စကၤာပူတြင္ (၇) ႏွစ္ၾကာေသာအခါ အပိုင္း (၁)

က်ေနာ့္ရဲ့ ပိုစ့္စီးရီးတစ္ခုၿဖစ္တဲ့ စကၤာပူကို အေၿခခ်ေနထိုင္တဲ့ ႏွစ္ပတ္လည္ေရာက္တိုင္း ကိုယ့္သမိုင္းကိုယ္ ေရးတဲ့အေနနဲ႕ရယ္ ကိုယ္ဘာေတြၿဖစ္ခဲ့တယ္ ဘဝကို ဘယ္လိုၿဖတ္သန္းလာခဲ့တယ္ဆို တခ်ိန္မွာ ၿပန္ဖတ္လို႕ရေအာင္ နဲ႕ က်ေနာ့္ညီအကို ေမာင္ႏွမသူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြ စာဖတ္ပရိတ္သတ္မ်ားဖတ္ရေအာင္ ေရးၿဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ comment ေရးတယ္ ပ်င္းစရာေကာင္းတယ္တဲ့၊ က်ေနာ္လက္ခံပါတယ္၊ က်ေနာ့္အေၾကာင္းက်ေနာ္ေရးတာ ဆိုေတာ့ ပ်င္းစရာေကာင္းမွာပါပဲ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ဇြန္လ (၆) ရက္ေန႕ကေတာ့ က်ေနာ္စကၤာပူႏိုင္ငံ ကို အေၿခခ်ေနထိုင္ လာခဲ့တာ (၇) ႏွစ္ေၿမာက္ ရွိခဲ့ပါၿပီ။ မေၿဖွာင့္ၿဖဴးေသာ ပန္းခင္းလမ္းမဟုတ္ေသာ က်ေနာ့္ရဲ့ ဘဝ ေလွကားထစ္မ်ားကို အခက္အခဲ မ်ားၾကိဳးစားအားထုတ္မွဳမ်ားစြာနဲ႕ ေလွကားထစ္ တစ္ခုစာ တက္လွမ္းႏိုင္ခဲ့ၿပီးလို႕ ေနာက္ထပ္ ေလွကားထစ္ ေတြ ဆင့္ကဲတက္ႏိုင္ဖို႕ ဆက္လက္ရံုးကန္သြားရအံုးမွာပါ။

က်ေနာ့္ေနာက္ဆံုးပိုစ့္တစ္ခုၿဖစ္တဲ့ ၿဖတ္သန္းခဲ့ေသာ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွာ က်ေနာ္အလုပ္ေၿပာင္းရတဲ့ အေၾကာင္းေရးထားၿပီးသားၿဖစ္လို႕ အေသးစိတ္ထပ္မေရးေတာ့ပါဘူး။ အၿမဲလိုလို ရင္းႏွီးေနတဲ့ retrenchment တို႕ Layoff တို႕ကို ကိုယ္တိုင္ နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ ၾကံဳဖူးလိုက္ရေတာ့ အေတာ္ခါးသီးပါလားလို႕ ခံစားမိပါရဲ့။ အေကာင္းဖက္ကၿပန္လွည့္ၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အဲ့ဒီ retrenchment သာမရွိခဲ့ရင္ က်ေနာ္လိုခ်င္တဲ့ career path ေပၚကို ဘယ္အခ်ိန္မွေရာက္မလဲ၊ က်ေနာ္လိုခ်င္တဲ့ decision making level အဆင့္မ်ိဳးကို ဘယ္လို တက္လွမ္းရမလဲ ဆိုတာေတြ အတြက္ အေၿဖတကယ္ကိုမရွိခဲ့ပါဘူး။ မထင္မွတ္ပဲ ၾကိဳးစားပမ္း စားအလုပ္ရွာရင္းနဲ႕ ရလာခဲ့တဲ့ အခုလက္ရွိအလုပ္အေၾကာင္း ကို ဒီပိုစ့္ရဲ့ အဓိကအေၾကာင္းအရာ အေနနဲ႕ ေရးမယ္စိတ္ကူးထားပါတယ္။

လက္ရွိအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ အေဆာက္အအံု အတြင္းပိုင္းအလွဆင္ ကန္ထရိုက္တာ တစ္ခုၿဖစ္တဲ့ ကုမၸဏီဟာ လက္ရွိဝန္ထမ္းအလုပ္သမား အင္အား ၂၂၀ ရွိပါတယ္။ ၂၅%ကေတာ့ Management Staffs and Technical Staffs လို႕ေခၚတဲ့ ပရိုဂ်က္ေတြကို အုပ္ခ်ဴပ္ကြပ္ကဲရတဲ့ အုပ္ခ်ဴပ္မွဳဆိုင္ရာဝန္ထမ္းေတြ၊ အလုပ္တင္ဒါေတြကို တြက္ခ်က္ရတဲ့ ကြ်မ္းက်င္မွဳဆိုင္ရာ ဝန္ထမ္းေတြ၊ ဝယ္ၿခမ္းေရး နဲ႕ စာရင္းပိုင္းဆိုင္ရာ ေတြအတြက္ ပံ့ပိုးအေထာက္အကူၿပဳဝန္ထမ္းေတြ နဲ႕ က်န္တဲ့ ၇၅% ကေတာ့ တရုတ္ၿပည္၊ ၿမန္မာၿပည္၊ အိႏိၵယနဲ႕ ဘဂၤလားေဒ(ခ်္) ႏိုင္ငံေတြက လက္သမား၊ ေဆးသုတ္သမား က စလို႕ အလုပ္ၾကမ္းအလုပ္ သမားေတြပါ။ ဝန္ထမ္းအလုပ္သမား အင္အား ၂၂၀ အတြက္ အုပ္ခ်ဳပ္မွဳဆိုင္ရာ နဲ႕ ပံပိုးမွဳမ်ားအတြက္ က်ေနာ္နဲ႕ က်ေနာ့္ လက္ေထာက္ အမွဳထမ္း (၂) ေယာက္ဟာ ေန႕စဥ္နဲ႕ အမွ် မရိုးႏိုင္တဲ့ ၿပသနာေပါင္းစံု ကို ေၿဖရွင္းၾကရပါတယ္။ ဘယ္လိုၿပသနာမ်ိဳးေတြလဲ လို႕ ဆိုရင္ ၂၅% ရွိတဲ့ ဝန္ထမ္းမ်ားအတြက္ အဓိက ပံပိုးေပးရတာကေတာ့ ဝန္ထမ္းရွာေဖြေရး နဲ႕ ေရြးခ်ယ္ေရးပါပဲ။ ဇူလိုင္ (၂၆)ရက္ေန႕ဆိုရင္ က်ေနာ့္လက္ရွိကုမၸဏီမွာ အလုပ္လုပ္ တာ (၁) ႏွစ္တိတိရွိခဲ့ပါၿပီ။ ၁ ႏွစ္လံုးလံုး (၁) လမွ် မၿပတ္လ တိုင္း ဝန္ထမ္းရွာေဖြခန္႕ထားေရးကို လုပ္ကိုင္လာရတာပါ တကယ္တန္းေၿပာရရင္ အေတာ္ၾကီးၿငီးေငြ႕စရာေကာင္းလွပါတယ္။ အဓိကဌာနၾကီး ေတြ ၿဖစ္တဲ့ ပရိုဂ်က္ဌာန၊ ၾကဴအက္(စ္)ဌာန၊ ဝယ္ခ်မ္းေရးဌာန ေတြကေတာ့ ဝန္ထမ္းအဝင္အထြက္ အမ်ားဆံုး ၿဖစ္ၿပီး တကယ္ေတာ္ တကယ္တက္လို႕ အရည္အခ်င္းၿပည့္မွီတဲ့ ဝန္ထမ္းရွာရအခက္ဆံုး ဌာနေတြပါပဲ။ ဌာနတစ္ခုက ဝန္ထမ္းၿပည့္သြားရင္ ေနာက္ဌာနတစ္ခုက လိုၿပန္ၿပီ၊ အဲ့ဌာနၿပီးလို႕ ေအးေဆးၿပီၾကံကာရွိေသး ေနာက္ဌာနတစ္ခုကထလာၿပန္လို႕ က်ေနာ္နဲ႕ က်ေနာ့္လက္ေထာက္က Tsunami wave ေတြလို႕ ေခၚပါတယ္။ လက္ရွိကမာၻဟာ ကြ်မ္းက်င္ဝန္ထမ္းမ်ား အလုပ္ခန္႕ထားႏိုင္ဖို႕ အလုအယက္ ရွာရေဖြရ ခက္လြန္းတဲ့အတြက္ Talent War လို႕ေခၚတဲ့အထိကို ပါပဲ။ ဒီ Talent War ထဲမွာ ကိုယ့္ကုမၸဏီ ဝန္ထမ္း ေကာင္းေတြနဲ႕ ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႕အတြက္ကေတာ့ retain talent strategy လို႕ေခၚတဲ့ ကြ်မ္းက်င္ဝန္ထမ္းေတြကို ထြက္မသြားေအာင္ ထိမ္းထားႏိုင္ဖို႕အတြက္ မဟာဗ်ဳဟာေကာင္းေတြ လိုအပ္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ ကိုယ္ပိုင္ေပၚလစီကေတာ့ Retain Talent policy ပါ။ ၿပသနာရွိေနတဲ့ ဝန္ထမ္းကို ထြက္သြားေစဖို႕ သို႕မဟုတ္ ထုတ္ၿပစ္ဖို႕ ဆိုတဲ့ ေပၚလစီဟာ က်ေနာ့္ရဲ့ ေနာက္ဆံုးမၿဖစ္မေန အေၿခအေနမွာပဲ သံုးဖို႕ ထားပါ တယ္။ ရွိေနတဲ့ ဝန္ထမ္းေတြကို ထိမ္းထားၿပီး သူတို႕ကိုေပ်ာ္ေအာင္ထားဖို႕ နည္းလမ္းေကာင္းေတြကို အသံုးခ်ခြင့္ရေအာင္ က်ေနာ့္ မန္းေနဂ်င္းဒါရိုက္တာစီက အေထာက္အပံ့ရဖို႕ အစြမ္းကုန္ၾကိဳးစားရပါတယ္။ တခါတေလ မန္ေနးဂ်င္းကေန အေထာက္အပံ့ေကာင္းလြန္းလို႕ တၿခားဒါရိုက္တာေတြက အၿမင္ကတ္သည္အထိ ပါပဲ။ သို႕ေသာ္ ဝန္ထမ္းေတြ မတည္ၿမဲ မထိမ္းႏိုင္ၿဖစ္ေနရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္း အဓိကအမွန္ကို သိေပမယ့္လဲ Change management Policy အေၿပာင္းအလဲေတြ ခ်က္ခ်င္းအသက္မဝင္ႏိုင္ေသးတာေၾကာင့္ ခ်မွတ္လိုက္တဲ့ ေပၚလစီေတြ အသက္ဝင္လာေအာင္ အခ်ိန္ကာလတစ္ခု ေတာ့ ေစာင့္ရအံုးမွာပါ။

၇၅% ရွိတဲ့ အေၿခခံအလုပ္သမား မ်ားစီက တက္လာတဲ့ ၿပသနာအမ်ားစုကေတာ့ စည္းကမ္းနဲ႕ပတ္သတ္တာေတြ၊ သူတို႕ေနထုိင္မေကာင္းၿဖစ္လို႕ ေဆးရံုေဆးခန္းလိုက္ရတာေတြပါ။ က်ေနာ္က ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းမွာ ပထမဆံုးအလုပ္အေတြ႕အၾကံဳဆိုေတာ့ အလုပ္သမား ေတြ လစာဘယ္ေလာက္ရတယ္ ဘယ္လိုေနထိုင္စားေသာက္ၾကတယ္ဆိုတာ အမွန္အတိုင္း ဝန္ခံရရင္ အရင္ကမသိခဲ့ပါဖူး။ တကယ္တန္း ထဲထဲဝင္ဝင္ သိလိုက္ရတဲ့ အခါမွာ သူတို႕ရဲ့ ဘဝေတြက ဟိုးေရွးအခါက ေငြဝယ္ကြ်န္လိုမ်ိဳးအထိပါပဲ၊ ထားရာေနေစရာသြား၊ ေပးတာယူခိုင္းတာ လုပ္ ၿပန္မေၿပာနဲ႕ ဆိုသလိုပါပဲ။ က်ေနာ္ ေၿပာတဲ့အထဲမွာ တရုတ္ၿပည္ နဲ႕ ၿမန္မာၿပည္က အလုပ္သမားေတြမပါဖူး။ ဘဂၤလား နဲ႕ အိႏိၵယအလုပ္သမားမ်ား ဟာ သူတို႕တိုင္းၿပည္ကေန စကၤာပူမွာ အလုပ္လာလုပ္ရဖို႕အတြက္ အနည္းဆံုး ေငြ ၃၀၀၀ က ေန ၅၀၀၀ အထိေပးၾကရပါတယ္။ ဒါေတာင္ က်ေနာ့္အလုပ္သမား ေအးဂ်င့္ကအနည္းဆံုးယူထားလို႕ပါ။ အလုပ္စစဝင္ၿခင္းမွာ အေၿခခံလစာ စကၤာပူ ၁၈ က်ပ္ပဲရပါတယ္။ တလမွာ သူတို႕ရဲ့ အိုဗာတိုင္ ေၾကးနဲ႕ဘာနဲ႕ဆိုရင္ တလကို ေငြ ၇၀၀ ကေန ၈၀၀ ေလာက္ပဲရပါတယ္။ အဲ့ဒီကေန ၁၃၀ က ေန ၁၅၀ က ထမင္းစားရိတ္ႏွဳတ္လိုက္ရင္ၿဖင့္ ေငြ ၅၀၀-၆၀၀ ပဲ သူတို႕မွာက်န္ပါတယ္။ ဒီေငြကိုမွ သူတို႕ဒီတိုင္းၿပည္ကိုလာတဲ့ အခါ ေအးဂ်င့္ခေပးရတဲ့ ေငြအေၾကြးၿပန္ဆပ္၊ အေတာ္မ်ားမ်ား ဟာ ပထမတစ္ႏွစ္မွာ အေၾကြးဆပ္တာနဲ႕တင္ကုန္ပါတယ္။ ကုမၸဏီကအလုပ္ေကာင္းလို႕ ေနာက္ထပ္စာခ်ဳပ္ထပ္ခ်ဳပ္ရင္ သူတို႕အတြက္ မဟာအခြင့္အေရးၾကီးတစ္ခုပါပဲ။ လစာေငြ ၁ က်ပ္တိုးဖို႕အေရးကို အထက္က ဖိုမင္၊ ဆူပါဗိုက္စာကို မ်က္နာလုပ္ရ၊ သူေဌးေတြမန္ေနဂ်ာေတြဆူဆဲရင္ ဘာတစ္ခြန္းမွ ၿပန္မေၿပာပဲ အံၾကိတ္နားေထာင္ ၿပီး ေဆာရီးကို အခါ ၁၀၀ ေလာက္ေၿပာၾကရ တာပါ။ ဒီကုမၸဏီက အလုပ္မလိုေတာ့ လို႕ တၿခားကို ေၿပာင္းရမယ္ဆိုလဲ အလုပ္သမား သြားခ်င္လား မသြားခ်င္လားေတြ ေမးမေနေတာ့ပဲ ပို႕ၿဖစ္တာ၊ သူတို႕ခမ်ာလဲ ဘာကုမၸဏီလဲ ဘာအလုပ္လုပ္လဲ ေတာင္ မေမးရွာပဲ အထုတ္ေလးပိုက္လို႕ ေနာက္ထပ္ေၿပာင္းရမယ့္ ကုမၸဏီေနာက္ကို လုိက္ၾကရတာပါ။ က်ေနာ့္ကုမၸဏီသူေဌးဟာ တၿခားအရာေတြမွာ မေကာင္းတာရွိခ်င္ရွိမယ္ဒီအလုပ္သမား မ်ား နဲ႕ ပတ္သတ္လာရင္ၿဖင့္အေတာ္ၾကီးေကာင္းပါတယ္။ က်ေနာ့္တို႕ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္အလုပ္သမားတန္းလ်ား ဟာၿဖင့္ စကၤာပူတစ္ၿမိဳ႕လံုးမွာ အေကာင္းဆံုးလို႕ က်ေနာ္အာမခံေၿပာႏိုင္ပါရဲ့။ အိႏိၵယ၊ ဘဂၤလားနဲ႕ တရုတ္ႏိုင္ငံသားမ်ား အတြက္ TV အခန္း သက္သက္စီ (၃) ခန္းမွာ လက္မ ၄၀ LED TV တစ္လံုးက်စီ၊ ဗဟိုထမင္းစားခန္းမွာ ထမင္းစားရင္း အပန္းေၿဖဖို႕ LED TV တစ္လံုး၊ Computer (၅) လံုးနဲ႕ အခမဲ့အင္တာနက္စင္တာ၊ ဒါတင္မကဖူး၊ ကိုယ္ပိုင္လက္ေတာ့ရွိတဲ့ အလုပ္သမားေတြအတြက္ Wi-Fi ေတာင္ဖြင့္ေပးထားေသးဗ်ာ။ ဒီေလာက္ထိေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးထားေပမယ့္ တခါတေလ မ်ား လူ႕အလိုနတ္မလိုက္ႏိုင္ ဆို သလို လိုအပ္ခ်က္ေတြ ကိုတင္ၿပၿပီး ေတာင္းလာတာေတြ လဲ အမ်ားၾကီးပါပဲ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြမ်ားမွာေတာ့ သူေဌးက အလုပ္သမားေတြေတာင္းဆိုတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ာ ကို ၿဖည့္ဆည္းေပးတယ္လို႕ ၾကားမိေပမယ့္ က်ေနာ္ ကိုယ္တြယ္ ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ အလုပ္သမားမ်ား အားလံုးကို တိုက္ရိုက္ေတာင္းဆိုခြင့္ေတြ ပိတ္ပင္ၿပီး လိုအပ္တာေတြ ကို စိစစ္ၿပီးၿဖည့္ဆည္းေပးပါတယ္။

အလုပ္သမားမ်ား ကို သနားေပမယ့္လည္း တခါတေလမွာေတာ့ ၿဖင့္ ၿပတ္ၿပတ္သားသား ကိုင္တြယ္ရတာေတြ ၾကံဳရပါတယ္။ က်ေနာ့္ရဲ့ဌာန HR Dept ဟာ အလုပ္သမားမ်ား အားလံုးရဲ့ အေရးကို တိုက္ရိုက္ ကိုင္တြယ္ေၿဖရွင္းေလ့ရွိပါတယ္။ အလုပ္သမားမ်ားနဲ႕ ပတ္သတ္ၿပီး ပထမပိုင္းမွာ က်ေနာ္သေဘာထားေပ်ာ့ေၿပာင္းစြာကိုင္တြယ္ေတာ့ က်ေနာ့္ မန္းေနဂ်င္းက ေပ်ာ့လြန္းတယ္ဆိုပါတယ္။ က်ေနာ့္ရဲ့ Management Style က Soft Approach ကိုသံုးေလ့ရွိေတာ့ အလုပ္သမားမ်ားနဲ႕ ပတ္သတ္လာရင္ေတာ့ တိတိက်က် နဲ႕ Central Command Management စနစ္နဲ႕အုပ္ခ်ဴပ္မွရႏိုင္မယ္ဆိုတာ တၿဖည္းၿဖည္း နဲ႕ သေဘာေပါက္လာပါတယ္။ ဒီစနစ္နဲ႕ ပထမဆံုးကိုယ္တြယ္တဲ့ ၿပသနာက (၂) ခုပါ။ တစ္ခုကေတာ့ တရုတ္ႏွစ္ကူးအခ်ိန္မို႕လို႕ သူေဌးရဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ကေနတဆင့္ အလုပ္သမား ေတြကို အန္ေပါင္းေပးပါတယ္။ အလုပ္ၾကိဳးစားတဲ့ေပၚမူတည္ၿပီး စာအိတ္အနီထဲမွာပါတဲ့ ေငြ က ကြာပါတယ္။ အဲ့ဒီအလုပ္သမား တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေနတာၾကာေတာ့ လူပါးဝတဲ့အထဲပါတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ အန္ေပါင္းရေတာ့ စာအိတ္ကို ဖြင့္ ၾကည့္ၿပီး ေပးတဲ့လူရဲ့ေရွ႕မွာတင္ လႊင့္ၿပစ္ပါတယ္တဲ့၊ သေဘာကေတာ့ ပါတဲ့ေငြက မေၿပာပါ့ေလာက္ဖူးေပါ့ဗ်ာ၊ သူကသူ႕ကိုယ္သူဒီထက္မက ပိုရထိုက္တယ္လို႕ထင္ထားတာပါ။ တရုတ္ယဥ္ေက်းမွဳအေနနဲ႕ ေပးတဲ့ အန္ေပါင္းကို လႊင့္ၿပစ္တယ္ဆိုတာ တနည္းအားၿဖင့္ ပုန္ကန္ေစာ္ကားတာပါပဲ။ Report ရလွ်င္ရခ်င္းပဲ ခ်က္ခ်င္းဆင့္ေခၚၿပီး WP ကိုသိမ္း၊ အလုပ္ထုတ္ၿပီး ဘဂၤလားၿပည္ကို ေနာက္ေန႕မွာပဲ ၿပန္ပို႕ပလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ခုနက တစ္ေယာက္နဲ႕ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ပဲ အလုပ္သမား တန္းလ်ားက သူ႕အိပ္ယာမွာ ရွဳပ္ပြေနလို႕ ဒဏ္ေငြခ်တာကို မေက်နပ္လို႕ ဒဏ္ေငြခ်တဲ့ အမိန္႕စာကို စုတ္ၿဖဲၿပစ္ၿပီး က်ေနာ့္ ရံုးအထိတက္လာၿပီး ေစာဒကတက္ပါတယ္။ အလုပ္သမားမ်ားဟာ မဆင့္ေခၚပဲ က်ေနာ္တို႕ရံုးေပၚကို တက္ဖို႕အခြင့္မရွိပါဘူး။ ဒါလဲ ပုန္ကန္တယ္လို႕စြဲခ်က္တင္ၿပီး ခ်က္ခ်င္းအလုပ္က ထုတ္ပယ္ၿပစ္လိုက္ ပါတယ္။ အဲ့ဒီ (၂) ေယာက္ကို ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ အေရးယူၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ၿဖင့္ က်န္တဲ့အလုပ္သမား အားလံုး ၿငိမ္ဝပ္ပိၿပားသြားပါေတာ့တယ္။ စည္းရံုးေရးဆင္းၿပီး ထိမ္းသိမ္းတဲ့နည္းလမ္းအေနနဲ႕ေတာ့ ၿဖင့္ လြန္ခဲ့တဲ့လ မွာ လုပ္လက္စ ပရိုဂ်က္တစ္ခုကို ၾကိဳတင္အေၾကာင္းမၾကားပဲ KFC ေတြဝယ္ၿပီးသြား၊ အလုပ္သမားမ်ား နဲ႕ အတူ သူတို႕ဘဂၤလားထမင္းကို သူတို႕နဲ႕အတူၾကမ္းေပၚထို္င္လို႕သူတို႕လို စကၠဴေပၚမွာ ဟင္းရည္ဆမ္းၿပီးစား စကားစၿမည္ေၿပာ ေတာ့ သေဘာေတြက်ၿပီး အလုပ္ေတြအေတာ္ၾကိဳးစားလုပ္ၾကရွာပါတယ္။

Management Staff လို႕ေခၚတဲ့ အုပ္ခ်ဴပ္မွဳဆိုင္ရာ ဝန္ထမ္းမ်ားအတြက္ ဝန္ထမ္းရွာေဖြခန္႕အပ္ေရးဟာၿဖင့္ အင္မတန္မွ သိမ္ေမြ႕နက္နဲ ခက္ခဲလြန္းလွပါတယ္။ လစ္လပ္ေနရာေပၚသည္ၿဖစ္ေစ မေပၚသည္ၿဖစ္ ေစမေပၚသည္ၿဖစ္ေစ အၿမဲလိုလို သတင္းေတြကို ေထာက္လွမ္းေလ့လာေနရၿပီး၊ အလုပ္လိုအပ္ေၾကာင္းေၾကာ္ၿငာေတြကို အဆင္သင့္ၿဖစ္ေအာင္ၿပင္ဆင္ထားၿပီး အၿမဲလိုလို ၾကိဳတင္ေၾကာ္ၿငာထုတ္ၿပီး အလုပ္ေလွ်ာက္လႊာေတြကို လက္ခံထားေလ့ရွိရပါတယ္။ တခါတေလမွာေတာ့ ဝန္ထမ္းဖက္ကသူ႕သေဘာနဲ႕ သူထြက္ၾကသလို၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဖက္က မလိုလားေတာ့လို႕ဖိအားေပးထြက္ေစတာေတြ အတြက္သင့္ေတာ္တဲ့ ဗ်ဴဟာ အေသးေလးေတြအသံုးၿပဳရပါတယ္။ ဝန္ထမ္းခန္႕အပ္ေရးအတြက္ က်ေနာ့္ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္ေပၚလစီအေနနဲ႕ ဘယ္ႏိုင္ငံသား၊ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မ်က္နာမလိုက္ပဲ ကိုယ့္ကုမၸဏီအတြက္ သင့္ေတာ္တဲ့ ဝန္ထမ္းတစ္ ေယာက္ရရွိေရး ကိုပဲ ေရွးရွဳပါတယ္။ သို႕ေသာ္ စကၤာပူအစိုးရရဲ့ မူဝါဒအရ မၿဖစ္မေန ဦးစားေပးအေနနဲ႔ စကၤာပူႏိုင္ငံသားမ်ားကို အဓိကဦးစားေပးေရြးခ်ယ္ေခၚယူရပါတယ္။ ဗဟုသုတ အေနနဲ႔ေၿပာရရင္ၿဖင့္ က်ေနာ့္ရဲ့ စေနသတင္းစာ ေၾကာ္ၿငာတစ္ခုအတြက္ ပံုမွန္အားၿဖင့္ အလုပ္ေလွ်ာက္လႊာ ၁၀၀ ကေန ၂၀၀ အထိရေလ့ရထရွိပါတယ္၊ အထူးသၿဖင့္ ပရိုဂ်က္ပိုင္းဆိုင္ရာ အလုပ္ေတြေခၚယူတဲ့ေနရာ၊ ၾကဴအက္စ္ေနရာေတြ မွာပါ။ ဒီေလွ်ာက္လႊာ အီးေမလ္း ေပါင္းမ်ားစြာအတြက္ တခါတေလ ေန႕တစ္ဝက္ေလာက္ထိေအာင္ ရွင္းရပါတယ္။ တၿခား HR ေတြေတာ့ မေၿပာတက္ဖူး က်ေနာ္ကေတာ့ အေပၚစာလို႕ေခၚတာ့ Cover letter ကို အတိအက် ဖတ္ေလ့မရွိပါဖူး။ ဖတ္ဖို႕လဲ အခ်ိန္မရွိပါဖူး။ MS Outlook 2010 ရဲ့ MS Word Preview ကေန ေလွ်ာက္ထားသူရဲ့ ကိုယ္ေရးအက်ဥ္းကိုပဲ အၿမန္ဖတ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ကိုယ္ပစ္မွတ္ထားတဲ့ ေလွ်ာက္ထားသူဆိုရင္ ေနာက္ပိုင္းအလုပ္ရာဇဝင္ကို ဆက္ဖတ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီမွာမွ ကိုယ့္အလုပ္လိုအပ္ခ်က္နဲ႕ ကိုက္ညီတယ္လို႕ယူဆရင္ အင္တာဗ်ဳးေခၚယူဖို႕လွ်ာထားစာရင္းထဲထည့္လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္ရဲ့ ပစ္မွတ္က ၿဖင့္ စကၤာပူႏိုင္ငံသားကိုပဲ ခန္႕ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ၿဖင့္ အခ်ိန္ကုန္ခံၿပီး ေလွ်ာက္ၾကည့္မေနေတာ့ပါဘူး။ က်ေနာ့္ဖက္ကၿမင္ရတဲ့ e-mail display name က အမည္ကိုၾကည့္ၿပီး ပမာဏေရြးခ်ယ္မွဳကို လုပ္ပါတယ္။ တၿခားအလုပ္ရွာေဖြေရး website ေတြကေၾကာ္ၿငာမ်ားအတြက္ေတာ့ Auto Screen Function ေတြပါတဲ့အတြက္ ကိုယ္မလိုအပ္တဲ့ ႏိုင္ငံသားဆိုရင္ သူ႕အလိုလို ဖယ္ထုတ္ၿပီးသားၿဖစ္သြားေတာ့ ကိုယ္ ဖတ္ရတာ သက္သာပါတယ္။ ခုနကေၿပာတဲ့ ပမာဏေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ့အထဲကမွ ထပ္ၿပီး ၂ ေယာက္ သုိ႕မဟုတ္ ၃ ေယာက္ေလာက္ကို သက္ဆိုင္ရာဌာနအၾကီးအကဲဆီကို ပို႕ၿပီး အင္တာဗ်ဴးဖို႕ စိတ္ဝင္စား လား စိတ္မဝင္စားဖူးလားဆိုတာ ကို မွတ္ခ်က္ေတာင္းပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ ဝန္ထမ္းေနရာေတြကိုေတာ့ ကိုယ္တိုင္ပဲ ဆံုးၿဖတ္ၿပီး အင္တာဗ်ဴးေခၚပါတယ္။ စကၤာပူႏိုင္ငံသား ေခၚလို႕မရလို႕ ႏိုင္ငံၿခားသားထဲမွာမွ တၿခားႏိုင္ငံ သားမရွိလို႕ ၿမန္မာကိုမွ ပမာဏေရြးခ်ယ္ထားတယ္ဆိုရင္ေတာ့ တယ္လီဖံုးဆက္ၿပီး ဖံုးအင္တာဗ်ဴးအရင္လုပ္ၾကည့္ပါတယ္။ ဖံုးထဲမွာ စကားၿပန္ေၿပာႏိုင္မွဳေပၚမူတည္ၿပီး အင္တာဗ်ဳးေခၚဖို႕မေခၚဖို႕ဆံုးၿဖတ္ပါတယ္။

ဒီေန႕စာစေရးတာေနာက္က်သြားလို႕ အၿပီးသတ္ေရးမယ္စိတ္ကူးထားေပမယ့္ မေရးႏိုင္ေတာ့လို႕ စကၤာပူတြင္ (၇) ႏွစ္ၾကာေသာအခါ အပိုင္း (၂) ေနာက္ဆံုးပိုင္းကို က်ေနာ္ေရွ႕တပါတ္မွာၾကိဳးစားဆက္ေရး ပါ့မယ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။