ၿဖတ္သန္းခဲ့ေသာ ၂၀၁၀

ဒီ post ကေတာ့ စာဖတ္တဲ့သူေတြကိုရည္ရြယ္တာမဟုတ္ပဲနဲ႕ က်ေနာ့္ဘဝမွတ္တမ္းေလးတစ္ခုအေနနဲ႕ၿဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္
အေၾကာင္းေလးေရးထားတာပါ။ ၿခံဳၿပီးေၿပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ဟာ က်ေနာ့္အတြက္တိုးတက္မွဳကိုၿပတဲ့ ႏွစ္တစ္ခုလို႕ ေၿပာရမွာပါပဲ။ က်ေနာ္ေမွ်ာ္လင့္ရည္မွန္းထားတဲ့ အေၿခအေနတစ္ခုကို ေရာက္ရွိႏိုင္လာခဲ့ပါတယ္။

၂၀၀၉ ခုႏွစ္အကုန္ ၂၀၁၀ ႏွစ္သစ္ကူးကိုေတာ့ စကၤာပူကိုတစ္ႏွစ္တခါမွမလာရရင္မေနႏိုင္တဲ့က်ေနာ့္ ပါပါး ဒီကိုေရာက္ေနတာနဲ႕
တိုက္ဆိုင္လို႕ သူကကမီးပန္းၾကည့္ခ်င္ပါတယ္ ဆိုတာနဲ႕ City Hall ကကြင္းေရွ႕မွာ ၂ နာရီေလာက္ထိုင္ေစာင့္ၿပီးေနာက္ ၂၀၁၀ ကိုပါပါး၊ က်ေနာ္ညီမေလး နဲ႕ အခန္းေဖာ္သူငယ္ခ်င္း Brandon တို႕နဲ႕ၾကိဳဆိုၿပီး ၂၀၁၀ ကိုခ်င္းနင္းဝင္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။

ဇန္နဝါရီလ - ေဖဖဝါရီလ ၂၀၁၀

၂၀၀၉ ခုႏွစ္အကုန္ခါနီးမွာ လက္ရွိအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ Sankyu Singapore ကိုအလုပ္ဝင္ခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ဆန္းပိုင္းမွာ
ထံုးစံအတိုင္း Confirm Letter ရပါတယ္။ လိုခ်င္တဲ့ လစာ၊ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ့အလုပ္ပံုစံနဲ႕ထပ္တူက်တယ္လို႕ေၿပာရမွာပါ။ အလုပ္ေနရာ
ေတြမွာ အနည္းနဲ႕အမ်ားရွိၾကတဲ့ အတိုင္းပဲ၊ အာဏာလြန္ဆြဲမွဳေတြ၊ ေသြးတိုးစမ္းတာေတြ ကေတာ့ရွိတယ္လို႕ေၿပာရမွာပါ။ အရာရာတိက်
ဝင္ဝင္ပါတက္တဲ့ က်ေနာ့္အက်င့္ကို တက္ႏိုင္သေလာက္ေလးေဖ်ာက္ၿပီး မ်က္စိပိတ္နားပိတ္ေနရာတာေတြလဲရွိတာေပါ့ဗ်ာ။ အသစ္ဖြဲ႕စည္း
လိုက္တဲ့ section အသစ္မွာဝန္ထမ္းအသစ္ေတြနဲ႕ စတင္အလုပ္လုပ္ေပမယ့္ ကြ်မ္းက်င္အလုပ္သမားေတြ၊ ၾကီးၾကပ္ေရးမွဴးေတြကေတာ့
အရင္စက္ရံုအေဟာင္းကေန ေၿပာင္းေရႊ႕တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေစတဲ့ အတြက္ အရင္အက်င့္ေဟာင္းေတြအတိုင္း ရံုးေနာက္က်တာေတြ၊
punch card ကိုတမင္အေမ့ခံၿပီး punch မလုပ္တာေတြစတဲ့ စည္းကမ္းပိုင္းေတြကိုမလိုက္နာပဲ၊ အထက္စီမံခန္႕ခြဲမွဳကလဲ လစ္လွ်ဴရွဳထား
တယ္လို႕ေၿပာရမွာပါပဲ။ ၿပဳၿပဳင္ေၿပာင္းလဲေရးေတြမွာ က်ေနာ္ေအာင္ၿမင္တာဆိုလို႕ ကားေမာင္းတဲ့ driver ေတြကိုၾကံဳရာလူမေမာင္းခိုင္းပဲ
နဲ႕ ပံုမွန္ Duty Roaster ေတြဆြဲၿပီးေမာင္းခိုင္းခဲ့တာပါပဲ။ ဒီလိုအေသးအဖြဲေလးကို ေအာင္ၿမင္တယ္လို႕ေၿပာရမလားဆိုရင္ က်ေနာ့္အတြက္
ေတာ့ မွန္တယ္လို႕ေၿပာရမွာပါပဲ။ စီမံခန္႕ခြဲမွဳဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ အေနနဲ႕တခါတယံမွာ အထက္ကပံ့ပိုးမွဳေတြမရွိရင္ အမိန္႕အာဏာာ
ေတြသံုးဖို႕အခြင့္မရခဲ့ရင္ ကိုယ္လုပ္တဲ့ task ေအာင္ၿမင္ဖို႕ရာအမ်ားၾကီးၾကိဳးစားရပါတယ္။ အရင္ ၃ ႏွစ္ဆက္တိုက္ၿဖစ္ခ်င္တာၿဖစ္ေနတဲ့
ဗရမ္းဗတာအစီအစဥ္ေတြကို ၿပင္ဆင္ရတာတကယ္ဆိုရင္ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အရင္ထက္နည္းနည္းေလး ပိုထူးေနတဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ ဒါငါ့ကို စိန္ေခၚေနတဲ့အခက္အခဲေတြပဲ ငါရေအာင္လုပ္မယ္ဆိုၿပီး လုပ္တဲ့အခါမွာေတာ့ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕ေအာင္ၿမင္လာခဲ့တယ္
လို႕ေၿပာရမွာပါ။ တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူးကာလမွာေတာ့ ၿမန္မာၿပည္ကိုၿပန္တဲ့ ခရီးေတြထဲမွာ အေလာတၾကီးအၿဖစ္ဆံုးအၿဖစ္နဲ႕ ၆ ညအိပ္ခရီး
အၿဖစ္ၿပန္ခဲ့ၿပီး ပုဂံကို ၁၀ ႏွစ္အၾကာမွာဒုတိယအၾကိမ္ေၿမာက္ လည္ပတ္ဖို႕အခြင့္အေရးရခဲ့ပါတယ္။ ဘဝမွာ ပထမဆံုးအၾကိမ္ ၿပည္တြင္း
ေလေၾကာင္းခရီးကိုပ်ံသန္းဖူးၿခင္းအၿဖစ္လဲ မွတ္တမ္းတင္ရမွာပါ။

မတ္ - ဧၿပီ - ေမ ၂၀၁၀

မတ္လနဲ႕ ဧၿပီလဲထဲမွာ ထူးထူးၿခားၿခားေတြမရွိပဲ ပံုမွန္ရံုသြားရံုးၿပန္၊ တခါတယံေရသြားကူး၊ ရွပ္ရွင္ၾကည့္စတာေတြနဲ႕ပဲကုန္လြန္ၿဖတ္သန္း
ခဲ့တာပါ။ ေမလကုန္မွာေတာ့ Vasek Day Long Weekend ေၾကာင့္ဟိုး ၃ လေလာက္က ၾကိဳစီစဥ္ထားတဲ့ ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ ဖူးခတ္ကိုသြားလည္
ၿဖစ္ပါတယ္။ ထံုးစံအတိုင္း Budget Airline ကိုပဲအၿမဲအားေပးတက္တဲ့ က်ေနာ္နဲ႕ အခန္းေဖာ္သူငယ္ခ်င္း Brandon တို႕ ၂ ေယာက္သား
Tiger Airways နဲ႕ဖူးခတ္ကိုညၾကီးမိုးခ်ဳပ္ေရာက္ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ က်ေနာ့္အက်င့္အတိုင္း အရာရာၾကိဳတင္စီစဥ္ထားတဲ့ ကားကိုေလဆိပ္
အၿပင္အေရာက္လိုက္ရွာေတာ့ ကိုယ့္နာမည္ေရးထားတဲ့ဆိုင္းဘုတ္တစ္ခုမွမေတြ႔ပါဘူး။ ထိုင္းႏိုင္ငံဆိုေတာ့ communication ကခက္ခက္
နဲ႕ၿပသနာေတာ့ စေတြ႕တာပါပဲ။ ၾကိဳစီစဥ္ေပမယ့္လဲ စီစဥ္သလိုၿဖစ္မလာလို႕ ေဒါသလဲထြက္မိပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကားသမား တစ္ေယာက္က သူလဲအလုပ္ၿဖစ္ေအာင္ထင္ပါရဲ့ ဖံုးဆက္ေပးမယ္ဆိုေတာ့ ဆက္ၿပီးသူ႕တို႕ခ်င္း ယ ပလက္လိုေၿပာဆိုၿပီး သူ႕ေနာက္လိုက္
ခဲ့ဆိုၿပီး သူ႕ကားနဲ႕ေခၚသြားပါေတာ့တယ္။ တကယ္ဆိုေတြးၾကည့္ရင္ေၾကာက္စရာၾကီးပါ။ ကိုယ္မသိတဲ့စကားေတြနဲ႕ေၿပာ၊ ကိုယ္မသိတဲ့
ၿမိဳ႕ရြာမွာ၊ ကိုယ္မသိတဲ့လူေနာက္ကို ဘုမသိဘမသိနဲ႕လိုက္သြားရတာတကယ္ေတာ့ စြန္႕စားလြန္းရာက်ပါတယ္။ အဲ့ဒီမွာ အေတြ႕အၾကံဳ
သင္ခန္းစာေလးတစ္ခုရလိုက္ၿပီး မွတ္ထားလိုက္တာကေတာ့ ေနာက္တခါခရီးသြားလို႕ ကိုယ္မသိတဲ့ေနရာကိုသြားမယ္ဆိုရင္ ေန႕ခင္း၊ မနက္စတဲ့ လင္းလင္းရွင္းရွင္း ေလေၾကာင္းေတြကိုေရြးပါဆိုတာပါပဲ။ အခုေတာ့ ညေမွာင္ေမွာင္မွာသူေခၚရာကို လိုက္သြားၿပီးေတာ့ ေနာက္
ဆံုးကိုယ္တည္းခိုမယ္ဆိုတဲ့ ဟိုတယ္လ္ေရာက္မွ သက္ၿပင္းခ်ႏိုင္ေတာ့ပါတယ္။

ဇြန္ - ဇူလိုင္ - ၾသဂုတ္ ၂၀၁၀

June July လေတြမွာေတာ့ August လမွာက်င္းပမယ့္ YOG အတြက္ၾကိဳတင္ ၿပင္ဆင္တဲ့သင္တန္းေတြ၊ Seminar ေတြတက္ရင္း အခ်ိန္
ကုန္လာခဲ့တာပါပဲ။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သူတို႕ေပးလိုက္တဲ့ သင္တန္းေတြဟာဘာတစ္ခုမွ လက္ေတြ႕မွာအသံုးမဝင္လာခဲ့ပါဘူး။ ကိုယ့္
အသက္အရြယ္ အေတြ႕အၾကံဳေတြေၾကာင့္လဲ ေပးတဲ့ training တခ်ိဳ႕ဟာမလိုအပ္တာေတြလဲၿဖစ္မွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီသင္တန္းေတြကေန
ရခဲ့တဲ့ က်ေနာ့္အေတြ႕အၾကံဳနဲ႕ က်ေနာ့္အတြက္ေကာင္းက်ိဳးကေတာ့ က်ေနာ့္ presentation skill တိုးတက္လာတယ္၊ အရင္ကဆို သိပ္
မေကာင္းတဲ့ လူမွဳဆက္ဆံေရးပိုေကာင္းလာတယ္။ လူမွဳဆက္ဆံေရးမေကာင္းဘူး ဆိုတာက ကိုယ္နဲ႕မသိတဲ့လူတစ္ေယာက္ကိုစကား ေၿပာ မိတ္ဖြဲ႕တာကိုဆိုလိုခ်င္တာပါ။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ရွိေနႏွင့္ၿပီးသား leadership skill ကိုပိုၿပီး upgrade ၿဖစ္လာေစပါတယ္။
ဘာမွမၿပည့္စံုတဲ့ YOG ground မွာအလုပ္လုပ္ရတာေတြေၾကာင့္လဲ ၿဖတ္ထိုးဥာဏ္နဲ႕ မရွိရင္ရွိတာနဲ႕ၿဖစ္ေအာင္လုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္
လဲရွိလာေစခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ က်ေနာ့္တစ္သက္တာမွာ ဒီေလာက္ၾကီးက်ယ္တဲ့ အားကစားၿပိဳင္ပြဲမ်ိဳးမွာ ပါဝင္ပတ္သတ္ခြင့္ရခဲ့
လို႕ကိုယ့္ကိုကိုယ္ဂုဏ္ယူမိပါတယ္။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ဒီလိုပြဲမ်ိဳး ပါဝင္ပတ္သတ္ခြင့္ရမရ ဆိုတာဘယ္သူမွမေၿပာႏိုင္ပါဘူး။ ဇြန္လထဲမွာ အဲ့တံုး
ကဌားေနတဲ့ lakeside ကအိမ္ရွင္က သူ႕သားေတြအတြက္အခန္းၿပန္ယူေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ဇူလိုင္လဆန္းမွာ အခန္းရႏိုင္ေအာင္လဲရွာရပါ
ေသးတယ္။ အၿပည့္အစံုကိုေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ့ ေရၾကည္ရာမ်က္ႏုရာ post ကိုဖတ္ခ်င္သူမ်ားၿပန္ရွာဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဇူလိုင္လဆန္းမွာေတာ့
အသစ္ရတဲ့ Bukit Gombak ကိုေၿပာင္းေရႊ႕ၾကပါတယ္။ တိုတိုေၿပာရရင္ေတာ့ အဲ့ဒီအိမ္ကအဆင္မေၿပဘူးလို႕ေၿပာရမွာပါပဲ။ အၿပည့္အစံုကို
ေနာင္ေရးမယ့္ ေရၾကည္ရာမ်က္ႏုရာ ၂ မွာဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။

စက္တင္ဘာလ မွ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၁၀

ဒီကာလထဲမွာေတာ့ ေထြေထြထူးထူး activity ဆိုလို႕ October လထဲမွာ People Association Water Venture က organize လုပ္တဲ့ အေၿပးၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုမွာ ဝါသနာအတိုင္း Volunteer သြားလုပ္ပါတယ္။ ၁ ရက္မနက္ပိုင္းေလးတင္ပါပဲ။ က်ေနာ့္ စာေရးေဖာ္ေရးဖက္၊ Online ကသူငယ္ခ်င္း ဥာဏ္လင္းထြန္းရယ္၊ အခန္းေဖာ္ သူငယ္ခ်င္း Brandon ရယ္ ၂ ေယာက္သားပါ။ အေတြ႕အၾကံဳအသစ္နဲ႕ အလြန္
တရာအေလာတၾကီး ႏိုင္ရတဲ့ activity တစ္ခုလို႕ေၿပာရမွာပါ။ က်ေနာ္တို႕က ေရေသာက္ အခ်ိဳရည္ေသာက္ဖို႕စီစဥ္ထားတဲ့ water station
တစ္ခုကိုတာဝန္ယူၾကရတာပါ။ ၿဖည့္လိုက္ရတဲ့ေရ၊ အခ်ိဳရည္ဆိုတာ လက္အံေတြေသ၊ ေခြ်းေတြေပါက္ေပါက္က်တဲ့အထိပင္ပန္းပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ တကယ္လဲေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္လို႕ေၿပာရမွာပါပဲ။ November လထဲမွာေတာ့ က်ေနာ့္ရံုးကလစဥ္ရွိတဲ့ activity တစ္ခုထဲက
November လထဲက activity ၿဖစ္တဲ့ ၿပိဳင္ကားအေသးေလးၿပိဳင္ပြဲကိုဝင္ၿပိဳင္ၿဖစ္ပါတယ္။ ပထမဆံုးအၾကိမ္အဲ့ဒီ Gold Kart လို႕ေခၚတဲ့
ၿပိဳင္ကားေသးေသးကိုေမာင္းဖူးၿခင္းပါပဲ။ က်ေနာ့္အသင္းမွာ လူ ၆ ေယာက္ရွိပါတယ္။ သူတို႕ဘယ္လိုခြဲထားလဲေတာ့မသိဘူး။ ရံုးခ်ဳပ္က
၂ ေယာက္၊ တၿခား Department ကတစ္ေယာက္နဲ႕ က်ေနာ့္ Section က ၃ ေယာက္ပါ။ အမ်ိဳးသမီး ၂ ေယာက္နဲ႕ အမ်ိဳးသား ၄ ေယာက္
ေပါ့။ ပထမပိုင္း မိနစ္ ၆၀ ကိုအစမ္းေမာင္းဖို႕ လူ ၆ ေယာက္အခ်ိန္ခြဲေမာင္းၾကရပါတယ္။ က်ေနာ္က မိနစ္ ၆၀ ရဲ့ ေနာက္ဆံုးအပိုင္း ကို ေမာင္းရတာပါ။ အစပိုင္းေတာ့ၿပသနာမရွိေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ပြဲမစခင္ရြာထားတဲ့မိုးေၾကာင့္ လမ္းေပၚမွာေရတင္ေနတာနဲ႕ ကားဘီးေတြက စင္တဲ့ေရကဆီနဲ႕ေရာၿပီး မ်က္နာနဲ႕တကိုယ္လံုးကိုညစ္ပတ္သြားေစတာပါပဲ။ ဒီၾကားထဲက်ေနာ္ကမ်က္မွန္ တက္ေတာ့
မ်က္မွန္မွာ ေရကစင္ေနေတာ့ မသဲကြဲေတာ့ဘူး။ ဒါမယ့္ က်ေနာ္ကားကို မ်က္ခင္းေတြေပၚမက်ေအာင္ေတာ့ ေမာင္းႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္
တမိ်ဳးကေတာ့ စတီရာယိုင္ ကိုတင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ကိုင္ရတဲ့အတြက္ လက္ဖ်ံရိုးေတြေတာင့္တင္းလာတာပါ။

မိနစ္ ၆၀ ၿပည့္ၿပီးလို႕ ခဏနားၿပီး၊ ၿပိဳင္ပြဲကေတာ့ မိနစ္ ၉၀ ေမာင္းၾကရမွာပါ။ မိနစ္ ၉၀ အတြင္း ကြင္းကိုအပတ္အေရအတြက္ အမ်ားဆံုး
ပတ္ႏိုင္တဲ့ လူကအႏိုင္ရမွာပါ။ ၿပိဳင္ပြဲဝင္အသင္း ၈ သင္းနဲ႕ ကား ၈ စီးပါ။ က်ေနာ့္အသင္းမွာ အင္မတန္မွ ကားေမာင္းဝါသနာပါၿပီး ကား
ေမာင္းေတာ္တဲ့ စလံုးေကာင္ကိုပထမဆံုးေမာင္းခိုင္းၿပီး ေနာက္ပိုင္း အေၿခအေနၾကည့္မယ္လို႕စဥ္းစားထားၾကပါတယ္။ မိန္းကေလး ၂ ေယာက္ကေတာ့ ခုနကေၿပာတဲ့ ဒုကၡေတြကိုၾကံဳထားေတာ့ မေမာင္းေတာ့ဘူးတဲ့။ က်ေနာ္ကလဲ မန္ေနဂ်ာပဲလုပ္ေတာ့မယ္ လိုအပ္မွေမာင္း
မယ္လို႕ေလသံပစ္ထားလိုက္ပါတယ္။ ပထမ driver ေမာင္းလို႕ ၃၀ မိနစ္ၾကာတဲ့အခါမွာေတာ့ က်ေနာ္တို႕အဓိကၿပိဳင္ဖက္ အသင္းကို
က်ေနာ္ရွာေတြ႕ထားၿပီးပါၿပီ။ ဒီေတာ့ ဒီကားလူမလဲမခ်င္း က်ေနာ္တို႕လဲမၿဖစ္တာေၾကာင့္ ဒီအတိုင္းထားလိုက္ၿပီး တဖက္ကားလူလဲတာနဲ႕
က်ေနာ္လဲ လူလဲပါတယ္။ ပထမမိနစ္ ၄၀ ေက်ာ္မွာက်ေနာ့္တို႕ကားက အပါတ္ရည္အမ်ားဆံုးနဲ႕ 1st Position မွာပါ။ ဒုတိယလူကိုလဲၿပီး
ေမာင္းၿပီးတဲ့အခ်န္မွာ က်ေနာ္တို႕ ကားက ဒုတိယကားကို ၂ ပါတ္အေက်ာနဲ႕ႏိုင္ထားပါတယ္။ က်ေနာ့္အစီအစဥ္အတိုင္း က်ေနာ့္အဓိက
driver ကိုေပးနားထားၿပီး၊ တတိယ driver ကိုေပးေမာင္းခိုင္းလိုက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႕က ဒုတိယလိုက္ေနတဲ့ကားကို ၁ပါတ္အေက်ာပဲႏိုင္
ပါေတာ့တယ္။ အခ်ိန္ၾကည့္ေတာ့ ၃၅ မိနစ္ေလာက္ပဲလိုေတာ့တာနဲ႕ က်ေနာ့္ေနာက္ဆံုး fighter ကိုထုတ္ၿပီး ေမာင္းခိုင္း၊ ဒုတိယကားကလဲ
မေနဘူး၊ သူတို႕ fighter driver ကိုထုတ္ၿပီးေမာင္းခိုင္းတာ က်ေနာ္တို႕၁ မိနစ္ေလာက္အေစာနဲ႕ ပထမရသြားပါတယ္။ က်ေနာ္တစက္မွ
မေမာင္းခဲ့ေသာ္လည္း ဆုရေဝစု ၂၅က်ပ္ ေတာ့ရလိုက္တယ္ဗ်ာ။ တကယ္ကိုေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ပြဲပါ။ အမွတ္တရပါပဲ။

ဒီ ၂၀၁၀ အတြင္းမွာေတာ့ အေၿပာင္းလဲဆံုးၿဖစ္ရပ္ကေတာ့ က်ေနာ္စာေတြအမ်ားၾကီးေရးခဲ့တာပါပဲ။ က်ေနာ္ဘယ္တံုးကမွစာေတြဒီလိုေရး
ခဲ့မယ္လို႕ မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ပါဘူး။ မထင္မွတ္ပဲနဲ႕လဲ က်ေနာ့္ေရးတာေလးေတြကို သေဘာက်ႏွစ္သက္တဲ့ က်ေနာ့္ စာဖတ္ ပရိတ္သတ္ သူငယ္ခ်င္းေတြရွိလာခဲ့ပါတယ္။ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း အသစ္တိုးလာတဲ့ႏွစ္လို႕လဲ ေၿပာရသလို၊ က်ေနာ့္ကို မႏွစ္သက္ေသာ သူေတြ
မ်ားလာတဲ့ႏွစ္လို႕ လဲေၿပာလို႕ရပါတယ္။ အေကာင္းနဲ႕အဆိုယွဥ္တြဲေနသလိုပဲ က်ေနာ္ကေတာ့ ကိုယ္မွန္တယ္လို႕ထင္ရင္၊ ၿပတ္ၿပတ္သား
သားလုပ္တက္ၿပီး အရင္ကထက္လဲ စိတ္ပိုတိုလာ၊ ခ်က္ခ်င္းလက္တံုၿပန္တာေတြ ေၾကာင့္လဲၿဖစ္မွာပါလို႔ထင္ၿမင္မိပါတယ္။ ကိုယ္ပဲ ခက္ခဲ တဲ့ လူတကာနဲ႕မတည့္တဲ့သူၿဖစ္ေနၿပီလား၊ ဘာၿဖစ္လို႕မာန္မာနေတြထားေနတာလဲ စိတ္ေတြေလ်ာ့သင့္ၿပီလို႕။ တခါတေလ မွန္တိုင္းလဲ မေကာင္းပဲ၊ လူမုန္းမ်ားတက္တယ္လို႕ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လဲဆံုးမမိပါတယ္။

1752 hrs, Jurong Island, Singapore.