စကၤာပူတြင္ (၇) ႏွစ္ၾကာေသာအခါ အပိုင္း (၂) ေနာက္ဆံုးပိုင္း

အပိုင္း (၂) ပိုင္းခြဲမယ္လို႕ စိတ္မကူးထားေပမယ့္ ေရးခ်င္တာေတြ မ်ားေနလို႕အခ်ိန္အခက္အခဲေၾကာင့္ (၂)ပိုင္းခြဲေရးၿဖစ္လိုက္ပါတယ္။ ပထမပိုင္းမွာေၿပာလက္စ ဝန္ထမ္းေရြးခ်ယ္ေရးနဲ႕ ခန္႕ထားေရးတို႕အတြက္ ဆက္ေၿပာရရင္ အင္တာဗ်ဴးေခၚဖို႕ဆံုးၿဖတ္လိုက္တဲ့ ေလွ်ာက္ထားသူကို ဖံုးေခၚ၊ ေခၚလို႕မရရင္ အီးေမလ္းနဲ႕ဆက္သြယ္ၿပီး ဘယ္ေန႕ဘယ္အခ်ိန္မွာေတာ့ အင္တာဗ်ဴးလာလို႔ရမလားဆိုၿပီး လွမ္းဆက္သြယ္ပါ တယ္။ (၂) ဖက္အစဥ္ေၿပမယ့္ ရက္နဲ႕ အခ်ိန္ကိုဆံုးၿဖတ္ၿပီးတာနဲ႕ ေလွ်ာက္ထားသူကို အီးေမလ္းနဲ႕ အင္တာဗ်ဴးအခ်ိန္ ေနရာနဲ႕ ဘယ္လိုလာရမယ္ဆိုတာ အေသးစိတ္ေရးထားတဲ့ အီးေမလ္းကို ရံုးေရာက္ရင္ ၿဖည့္ရမယ့္ ေလွ်ာက္လႊာေဖာင္နဲ႕အတူ ေပးပို႕လိုက္ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ၿဖည့္စြတ္ရမယ့္ ေလွ်ာက္လႊာကို ၾကိဳတင္ေပးပို႕ထားၿခင္းေၾကာင့္ (၂) ဖက္လံုးအခ်ိန္ကုန္သက္သာၿပီး ရံုးေရာက္မွ ကေသာကေမ်ာ ၿဖည့္ရ တက္ထက္စာရင္ အမ်ားၾကီးေကာင္းတယ္လို႕ ယူဆပါတယ္။ ဒီနည္းကိုေတာ့ က်ေနာ္ရင္က အင္တာဗ်ဴးသြားခဲ့ဖူးတဲ့ American MNC ၾကီးတစ္ခုရဲ့ HR ကသံုးတာကို ပံုတူယူထားတာၿဖစ္ပါတယ္။အင္တာဗ်ဳးေခၚ တဲ့ေနရာမွာ အထူးသၿဖင့္ အလုပ္ေခၚရခက္တဲ့ ရာထူးေတြအတြက္ အင္တာဗ်ဴးအခ်ိန္နဲ႕ ရက္ကိုတခါတယံမွာ ရံုးခ်ိန္ၿပင္ပေတြမွာ စီစဥ္ေပးတာေတြ၊ က်ေနာ္တို႕ရံုးရဲ့ ေနရာအေနအထား အရ လာရခက္တဲ့အတြက္လိုအပ္ရင္ အနီးဆံုး ရထားဘူတာကို အၾကိဳအပို႕လုပ္ေပးတာေတြကို အထူးဝန္ေဆာင္မွဳနဲ႕လုပ္ေပးတာေတြ ရွိပါတယ္။

အလုပ္ေလွ်ာက္လႊာမွာေတာ့ ပိုမိုအေသးစိတ္တဲ့အခ်က္အလက္ေတြ ကို ကိုယ္တိုင္ၿဖည့္ခိုင္းၿခင္းေၾကာင့္ ပံုမွန္ေပးပို႕လိုက္တဲ့ Resume ထက္ကိုယ္သိလိုတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြ ကို အင္တာဗ်ဴးေမးသူတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ၾကိဳသိရတာရယ္၊ ကိုယ္တိုင္လက္ေရးနဲ႕ ေရးသားရတဲ့အတြက္ လက္ေရးေပၚမူတည္ၿပီး ေလွ်ာက္ ထား သူရဲ့ တိက်မွဳ၊ အေသးစိတ္ဂရုစိုက္မွဳနဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထား ေတြကို ၾကိဳတင္ခန္႕မွန္းပါတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ေတာ့ အလုပ္ေလွ်ာက္ထားသူအတြက္အမွတ္ေပးစနစ္ စာရြက္ကိုအလုပ္ေလွ်ာက္လႊာ နဲ႕ အၿခားအေထာက္အပံစာရြက္စာတမ္း မ်ားနဲ႕အတူ အင္တာဗ်ဴးေမးၿမန္းမယ့္ ဌာနအၾကီးအကဲ ဆီကိုေပးပို႕လိုက္ပါတယ္။ ေလွ်ာက္ထားသူအတြက္အမွတ္ေပးစနစ္ က ေတာ့ အလုပ္ေလွ်ာက္ထားသူ ရဲ့ ဝတ္စားဆင္ယင္ပံု၊ ရံုးထဲဝင္လာရင္ ဧည့္ၾကိဳနဲ႕ ဆက္ဆံစကားေၿပာပံု၊ ေလွ်ာက္ထားတဲ့ အလုပ္နဲ႕ပညာအရည္အခ်င္းဆက္စပ္ မွဳရွိမရွိ၊ အလုပ္အေတြ႕အၾကံဳ၊ ေမးၿမန္းတဲ့ေမးခြန္းေတြ ကို ၿပန္ေၿဖပံု ေၿဖနည္း၊ ကိုယ့္ကုမၸဏီကို စိတ္ဝင္စားမွဳ စတဲ့ အေသးစိတ္အခ်က္အလက္ အခု (၂၀) ကို အမွတ္ေပးၿပီး ဘယ္ေလာက္အမွတ္ရရင္ေတာ့ ၿဖင့္အလုပ္ခန္႕ထားဖို႕ စဥ္းစားမယ္ မစဥ္းစားဖူးဆိုတာကို ဆံုးၿဖတ္ပါတယ္။ ေနာင္က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းမ်ား အင္တာဗ်ဴးသြားခဲ့ ရင္ ဧည့္ၾကိဳကိုလဲ ဂရုစိုက္ပါလို႕ အၾကံၿပဳပါရေစ။ အထူးသၿဖင့္ MNC အဆင့္လုပ္ငန္းၾကီးေတြရဲ့ HR ဟာ အေသးစိတ္အခ်က္အလက္ေတြကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားေလ့ရွိပါတယ္။ က်ေနာ္လက္ရွိအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းအဆင့္ကေတာ့ MNC အဆင့္မဟုတ္ေပမယ့္ က်ေနာ့္ အရင္ လုပ္ငန္းအေတြ႕အၾကံဳေတြ၊ ေလ့လာသင္ယူခဲ့တာေတြ နဲ႕ ေပါင္းစပ္ၿပီး က်ေနာ့္ဌာနတစ္ခုလံုးရဲ့ စနစ္အလံုးစံုကို MNC လုပ္ငန္းၾကီးမ်ားရဲ့ စနစ္အတိုင္းဖန္တီးထားပါတယ္။

က်ေနာ္စကၤာပူမွာေနထိုင္အလုပ္လာခဲ့တာ (၇) ႏွစ္ၾကာတဲ့အခါမွာေတာ့ လက္ရွိအလုပ္ရွင္ရဲ့ ေၿမွာက္စားမွဳေၾကာင့္ သင့္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္တဲ့ ရာထူးတစ္ခုနဲ႕အတူလက္ေအာက္ခံအမွဳထမ္းေတြကိုအုပ္ခ်ဳပ္ကြပ္ကဲရတဲ့ အခ်ိန္အေနမ်ိဳးဖန္တီးလာတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ က်ေနာ့္ကိုအဓိက ကူညီေပးရတဲ့လက္ေထာက္တစ္ေယာက္ရပါတယ္။ က်ေနာ့္ရဲ့ ပထမဆံုးလက္ေထာက္ကေတာ့ က်ေနာ္တိုက္ရိုက္ခန္႕အပ္တာမဟုတ္ပဲ က်ေနာ့္သူေဌးကို တၿခားတစ္ေယာက္ကအကူအညီေတာင္းတာေၾကာင့္ အလြန္တရာမွ အကူအညီ ေပးလိုတဲ့ က်ေနာ့္သူေဌးက ဟိုဖက္ကလူဘာလုပ္တက္လဲ ဘာပညာအရည္အခ်င္းလဲ ေမးမေနေတာ့ပဲ ခန္႕ေပး ပါတယ္။ က်ေနာ္အလုပ္ဝင္ၿပီး (၁) လအၾကာမွာေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာ က တရုတ္ၿပည္သူ႕သမၼတႏိုင္ငံကေန စကၤာပူကို ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ အဲ့ဒီမွာ တရုတ္လိုမတက္တဲ့ က်ေနာ္နဲ႕ အဂၤလိပ္လို လံုးေစ့ ပတ္ေစ့မတက္တဲ့ တရုတ္နဲ႕ စခန္းသြားရပါေတာ့တယ္။ သူ႕ရဲ့ ေနာက္ေၾကာင္းကိုၾကည့္တဲ့အခါမွာေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက Microtronic နဲ႕ဘြဲ႕ရထားတာပါတဲ့ဗ်ာ။ HR နဲ႕မွ ၿပဒါးတစ္လမ္းသံတစ္လမ္း ဆို သလို လားလားမွမအပ္ဆက္ပဲ ဘာ တစ္ခုမွ သံုးစားလို႕မရပါဘူး။ က်ေနာ္သိတဲ့ တက္တာေတြကိုသင္ေပးရမွာ မစိုးရိမ္တက္တဲ့ က်ေနာ္ တက္ႏိုင္သမွ်သင္ေပးေပမယ့္ သင္သလိုလဲ မလုပ္၊ ခိုင္းသလိုလဲ မလုပ္ပဲ၊ ဘာမွ သာမတက္တယ္ ကိုယ့္ေတာင္ဆရာၿပန္လုပ္ခ်င္ပါတယ္။ (၂) လေက်ာ္ (၃) လအၾကာမွာေတာ့ က်ေနာ့္အထက္က သူေဌးကိုေၿပာ အဲ့ဒီကေနတဆင့္ လုပ္ငန္းပိုင္ရွင္သူေဌးကိုေၿပာၿပီး စက္ေတြနဲ႕ သက္ဆိုင္တဲ့ ဌာနကို ေၿပာင္းေပးဖို႕ေတာင္းဆိုလိုက္ပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက HR မွာ သက္သာေနေတာ့ မေၿပာင္းခ်င္ေပမယ့္ အထက္အမိန္႕ေၾကာင့္ေၿပာင္းၿပီးတဲ့ ေနာက္ (၁) လအၾကာမွာေတာ့ တရုတ္ၿပည္ကို အလုပ္ထြက္ၿပီး   ၿပန္သြားပါေတာ့တယ္။ သူၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္အထက္ကသူေဌးကို က်ေနာ္အလုပ္စမလုပ္မီထဲက အင္တာဗ်ဴးလုပ္ထားဖူးတဲ့ မေလးတရုတ္ေကာင္မေလး တေယာက္ကသူ႕ကို အလုပ္ရွိလားလွန္းေမးေတာ့ အစဥ္သင့္ရွိတာနဲ႕ ခန္႕ထားလိုက္ပါတယ္။ အသက္က (၂၆) ႏွစ္နဲ႕ HR လုပ္ငန္းအေတြ႕အၾကံဳအေတာ္မ်ားမ်ား ရွိပါတယ္။ သူကေတာ့ စာရြက္စာတမ္းကိစၥေတြ၊ MOM နဲ႕ပတ္သတ္တာေတြကို အကုန္လံုးနီးပါး က်ေနာ့္ကိုကူညီလုပ္ကိုင္ေပးႏိုင္ပါတယ္။ သူနဲ႕ကေတာ့ ဘာၿပသနာမွမရွိေပမယ့္ က်ေနာ္ခ်မွတ္ေနတဲ့ ေပၚလစီေတြ စတင္အသက္ဝင္အေကာင္အထည္ေပၚလာတဲ့အထိ စိတ္ရွည္ပံုမရပါတာေၾကာင့္ ကုမၸဏီမွာ စနစ္မရွိဖူးဆိုၿပီး (၂)လအၾကာမွာ အလုပ္ကထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ လုပ္ငန္းၾကီးတစ္ခုလံုးအတြက္ခ်မွတ္ရတဲ့ေပၚလစီေတြဟာ ဒီေန႕ခ်မွတ္ မနက္ဖန္မွာ အသက္ဝင္အေကာင္အထည္ေပၚလာတာမဟုတ္ပါဘူး။ အထူးသၿဖင့္ လက္ ရွိ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့လုပ္ငန္းလို အရင္ကဝန္ထမ္းအမွဳထမ္း အေယာက္(၃၀) ေလာက္ရွိတာကေနၿဗဳန္းဆိုင္းဆို (၂၀၀) ေလာက္ၿဖစ္လာတဲ့အခက္ အေၿပာင္းအလဲကိုခ်က္ခ်င္းလက္ခံလို႕မရတာရယ္၊လုပ္ေနက်လုပ္ရံုးလုပ္စဥ္သာ အေကာင္းဆံုးလို႕ ထင္ေနတာရယ္၊ ဌာနၾကီးမွဴးမ်ားက ဒီကုမၸဏီတစ္ခုမွာပဲ အလုပ္လုပ္ဖူးတဲ့အတြက္ တၿခားလုပ္ငန္းေတြ ဘယ္လိုအလုပ္ၾကတယ္ဆိုတာ အေတြ႕အၾကံဳမရွိတာေတြရယ္ေၾကာင့္ အခုလို အေၿပာင္းအလဲ အသစ္အဆန္းေပၚလစီေတြ ခ်မွတ္တဲ့အခါမွာ သူတို႔အတြက္ လက္ခံဖို႕အခ်ိန္ယူရပါတယ္။ ခုနကေၿပာတဲ့ မေရႊေခ်ာထြက္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ က်ေနာ့္အတြက္လက္ေထာက္ကို က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ရွာဖို႕အခြင့္အေရးရလာပါတယ္။ ဒီတခါေတာ့ အေလာတၾကီးေတြမေခၚေတာ့ပဲ အခ်ိန္ေလးယူၿပီး အလုပ္ေလွ်ာက္လႊာေတြကို အေသးစိတ္စိစစ္ေလ့လာၿပီးတဲ့ အခါ အခုလက္ရွိက်ေနာ့္လက္ေထာက္ စလံုးေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ကို အလုပ္ခန္႕ထားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ HR နဲ႕ပတ္သတ္တဲ့ လုပ္ငန္းအေတြ႕အၾကံဳဘာမွမရွိပဲ အခုမွ စလံုးတပ္မေတာ္ကေန (၂) ႏွစ္စစ္မွဳထမ္းၿပီးလို႕ထြက္လာတဲ့အသက္ က (၂၃) ႏွစ္ေကာင္ေလးပါ။ သူ႕ရဲ့ ပညာေရးေနာက္ေၾကာင္း ဟာ အၿမင့္ၾကီးမဟုတ္ေပမယ့္ စကၤာပူႏိုင္ငံထဲက ေက်ာင္းၿမင့္ၿမင့္ေတြကို ဝင္ခြင့္ရခဲ့ၿပီး ဆက္မတက္ပဲ လက္ရွိပညာ အရည္အခ်င္းတစ္ခုမွာ တန္႕ေနခဲ့တာေၾကာင့္ ပညာေရးေနာက္ခံမၿမင့္ေပမယ့္ သင္ယူႏိုင္မွဳစြမ္းအားအေတာ္ၿမင့္မားပါတယ္။ တစ္ခုသင္ေပးၿပီးရင္ ေနာက္တခါထပ္သင္စရာမလိုပဲ ကိစၥအဆံုးတိုင္အထိ အၿမဲကူညီေပးပါတယ္။ အလုပ္လုပ္ၿပီး (၂) လအၾကာမွာ ထံုးစံမဟုတ္ပဲ အၿမဲတမ္းဝန္ထမ္းအၿဖစ္ခန္႕ေပးထားၿပီးတဲ့ ေနာက္ ယေန႕တိုင္က်ေနာ္နဲ႕အတူအမွဳထမ္းေနဆဲပါ။ က်ေနာ့္ NYP မွာ တက္ေနတဲ့ Specialist Diploma ရဲ့ ပထမဆံုးModule ရဲ့ Lecturer က လက္ခ်ာတစ္ခုမွာ ေၿပာတယ္၊ ကိုယ္အတြက္လက္ေထာက္ေခၚမယ္ဆိုရင္ HR နဲ႔ပတ္သတ္တဲ့ အေတြ႕အၾကံဳတစ္ခုမွမရွိတဲ့ သူကို ရွာေခၚပါတဲ့ သင္ရတာပိုလြယ္ပါလိမ့္မယ္တဲ့။ အမွန္တကယ္ကိုယ္ေတြ႕ပါပဲ။

စကၤာပူမွာ (၇) ႏွစ္ၾကာတဲ့အခါမွာေတာ့ ၿမန္မာေတြအမ်ားၾကီး နဲ႕ တရံုးထဲတူတူအလုပ္စုလုပ္ရတာ ၿမန္မာၿပည္က လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ကုမၸဏီအတြက္ ၿမန္မာဝန္ထမ္းမ်ားရွာေပးရေတာ့ ၿမန္မာအေတာ္မ်ားမ်ား နဲ႕ ဆက္ဆံရတာေတြ ပထမဆံုးအေနနဲ႕ ၿဖစ္လာပါတယ္။ ေပ်ာ္စရာလဲေကာင္းသလို တခါတေလ မွာလဲၿပသနာေလးေတြ နည္းနည္းပါးပါး ရွိပါတယ္။ သိတဲ့အတိုင္း HR ဆိုတာဌာနၾကီးမွဴးမ်ားအားလံုးအၿပင္အလုပ္ရွင္သူေဌး တို႕နဲ႕ တိုက္ရိုက္စကားေၿပာ၊ သူတို႕ၿဖစ္ေစခ်င္တာေတြကို လုပ္ေပးဆိုေတာ့ တခ်ိဳ႕အေၾကာင္းအရာေတြဟာ လုပ္ငန္းပိုင္းဆုိင္ရာ လ်ိဳ႕ဝွက္ရတာေတြရွိပါတယ္။ ကိုယ္ကသိေနတာေတြ ရွိေတာ့ တခါတေလ ကိုယ့္ၿမန္မာအခ်င္းခ်င္း ဆိုေတာ့အလြန္အၾကြံေတြ မၿဖစ္ရေလေအာင္ ထိမ္းသိမ္းသတိေပးတာေတြကို လုပ္ေပးေပမယ့္ ကိုယ့္ေစတနာ အတြက္သူမ်ားေဝဒနာၿဖစ္တာေတြ ၿဖစ္ေတာ့သူ႕ထိုက္နဲ႕သူကံ လို႕ပဲသေဘာထားလိုက္ရေတာ့တယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ (၃) လေလာက္က က်ေနာ္တို႕ လုပ္ငန္းရဲ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ကုမၸဏီတစ္ခုက ၿမန္မာၿပည္ရံုး အတြက္ ဝန္ထမ္းမ်ားခန္႕အပ္ဖို႕ကူညီေပးဖို႕ အကူအညီေတာင္းတာေၾကာင့္ စကၤာပူမွာ ဝန္ထမ္းအေတာ္မ်ားမ်ား ရွာေဖြခန္႕ထားေရးအတြက္လုပ္ၿဖစ္တယ္။ အဲ့ဒီမွာ ဘာေတြ႕လဲဆိုေတာ့ ၿမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားရဲ့ English Communication အေတာ္ၾကီးကို ညံ့ဖ်င္းသြားတာကိုပါ။ ေမးတာနဲ႕ေၿဖတာေတြ တၿခား၊ မလိုအပ္ပဲမေတာင္းဆိုပဲ ရွိသမွ်စာရြာက္စာတမ္းေတြ ထုတ္ၿပတာ၊ က်ေနာ့္ဆီကို ဖံုးဆက္ၿပီး ၿမန္မာအခ်င္းခ်င္း ကူညီပါဆိုၿပီး ကူညီေပးခိုင္းတာ စသည့္ၿဖင့္ တၿခားႏိုင္ငံသားးေတြကိုအလုပ္ေရြးခ်ယ္ခန္႕ ထားတဲ့အရာမွာမေတြ႕ရတဲ့ အခက္အခဲေတြကိုရင္ဆိုင္ရပါတယ္။ ၿမန္မာၿပည္အတြက္လစာ ဘယ္ေလာက္လိုခ်င္လဲ ေမးရင္ ၿဖင့္ ေငြ ၁၈၀၀ ေအာက္ကိုမေလွ်ာ့ႏိုင္ေပမယ့္အရည္အခ်င္းတစံုတရာမွမရွိေတာ့ ကိုယ့္ အမိၿမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ လူစြမ္းအားအရင္းအၿမစ္ဟာ အေတာ္ညံ့ဖ်င္းသြားပါလားဆိုၿပီး စိတ္မေကာင္းၿဖစ္မိတယ္။ Certificate ထက္ကိုယ္တကယ္ဘာလုပ္တက္လဲ ဘာအရည္အခ်င္းရွိလဲ ဆိုတာပို အေရးၾကီးပါတယ္။ တကယ့္ကိုအရည္အခ်င္းၿပည့္ဝတဲ့ ၿမန္မာေတြလဲ ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ ဥပမာေၿပာရင္ ၿမန္မာၿပည္လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ကုမၸဏီအတြက္စကၤာပူကေန ခန္႕အပ္ေပးလိုက္တဲ့ HR Executive တစ္ေယာက္ ဆိုရင္ Communication ဆိုတာေၿပာစရာမရွိ၊ အရည္အခ်င္းဆိုတာလဲ တကယ့္ကို လုပ္ႏိုင္ကိုင္ႏိုင္တဲ့ တစ္ေယာက္ပါ။ သူ႕ကိုစကၤာပူက်ေနာ့္ရံုးမွာ အင္တာဗ်ဴးေခၚေတာ့ က်ေနာ္က က်ေနာ့္လက္ေထာက္ ေကာင္ေလးကို သင္ေပးတဲ့အေနနဲ႕ အင္တာဗ်ဴးခိုင္းပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ေဘးကထိုင္ေပါ့။ က်ေနာ့္ေကာင္က ေမးခြန္းစစအဖြင့္ကို Tell Me more about yourself နဲ႕စပါတယ္။ တကယ္ဆို အင္တာဗ်ဴးေမးခြန္း ေတြထဲမွာ က်ေနာ္အမုန္းဆံုး မေၿဖခ်င္ဆံုးေမးခြန္းပါ။ လြယ္မေယာင္နဲ႕ခက္တဲ့ေမးခြန္းဆိုေတာ့ ဒီေကာင္ဘာေၾကာင့္ဒီလိုေမးခြန္းနဲ႕ စရပါလိမ့္လို႕ေတြးေနတံုး ေၿဖတဲ့သူက သူ႕ေမးခြန္းကို အေကာင္းဆံုး အဂၤလိပ္စာ၊ အၿပည့္စံုဆံုးအေၿဖကို ေၿဖသြားေတာ့ က်ေနာ့္ေကာင္ဘာဆက္ေမးရမွန္းမသိေတာ့ပဲ ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႕ ၿဖစ္ေနတဲ့အေၿခအေနကို က်ေနာ္အၿမန္ဝင္ေရာက္ကယ္တင္လိုက္ရတဲ့ အထိကို ေတာ္တာပါ။

စကၤာပူမွာ (၇) ႏွစ္ၾကာတဲ့အခါမွာေတာ့ (၈) ႏွစ္ၾကာေလာက္ရပ္နားထားတဲ့ က်ေနာ့္ရဲ့ ပညာေရးကို ၿပန္လည္စတင္ၿဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ရဲ့ ေနာက္ဆံုးဒီပလိုမာကို ၿမန္မာႏိုင္ငံ ရန္ကုန္စီးပြားေရး တကၠသိုလ္ကေန ရယူၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ဘာေက်ာင္းမွဆက္မတက္ၿဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ က်ေနာ္ဒီ HR လိုင္းဖက္ကိုသြားမယ္လို႕ စိတ္ကူးထဲက စကၤာပူကေက်ာင္းတခ်ိဳ႕မွာ ဘြဲ႕လြန္ဒီပလိုမာ၊ အထူးၿပဳဒီပလိုမာ စတာေတြကို ဆက္တက္ႏိုင္ဖို႕ေလွ်ာက္ထားခဲ့ၿပီး NUS က(၁)ၾကိမ္၊ Singapore poly က (၂) ၾကိမ္ေက်ာင္းဝင္ခြင့္ေပးခဲ့ေသာ္လည္း သူတို႕သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေက်ာင္းသားဦးရည္မၿပည့္မွီတာေၾကာင့္ သင္တန္း မ်ားမဖြင့္လွစ္ႏိုင္ခဲ့ပဲ ဒီႏွစ္ ၂၀၁၃ မွာေတာ့ Nangyang Polytechnic ကေနပထမဆံုးဖြင့္အၾကိမ္အၿဖစ္ဖြင့္လွစ္တဲ့ Specialist Diploma in Human Resources Management အထူးၿပဳဒီပလိုမွာသင္တန္း ကိုစတင္တက္ေရာက္ၿဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းလက္ခံၿပီး ေက်ာင္းမဖြင့္ၿဖစ္တဲ့ ယခင္အေတြ႕အၾကံဳေတြေၾကာင့္ ေက်ာင္းစတက္ၿပီး စာသင္ခန္းထဲေရာက္မွပဲ ေၾသာ္ငါတကယ္ပဲ ေက်ာင္းတက္ရၿပီလား လို႕ စိတ္ဒုန္းဒုန္းခ်ႏိုင္ေတာ့တယ္။ ေမာ္ဂ်ဴး (၆) ခု ကို Semester (၂) ခုခြဲတက္ရၿပီး (၉) လပဲ ၾကာတဲ့ သင္တန္းဟာ အခုဆိုရင္ေတာ့ First Semester ရဲ့ Last module ကိုေရာက္ေနပါၿပီ။ သင္ၾကားလိုက္တဲ့ ပညာရပ္ေတြဟာ တခ်ိဳ႕ကို ခ်က္ခ်င္းလက္ေတြ႕အသံုးခ်ႏိုင္သလို တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ကိုယ့္လုပ္ငန္းလို ေသးေသးမႊားမႊား ကုမၸဏီ နဲ႕ မအပ္ဆက္ေသးတာေတြပါ။ ဒီသင္တန္းၿပီးသြားရင္ေတာ့ ၿဖင့္ က်ေနာ့္ဘဝေလွကားထစ္တစ္ခု ကို တဆင့္ထပ္တက္ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္ရင္း က်ေနာ့္ဒီပိုစ့္ကို နိဂံုးခ်ဳပ္ပါတယ္။ ဖတ္ေပးတဲ့ က်ေနာ့္ညီအကို ေမာင္ႏွမသူငယ္ခ်င္း အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား။ ။