အသက္ (၁၆) ႏွစ္ကစလို႕ အခုခ်ိန္ထိတိုင္ေအာင္ ၿဖတ္သန္းလာခဲ့တဲ့ အလုပ္အင္တာဗ်ဴးအေတြ႕အၾကံဳေတြ ကို သတိရသေလာက္ခ်ေရး
ထားတာပါ။ တခ်ိဳ႕အင္တာဗ်ဴးေတြကေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ့ blog post ေတြမွာ အေၾကာင္းသင့္ရင္သင့္သလို ထည့္တက္တာေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕လဲ
ဖတ္ၿပီးသားေတြၿဖစ္ေနမွာပါ။ ေတြ႕ၾကံဳလာရတဲ့ အင္တာဗ်ဴးေတြက မ်ားလြန္းေတာ့ မွတ္မွတ္ရရ သတိရမိတာေလးေတြပဲ ဒီပို႕စ္မွာပါမွာပါ။
က်ေနာ့္ဘဝရဲ့ ပထမဆံုးအင္တာဗ်ဴးကိုေတာ့ က်ေနာ့္အသက္ (၁၆)ႏွစ္မွာ ၿမရိပ္ညိဳေဇကမာၻက ဦးေဆာင္က်င္းပတဲ့ ၿမန္မာ့စက္မွဳလက္မွဳ
ၿပပြဲမွာ လုပ္အားေပးလူငယ္အၿဖစ္ ပါဝင္ခြင့္ရဖို႕အတြက္ပါ။ ဘဝရဲ့ပထမဆံုးအင္တာဗ်ဴး ၿဖစ္သည္ႏွင့္အညီ အင္မတန္မွစိတ္လွဳပ္ရွားရင္ခုန္
ခဲ့ရေပမယ့္ ဖခင္ၾကီးရဲ့ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ဘာမွ မေမးမၿမန္းေတာ့ပဲ အလြယ္တကူ ၿဖတ္သန္းေအာင္ၿမင္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္က
ဒုတိယေၿမာက္အင္တာဗ်ဴးအေနနဲ႕ေတာ့ Lolane Company MD ဦးလွဝင္းနဲ႕ပါ။ ၿပပြဲမွာ လုပ္အားေပးလုပ္ရင္း က်ေနာ္တို႕သူငယ္ခ်င္း
တစ္အုပ္ကို မ်က္စိက်တာနဲ႕ သူ႕ Company မွာအလုပ္လုပ္ဖို႕ေၿပာရာကေန ၿပပြဲအၿပီးမွာ သူနဲ႕အင္တာဗ်ဴးရၿပီး အလုပ္တန္းရခဲ့ပါတယ္။
MD ဦးလွဝင္းဟာ လူငယ္ေတြရဲ့တက္လမ္းကို အၿမဲအားေပးကူညီေလ့ရွိတဲ့ အၿပင္ က်ေနာ္ေၿခခ်ရပ္တည္ေနတဲ့ စီပြားေရးနယ္ပယ္အတြက္ လက္ဦးဆရာတစ္ေယာက္လို႕ေၿပာလို႕ရပါတယ္။ သူနဲ႕အင္တာဗ်ဴးခဲ့တာေတာ့ အခ်ိန္ကာလၾကာၿမင့္လြန္းေနၿပီၿဖစ္တဲ့ အတြက္ မမွတ္မိ
သေလာက္ကိုၿဖစ္သြားခဲ့ပါၿပီ။
အလုပ္နဲ႕ပတ္သတ္တဲ့ အင္တာဗ်ဴးေတြကို Lolane ေနာက္ပိုင္းမၾကံဳရေတာ့ပဲ က်ေနာ္ရြက္ေလွအသင္းမွာ ရြက္ေလွစီးရင္းနဲ႕
ၿမန္မာႏိုင္ငံ ရြက္ေလွအဖြဲခ်ဴပ္ ဥကၠဌလဲ ၿဖစ္ၿပီး ၿမန္မာႏိုင္ငံအိုလံပစ္ေကာ္မတီဝင္လဲၿဖစ္တဲ့ ၿမန္မာႏိုင္ငံစီးပြားေရးေလာကရဲ့ အေအာင္ၿမင္ ဆံုးပုဂၢိဳလ္မ်ား စာရင္းဝင္အန္ကယ္လ္ ဦးမိုးၿမင့္စီမွာ အလုပ္လုပ္ခြင့္ေတာင္းေတာ့ သူ႕ရံုးမွာလာေတြ႕ပါလို႕ခြင့္ၿပဳခ်က္ရတာနဲ႕သြားေတြ႕ ၿပီး အင္တာဗ်ဴးရတာပါ။ အန္ကယ္လ္ေမးတဲ့ ေမးခြန္းတခ်ိဳ႕ရွိၿပီးသိပ္မမွတ္မိေတာ့ေပမယ့္ အခုခ်ိန္ထိ အမွတ္ရေနေသးတဲ့ ေမးခြန္းကေတာ့
“ မင္းဘာေၾကာင့္ အလုပ္လုပ္ခ်င္ရတာလဲ ” တဲ့။ မွန္တယ္။ ကိုယ္ကုိကိုယ္ ဘာေၾကာင့္အလုပ္လုပ္ခ်င္ရတာလဲဆိုတာ သိဖို႕လိုပါတယ္။ ပိုက္ဆံလိုခ်င္လို႕၊ မိဘကိုလုပ္ေကြ်းခ်င္လို႕ ဘဝတိုးတက္မွဳကိုရွာခ်င္လို႕ အေတြ႕အၾကံဳလိုခ်င္လို႕ စသည္ၿဖင့္အေၾကာင္းၿပခ်က္ေတြ ကေတာ့ အမ်ားၾကီးရွိမွာပါပဲ။ က်ေနာ္ၿပန္ေၿဖတာကေတာ့ “ က်ေနာ္ အသက္ (၁၇) ထဲက အလုပ္လုပ္ခဲ့တာပါ။ က်ေနာ့္အိမ္မွာဆိုလဲ အေမလဲ အလုပ္လုပ္တယ္၊ အေဖလဲအလုပ္လုပ္တယ္၊ က်ေနာ္တစ္ေယာက္ပဲ အလုပ္မရွိတဲ့အတြက္ မိဘစီကလက္ၿဖန္႕မေတာင္းခ်င္လို႕ အလုပ္လုပ္ခ်င္ပါတယ္ ” လို႕ေၿဖပါတယ္။ က်ေနာ္ရြက္ေလွအဖြဲ႕ခ်ဴပ္မွာ သို႕တည္းမဟုတ္ အန္ကယ္လ္ဦးမိုးၿမင့္လက္ေအာက္မွာ
အမွဴထမ္းေဆာင္ခြင့္ရခဲ့တာဟာ အခုလက္ရွိက်ေနာ္ၿဖစ္ေနတဲ့ဘဝရဲ့ အေၿခခံအုတ္ၿမစ္ေကာင္းေတြပါပဲ။ ဌာနဆိုင္ရာစာအေရးအသားေတြ၊
အစည္းအေဝးမွတ္တမ္းၿပဳလုပ္တာေတြ၊ notice တို႕ Memo တို႕ထုတ္တာေတြကို ေက်ာင္းမွာမသင္ခင္ကတဲက တက္ကြ်မ္းနားလည္
လာပါတယ္။ ဒီထက္မကလို႕ Organizational Structure နဲ႕ပတ္သတ္တာေတြ အလြန္ၾကီးမားေအာင္ၿမင္ေသာ လုပ္ငန္းစုၾကီးတစ္ခုရဲ့
လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္တာေတြကိုလဲ အေသးစိတ္မသိရင္ေတာင္ အေတာ္အတန္ ေလ့လာခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အၿပင္ က်ေနာ္ဘဝရဲ့ပထမဆံုး
ႏိုင္ငံၿခားခရီးစဥ္ကိုလဲ အန္ကယ္လ္ရဲ့ေက်းဇူးေၾကာင့္ သြားဖူးခဲ့ၿပီးပိုမိုမ်က္စိပြင့္နားပြင့္ၿဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ ေၿပာရင္မကုန္ႏိုင္တဲ့ေက်းဇူးေတြ
နဲ႕ေနာက္ဆံုး ၂၁ ၾကိမ္ေၿမာက္အေရွ႕ေတာင္အာရွအားကစားၿပိဳင္ပြဲလို အဆင့္မ်ိဳးကိုလဲ လိုက္ပါတာဝန္ထမ္းေဆာင္ခြင့္ရခဲ့တဲ့အၿပင္ ၿပိဳင္ပြဲ
အၿပီးမွာေတာ့ ၿမန္မာႏိုင္ငံအိုလံပစ္ေကာင္စီ ဥကၠဌကခ်ီးၿမွင့္တဲ့ Certificate of Honour လို႕ေခၚတဲ့ ဂုဏ္ၿပဳမွတ္တမ္းလႊာတစ္ခုကိုလဲ
အန္ကယ္လ္ေက်းဇူးေၾကာင့္ ခ်ီးၿမွင့္အပ္ႏွင္းခံခဲ့ရၿပီး အခုခ်ိန္အထိ ဒီမွတ္တမ္းလႊာဟာ က်ေနာ့္ကို အေထာက္အကူၿပဳဆဲ၊ က်ေနာ္စကၤာပူ
အၿမဲတမ္းေနထိုင္ခြင့္ေလွ်ာက္ထားတဲ့အခါမွာ ပူးတြဲတင္ၿပခဲ့သလို၊ အလုပ္အသစ္ေၿပာင္းလို႕ အေထာက္အပံစာရြက္စာတမ္းေတြ ၿပတဲ့ အခါမွာ အသံုးၿပဳေနဆဲပါ။
အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အလုပ္အင္တာဗ်ဴးေတြနဲ႕ ေဝးကြာသြားခဲ့ၿပီး ရန္ကုန္ကေန စကၤာပူကို မထြက္လာခင္မွာ Htoo Trading လက္ေအာက္ခံ Air Bagan Ltd မွာ Airport Passenger Service Staff အေနနဲ႕ အလုပ္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီအလုပ္ကေတာ့ က်ေနာ့္ဘဝမွာ
ပထမဆံုးအင္တာဗ်ဴးမရွိပဲ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ တိုက္ရိုက္ခန္႕ထားခဲ့ခဲ့ရတဲ့ အလုပ္ၿဖစ္တာေၾကာင့္ ေထြေထြထူးထူး မေရးေတာ့ ပါဘူး။ ဒီအလုပ္မွာေတာ့ အထူးသၿဖင့္ ဝန္ေဆာင္မွဳေပးတဲ့အလုပ္ Service Scetor အတြက္ က်ေနာ့္ဘဝရဲ့ ပထမဆံုအေတြ႕အၾကံဳ တစ္ခုၿဖစ္လာၿပီး ဒီ Service Sector ဟာ က်ေနာ္ရဲ့ Professional မဟုတ္ဖူးဆိုတာလဲသိလာရပါတယ္။ သို႕ေသာ္က်ေနာ္ဝါသနာပါတဲ့ ေလေၾကာင္းနဲ႕ပတ္သတ္တာေတြကို အေတာ္မ်ားမ်ားေလ့လာသင္ယူႏိုင္ပါတယ္။
စကၤာပူကိုေရာက္ရွိၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ပထမဆံုးအင္တာဗ်ဳးအၿဖစ္နဲ႕Singapore Polytechnic Gradutuates Guide Club မွာ ပြဲစားလူၾကီး
စီစဥ္ေပးတဲ့ အင္တာဗ်ဴးကိုသြားပါတယ္။ ေထြေထြထူးထူး ေတြ ဘာမွလဲမေမးပဲ ၿမန္မာႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းထိုင္ေၿပာလိုက္တာ ၁ နာရီ
ေလာက္ၾကာပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ Spass Quota မရွိတာနဲ႔အလုပ္မရပါဘူး။ အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္းေတာ့သတင္းစာဖတ္ၿပီး walk-in interview
သြားလို႕ရရင္ သြားပါတယ္။ အင္တာဗ်ဴးအေတြ႕အၾကံဳရေအာင္လို႕ပါ။ စကၤာပူမွာပထမဆံုး အလုပ္ရမယ့္ အင္တာဗ်ဴးကိုေတာ့ ဖံုးဆက္ေခၚ
တာေၾကာင့္ သြားရတယ္။ အဲ့ဒီ Company ရွိရာ အေဆာက္အအံုကိုဝင္ဝင္ခ်င္းပဲ Raffle City ကဖိနပ္ဆိုင္တစ္ခုက အင္တာဗ်ဳးလာဖို႕ေခၚ
တဲ့ဖံုးထပ္ရၿပန္ပါတယ္။ သြားတဲ့အင္တာဗ်ဴးမွာေတာ့ သိပ္မမွတ္မိေတာ့ေပမယ့္ မွတ္မိသေလာက္ေမးတာေတြ ေၿပာရရင္ ဘာနဲ႕ေက်ာင္းၿပီး
လာတာလဲ? အရင္ကဘာေတြလုပ္ဖူးလဲ? Business letter ေရးတက္လား? ေတာင္းထားတဲ့လစာကို ဒီထက္ေလ်ာ့ရင္စဥ္းစားမွာလား?
Company ပိုင္ရွင္ကိုယ္တိုင္ေမးပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့အေၾကာင္းၿပန္မယ္ေပါ့ဆိုၿပီး ၿပန္လႊတ္လိုက္ပါတယ္။ Raffle City ဖိနပ္ဆိုင္ကလဲ
ပိုင္ရွင္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကေမးတာပါ။ သူကေတာ့ ပညာတက္ၿဖစ္ပံုရတယ္၊ ေမးတဲ့ေမးခြန္းေတြက အရင္လိုမဟုတ္ေတာ့ပဲစာထဲ
ကအေၾကာင္းေတြပါေမးလာတာ။ အတိအက်ၾကီးေတြ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ ဒီေနာက္ေတာ့ သြားခဲ့တဲ့အင္တာဗ်ဴးေတြဆိုတာ ေရတြက္လို႕
ေတာင္မရေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ခုနကေၿပာခဲ့တဲ့ သူေဌးကိုယ္တိုင္ဗ်ဴးတဲ့အလုပ္မွာ စကၤာပူေရာက္ၿပီး ၁ လအၾကာမွာ ဖံုးဆက္ေခၚ
ၿပီးအလုပ္ရပါတယ္။ Second Interview ေတာင္မေခၚေတာ့ပဲ ဖံုးထဲကပဲပိုက္ဆံညွီႏွိဳင္းၿပီးအလုပ္ရခဲ့တာပါ။ အဲ့ဒီအလုပ္မွာေတာ့ အလြန္
စိတ္ပင္ပန္လူပင္ပန္း၊ ေန႕စဥ္နဲ႕အမွ်ဝဋ္ခံရသလိုပဲ ဆူပူအၾကိမ္းအေမာင္းခံၿပီးလုပ္ခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ ၁၀ လေလာက္အၾကာမွာေတာ့ ဘယ္လို
မွမခံႏိုင္တဲ့အဆံုး ေနာက္အလုပ္တစ္ခုမရေသးေသာ္လည္း ထြက္စာတင္ၿပီး ၁ လ notice ေပးလိုက္ပါတယ္။ တကယ္ဆို အဲ့တံုးကဘာမွ
နားမလည္ေတာ့ Appointment Letter, Confirmation Letter ဘာမွမရွိပဲအလုပ္လုပ္ခဲ့ၿပီး တကယ္ဆိုရင္ အဲ့ဒီဟာေတြမရွိရင္ ၁ လၾကိဳ
ေၿပာစရာမလိုပဲ MOM ရဲ့စည္းမ်ဥ္းအရေစာၿပီးထြက္လို႕ရပါတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာလဲ အလုပ္ရွာတာ အင္တာဗ်ဴး ၂ ခုေလာက္ရတယ္။ တစ္ခု
က မွတ္မွတ္ရရ မန္ေနဂ်ာက က်ေနာ္ေနတဲ့ CCK ကတိုက္နားမွာပဲေနလို႕ သူ႕ရံုးကိုမေခၚေတာ့ပဲ တိုက္ေအာက္ကခံုမွာထိုင္ၿပီး အင္တာဗ်ဴး
ၿပီးခဲ့တာပါ။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ အဲ့တံုးကအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ Boon Keng က တစ္လမ္းပဲၿခားတဲ့ ပံုႏိုပ္တိုက္မွာပါ။ အဲ့ဒီအင္တာဗ်ဴးကို
သူေဌးကမေမးပဲ မန္ေနဂ်ာကပဲေမးပါတယ္။ အင္မတန္ဆက္ဆံေရးေကာင္းတဲ့ မန္ေနဂ်ာပါ။ တကယ္ေတာ့ HR Manager မဟုတ္ပဲ
Sales Manager ပါ။ သူ႕လက္ေအာက္မွာလုပ္ဖို႕အတြက္ခန္႕ထားခ်င္တာေၾကာင့္ သူေဌးကအာဏာကုန္လႊဲအပ္ထားတဲ့ မန္ေနဂ်ာပါ။
ပထမဆံုးအလုပ္မွာ ၁ လ notice အၿပည့္မၿပီးခင္မွာပဲ က်ေနာ္အၿပင္းအထန္ဖ်ားပါတယ္။ ဆရာဝန္ဆီသြားေတာ့ MC (၂) ရက္ေပးပါတယ္။
စကၤာပူမွာပထမဆံုးဖ်ားတာၿဖစ္ၿပီး MC ပထမဆံုးယူဖူးတာပါ။ သို႕ေသာ္ ရံုးမွာလူမရွိတာသိေတာ့ MC (၁)ရက္ပဲနားၿပီး ေနာက္ တစ္ရက္
ကိုေနၿပန္ေကာင္းတာနဲ႕ ရံုးတက္ပါတယ္။ ရံုးတက္ၿပီး နာရီဝက္ေလာက္ၾကာေတာ့ သူေဌးရံုးတက္လာၿပီး ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို အခန္းထဲေခၚ
ၿပီး ဘာေၾကာင့္ MC ယူရတာလဲဆိုၿပီးဆူဆဲ၊ ရံုးမွာလူမရွိတာသိရက္နဲ႕ သက္သက္ပညာၿပတာဘာညာဆိုၿပီး MC ေပးလိုက္တဲ့ေဆးခန္းကို
လဲ Complain လုပ္တာ ဆရာဝန္ကတကယ္ေနမေကာင္းၿဖစ္ေနလို႕ေပးသင့္လို႕ေပးရတာဆိုၿပီး ၿပန္ရန္ေတြ႕လိုက္ေတာ့ က်ေနာ့္ကိုပိုမဲၿပီး
ေနာက္ဆံုးမလုပ္ခ်င္ရင္ ၁ လ ေနစရာမလိုဖူး အခုခ်က္ခ်င္းထြက္လို႕ရတယ္ေၿပာတာနဲ႕ တစ္ရက္ထဲခ်က္ခ်င္း hand over လုပ္၊ အဲ့ဒီ
ရက္မွာပဲ MOM ကိုသြား Spass Cancel လုပ္လိုက္ပါတယ္။ ကိုယ့္မွာေတာ့ အမွန္တကယ္ေစတနာရွိလို႕ ရံုးမွာလူမရွိတာကိုသိလုိ႕တာဝန္
သိစြာနဲ႕ အလုပ္လာတဲ့ဟာကိုေတာင္ အဲ့ဒီလိုၿပသနာရွာတာပါ။ က်ေနာ့္ စကၤာပူဘဝ အစပိုင္းရဲ့ အလြန္ခါးသီးတဲ့အေတြ႕အၾကံဳေတြပါပဲ။
အဲ့ဒီကေနထြက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ အလုပ္ကိုလဲဖိရွာ၊ ပံုႏိုပ္စက္ကအင္တာဗ်ဴးကလဲ ရႏိုင္ေလာက္ေတာ့ ဖံုးဆက္ၿပီး follow up လုပ္တာ၊ အဲ့ဒီ
ပံုႏိုပ္စက္မွာပဲ အလုပ္ရလိုက္ေတာ့ Stay အတြက္စိတ္ေအးၿပီးစကၤာပူမွာ ဆက္ေနထိုင္ခြင့္ရလိုက္ပါတယ္။ တိုတုိေၿပာရရင္အဲ့အလုပ္မွာလဲ
အစဥ္အေၿပၾကီးမဟုတ္ေတာ့ ၾကိဳတင္ၿပီးအလုပ္ရွာထားႏွင့္ပါတယ္။ အဲ့ဒီအလုပ္မွာ (၄)လပဲၾကာၿပီး Spass ဘဝရဲ့ေနာက္ဆံုးအလုပ္ၿဖစ္တဲ့
Jurong Food Industry ထဲက Pie Cake စတဲ့အေနာက္တိုင္းအစားအစာေတြထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်တဲ့ စီကေနအင္တာဗ်ဴးရေတာ့သြားတာ။
မန္ေနဂ်ာ လူဝၾကီးကေမးပါတယ္။ MYOB Accounting Software ကိုတက္လား? အရင္ကဘာေတြလုပ္ဖူးလဲ? အဲ့ဒီေလာက္ပဲေမးပါတယ္။
အဲ့ဒီအလုပ္ရဲ့ Second Interview ကိုေတာ့ သူေဌးနဲ႕သူေဌးရဲ့အတိုင္ပင္ခံကေမးပါတယ္။ ေမးတာထက္သူတို႕လုပ္ခ်င္တာေတြကိုထိုင္ေၿပာ
တာ (၂)နာရီေက်ာ္ၾကာသြားတယ္။ ေနာက္အဲ့အလုပ္မွာအလုပ္ရ ၁ ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ၾကေတာ့ ပီအာေလွ်ာက္ထားတာေအာင္ေတာ့ ပီအာ
ၿဖစ္ၿပီး လက္ထဲ blue ic ေရာက္တာနဲ႕ထြက္စာတင္ပါေရာ။ အဲ့ဒီေနရာမွာ အမွားတစ္ခုနဲ႕စေတြ႕ပါတယ္။ ေရွ႕ကို သိပ္ၾကိဳမၾကည့္လိုက္မိပဲ
ေလာေလာဆယ္ ထြက္ခ်င္တာပဲသိၿပီးထြက္ေတာ့ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္စီးပြားပ်က္ကပ္ဆိုက္တဲ့အခ်ိန္ထဲမွာေရာက္ေနေတာ့ ေနာက္အလုပ္တစ္ခုကို
ေတာ္ေတာ္နဲ႕မရႏိုင္ပါဘူး၊ Changi Airport က Passenger Service Associate ေတြကို budget airlines ေတြအတြက္ walk in interview သြားပါတယ္။ အဲ့ဒီမွာ အလုပ္ေလွ်ာက္ထားသူေပါင္း ၂၀၀-၃၀၀ မကပါဘူး ကိုယ့္အလွည့္ေရာက္ဖို႕ထိုင္ခံုမွာတန္းစီရတာ ကိုက
၃ နာရီေလာက္ၾကာသြားတယ္။ ေလေၾကာင္းဆိုတဲ့အတြက္ အရင္က ရန္ကုန္မွာလုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေလေၾကာင္းအေတြ႕အၾကံဳေတြ က က်ေနာ့္ အတြက္အခြင့္အလမ္းေကာင္းေတြပါပဲ။ Interviewer ကလဲ ရန္ကုန္မွာဘာေတြလုပ္ခဲ့ဖူးတာလဲ ေလာက္ပဲေမးၿပီး၊ သူတို႕Company ၾကီး
အလြန္ေကာင္းၿပီး ေရွ႕အလားအလာေကာင္းေတြရွိတယ္ဆိုတာရွင္းၿပတာနားေထာင္ၿပန္လာခဲ့ပါတယ္။ (၃) ရက္ေနေတာ့အလုပ္ရေၾကာင္း
အလုပ္ခန္႕စာမွာလက္မွတ္လာထိုးပါလို႕ေခၚပါတယ္။ က်ေနာ့္စကၤာပူဘဝရဲ့ ပထမဆံုးအလုပ္ခန္႕စာကိုၿမင္ဖူးတာပါ။ အဲ့ဒီကအေၾကာင္းေတြ
ကိုေတာ့ က်ေနာ္ႏွင့္ Airline Industry ဆိုၿပီးအပိုင္းေပါင္းမ်ားစြာခြဲေရးခဲ့ၿပီးၿပီမို႕ ထပ္မေရးေတာ့ပါဘူး။ (၃) လ Confirmation letter
မေပးမီမွာပဲ က်ေနာ္အလုပ္ထြက္စာတင္ၿပီး အလုပ္ထပ္ရွာပါတယ္။ ဒီမွာေတာ့ မတူေတာ့ဘူး ပီအာၿဖစ္လာတဲ့အတြက္ အလုပ္ရွာရတာသိပ္
အခက္ၾကီးမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အင္တာဗ်ဴးတခ်ိဳ႕သြားတယ္။ ထံုးစံအတိုင္း walk-in လဲသြားပါတယ္။ အလုပ္ (၂)ခုေလာက္က offer ေပး
ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အယူသည္းလြန္းတယ္ပဲေၿပာေၿပာ အလုပ္အသစ္ရေပမယ့္ မေပ်ာ္မရႊင္ရွိတာနဲ႕ က်ေနာ့္ယံုၾကည့္ခ်က္ေၾကာင့္ ကြမ္ရင္မယ္ေတာ္သြားေမးေတာ့ မလုပ္နဲ႕ေၿပာတာေၾကာင့္မလုပ္ၿဖစ္ခဲ့ပါဘူး။
ပီအာၿဖစ္လာၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း ပထမဆံုးခက္ခက္ခဲခဲ ေၿဖခဲ့ရတဲ့ အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုကေတာ့ ပင္နဆူလာပလာဇာ အေပၚမွာရွိတဲ့ရံုးတစ္ခုရဲ့
Administrator Post တစ္ခုအတြက္ Second interview ပါ။ က်ေနာ္အဲ့ဒီအလုပ္ကိုအရမ္းရခ်င္ပါတယ္။ ပင္နဆူလာမွာရွိေနတဲ့အတြက္
စားေရးေသာက္ေရးလဲမပူရဘူး၊ ၿမိဳ႕လည္ေကာင္မွာရွိေနၿပီး က်ေနာ္အင္မတန္ၾကိဳက္တဲ့ အထပ္ၿမင့္ရံုး environment တစ္ခုပါ။ သူရဲ့
First Interview ကိုေတာ့ သူေဌးရဲ့ Secretary ကဗ်ဴးပါတယ္။ သူနဲ႕ေၿပာတဲ့အခါမွာလဲ အရင္အင္တာဗ်ဴးေတြလိုေတာ့မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ကိုယ့္ရဲ့အားသာခ်က္၊ အားနည္းခ်က္ေတြေၿပာပါတို႕၊ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ေၿပာပါတို႕ပါလာပါၿပီ။ လူဆိုတာေတာ့ ကိုယ့္အားသာခ်က္
သာေၿပာခ်င္ေပမယ့္ ကိုယ့္အားနည္းခ်က္ၾကေတာ့ ကိုယ့္အတၱေၾကာင့္ထင္ပါရဲ့ နည္းနည္းေတာ့ ေၿပာရခက္တယ္။ သို႕ေသာ္လည္းေမးလာ
ေတာ့မေၿဖခ်င္လို႕မွမရပဲ ၿဖစ္ညစ္ၿပီးေၿဖရတာေပါ့။ အမွန္တကယ္အားနည္းခ်က္ကို ကိုယ္ဟာကိုယ္သိေပမယ့္ ေၿပာလိုက္ရင္အေသအၿခာ
အလုပ္မရမွာပဲ။ Second Interview ကိုေတာ့ သူေဌးကေမးပါတယ္။ သူေဌးက အမ်ိဳးသားအသက္ ၅၀ ပတ္ဝန္းက်င္ပါ။ သူကအဓိကေမး
တဲ့အေၾကာင္းေတြက အရင္အလုပ္ေတြကေနဘာေၾကာင့္ ခဏခဏ ခုန္လာရတာလဲကို အတိအက်ေမးပါတယ္။ အဲ့ဒီတံုးကေတာ့ ဒီလို
ေမးခြန္းေတြအတြက္ မဟာဗ်ဴဟာက်က် အေၿဖေတြ၊ လိုက္နာရမယ့္စည္းကမ္းေတြသိပ္မသိေတာ့ ရွင္းရွင္းနဲ႕ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းကိုမုသား
နည္းနည္းစြတ္ေၿဖရတာေပါ့။ အရင္သူေဌးနဲ႕ရန္ၿဖစ္ၿပီးထြက္လာတယ္လို႕ေတာ့ ဘယ္ေၿပာလို႕ၿဖစ္မလဲေနာ္။ က်ေနာ္သိတယ္၊ သူေဌးက
က်ေနာ္ အလုပ္ခဏခဏ ေၿပာင္းတာသူမၾကိဳက္မွန္းကိုေလ။ အင္တာဗ်ဴးခန္းထဲကထြက္လာေတာ့ ဒီအလုပ္မရဖူးဆိုတာ က်ေနာ္သိေနပါ
တယ္။ အဲ့ဒီေန႕က အဲ့ဒီအင္တာဗ်ဴးက ၂ ခုေၿမာက္အင္တာဗ်ဴးပါ။ ပထမဆံုး Bedok မွာ၊ အဲ့ကေန City Hall အဝင္မွာ မိုးေတြကရြာၿပီး
စီးထားတဲ့ဖိနပ္အေဟာင္းက ခြာၿပဳတ္သြားလို႕ Bata မွာဖိနပ္အသစ္တစ္ရံဝယ္စီးၿပီး ပင္နဆူလာကအင္တာဗ်ဴးကိုသြားရတာပါ။ ဒီအလုပ္
မရေလာက္ဖူးထင္ေတာ့ အဲ့ဒီေန႕အတြက္ဆြဲထားတဲ့ Schedule အရ Clementi က walk-in interview တစ္ခုဆက္သြားဖို႕ဆံုးၿဖတ္လိုက္
ၿပီး Lakeside ကအိမ္ကိုခပ္ၿမန္ၿမန္ၿပန္၊ Shirt တစ္ထည္ၿပန္လဲၿပီး ၄ နာရီခြဲအမွီေၿပးတာ အဲ့ဒီရံုးေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ၄ နာရီထိုးေနပါၿပီ။
အလြန္ၾကီးမားတဲ့ ရံုးခ်ဳပ္ၾကီးၿဖစ္ၿပီး အထဲဝင္ဖို႕ လံုၿခံဳေရးကိုအရင္ေၿပာရပါတယ္။ လံုၿခံဳေရးက အင္တာဗ်ဴးမရွိေတာ့ေၾကာင္းေၿပာေတာ့
အတင္းၿငင္းတာနဲ႕ သူတို႕ HR Department ကိုလွန္းေမးေမးေတာ့ HR ကေနာက္ဆံုးတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ လက္ခံေပးမယ္ဆိုတာနဲ႕
အထဲဝင္ခြင့္ရလိုက္တယ္။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္အင္တာဗ်ဴးသြားတဲ့ေန႕က စက္တင္ဘာ ၃၀ ရက္ေန႕ထင္တယ္။ တကယ္ေတာ့ သူတို႕
အင္တာဗ်ဴးက ၂၉ ရက္ေန႕ထဲကၿပီးသြားခဲ့တာ က်ေနာ္ရက္ၾကည့္တာမွားၿပီးသြားတာ HR Staff ကေၿပာမွသိပါတယ္။ HR Interviewer
ကလဲ ဘာမွေထြေထြထူးထူးမေမးပဲ Jurong Island မွာအလုပ္လုပ္ႏိုင္လား? Accounting ကိုနားလည္လား? ေရးထားတဲ့ expected
salary က gross လား? ဒီေမးခြန္း (၃)ခုပဲေမးၿပီး အေၾကာင္းၿပန္မယ္ေၿပာၿပီး ၿပန္လႊတ္လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဘယ္လိုမွ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိပါဘူး။ HR ပံုစံကစိတ္ဝင္တစားမရွိတာေၾကာင့္ပါ။ ေနာက္တစ္ရက္ၾကေတာ့ ဖံုးဆက္ေခၚထားတဲ့သေဘၤာက်င္းCompany
တစ္ခု အင္တာဗ်ဴးသြားတယ္။ Company အဆင့္ကမေသးပါဘူး။ HR Manager က အင္တာဗ်ဴးလုပ္ပါတယ္။ အရင္ကလုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အလုပ္
အေတြ႕အၾကံဳရယ္၊ (၆) ရက္အလုပ္လုပ္ႏိုင္လား? Data Entry Skill နဲ႕ပတ္သတ္တာေတြ၊ အလုပ္သမား ၁၀၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ရဲ့ payroll
entry ကိုလုပ္ရမွာဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေၿပာပါတယ္။ လစာညွီႏွိဳင္းတာလဲအဆင္ေၿပေတာ့ ခဏေစာင့္မလားတဲ့ GM နဲ႕ Second Interview
တခါထဲၿပီးသြားေအာင္လုပ္လိုက္ခ်င္လို႕တဲ့ ဆိုေတာ့ ေအာက္ဆင္းၿပီးေတြ႕တဲ့ထမင္းဆိုင္မွာ ထမင္းစား ရံုးေပၚၿပန္တက္ၿပီးေစာင့္လိုက္တာ
၂ နာရီေလာက္ၾကာသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ GM မအားလို႕ Interview မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူးတဲ့။ စိတ္ကအေတာ္ကိုတိုသြားပါတယ္။ အခ်ိန္ေတြ
ကုန္ခံေစာင့္ၿပီး ဘာမွလဲမဟုတ္ဖူးေပါ့။ ေနာက္ထပ္ (၃) ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ အဲ့ဒီ Marine Company ကဖံုးဆက္ၿပီး Second Interview သြားစရာမလိုေတာ့ေၾကာင္း၊ အလုပ္ခန္႕လိုက္ၿပီးၿဖစ္ေၾကာင္း၊ သေဘၤာက်င္းလုပ္ငန္းၿဖစ္တဲ့အတြက္ Safety Course တစ္ခုကို
သြားတက္ၿပီးမွ အလုပ္စရမွာၿဖစ္တဲ့အတြက္ Safety Course Provider ရွိတဲ့ေနရာကိုသြားၿပီး သင္တန္းတက္ရမွာၿဖစ္တဲ့အေၾကာင္း
အေၾကာင္းၾကားပါတယ္။ Safety Course တက္ၿပီးေတာ့ ပံုမွန္အားၿဖင့္ တနၤလာေန႕မွာအလုပ္စလုပ္ၾကတာၿဖစ္ေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္မွန္း
မသိ က်ေနာ့္ကိုအဂၤါေန႕မွအလုပ္စဝင္ခိုင္းပါတယ္။ တဆက္ထဲမွာပဲ Clementi မွာသြားထားတဲ့ အင္တာဗ်ဴးက Second Interview ကို
သူတို႕ Jurong Island ကသက္ဆိုင္ရာ Section ရဲ့မန္ေနဂ်ာက အင္တာဗ်ဴးမွာၿဖစ္တဲ့အတြက္ တနၤလာေန႕မွာလာႏိုင္မလား ဆိုေတာ့ ဟို
အလုပ္ကိုလက္ခံထားၿပီးၿဖစ္ေပမယ့္ လက္မွတ္မထိုးရေသးတာေၾကာင့္ လာမယ္ေၿပာလိုက္ပါတယ္။
Second Interview သြားဖို႕အတြက္ Clementi ရံုးကိုပဲသြားရၿပီး အဲ့ဒီကေန Jurong Island ကိုသြားဖို႕ ကားတစ္စင္းလာေခၚပါတယ္။
က်ေနာ္အပါအဝင္ (၄)ေယာက္ပါ။ တစ္ေယာက္ကိုယ္တစ္ေယာက္စံုစမ္းလိုက္ၾကေတာ့ သူတို႕ေၾကာ္ၿငာအလုပ္ေခၚထားတဲ့ Position ၁ ခု
စီအတြက္ (၁) ေယာက္စီကိုပဲ Second Interview ေခၚတဲ့အတြက္ အလုပ္ရဖို႕က အင္တာဗ်ဴးမဝင္ခင္ကထဲက ၈၀% ေလာက္ေသၿခာေန
ပါတယ္။ Second Interview ကိုေတာ့ အဲ့ဒီရံုးခြဲရဲ့ Section Manager မေလးရွားဖြား အိႏိၵယလူမ်ိဳးမန္ေနဂ်ာ နဲ႕ Direct Superior အၿဖစ္ မေလးရွားဖြား တရုတ္ Officer ကေမးပါတယ္။ အမွန္တကယ္ေတာ့ မန္ေနဂ်ာကပဲ ဘယ္ေန႕ေလာက္အလုပ္စဝင္ႏိုင္သလဲ ဒီေနရာမွာ
အလုပ္လုပ္ႏိုင္လား အဲ့ေလာက္ပဲေမးတာပါ။ Officer ကေတာ့ တစ္ခြန္းမွမေမးပါဘူး။ သူတို႕မေမးေတာ့ က်ေနာ္ကပဲ သူတို႕ရဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ ေတြ၊ သံုးတဲ့ software ေတြ၊ အလုပ္ခ်ိန္၊ အိုတီဘာညာၿပန္ေမးလိုက္တာ (၁၀ )ခြန္းမကပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ မန္ေနဂ်ာကသူ႕အထက္မွာဆံုး
ၿဖတ္ေပးႏိုင္တဲ့ အရာရွိတစ္ေယာက္ရွိေသးလို႕ေနာက္ေတာ့ အေၾကာင္းၿပန္ပါ့မယ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ္ကအၿမန္အေၾကာင္းၿပန္ေပးဖို႕၊ တၿခား
အလုပ္တစ္ခုကိုလက္ခံထားၿပီးၿဖစ္ေနလို႕ မနက္ဖန္အလုပ္ဝင္ရမွာၿဖစ္တဲ့အေၾကာင္းေၿပာေတာ့ ဒါဆိုအၿပင္မွာခဏေစာင့္ပါတဲ့ ေမးေပးပါ
မယ္ဆိုၿပီး ၁၅ မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ အခန္းထဲၿပန္ေခၚၿပီး ဟိုဖက္အလုပ္ကို cancel လုပ္ႏိုင္ၿပီၿဖစ္ေၾကာင္း ဒီမွာ Confirm အလုပ္ရ
ေၾကာင္းေၿပာပါတယ္။ ၾကိဳတင္တြက္ထားတဲ့အတိုင္း အဲ့ဒီေန႕က Second Interview သြားတဲ့ (၄) ေယာက္အနက္က (၃) ေယာက္ကိုခန္႕
ထားလိုက္ပါတယ္။ တစ္ေယာက္ကိုေတာ့ အသက္ၾကီးလို႕မၾကိဳက္ဘူးဆိုၿပီး အထက္ကအရာရွိကပယ္ခ်လိုက္လို႕ပါ။ ဒီလိုနဲ႕ က်ေနာ္အခု
လက္ရွိအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ Sankyu Singapore Pte Ltd မွာအလုပ္ရရွိခဲ့တာပါ။ အပြင့္လင္းဆံုးေၿပာရရင္ေတာ့ သူတို႕မွာလဲ ဒီ Jurong Island လိုေနရာမွာအလုပ္လုပ္ခ်င္တဲ့သူမရွိလို႕ က်ေနာ့္ကိုေရြးတာၿဖစ္ႏိုင္သလို က်ေနာ္ကံေကာင္းတာေၾကာင့္လဲ ဘာမွ ေထြေထြထူးထူး
အင္တာဗ်ဴးေတြမေၿဖခဲ့ရပဲ အလုပ္ရခဲ့တာပါ။
Sankyu Singapore ဟာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာ ရံုးခ်ဴပ္တည္ရွိတဲ့ Multi National Corporation (MNC) အဆင့္ Sankyu Inc. ကရာႏွဳန္းၿပည့္ပိုင္
ဆိုင္တဲ့စကၤာပူႏိုင္ငံမွာ တိုက္ရိုက္ဝန္ထမ္းေပါင္း ၈၀၀ ေက်ာ္ရွိတဲ့ လုပ္ငန္းစုၾကီးတစ္ခုပါ။ က်ေနာ္ေနရတဲ့ ရံုးခြဲေလးကေတာ့ Sankyu ရဲ့
Client တစ္ခုၿဖစ္တဲ့အၿခား ဂ်ပန္ကုန္ၾကမ္းထုတ္လုပ္ေရးစက္ရံုၾကီးမွာ အေၿခခ်ထားတဲ့ Logistics Site Office ေလးတစ္ခုပါပဲ။ က်ေနာ္
အလြန္ၾကိဳက္တဲ့ ပင္လယ္ၾကီးေဘးမွာပါ။ ညေနခင္းေလး ရံုးၿပင္ထြက္လမ္းေလွ်ာက္လို႕အင္မတန္ေကာင္းပါတယ္။ လုပ္ငန္းလုိအပ္ခ်က္
အရ အေရးၾကီးေသာစာရြက္စာတမ္းမ်ားနဲ႕ Confidential စာရြက္စာတမ္းမ်ားကို ကိုင္တြယ္အလုပ္လုပ္ရတဲ့အတြက္ က်ေနာ့္အတြက္
သီးသန္႕ရံုးခန္းေပးထားပါတယ္။ မန္ေနဂ်ာကလဲ ဘာဖိအားမွမေပးတဲ့ ေရခဲတံုးလိုမန္ေနဂ်ာၿဖစ္ၿပီး အထက္အရာရွိကလဲ အင္မတန္ကိုမွ
သေဘာေကာင္းလြန္းလို႕ Everything Yes Man ပါပဲ။ အလုပ္ရယ္လို႕လဲ တစ္လမွာ ၂ ခါေလာက္သာအလုပ္မ်ားၿပီး သူဟာသူအလြန္
ေခ်ာေမြ႕ေနေသာအလုပ္တစ္ခုလို႕ေၿပာရမွာပါ။ Comapany ရဲ့ Policy ေတြအရ အခမဲ့ေဆးကုခြင့္၊ အထူးကုဆရာဝန္ၾကီးမ်ားနဲ႕ကုသခြင့္၊
က်န္းမာေရးအာမခံစတဲ့ ခံစားခြင့္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုလဲ ေပးထားပါေသးတယ္။ ဒီအလုပ္မွာ (၂) ႏွစ္ေက်ာ္ (၃) ႏွစ္အတြင္းေရာက္
လာတဲ့အခါမွာေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ့ဗီဇေၾကာင့္ပဲလား၊ ဒါမွမဟုတ္ဒီထက္မက ၿမင့္တဲ့စီကိုပံ်သန္းခ်င္လို႕လားမသိ က်ေနာ္အလုပ္အသစ္တစ္ခု
ရွာပါတယ္။ (၂) ႏွစ္တာကာလအတြင္းမွာ ေန႕စဥ္၊ လစဥ္လုပ္ငန္းစဥ္ေတြဟာ ေထြေထြထူးထူးေတြ မရွိပါဘူး။ ဒီဟာကဒီဟာနဲ႕အင္မတန္
မွလဲ ပ်င္းလာတဲ့အၿပင္ ကိုယ္ကိုကိုယ္လဲ တံုးသြားတယ္လို႕ထင္မိတယ္။ ဆက္ဆံရတဲ့ပတ္ဝန္းက်င္အေနနဲ႕လဲ က်ေနာ့္အေပၚတိုးတက္ရာ
တိုးတက္ေၾကာင္းၿဖစ္လာႏိုင္တဲ့အလားအလာမရွိဘူးလို႕လဲ ယူဆမိတာေတြေၾကာင့္လဲ အလုပ္အသစ္ရွာဖို႕ၿဖစ္လာပါတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ ေဖဖဝါရီလထဲမွာေတာ့ က်ေနာ္သိတဲ့ အေမရိကန္ MNC ၾကီးတစ္ခုကေန က်ေနာ္နဲ႕ပတ္သတ္တဲ့အလုပ္တစ္ခုလစ္လပ္ေၾကာင္း ေၾကာ္ၿငာတစ္ခုကိုေတြ႕ပါတယ္။ Company ရံုးခ်ဳပ္ကို အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာရံုးဆိုက္ထားတာၿဖစ္ၿပီး Singapore ရံုးကေတာ့ သူတို႕ရဲ့ အာရွ၊ ပစိဖိတ္ဆိုင္ရာရံုးခ်ဳပ္တစ္ခုပါ။ က်ေနာ့္ resume ကိုေပးပို႕တဲ့အခါမွာေတာ့ Singapore HR Manager စီ တိုက္ရိုက္ေရာက္ရွိၿပီး
ပထမဆံုးအဆင့္အေနနဲ႕ က်ေနာ့္စီဖံုးေခၚၿပီး telephone interview လုပ္မယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ဘယ္ေန႕ဘယ္အခ်ိန္မွာအစဥ္ေၿပႏိုင္မလဲ
ဆိုတာေမးပါတယ္။ telephone interview အေနနဲ႕အခုလို ေထြေထြထူးထူး တကူးတက စီစဥ္ၿပီးေမးတာမၾကံဳဖူးေပမယ့္ အရင္ကဆိုလဲ
အၿခားအလုပ္ေလွ်ာက္ထားမွဳေတြမွာ ၾကံဳရင္ၾကံဳသလိုဖံုးထဲကေမးတာေတြၾကံဳဖူးပါတယ္။ အခုဟာကေတာ့ interview appointment တစ္
ခုေပးသလိုမ်ိဳး e-mail နဲ႕ ဘယ္ေန႕ဘယ္အခ်ိန္မွာ interview လုပ္ပါမယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း confirmation လုပ္ပါတယ္။ ခ်က္ခ်င္းၾကီးေမး
လိုက္တာမွေတာ္ေသးတယ္။ အခုဟာက အဲ့ဒီဖံုးဆက္ပါမယ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနရတာကိုက ရင္ပိုခုန္ပါတယ္။ သူဆက္မယ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္
မွာဆက္လာၿပီး ေမးခြန္းေတြေမးပါတယ္။ အထူးသၿဖင့္လက္ရွိအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ Company ကစလို႕ လုပ္ခဲ့သမွ်အလုပ္ေတြမွာ ဘာေတြ
လုပ္ခဲ့ရတာလဲဆိုတာကို resume ထဲမွာပါတဲ့အတိုင္း အစဥ္တစိုက္ ေမးသြားတာပါ။ အဲ့ဒီအလုပ္ေတြကေနဘာေၾကာင့္ထြက္ခဲ့တာလဲ?
အခုအလုပ္ကေရာဘာေၾကာင့္ထြက္ခ်င္ရတာလဲ? ကိုယ့္ရဲ့အားသာခ်က္ အားနည္းခ်က္ေတြ ကိုေၿပာပါတို႕။ အခုလက္ရွိလုပ္ေနတဲ့ company ကဘာေတြလုပ္ၿပီး၊ ဘယ္ေလာက္ၾကီးသလဲ? ဘယ္သူ႕ကိုတိုက္ရိုက္အစီရင္ခံရသလဲ? ေနာင္ ၁၀ ႏွစ္တာကာလ အတြက္
ရည္မွန္းခ်က္ကိုေၿပာပါ။ စတဲ့ေမးခြန္းေတြေမးၿပီး သူတို႕ Company ကဘာေတြ လုပ္တဲ့ company ၿဖစ္ၿပီး အခုအလုပ္ေခၚတဲ့ position
မွာလုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြကိုေၿဖၾကားရွင္းလင္းလိုက္တာ အားလံုး ၄၅ မိနစ္ၾကာပါတယ္။ ေၿဖဖူးသမွ်အင္တာဗ်ဴးေတြမွာ အၾကာဆံုးစံခ်ိန္ပါ။
Telephone Interview အၿပီးမွာ ထံုးစံအားၿဖင့္ face-to-face interview အဆင့္တစ္ခုထပ္ရွိတာမို႕ face-to-face ေခၚမွာလားေမးေတာ့
ေခၚမွာၿဖစ္တဲ့အေၾကာင္း စီစဥ္ၿပီးတာနဲ႕ အေၾကာင္းၾကားမယ္ေၿပာပါတယ္။
ေနာက္ (၂) ရက္အၾကာမွာေတာ့ face-to-face interview ကို သူတို႕ Company ရဲ့ Global Human Resources, Vice President (VP)
နဲ႕တစ္ခါ၊ Singapore ရံုးရဲ့ Country Manager and Chief Financial Officer (CFO) နဲ႕တစ္ခါ တစ္ရက္ထဲမွာပဲ ဒီ (၂) ေယာက္နဲ႕
interview လုပ္ပါမယ္တဲ့။ အရင္က Company ပိုင္ရွင္သူေဌးေတြနဲ႕သာဗ်ဴးခဲ့ဖူးေပမယ့္ အခုလို Global Level, Senior Executive ေတြနဲ႕
ေတာ့ တခါမွအေတြ႕အၾကံဳမရွိေတာ့ အင္မတန္ကိုရင္ခုန္ပါတယ္။ Interview ေခၚထားတဲ့ေန႕ကိုေရာက္ေတာ့ သူတို႕ရံုးကို ခ်ိန္းထားတဲ့
အခ်ိန္ထက္ ၁၀ မိနစ္ၾကိဳေရာက္ပါတယ္။ ဖံုးထဲကဗ်ဴးခဲ့တဲ့ HR Manager က အစည္းအေဝးခန္းမၾကီးတစ္ခုထဲမွာ ေနရာခ်ေပးၿပီးေနာက္
အာေၿခာက္မယ္ဆိုတာၾကိဳသိလို႕ထင္ပါရဲ့ ေရေသာက္မလားေမးေတာ့ ေသာက္မယ္ေၿပာလိုက္တယ္။ ေရတဗူးတိုက္ၿပီး ခဏေစာင့္ဖို႕ VP
အခုပဲလာပါမယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း အလြန္ေဖာ္ေရြစြာေၿပာၿပီး ထြက္သြားပါတယ္။ ၅ မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ VP ဝင္လာေတာ့ မတ္တက္ရပ္
ႏွဳတ္ဆက္၊ သူထိုင္ပါလို႕ေၿပာတဲ့အခါမွထိုင္ၿပီး သူ႕ကိုယ္သူမိတ္ဆက္တာကို နားေထာင္ရပါတယ္။ ဒါကေတာ့ သူက Global HR VP တစ္
ေယာက္ၿဖစ္သည္ႏွင့္အညီ HR Professional တစ္ေယာက္ရဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္အတိုင္းလုပ္ေဆာင္ေနတာပါ။ ပထမဆံုးေမးခြန္းအေနနဲ႕ကေတာ့
ၾကိဳတင္ေမွ်ာ္လင့္ထားၿပီးေမးခြန္းၿဖစ္တဲ့ " Can you share with me about Yourself ?" ပါ။ ဒီေမးခြန္းမ်ိဳးကို ဟိုးအရင္က အလုပ္တခ်ိဳ႕
မွာ ေမးခံထားတာေတြရွိၿပီး open ended ေမးခြန္းမ်ိဳးေတြၿဖစ္ေတာ့ ေၿဖရတာသိပ္အခ်ိဳးမက်ပါဘူး။ အခုလဲ တူတူပါပဲ က်ေနာ္ၾကိဳတင္ၿပီး ေလ့က်င့္ထားေပမယ့္ က်ေနာ္ေၿပာတဲ့ Myself က သိပ္တိုလြန္းသြားၿပီး ေပးရမယ့္ အခ်က္အလက္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က်န္ခဲ့တယ္
ဆိုတာ က်ေနာ္သိလိုက္ပါတယ္။ ဒါမယ့္ VP က သူသိခ်င္တဲ့ အခ်က္အခ်ိဳ႕ကိုပဲၿပန္ေမးသြားၿပီး ထံုးစံအတိုင္း အခုလက္ရွိအလုပ္ကေန
ဘာေၾကာင့္ထြက္ခ်င္ရတာလဲ ကိုေမးပါတယ္။ ဒီဟာမွာလဲ မၿဖစ္မေနလိုက္နာရမယ့္စည္းကမ္းတစ္ခုအေနနဲ႕ထြက္ခ်င္တဲ့အလုပ္အေၾကာင္း
မေကာင္းလံုးဝမေၿပာရပါဘူးတဲ့။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္ကေတာ့ က်ေနာ္အမွန္တကယ္ၿဖစ္ခ်င္တဲ့အတိုင္းပဲ က်ေနာ့္ဘဝ ပိုမိုၿမင့္မားတိုးတက္မွဳ
အတြက္အလြန္လွ်င္ၿမန္စြာ ဖြံၿဖိဳးတိုးတက္ေနေသာ Company ၾကီးတစ္ခုမွာအလုပ္လုပ္ကိုင္ခြင့္ရခ်င္တာပါလို႕ေၿဖပါတယ္။ ဒီဟာကိုနင္းၿပီး
ေတာ့ VP က Singapore ရံုးအေနနဲ႕ သူတို႕ရဲ့ ဘ႑ာေရးဆိုင္ရာနဲ႕ အေရာင္းဆိုင္ရာရံုးေလးတစ္ခုသာၿဖစ္လို႕ မင္းသာအမွန္တကယ္တိုး
တက္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ သူတို႕ရဲ့ ထုတ္လုပ္ေရးစက္ရံုၾကီးမ်ားရွိရာ တရုတ္ၿပည္သာလွ်င္ မင္းဘဝကို ပိုမုိလွ်င္ၿမန္စြာတိုးတက္ႏိုင္တယ္ဆိုၿပီး
သြယ္ဝွက္ေသာနည္းနဲ႕ က်ေနာ္ တရုတ္စာမတက္တဲ့အေၾကာင္းကိုေၿပာတာပါ။ က်ေနာ္မွာလဲ သူဆိုလိုခ်င္တာ သေဘာေပါက္ေတာ့
တကယ္လို႕သာ ဒီအလုပ္ခန္႕ခဲ့ရင္ တရုတ္စာသြားသင္မယ္လို႕ကတိေပးေၾကာင္းေၿပာလိုက္ပါတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ေတာ့ က်ေနာ္အရင္က
လုပ္ခဲ့တဲ့ Volunteer အလုပ္ေတြကိုၾကည့္ၿပီး အင္မတန္သေဘာက်တဲ့အေၾကာင္း၊ ဒီအခ်က္တစ္ခုထဲနဲ႕တင္ မင္းကို စိတ္ဝင္တစားရွိမိ
ေၾကာင္းေၿပာၿပီး ဘာေၾကာင့္ ဒီ Volunteer အလုပ္ကိုလုပ္ရတာလဲ? Volunteer အလုပ္နဲ႕ ဝင္ေငြရေနတဲ့အလုပ္ၾကားမွာ အခ်ိန္ကိုဘယ္လို
စီမံခန္႕ခြဲပါသလဲ? ေမးခြန္းေတြနဲ႕ Volunteer လုပ္ခဲ့တဲ့အလုပ္တစ္ခုခ်င္းစီရဲ့ လုပ္ေဆာင္ရတဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို အတိအက်ေမးပါ
တယ္။ ဒါ့အၿပင္ဒီ Volunteer အလုပ္ေတြထဲကေနဘာေတြကို မင္းဘဝအတြက္ သင္ၾကားတက္ေၿမာက္ အေထာက္အကူၿပဳေစခဲ့ပါသလဲ?
ဒီလိုေမးခြန္းမ်ိဳးေတြကေတာ့ အရင္ကမေၿဖဖူးတဲ့ ေမးခြန္းမ်ိဳးေတြၿဖစ္ေပမယ့္ ကိုယ္ဘာေတြလုပ္ခဲ့တာလဲဆိုတာကို ၿပန္ေၿပာရတာဆိုေတာ့
သိပ္ၿပီး အခက္အခဲမရွိလွပါဘူး။ က်ေနာ့္ကိုလဲ ထံုးစံအတိုင္း ဘာေမးအံုးမလဲဆိုေတာ့ ေမးစရာသိခ်င္တာေတြက HR Manager ကေန
သိၿပီးသားေတြၿဖစ္ေနလို႕ ထပ္ေမးစရာမလိုေတာ့ေပမယ့္ မေမးမၿဖစ္ေမးမွၿဖစ္မွာဆိုေတာ့ ဒီ Position အတြက္ဘယ္ေတာ့ေလာက္မ်ား
အေၿဖသိရမလဲ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္အပါအဝင္ Shortlsited က (၄)ေယာက္ရွိတဲ့အေၾကာင္း (၄)ေယာက္လံုးကိုဒီေန႕တစ္ရက္မွာပဲ interview
လုပ္တဲ့အေၾကာင္း၊ ဒီညေနမွာပဲ သူတို႕ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ၿပီးဆံုးၿဖတ္မွာဆိုတဲ့အေၾကာင္းေၿဖပါတယ္။ ထပ္ေမးစရာလဲမရွိေတာ့တာနဲ႕ VP
က သူ႕ business card ေပးၿပီး အခ်ိန္မေရြး e-mail ပို႕ႏိုင္ပါေၾကာင္းေၿပာ၊ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း အၿပန္အလွန္ေတြကို ေၿပာၿပီး interview
ၿပီးပါတယ္။
Myself နဲ႕ပတ္သတ္ၿပီး က်ေနာ္ဖတ္ဖူးတာေလး ေဝမွ်ရရင္ MySelf ကို က်ေနာ္တို႕ငယ္ငယ္တံုးက ေက်ာင္းေတြမွာ Essay ေတြ ခဏခဏေရးခဲ့ဖူးၾကမွာပါပဲ။ သို႕ေသာ္တစ္ခါတေလ မွာ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ေၿပာလို႕ ေမးခံရလို႕ေၿဖရတဲ့ အခါေၿဖရခက္တာေလးေတြ ေတြ႕ရတယ္။ ေမြးတာကစလို႕ယေန႕အခ်ိန္အထိတိုင္အေၾကာင္းေတြကို ေၿပာခိုင္းတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ သို႕ေသာ္ အတက္ႏိုင္ဆံုး အက်ဥ္းခ်ံဴးေၿပာရမွာပါ။ HR Professional တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ အလုပ္ေလွ်ာက္ထားသူရဲ့ ေတြးေတာခ်က္ၿမန္ဆန္မွဳ၊ သူ႕ရဲ့ အေၿပာအဆို
ဆက္ဆံေရးေၿပၿပစ္မွဳေတြကိုေလ့လာဆန္းစစ္ၿပီး၊ သူေၿပာတဲ့ထဲက အလုပ္ေလွ်ာက္ထားသူကို ထပ္မံေမးရမယ့္ ေမးခြန္းေတြကို စိတ္ထဲ ကေန ထုတ္ႏုတ္သြားရမွာပါတဲ့။ စုစုေပါင္းၾကာၿမင့္ခ်ိန္ (၅) မိနစ္ထပ္မပိုပဲ (၃) မိနစ္ပတ္ဝန္းက်င္ဟာ အသင့္အေတာ္ဆံုးၿဖစ္ပါတယ္တဲ့။ ဒီအေၾကာင္းကိုစေၿပာ ရမယ္ဆိုရင္ (E) ေလးလံုးကိုအေၿခခံၿပီး ေၿပာရပါတယ္တဲ့။ Early Life လို႕ေခၚတဲ့ ဘဝအစပိုင္းၿဖတ္သန္းလာခဲ့ တဲ့ပံုစံ၊ ဒီအထဲမွာ ကိုယ္ကေက်ာင္းမွာ ဘယ္လိုဆုတံဆိပ္ေတြ ရခဲ့ဖူးတယ္၊ ဘယ္လိုအသင္းေတြမွာ ပါခဲ့ၿပီး ဘာတာဝန္ေတြ ထမ္းေဆာင္ ခဲ့တာေတြကိုထည့္ၿပီးေၿပာရမွာပါ။ ေနာက္ထပ္ (E) တစ္လံုးကေတာ့ Education ပါ။ ဒါကေတာ့ရွင္းပါတယ္။ ကိုယ္ဘာ ဒီဂရီ၊ ဘာဒီပလိုမာ ကို ဘာေမဂ်ာအဓိကနဲ႕တက္ေၿမာက္သင္ၾကားလာခဲ့တယ္၊ ဘယ္လိုေအာင္ၿမင္ခဲ့တယ္ေပါ့။ ဥပမာ ဂုဏ္ထူးတန္း ပထမအဆင့္ ၿဖင့္ ေအာင္ၿမင္သည္ ဘာညာေပါ့။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ Experience ပါ။ ကိုယ့္မွာေလွ်ာက္ထားတဲ့အလုပ္နဲ႕ပတ္သတ္ၿပီး ဘယ္လို အေတြ႕အၾကံဳ ေတြရွိခဲ့တယ္။ လုပ္ငန္းခြင္မွာဘယ္လို Achievement ေတြရခဲ့တယ္ဆိုတာကို ဥပမာနဲ႕ေၿပာရမွာပါ။ ေနာက္ဆံုး E ကေတာ့ Expectations ပါ။ ဒါကေတာ့ က်ေနာ္ နားလည္သေလာက္ေၿပာရရင္ ကိုယ္ဘယ္လိုအလုပ္မ်ိဳးလိုခ်င္တယ္၊ ကိုယ္မွန္းထားတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္စသည္ၿဖင့္ေပါ့၊ သို႕ေသာ္ေငြေၾကး လစာကိုေတာ့ မေမးရင္ထုတ္ေဖာ္မေၿပာသင့္ပါဘူး။ Resume ထဲမွာကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ လစာအေၿခအေနကို ေရးၿပီးသားၿဖစ္ေနပါၿပီ။
VP နဲ႕ Interview ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ Country Manager and CFO နဲ႕ HR Manager (၂)ေယာက္ေပါင္း Interview ပါ။ HR Manager
ကေတာ့ ဖံုးထဲမွာ အာေပါက္ေအာင္ေမးထားၿပီးၿပီမို႕ သူကဘာမွထပ္မေမးပဲ CFO တစ္ေယာက္ကပဲဒိုင္ခံေမးပါတယ္။ သူကေတာ့ အခုလုပ္
ေနတဲ့အလုပ္ကအေၾကာင္းေတြ၊ ဒီအလုပ္ကိုဘာေၾကာင့္လိုခ်င္ရတာလဲ? ဘာၿဖစ္လို႕မွ Human Resources ကိုစိတ္ဝင္စားရတာလဲ?
ံHR Line ထဲမွာကမွ ဘယ္လို HR အလုပ္မ်ိဳးကိုႏွစ္သက္သေဘာက်ပါသလဲ? က်ေနာ္ႏွစ္သက္တဲ့ ရြက္ေလွအားကစားကိုလဲ ဘာေၾကာင့္
ရြက္ေလွအားကစားကိုမွေရြးခ်ယ္ႏွစ္သက္တာလဲ ? ေရကူးတာကိုၾကိဳက္တဲ့အတြက္ ဒီလိုေရကူးသမားမ်ိဳးဟာ အသင္းအဖြဲ႕နဲ႕လုပ္ေဆာင္
ခ်က္ေတြမွာ အားနည္းတက္တယ္လို႕ထင္သလား? ဘာၿဖစ္လို႕စကၤာပူမွာရြက္ေလွမစီးေတာ့တာလဲ? အခုလက္ရွိလုပ္ေနတဲ့အလုပ္ကေန
ဘာေၾကာင့္ထြက္ခ်င္တာလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကုိပဲ ေမးခြန္းပံုစံုေၿပာင္းေမ့ေလာက္တဲ့အခါမွာတစ္ခါတစ္ခါထပ္ေမးလုပ္တာ (၃)ခါေမးပါတယ္။
အခုလက္ရွိလုပ္ေနတဲ့အလုပ္မွာ ဘယ္လိုအခက္အခဲမ်ိဳးေတြကို ရင္ဆိုင္ရၿပီး အဲ့ဒီအခက္အခဲေတြကို ဘယ္လိုေၿဖရွင္းေအာင္ၿမင္ခဲ့ပါသလဲ?
တစ္ေယာက္ထဲအလုပ္လုပ္ရတာၾကိဳက္သလား? ရံုးထဲမွာတရံုးရံုးနဲ႕ေနတက္သလား? အဲ့ဒီေမးခြန္းေတြလဲ ေမးပါတယ္။ တကယ္ဆိုရင္
အေတာ္ကို ေစ့ေစ့စပ္စပ္နဲ႕ တစ္ခုေၿဖတိုင္းေၿဖတိုင္း ကို အေၿဖေပၚနင္းေမးတဲ့ အင္တာဗ်ဴးမဟာဗ်ဴဟာ ကိုသံုးေမးသြားတာပါ။ ဒီၾကားထဲ
သူက ေဟာင္ေကာင္ဖြားအေမရိကန္ၿဖစ္လို႕၊ က်ေနာ္တို႕ပတ္ဝန္းက်င္က English စာအသံုးအႏွဳန္းအသံထြက္က မတူေတာ့ အေတာ္ေလး
ခက္ခက္ခဲခဲ နားေထာင္ရပါတယ္။ ထံုးစံအတိုင္းေမးစရာေမးခြန္းေတြ ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းဘာညာၿပီးေတာ့ ၿပန္လာ
ခဲ့ေတာ့တယ္။ အၿပန္လမ္းမွာ က်ေနာ္ေတြးလာတယ္။ ေၿဖခဲ့သမွ်အင္တာဗ်ဴးေတြထဲမွာ အၿမင့္ဆံုးအဆင့္ထိပ္တန္းအရာရွိၾကီး Interviwer ေတြနဲ႕ ပထမဆံုးအေတြ႕အၾကံဳၿဖစ္ၿပီး အခက္အခဲဆံုးေၿဖခဲ့ရတဲ့ Interview Process တစ္ခုပါ။ ကိုယ္ကိုကုိယ္ ေက်နပ္ဂုဏ္ယူတာက ေတာ ့က်ေနာ္အခ်ိန္ေပးလုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ Volunteer အလုပ္ေတြဟာအလကားမဟုတ္ပဲ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ တစ္စံုတစ္ခုကိုအက်ိဳးရွိေစတာပဲ ဆိုတာသိလိုက္လို႕ပါ။ သို႕ေသာ္ကိုယ္ကိုကိုယ္လဲ (၂) ႏွစ္တာ ကြ်န္းေပၚကရံုးမွာထိုင္ေနလိုက္တာ အနယ္ေတြထိုင္ၿပီးအေတာ္တံုးသြားတာ သိလိုက္ရတယ္။ က်ေနာ့္ကို Interviewer (၂) ေယာက္လံုးက အနည္းနဲ႕အမ်ားမၾကိဳက္တာကို ကိုယ္ကိုကိုယ္ သိတယ္ေၿပာရမွာပါ။ က်ေနာ့္မွာ အားသာတာဆိုလို႕ လုပ္ငန္းအေတြ႕အၾကံဳမ်ားတာေလးတစ္ခုပဲရွိၿပီး၊ ဘာသာစကားနဲ႕ပတ္သတ္လို႕ Chinese မတက္တာ၊ Communication Skill မွာလိုအပ္တာ၊ သူတို႕လိုခ်င္တဲ့ Inter Office Active Person မၿဖစ္တာေတြ၊ ဒီအားနည္းခ်က္ေတြေၾကာင့္ မေအာင္ၿမင္ဖူးလို႕လဲ ကိုယ္ကိုကိုယ္သံုးသပ္ပါတယ္။ ဒါ့အၿပင္ သူတို႕ Company အဆင့္လိုပဲၾကီးမားတဲ့တကယ္ဆိုရင္ သူတို႕ထက္ေတာင္
ပိုၾကီးတဲ့ Japanese MNC အဆင့္ကေနဘာေၾကာင့္မွထြက္ခ်င္ရတာလဲဆိုတဲ့ေမးခြန္းေတြအေပၚ က်ေနာ္ေၿဖတာေတြကို သေဘာမက်လွ
တာနားလည္သေဘာေပါက္မိပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္မို႕လို Upgrade လုပ္တဲ့အေနနဲ႕ Latest HR Strategy ေတြ ကိုၿပန္ေလ့လာၿပီး ေနာက္ထပ္အလုပ္အသစ္ တစ္ခုရေအာင္ သို႕မဟုတ္ အင္တာဗ်ဴး Process တစ္ခုေအာင္ၿမင္ေအာင္အမ်ားၾကိဳးစားရအံုးမွာပဲ ၿဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ့္စာဖတ္ေပးတဲ့ ညီအကို ေမာင္ႏွမ ေတြအားလံုးလဲ ေအာင္ၿမင္ေသာInterview Process တစ္ခုနဲ႕အတူ တိုးတက္ၾကီးပြားပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းရင္း က်ေနာ္ဒီပိုစ့္ကို နိဂံုးခ်ဳပ္ပါတယ္။ ။
