ္သည့္
အေၾကာင္းအရာ အနည္းငယ္ကို ဆီေလွ်ာ္ေအာင္ ဘာသာၿပန္ဆိုထားၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ Mr. Lee စကၤာပူႏိုင္ငံဝန္ၾကီးခ်ဴပ္ အၿဖစ္တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခ်ိန္ ႏွင့္ ဝန္ၾကီးခ်ဴပ္တာဝန္ မွ အနားယူသြားၿပီးေနာက္ပိုင္း အိမ္နီးခ်င္းပတ္ဝန္းက်င္ႏိုင္ငံမ်ားၿဖစ္သည့္ မေလးရွားႏိုင္ငံ၊ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံမ်ားအၿပင္ ေဒသတြင္းအာဆီယံႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ဆက္ဆံေရး၊ ၄င္းႏိုင္ငံမ်ား၏ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ၾကီး မ်ားအေၾကာင္းကို Mr. Lee ၏စာအုပ္အတြင္းေရးသားေဖာ္ၿပခဲ့ရာ ၿမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ပတ္သတ္သည့္ အေၾကာင္းအရာ အနည္းငယ္လဲပါဝင္
ခဲ့ၿခင္းကို စိတ္ပါဝင္စားဖြယ္ေတြ႕ရွိရသၿဖင့္ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း ညီအကိုေမာင္ႏွမမ်ားဖတ္ရေအာင္ တက္အားသေရြ႕ ဘာသာၿပန္ဆိုထား
ၿခင္းၿဖစ္ၿပီး ဘာသာၿပန္ဆိုမွဳခြ်တ္ယြင္းခ်က္မ်ားရွိပါက နားလည္ခြင့္လႊတ္ပါရန္ ၾကိဳတင္ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။ ထို႕အၿပင္ ထင္ရွားေက်ာ္
ၾကားသည့္ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ၾကီး၏စာအုပ္ၿဖစ္သည့္အၿပင္ ထုတ္ေဝသူ Harper Collins Publishers ၏ Copyright အရ ထပ္မံပံုႏိုပ္ေဖာ္
ၿပမွဳကိုၿပင္းထန္စြာတားၿမစ္ထားသည့္အတြက္ အခေၾကးေငြၿဖင့္ထုတ္ေဝသည့္ မည္သည့္ media တြင္မဆိုေဖာ္ၿပၿခင္းမၿပဳပါရန္ေလးနက္
စြာေမတၱာရပ္ခံပါသည္။

[Lee K.Y, (2000). From Third World to First, Harper Collins Publisher, "Chapter 19 : Vietnam, Myanmar and Combodia to Terms with the Modern World ", pages: 319- 324.]

ကြ်ႏ္ုပ္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ကို ပထမဆံုး အလည္အပတ္ခရီးစဥ္အၿဖစ္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဧၿပီလကသြားေရာက္ခဲ့သည္။ ကြ်ႏ္ုပ္ မသြားေရာက္
မီ အခ်ိန္မတိုင္မီေလးတြင္ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ၾကီးေနဝင္းဦးေဆာင္ေသာ ၿမန္မာတပ္မေတာ္ကေန ၿမန္မာႏိုင္ငံဝန္ၾကီးခ်ဴပ္ ဦးႏုထံမွ ႏိုင္ငံေတာ္
အာဏာာကိုလႊဲေၿပာင္းယူလိုက္ၿခင္းၿဖစ္သည္။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္မတိုင္မီက Myanmar ကို Burma ဟုေခၚေသာ ၿမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဝန္ၾကီးခ်ဴပ္
ဦးႏုမွ ထၾကြေသာင္းက်န္းေနေသာ ေရာင္စံုသူပုန္မ်ား၏ ပံုကန္မွဴမ်ားကို မႏိုမ္နင္းႏိုင္ေတာ့သၿဖင့္ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ၾကီး
ေနဝင္းကိုအာဏာာလႊဲေၿပာင္း၍ ႏိုင္ငံကိုအုပ္ခ်ဴပ္ေစခဲ့သည္။ ၁၈ လၾကာစစ္အုပ္ခ်ဴပ္ေရးကာလအၿပီးတြင္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲထပ္မံ
က်င္းပသည့္အခါ ဦးႏု၏ ပါတီမွပင္အႏိုင္ရ အစိုးရဖြဲ႕ႏိုင္ခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ဦးႏု၏ အရပ္သားအစိုးရအဖြဲ႕အုပ္ခ်ဴပ္ၿပီးမၾကာမီမွာပင္ ၿပသနာ
မ်ားထပ္မံေပၚေပါက္လာသၿဖင့္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လတြင္ စစ္တပ္မွ အာဏာာကိုထိမ္းသိမ္းလိုက္ၿခင္းသည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္သည္ ကြ်ႏ္ုပ္ ၁၉၅၆ ခုႏွစ္တြင္သြားေရာက္ခဲ့သည့္ ကိုလံဘိုႏွင့္ မတူပဲ အိုမင္းၿပိဳပ်က္ေနေသာ ၿမိဳ႕ေတာ္ၾကီးႏွင့္ဆင္တူေန
သည္။ ၿမိဳ႕ေတာ္ၾကီးသည္ ဂ်ပန္၏အုပ္စိုးမွဳေအာက္တြင္ ေနခဲ့ရၿပီးေနာက္ ၿဗိတိသွ်တပ္မ်ားၿပန္လည္ဝင္ေရာက္ခ်ိန္တြင္ စစ္တလင္းၿဖစ္ခဲ့
ရၿခင္းေၾကာင့္ၿဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ထင္ၿမင္မိသည္၊ ကြ်ႏ္ုပ္ႏွင့္ ဇနီး Choo ကို ဦးေနဝင္းမွ သူ၏အိမ္တြင္ ခင္မင္ရင္ႏွီးစြာၿဖင့္ ဧည့္ခံခဲ့သည္။
သို႕ေသာ္ စက္ေသနတ္မ်ား ႏွင့္ တင့္ကားမ်ား ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုးကို ဝန္းရံထားသည္ကိုေတြ႕ရသည္မွာ အလြန္စိတ္အေႏွာက္အယွက္
ၿဖစ္ရသည္။ က်ႏ္ုပ္၏ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံၿဖစ္သည့္ အင္ဒိုနီရွားႏိုင္ငံ သမၼတဆူကာႏို ၏ ႏိုင္ငံေရးလွည့္ကြက္တစ္ခုကို တန္ၿပန္ရန္အတြက္
ၿ္မန္မာႏိုင္ငံသို႕သြားေရာက္ၿခင္းၿဖစ္သည္။ ထိုအေၾကာင္းအရာကို ေန႕လည္စာသံုးေဆာင္ရင္း ဦးေနဝင္းကိုအေသးစိတ္ရွင္းလင္းေၿပာၾကား
ေသာလည္း သူ သည္အေလးတစိုက္နားမေထာင္ခဲ့ေခ်။ ဦးေနဝင္းအေနၿဖင့္ ႏိုင္ငံအတြင္းတရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ ေသာင္းၾကမ္းသူမ်ားကို
ႏိုင္နင္းေအာင္ႏိုင္ေရးႏွင့္ လက္ရွိအာဏာာကိုစြဲကိုင္ထားႏိုင္ေရးမ်ားကိုသာ စိုးရိမ္ၾကီးစြာၿဖင့္ စဥ္းစားပူပန္လွ်တ္ရွိသည္။

ဦးေနဝင္းသည္ ၿမိဳ႕ဆင္ေၿခဖံုးေနေဒသတြင္ အလည္အလတ္ အဆင့္လံုးခ်င္းအိမ္ၿဖင့္ေနထိုင္သည္။ သူႏွင့္ သူ႕ဇနီးၿဖစ္ေသာ သူနာၿပဳ ဝန္ထမ္းေဟာင္းၿဖစ္သူ ေဒၚခင္ေမသန္း (kitty) သည္ခင္မင္ဖြယ္ရာေကာင္းသူမ်ားၿဖစ္ၾကသည္။ ႏွစ္ဦးစလံုး English စကားေၿပာ ေကာင္းၿပီး ထက္ၿမက္သည္။ ၿမန္မာႏိုင္ငံသည္ အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံမ်ားအတြင္း ေငြေၾကးအရင္းအႏွီး ထုတ္ႏိုင္ေသာႏိုင္ငံတစ္ခုၿဖစ္ၿပီး
ဒုတိယကမာၻစစ္မတိုင္မီက ဆန္ႏွင့္အစားအေသာက္မ်ားတင္ပို႕ႏိုင္ေသာႏိုင္ငံတစ္ခုၿဖစ္သည္။ ၿပည္သူမ်ားသည္ လူမ်ိဳးတစ္ခုထဲမဟုတ္
သည့္အၿပင္ ဘာသာစကားမ်ားလည္းမတူကြဲၿပားသည္။ ေတာင္တန္းမ်ားအမ်ားအၿပားရွိေသာႏိုင္ငံၿဖစ္ၿပီး လူမ်ိဳးေပါင္းစံုသည္ သီးၿခားစီ ေနရာဌာန ကြာၿပားစြာေနထိုင္ၾကေသာ္လည္း ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီလက္ထက္တြင္ အဂၤလိပ္တို႕မွ အားလံုးကို တစ္ႏိုင္ငံအၿဖစ္ သြတ္သြင္း အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည္။

ၿမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ အၿဖစ္ ဦးေနဝင္းမွၿပဌာန္းခဲ့ၿပီး ၿပည္ေထာင္စုဆိုရွယ္လစ္သမၼတၿမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႏိုင္ငံ ေၿပာင္းလဲအုပ္ခ်ဴပ္ခဲ့
သည္။ သူ၏ ႏိုင္ငံေရးလမ္းစဥ္မွာ ရိုးရွင္းေသာလမ္းစဥ္ၿဖစ္သည္။ ၿပည္တြင္းအင္အားကို သာမွီခိုအားထားသြားမည္ၿဖစ္ၿပီး ၿဗိတိသွ်မ်ား ၿဖစ္အတူဝင္ေရာက္လာခဲ့သည့္ လူမိ်ဳးၿခားမ်ားၿဖစ္သည့္ တရုတ္ ႏွင့္ အိႏိၵယလူမ်ိဳးမ်ားကို ႏိုင္ငံအတြင္းမွ ႏွင္ထုတ္ေရးၿဖစ္သည္။ ၿမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွ တရုတ္လူမ်ိဳး အမ်ားအၿပား အေနၿဖင့္ ဦးႏု လက္ထက္မွပင္စ၍ စကၤာပူႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံမ်ားသို႕ စတင္ေၿပာင္းေရႊ႕ အေၿခခ်ေနၾကၿပီၿဖစ္သည္၊ ပိုမိုမ်ားၿပားသည္မွာ အိႏိၵယလူမ်ိဳးမ်ားၿဖစ္ၿပီးၿဗိတိသွ်လက္ထက္က ႏိုင္ငံဝန္ထမ္းမ်ားအၿဖစ္တာဝန္ထမ္းေဆာင္
ရန္ေခၚေဆာင္ၿခင္းခံရသူမ်ား ၿဖစ္ၿပီး၊ သူတို႕သည္လည္း ၿဖည္းၿဖည္းခ်င္း အိႏိၵယသို႕ၿပန္ေနၾကသည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႕ ဒုတိယအၾကိမ္အၿဖစ္ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္ ေမလက အိႏိၵယႏိုင္ငံဘံုေဘၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပသည့္ Asian Socialist ညီလာခံမွအၿပန္
တြင္ၿဖစ္သည္။ ရန္ကုန္တြင္ေရာက္ေနေနစဥ္ က်ႏ္ုပ္၏ ေမ့မရႏိုင္ေသာအၿဖစ္အပ်က္တစ္ခုအၿဖစ္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကမ္းနားဟိုတယ္တြင္တည္းခို
ေနခိုက္ အသက္ (၅၀)ေက်ာ္ရွိၿပီၿဖစ္ေသာ အိႏိၵယလူမ်ိဳး ဟိုတယ္ဘ႑ာစိုး ၿဖင့္ စကားေၿပာခဲ့ၿခင္းၿဖစ္သည္။ ဘ႑ာစိုးၾကီး ကြ်ႏိုပ္အတြက္
နံနက္စာ ပို႔ေဆာင္လာစဥ္တြင္ သူ႕ကိုၾကည့္ရသည္မွာ မေပ်ာ္မရႊင္ၿဖင့္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ေနသည္။ ဘ႑ာစိုးၾကီးမွ -

“ ဝန္ၾကီးခ်ဴပ္ခင္ဗ်ား - ဒီေန႕ဟာကြ်န္ေတာ္၏ ေနာက္ဆံုးအမွဳထမ္းၿခင္းၿဖစ္ၿပီး မနက္ဖန္ဒီလိုလာေရာက္ပို႕ေဆာင္ႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္၏ ၿမန္မာလူမ်ိဳးလက္ေထာက္ဘ႑ာစိုးမွ ဝန္ၾကီးခ်ဴပ္အားယခုကဲသို႕ ၿဗိတိသွ်ပံုစံ နံနက္စာအၿဖစ္ ၾကက္ဥေၾကာ္၊
ႏို႕လက္ဖက္ရည္ ႏွင့္ ေပါင္မုန္႕မီးကင္ ေကာင္းေကာင္းလုပ္ေပးႏိုင္ မလုပ္ေပးႏိုင္ မေသၿခာပါဘူး ခင္ဗ်ား။ ”

က်ႏ္ုပ္မွ ဘ႑ာစိုးၾကီးအား “ဘာေၾကာင့္အလုပ္ကေနထြက္ရတာလဲ” လို႕ေမးေတာ့ -

“ ဒီတိုင္းၿပည္မွာေမြးဖြားၾကီးၿပင္း အသက္ေမြးလာခဲ့သည့္ ကြ်န္ေတာ့္မွာၿဖင့္ ၿမန္မာအစိုးရ၏ ေမာင္းထုတ္မွဳေၾကာင့္ အိႏိၵယကိုသြားရပါ ေတာ့မယ္။ ၿမန္မာအစိုးရက အိႏိၵယလူမ်ိဳးေတြအကုန္ အိႏိၵယသြားရမယ္ဆိုၿပီးႏွင္ထုတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္နဲ႕အတူပိုက္ဆံေလးအနည္းငယ္
ႏွင့္မိမိပိုင္ ပစၥည္း အနည္းငယ္သာယူေဆာင္ခြင့္ၿပဳပါတယ္။ ”

က်ႏ္ုပ္က အိႏိၵယမွာ အမ်ိဳးေတြရွိလားလို႕ေမးေတာ့ မရွိဘူးတဲ့။ ေနာက္တစ္ရက္ မနက္မွာ က်ႏ္ုပ္ မနက္စာ လက္ခံရရွိတဲ့အခါမွာေတာ့
မနက္စာလင္ဗန္း ဟာ သတ္သတ္ရပ္ရပ္ ရွိမေနပဲ ေပါင္မုန္႕မီးကင္ဟာ ကြ်ပ္ရြမေနေတာ့ပါဘူး။

အဲ့ဒီေန႕လည္မွာပဲ ဦးေနဝင္းနဲ႕အတူ ရန္ကုန္ေဂါက္ကလပ္မွာ ေဂါက္သီးကစားၿဖစ္သည္။ ဒီေဂါက္သီးပြဲဟာ က်ႏ္ုပ္အတြက္အင္မတန္
ထူးၿခားေသာေဂါက္သီးပြဲတစ္ခုၿဖစ္ေနသည္။ ေဂါက္သီးပြဲမွာကစားသမားအၿဖစ္ (၄)ဦးသာရွိၿပီးက်ႏ္ုပ္တို႕၏ေဘးတဖက္စီႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္
တစ္ခုလံုးတြင္ ေသနတ္မ်ားကိုခ်ိန္ ၍ ပစ္ခတ္ရန္ အသင့္အေနအထားၿဖင့္ လံုၿခံဳေရးယူထားေသာ သက္ေတာ္ေစာင့္မ်ားၿဖင့္ ကစားရေသာ
ကစားပြဲၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၿဖစ္သည္။ ေဂါက္ကလပ္တြင္ ၿမင္ေတြ႕ရသည္မ်ားအနက္ အၿခား စိတ္မလွဳပ္ရွားဖြယ္ရာ ဖက္ရွင္အၿဖစ္ ဦးေနဝင္း
သည္ သံခေမာက္ေဆာင္း၍ ေဂါက္သီးကစားၿခင္းၿဖစ္သည္။ က်ႏ္ုပ္ အလြန္အားနာေသာ္လည္း သိခ်င္စိတ္ၿဖင့္မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္
သံခေမာက္ေဆာင္းေဂါက္သီးကစားသနည္း ဟုေမးေသာအခါ လုပ္ၾကံခံရႏိုင္သည္ ဟု သတင္းၾကားထားရေသာေၾကာင့္ ၿဖစ္ေၾကာင္း ကစားေဖာ္ၿဖစ္သူ ဦးေနဝင္း၏ ဝန္ၾကီးတစ္ဦးမွ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ေၿဖၾကားသည္။

၁၉၆၈ ခုႏွစ္တြင္ ဦးေနဝင္း စကၤာပူသို႕အလည္အပတ္လာေရာက္စဥ္ က်ႏ္ုပ္ႏွင့္ အတူ ေဂါက္သီးကစားခ်ိန္ တြင္ သူ၏ လံုၿခံဳေရးကို စိတ္မပူေတာ့ပဲ သံခေမာက္မေဆာင္းေတာ့ေပ။ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္တြင္ ဦးေနဝင္းေနာက္တၾကိမ္ စကၤာပူသို႕လည္ပတ္ခ်ိန္တြင္ မဟာအင္အား ၾကီး ႏိုင္ငံမ်ားၿဖစ္သည့္ အေမရိကန္ ၿပည္ေထာင္စု၊ တရုတ္ႏိုင္ငံႏွင့္ ဆိုဗီယက္ၿပည္ေထာင္စုတို႕အၾကား ႏိုင္ငံေရးခ်ိန္ခြင္လွ်ာညွီမွဳမ်ား အတြက္ က်ႏ္ုပ္တို႕ႏိုင္ငံအခ်င္းခ်င္း ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာမ်ားကို ပူေပါင္းလွဳပ္ရွားသင့္ေၾကာင့္ အၾကံၿပဳသည္ကို စိတ္ပါဝင္စားမွဳမရွိပဲ ထိုအရာ
မ်ားကို မဟာအင္အားၾကီးႏိုင္ငံ အၿခင္းၿခင္းသာ ေဆာင္ရြက္ေစလိုၿပီး သူ႕အေနၿဖင့္ ပါဝင္ပတ္သတ္လိုၿခင္းမရွိေပ။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္သို႕ ေနာက္ဆံုးေရာက္ရွိသည္မွာ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလကၿဖစ္ၿပီး ဦးေနဝင္း၏ ဇနီးအသစ္ၿဖစ္သူ ႏွင့္ပါေတြ႕ဆံုခဲ့ရသည္။
ဦးေနဝင္းသည္ အလြန္မွတ္ဥာဏ္ေကာင္းၿပီး လြန္ခဲ့ေသာ ၁၅ ႏွစ္ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ မွအေၾကာင္းအရာမ်ားကို ၿပန္ေၿပာင္းေၿပာဆိုႏိုင္သည္။
ညစာစားပြဲသံုးေဆာင္ေနစဥ္အတြင္း ၿမန္မာႏိုင္ငံ၏စီးပြားေရးအေၿခအေနသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀)ကအတိုင္း မတိုးတက္ပဲရွိေန
သည္ကို သိရွိလိုက္ရသည္။ ဦးေနဝင္းသည္ ထိုကဲ့သို႕အေၿခအေနမ်ိဳးၿဖစ္ေနသည့္တိုင္ေအာင္ ႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္မ်ားကို အယံုအၾကည္မရွိ
ေပ။

အလြန္ဝမ္းနည္းဖြယ္ရာေကာင္းသည္မွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္သည္ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္ထက္ပင္ ပိုမိုဆိုးရြားေနၿခင္းၿဖစ္သည္။ လမ္းအသစ္မ်ား၊
အေဆာက္အအံုအသစ္မ်ားေပၚေပါက္လာၿခင္းလဲမရွိသည့္အၿပင္ အရာရာတိုင္းသည္မၿပဳမၿပင္ပဲထားခံထားရသည္။ အဓိကလမ္းမၾကီးမ်ား ပင္လွ်င္လမ္းအေပါက္မ်ားၿဖင့္ပ်က္စီးလွ်တ္ရွိသည္။ ၁၉၅၀ ႏွင့္ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္ထုတ္ကားအေဟာင္းမ်ားသာေတြ႕ရသည္။ ဦးေနဝင္း၏ႏိုင္ငံ
ေရးလမ္းစဥ္ၿဖင့္ သူ၏အစိုးရဝန္ၾကီးမ်ားသည္မည္သည္ကိုမွ်မလုပ္ႏိုင္ေခ်။ အဂၤလိပ္စာၿဖင့္ထုတ္ေဝေသာ သတင္းစာသည္ စာမ်က္နာ (၄)
မ်က္နာသာရွိေသာ စာရြက္ၾကီး (၁) ရြက္ၿဖင့္ၿပဳလုပ္ထားသည္။ ၿမန္မာစာၿဖင့္ထုတ္ေဝေသာ သတင္းစာသည္လည္း အဂၤလိပ္သတင္းစာ
ထက္အနည္းငယ္သာ ပိုသည္။ ၿမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား အလြန္ၾကည္ညိဳေသာ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္တြင္ ၿပည္သူမ်ားကိုၾကည့္ရသည္မွာ
ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးလြန္းလွသည္။ က်ႏ္ုပ္၏ ကားေပၚမွာၿမင္ရသည္မွာ ဆိုင္မ်ားသည္လည္း ဝယ္သူမရွိလွပဲ ရွင္းလင္းလွသည္။

၁၉၈၆ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ စကၤာပူသို႕ လာေရာက္လည္ပတ္ေသာ ၿမန္မာအစိုးရဝန္ၾကီးခ်ဴပ္ ဦးေမာင္ေမာင္ခ ႏွင့္ က်ႏ္ုပ္ေတြ႕ဆံုစဥ္
အတြင္း သူ႕ကို ခရီးသြားလုပ္ငန္းႏွင့္ပတ္သတ္ ၍ စိတ္ပါဝင္စားလာေအာင္ Singapore American မဂၢဇင္းမွ ကြ်ႏ္ုပ္ဖတ္ရသည့္ American School မွေက်ာင္းဆရာ (သို႕) ဆရာမႏွစ္ဦး ရန္ကုန္၊ မႏၱေလးႏွင့္ ပုဂံသို႕ အလည္အပတ္သြားခဲ့သည့္ အေၾကာင္းကို ေၿပာၿပ
ၿဖစ္သည္။ က်ႏ္ုပ္မွ - ႏိုင္ငံကိုတံခါးဖြင့္ၿပီး ဟိုတယ္ေတြေဆာက္၊ ရန္ကုန္မွ အထက္ၿမန္မာၿပည္ မႏၱေလးႏွင့္ ပုဂံသို႕သြားႏိုင္မည့္လံုၿခံဳစိတ္
ခ်ရသည့္ ေလယာဥ္ပံ်မ်ားဝယ္ယူကာ ပံ်သန္းေၿပးဆြဲၿပီး ကမာၻလွည့္ခရီးသည္အေၿမာက္အမ်ား ကိုစြဲေဆာင္၍ ၄င္းတို႕ထံမွ ဝင္ေငြအမ်ား
အၿပားရႏိုင္မည္ၿဖစ္ေၾကာင္း အၾကံေပးေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ ဝန္ၾကီးခ်ဴပ္ဦးေမာင္ေမာင္ခ သည္ က်ႏ္ုပ္၏အၾကံေပးခ်က္ကို တိတ္ဆိတ္စြာနား
ေထာင္ေသာ္လည္း အနည္းငယ္သာ ၿပန္စကားေၿပာသည္။ သို႕ေသာ္ က်ႏ္ုပ္အၾကံေပးသည္မ်ား ဘာတစ္ခုမွၿဖစ္လာသည္ကိုမေတြ႕ရေပ။
ဦးေနဝင္းသည္ ႏိုင္ငံၿခားသားမ်ားလာေရာက္လည္ပတ္မည္ကို မႏွစ္ၿမိဳ႕ေပ။

၁၉၉၃ ခုႏွစ္တြင္မွ ၿမန္မာအစိုးရ၏ ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးၿဖစ္သူ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဴပ္ၾကီးခင္ညႊန္႕ စကၤာပူသို႕လာေရာက္ သၿဖင့္
က်ႏ္ုပ္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုခ်ိန္ေသာအခ်ိန္မွ ၿမန္မာေခါင္းေဆာင္မ်ား အတြင္းတြင္ လွ်င္ၿမန္သြက္လက္ခ်က္ခ်ာ သည့္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးကို
ပထမဆံုးေတြ႕ရွိရသည္။ ၿဖစ္ႏိုင္သည္မွာ ယခင္ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း ဦးေနဝင္း၏ စိတ္အေၿပာင္းအလဲၿဖစ္ၿပီး၊ ဦးေနဝင္းအေနၿဖင့္ က်ႏ္ုပ္
ကို သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းတစ္ေယာက္ၿဖစ္ေၾကာင္း၊ ေၿပာထားသၿဖင့္ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဴပ္ၾကီးခင္ညႊန္႕အေနၿဖင့္ က်ႏ္ုပ္၏ ရွင္းၿပခ်က္မ်ား
ၿဖစ္သည့္ ကမာၻႏိုင္ငံၾကီးမ်ား ၏ စစ္ေအးတိုက္ပြဲမ်ားအၿပီးတြင္ ၿမန္မာႏိုင္ငံအေနၿဖင့္ ၄င္း၏ေပၚလစီမ်ားကို ၿပန္လည္သံုးသပ္ညွီႏွိဳင္းသင့္
ေၾကာင္း၊ စီးပြားေရးကို ေစ်းကြက္အတြင္းဖြင့္လွစ္သင့္ၿပီး တစ္ႏိုင္ငံလံုးဖြံၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ေဆာင္ရြက္သင့္ေၾကာင္း မ်ားကို ဂရုတစိုက္
နားေထာင္ခဲ့သည္။ ယခင္ကပိတ္ဆို႕ထားခဲ့သည့္ ေဒသတြင္းႏိုင္ငံမ်ားၿဖစ္သည့္ တရုတ္ႏိုင္ငံႏွင့္ ဗီယက္ႏိုင္ငံမ်ား၏ ခရီးသြားလုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္တည္ေထာင္ၿခင္း၊ ႏိုင္ငံၿခားရင္းႏွီးၿမဳပ္ႏွံမွဳမ်ားခြင့္ၿပဳဖိတ္ေခၚၿခင္း တို႕ၿဖင့္ အလုပ္အကိုင္မ်ားဖန္တီးႏိုင္ၿပီး ပိုမိုတိုးတက္ေအာင္
ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေၾကာင္း ရွင္းလင္းေၿပာၾကားေပးခဲ့သည္။

ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဴပ္ၾကီးခင္ညႊန္႕သည္ ၿမန္မာေထာက္လွမ္းေရး၏ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးၿဖစ္ၿပီး ၿမန္မာစစ္အစိုးရ၏ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး
ၿဖစ္သည္။ က်ႏ္ုပ္အေနၿဖင့္ သူ ႏွင့္ေတြ႕ဆံုစဥ္အတြင္း ၿမန္မာဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးၿဖစ္သူ ႏွင့္ ၿမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးဖခင္ၾကီး ႏွင့္
ၿမန္မာ့ပထမဆံုး ဝန္ၾကီးခ်ဴပ္ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္း၏ သမီးၿဖစ္သူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွင့္ပတ္သတ္ၿပီး သူတို႕၏ အစိုးရ၏ ေပၚလစီ
ကို ၿပန္လည္စဥ္းစားသင့္ေၾကာင္း၊ သူ႕ကိုအစဥ္အၿမဲ အက်ဥ္းခ်ထားရန္မၿဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ ထိုသို႕ေဆာင္ရြက္ေနပါက ႏိုင္ငံတကာအလည္
တြင္ စဥ္ဆက္မၿပတ္ အရွက္ရႏိုင္ဖြယ္ရာရွိေနေၾကာင္း အၾကံၿပဳခဲ့သည္။

ၿမန္မာႏိုင္ငံအေနၿဖင့္ ၿပည္သူၿပည္သား တို႕၏ အက်ိဳးစီးပြားၿမင့္မားလာဖို႕အတြက္ တက္ကြ်မ္းနားလည္ေသာ ႏိုင္ငံရပ္ၿခားမွ ပညာရွင္မ်ား
ကို ေခၚေဆာင္၍ အစိုးရကို အၾကံဥာဏ္မ်ားၿပဳေစရမွာၿဖစ္သည္။ ၿမန္မာအစိုးရ၏ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ၿမန္မာ့စီးပြားေရး
ဖြံၿဖိဳးတိုးတက္လာေအာင္ ဘာတစ္ခုမွ မေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ စကၤာပူအေနၿဖင့္ ၿမန္မာ့စီးပြားေရးတိုးတက္လာေစေရးအတြက္ စီးပြားေရး
ဆိုင္ရာ အကူအညီမ်ား ေပးႏိုင္ဖို႕ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ၾကီးခင္ညႊန္႕အေနၿဖင့္ေဆာင္ရြက္သင့္ေၾကာင္း၊ စကၤာပူအေနၿဖင့္ ႏိုင္ငံတကာအလည္တြင္
အေၿခအေနတရပ္အေနၿဖင့္ ရပ္တည္ေနႏိုင္သၿဖင့္ ၿမန္မာအေနၿဖင့္ စကၤာပူၿဖင့္စီးပြားေရးဆိုင္ရာပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မွဳမ်ားၿဖင့္ ပံုမွန္အေၿခ
အေနကို ၿပန္လည္ေရာက္ရွိလာႏိုင္ၿပီး ယခုက်င့္သံုးေနေသာ ေပၚလစီမ်ားကို ဆက္လက္ထားရွိရန္မသင့္ေၾကာင္း ပြင့္လင္းစြာအၾကံၿပဳခဲ့
သည္။ ထိုကဲ့သို႕ ပြင့္လင္းစြာေဝဖန္ေၿပာၾကားခ်က္ေၾကာင့္ က်ႏ္ုပ္၏ မွတ္စုေရးမွတ္ေပးသူ စကၤာပူႏိုင္ငံၿခားေရးဝန္ၾကီးဌာန၊ ၿမန္မာႏိုင္ငံ
ဆိုင္ရာ အရာရွိမွ အလြန္တုန္လွဳပ္သြားခဲ့ၿပီး ၿမန္မာေခါင္းေဆာင္အေနၿဖင့္ ၿပင္းထန္စြာတံုၿပန္ေၿပာဆိုမည္ဟု သူေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ေၾကာင္း၊
သို႕ေသာ္ ၿမန္မာေခါင္းေဆာင္ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဴပ္ၾကီးခင္ညႊန္႕မွ သူထင္သလို မတံုၿပန္ပဲ ေဆြးေႏြးပဲအၿပီးတြင္ က်ႏ္ုပ္၏ အၿမင္ႏွင့္အၾကံေပး
မွဳမ်ားသည္အလြန္တန္ဖိုးၾကီး သၿဖင့္ေက်းဇူးအထူးတင္ေၾကာင္းေၿပာသၿဖင့္ က်ႏိုပ္မွတ္စုေရးမွတ္သူ အရာရွိမွာအလြန္ပင္ အံ့အားသင့္သြား
ေၾကာင္း ၿပန္ေၿပာၿပခဲ့သည္။

ဆက္ဖတ္ဖို႕ ဆႏၵရွိေသးလွ်င္ အပိုင္း (၂) ေနာက္ဆံုးပိုင္း သို႕ ... မၾကာမီ