က်ေနာ္နဲ႕ Singapore 2010 YOG အပိုင္း (၄)

ဒီေန႕ဆိုရင္ေတာ့ Singapore Youth Olympic Game စခဲ့တာ ၆ ရက္ေၿမာက္သြားခဲ့ပါၿပီ။ က်ေနာ္တာဝန္က်ေနတဲ့ YOV မွာေတာ့က်ေနာ္ ၅ရက္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ၿပီးၿပီၿဖစ္ပါတယ္။ ဒီအပိုင္း ၄ မွာေတာ့ YOG ရဲ့ေကာင္းတာေတြထက္ဆိုးရြားတဲ့အေၾကာင္းေတြကိုပိုေရးၿဖစ္မယ္
လို႕ထင္တယ္ဗ်ာ။ အဆိုးၿမင္ဝါဒရွိေတြမ်ားတယ္ပဲေၿပာေၿပာ၊အေကာင္းမၿမင္ႏိုင္ဘူးပဲဆိုဆိုအမွန္ကိုေတာ့ေရးၿပရမယ္လို႕က်ေနာ္ယူဆ
မိတယ္။ အဆိုးေတြမေၿပာခင္အေကာင္းေလးစေၿပာရရင္ေတာ့ၾသဂုတ္လ ၁၅ ရက္ေန႕မွာက်ေရာက္တဲ့က်ေနာ့္ရဲ့ ၃၁ ႏွစ္ေၿမာက္ေမြးေန႕
ကို ၁၄ရက္ေန႕နဲ႕၁၅ရက္ေန႕အကူးညလည္ေကာင္မွာ YOV ရဲ့ HRW Centre 1မွာက်ေနာ့္လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တၿခားVolunteer ၆ေယာက္ နဲ႕အတူေမြးေန႕celebrate လုပ္ၾကၿပီးက်ေနာ္အတြက္ပထမဆံုးေမြးေန႕လက္ေဆာင္ကို YOG 2010 ကေနလက္ခံရရွိခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့က်ေနာ့္တာဝန္ခ်ိန္က ၁၄ရက္ေန႔ည ၁၁၃၀မွာၿပီးမယ္ဆိုေပမယ့္ေမြးေန႕မွာအလုပ္လုပ္ရင္လက္ေဆာင္ရမယ္ဆိုေတာ့
မန္ေနဂ်ာကည ၁၂ နာရီထိေနလိုက္ရင္ရမယ္ဆိုလို႕ေနၿဖစ္သြားတာပါ။ အဲ့ဒီေန႕ကအိမ္ကို မနက္ ၂နာရီထိုးခံနီးမွၿပန္ေရာက္ပါတယ္။
အဲ့ဒီေန႕ကေတာ့လုပ္စရာမယ္မယ္ရရမရွိပဲ Opening Ceremony Live Show ကိုပဲအကုန္လံုးထိုင္ၾကည့္ၿဖစ္ခဲ့တာပါ။ အစမ္းေလ့က်င့္တံုး
ကရွဳပ္ယွက္ခပ္ၿပီးအၾကည့္ရဆိုးသေလာက္တကယ့္ေန႕မွာေတာ့အေတာ္ေလးမဆိုးဘူးလို႕ေၿပာရမွာပါ။ ဖြင့္ပြဲရဲ့တကယ့္အသက္အပါဆံုးနဲ႔
အေကာင္းဆံုးကေတာ့မီးရွဴးတိုင္ကို Marina Bay ေရၿပင္ထဲကေန Phoenix ငွက္ပံုစံၿပဳလုပ္ထားတဲ့ေရယာဥ္တစ္ခုကေရွ႕ေၿပးနဂါးေလွ ၁၀စင္းနဲ႕အတူသယ္ေဆာင္လာတဲ့ၿပကြက္ပဲၿဖစ္ပါတယ္။ ငွက္ရဲ့ေတာင္ပံေတြကိုေရပန္းနဲ႕သရုပ္ေဖာ္ထားၿပီးမီးေရာင္စံုေတြေၾကာင့္အရမ္း
ကိုလွပၿပီးမဟာဆန္တဲ့မီးရွဴးတိုင္သယ္ေဆာင္တဲ့ၿပကြက္လို႕ေၿပာရမွာပါ။ ေလွကိုကမ္းေၿခမွာကပ္တာမဟုတ္ပဲေရေပၚ platform တစ္ခု
မွာကပ္ၿပီးမီးရွဴးတိုင္သယ္ေဆာင္တဲ့သူက platform ေပၚကေနေၿပးၿပီးလက္ဆင့္ကမ္းသြားတာၿဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးကိုင္ရတဲ့သူက
ေတာ့စလံုးရြက္ေလွအသင္းရဲ့ World Champion 2 ခါရထားတဲ့အသက္ ၁၆ ႏွစ္အရြယ္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပါ။

ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနားၿပီးလို႕အားကစားသမားကေလးေတြနဲ႕အတူပါသြားတဲ့လမ္းၿပ၊ စကားၿပန္၊ ႏိုင္ငံကိုယ္စားၿပဳကိုယ္စားလွယ္မ်ားရဲ့အရာရွိ
ေတြက်ေနာ္တို႕ YOV ကိုၿပန္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ၿပသနာနဲ႕စေတြ႕ရပါေတာ့တယ္။ ၂၀၁ ႏိုင္ငံေသာႏိုင္ငံေတြရဲ့စကားၿပန္ volunteer ေတြအတြက္ညလည္စာကူပြန္ ၂၀၀ ကိုသူတို႕မန္ေနဂ်ာကေတာင္းဆိုလာပါတယ္။ က်ေနာ္တို႕ division ကကူပြန္ ၂၀၀ ကိုခ်က္ခ်င္းေပး
လိုက္ႏိုင္ေပမယ့္စားေသာက္ခန္းမွာလူ ၂၀၀ အေတြက္စားစရာအသင့္ရွိမေနပါဘူး။ ဒီၾကားထဲၿဖစ္ပံုကပြဲစဖို႕ေတာင္မၾကံေသးဘူး Marina Bay မွာတာဝန္က်တဲ့စလံုးစစ္တပ္ရဲ့လုပ္အားေပးတစ္ေယာက္ကသူရတဲ့စားစရာဘူးမွာပါတဲ့လံုးဝအစဥ္မေၿပေသာစားစရာကိုဓာတ္ပံုရိုက္
ၿပီးအြန္လိုင္းေပၚတင္လိုက္လို႕ေနာက္ေန႕သတင္းစာၾကီးေတြနဲ႕အထင္ကရအြန္လိုင္းဝက္ဆုိဒ္ေတြမွာခ်က္ခ်င္းအထူးသတင္းၾကီးေတြအေနနဲ႕
ေဖာ္ၿပလိုက္တာစလံုးႏိုင္ငံသားမ်ားရဲ့အက်င့္အတိုင္းဝက္ဝက္ကြဲေအာင္မီဒီယာမ်ိဴးစံုကေန feedback ေတြတက္လာပါေတာ့တယ္။

ဒီၿပိဳင္ပြဲၾကီးတစ္ခုလံုးအတြက္အစားအသက္ကန္ထရိုက္ကိုေတာ့အစိုးရဲ့နဲ႕ပတ္သတ္မွဴရွိတဲ့ SATs ဆိုတဲ့အင္အားၾကီး public listed company ၾကီးတစ္ခုရဲ့လက္ေအာက္ခံ Singapore Food Industry (SFI) နဲ႕ေဒၚလာ ၅.၅သန္းတန္စာခ်ဳပ္နဲ႕ခ်ဳပ္ဆိုထားတယ္လို႔ဆိုပါ တယ္။ ဒီအစားအေသာက္ညံဖ်င္းမွဳရဲ့ဂရက္ေၾကာင့္က်င္းပေရးေကာ္မတီဟာကန္ထရိုက္နဲ႔အလွ်င္အၿမန္ညွီႏွိဳင္းမွဴေတြၿပဳလုပ္ၿပီးေတာ့
အစားအစာေတြအားလံုးအတြက္ပိုမိုေကာင္းမြန္ေစရပါမယ္လို႕ကတိၿပဳသြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္က်ေနာ္တို႕ YOV မွာေတာ့ညတြင္းခ်င္း
အစားအေသာက္တင္သြင္းတဲ့ကန္ထရိုက္ကိုအေၿပာင္းအလဲလုပ္ၾကပါတယ္။ က်ေနာ္စိတ္ထင္တာေၿပာရရင္ေတာ့ ၅.၅သန္းတန္စာခ်ဳပ္
ကေတာ့လြယ္လြယ္ေလးပ်က္သြားမွာမဟုတ္တဲ့အတြက္လူအမ်ားအၿမင္လဲေကာင္းေအာင္သူမွာလဲမႏိုင္တာေတြလုပ္ေနရတာကိုေလ်ာ့က်
ေစတဲ့အေနနဲ႕ SFI လက္ေအာက္ခံေနာက္ထပ္ company ေလးတစ္ခုကိုတာဝန္ခံဖို႕ၿပန္ေပးလိုက္တယ္လို႕ပဲထင္မိတယ္။ တၿခားေနရာ
ေတြမွာေတာ့ SFI ကေနပဲဆက္ၿပီးအစားအစာေတြေကြ်းတယ္လို႕သိရတယ္။ သိသိသာသာပါပဲကန္ထရိုက္ေၿပာင္းၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ အစားအေသာက္အေတာ္ေလးေကာင္းလာတာေတြ႕ရတယ္။ ဒီလိုကန္ထရိုက္ကိုေၿပာင္းလဲေနရတဲ့အတြက္ခုနကလူအေယာက္ ၂၀၀ အတြက္ညလည္စာစီစဥ္ေပးဖို႕ဆိုတာဘယ္နည္းနဲ႕မွမၿဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ အဲ့ဒီေတာ့လူေတြကဆူဆူပူပူေတြလုပ္ၾကပါတယ္။ အၿဖဴေကာင္တစ္
ေယာက္ဆိုရင္သူ႕မွာသယ္ယူပို႕ေဆာင္ေရးမွာအစဥ္မေၿပလာရတဲ့အထဲစားစရာကလဲမရေတာ့အေတာ္ကိုဆူပူသြားၿပီးဒီပြဲၾကီးဟာစကၤာပူ
အတြက္သိပ္ၾကီးၿပီးအစစအရာရာလိုအပ္ခ်က္ေတြနဲ႕ၿပည့္ေနတယ္လို႕စိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႕ေၿပာသြားပါတယ္။ တကယ္လဲဟုတ္ေနတယ္လို႕ေၿပာ
ရမွာပါ။ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာလိုအပ္ခ်က္ေတြရွိေနေပမယ့္အားကစားသမားေတြအတြက္ေတာ့အဲ့ဒီေန႕ကစားစရာေတြည ၁ နာရီထိုးတဲ့
အထိေတာင္အစဥ္သင့္ရွိေနတာေတြ႕ရပါတယ္။

၁၆.၀၈.၂၀၁၀

ေနာက္ေန႕ညေနပိုင္းအလုပ္အတြက္တာဝန္က်တဲ့ေန႕ကေတာ့ဒီ YOG Volunteer ေတာက္ေလွ်ာက္မွာအပင္ပန္းဆံုးအလုပ္လို႕ေၿပာရမွာ
ပါ။ Village ၾကီးတစ္ခုလံုးဟာ ၂၁ ရာစုရဲ့ေခတ္မွီေသာကမၻာ့ပထမတန္းစားအဆင့္မွာရွိေနေပမယ့္က်ေနာ္တို႕ HRW အခန္းေတြမွာအလုပ္ လုပ္ၾကရတဲ့ပံုစံကေတာ့ ၁၉ရာစုေခတ္ကာလကကြန္ၿပဳတာမေပၚခင္ေခတ္တစ္ခုမွာအလုပ္လုပ္ေနရတယ္လို႕ကိုယ့္ကိုကိုယ္ခံစားမိပါတယ္
ၿဖစ္ပံုကေတာ့အဲ့ဒီေန႕မွာသူတို႕ရဲ့အစီအစဥ္တစ္ခုၿဖစ္တဲ့ world culture programm မွာလုပ္အားေပးၾကတဲ့ စကၤာပူ ရဲ့ အထက္တန္းေက်ာင္းတစ္ခ်ိဳ႕ကကေလးေတြရဲ့လုပ္အားေပးကာလေနာက္ဆံုးေန႕ၿဖစ္ၿပီးသူတို႕အတြက္ရမယ့္ အသိအမွတ္ၿပဳေၾကာင္း
လက္မွတ္၊ YOG Limited Edition ရင္ထိုးနဲ႕၊ Universal Studio မွာၿပဳလုပ္မယ့္ party ဝင္ခြင့္တို႕ကိုထုတ္ေပးဖို႕ၿဖစ္ပါတယ္။ certificate
ေတြဟာနာမည္နဲ႕တကြရွိေနတာေၾကာင့္ဘယ္သူဟာေတာ့ၿဖင့္ဘယ္ပံုးထဲမွာရွိေနတယ္ဆိုတာကိုရွာဖို႕ၿဖစ္လာပါတယ္။ လူေပါင္း ၅၀၀၀ ေလာက္ကိုတစ္ပံုးစီဖြင့္ရွာဖို႕မၿဖစ္ႏိုင္တာေၾကာင့္ပံုးနံပါတ္ေတြေပးထားၿပီးဘယ္ပံုးမွာဘယ္သူဆိုတာကိုပံုႏိုပ္စက္ကစီစဥ္ေပးလိုက္ပါတယ္။
ခက္တာကရွာဖို႕အတြက္ A3 size စာရြက္ၾကီးေတြမွာ printing လုပ္ထားတဲ့သူတို႕ရဲ့နာမည္ေတြ၊ ပါဝင္ရတဲ့အခန္း၊ ရာထူးနဲ႔ လံုၿခံဳေရးကုတ္နံပါတ္ေတြကိုပဲေဖာ္ၿပထားတယ္။ ေဘးမွာေတာါဘယ္ပံုးမွာရွာရမယ္ဆိုတာေတာ့ပါတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီအခန္းကိုေရာက္ၿပီးဘယ္
လိုရွာရမယ္ဆိုတာရွင္းၿပတာနားေထာင္ၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့က်ေနာ္နဲ႕တူတူတာဝန္ထမ္းေဆာင္ရမယ့္တၿခားေက်ာင္းသားမဟုတ္တဲ့
company executive အဆင့္ရွိတဲ့ adult volunteer ႏွစ္ေယာက္သံုးေယာက္ေလာက္ဟာတစ္ေယာက္မ်က္နာတစ္ေယာက္ၾကည့္ၿပီးဘာ
ၿပန္ေၿပာရမွန္ူေတြမသိၿဖစ္ကုန္ၾကပါတယ္။ ဒါနဲ႕အေတြ႕အၾကံဳရွိၾကတဲ့လူတိုင္းၿပီၿပီခ်က္ခ်င္းထုတ္လိုက္တဲ့ေမးခြန္းကေတာ့ဒီစာရြက္ေတြရဲ့
မူရင္း soft copy ဘယ္မွာလဲဆိုတာပါပဲ။ print လုပ္ထားတဲ့ file အရ excel နဲ႔လုပ္ထားတယ္ဆိုတာသိေတာ့ soft copy ရရင္ excel နဲ႕ရွာ
ဖို႕လုပ္ၾကမယ္ဆိုတာကိုတိုင္ပင္စရာမလိုပဲခ်က္ခ်င္းသေဘာေပါက္လိုက္ၾကတာပါ။ စိတ္မေကာင္းစရာကေတာ့ soft copy လဲမရွိတဲ့အၿပင္
computer တစ္လံုးမွလဲမရွိပါဘူးတဲ့၊ ေၿပာေနဆိုေနရင္အခ်ိန္ေတြသာကုန္သြားမယ္ၿပီးမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာသိေတာ့ခ်က္ခ်င္းပဲမနက္
တာဝန္က်တဲ့လူေတြစီကေနလက္လႊဲယူၿပီးဒီလို manual ကိုပဲဘယ္လိုနည္းနဲ႕ၿမန္ေအာင္လုပ္မလဲဆိုတာကိုစဥ္းစားၿပီးတစ္မနက္လံုး copy တစ္ခုထဲမွာလူတစ္ေယာက္ကဒိုင္ခံရွာေနၿပီးက်န္တဲ့လူေတြက certificate ေတြထုတ္ေပးတဲ့စနစ္ကေန copy ကို ၃ ေစာင္လုပ္၊ လူ ၃ ေယာက္ကရွာ၊ က်တဲ့သူေတြကပံုးေတြမွာတာဝန္ယူဆိုၿပီးစနစ္ကိုေၿပာင္းၿပီးလုပ္လိုက္တာေက်ာင္းအားလံုးေပါင္း ၂၀ ေလာက္ကေန
ကေလးအေယာက္ ၃၀၀ကေန ၄၀၀ ၾကားအတြက္လက္မွတ္ေတြကိုထုတ္ေပးၿပီးၿဖစ္သြားပါတယ္။ ဒါေတာင္စိတ္မရွည္ႏိုင္၊ ၿဖစ္ေနတဲ့ပံုကို
အားမရ၊ လုပ္ေနၾကရတဲ့လူေတြကိုသနားတဲ့ေက်ာင္းဆရာ၊ဆရာမေတြကေနသူတို႕ေက်ာင္းေတြအတြက္သူတို႕ကသူတို႕ရွာေပးၾကလို႕ည
၁၀နာရီခြဲေလာက္မွာအားလံုးလက္စသတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ မဟုတ္ရင္ေတာ့မနက္ပဲမိုးလင္းမလားလို႕ေတာင္ထင္ၾကပါတယ္။

၁၇.၀၈.၂၀၁၀
ဒီေန႕ေတာ့ရံုးကေနေဆးခြင့္ယူၿပီးေတာ့ YOG ကိုေန႕လည္ပိုင္းတာဝန္ခ်ိန္အတြက္ခ်ီတက္ရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့သြားရမွာေၾကာက္ေန
တာအမွန္ပဲ။ certificate ေတြေတာ့ေစာင့္ေနမွာပဲဆိုၿပီးေတာေလ။ ဟိုေရာက္ေတာ့တာဝန္သတ္မွတ္ၾကတဲ့အခါဘယ္သူ certificate room ကိုသြားမလဲဆိုေတာ့က်ေနာ္ပဲလက္ေထာင္လိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ITE ကေက်ာင္းသားကုလားေလးႏွစ္ေယာက္ကလဲသူတို႔
လဲအဲ့ဒီကိုလိုက္မယ္ဆိုေတာ့ေအးေဆးေပါ့။ သူတို႕ကပံုးထဲကေနလက္မွတ္ထုတ္တာ professional ၿဖစ္ေနၾကၿပီေလ။ ဒီေန႔ေတာ့ေက်ာင္း
ေတြသိပ္မရွိေတာ့ေအးေဆးၿဖစ္သြားၿပီ၊ မေန႕ကက်ေနာ္တို႕စီမံခဲ့တဲ့ဟာကိုပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့စနစ္တစ္ခုၿဖစ္ေအာင္ modify လုပ္ထား
တယ္ဆုိေတာ့မဆိုးဘူးလို႕ေၿပာရမွာပါ။ ဒါ့အၿပင္ဒီေန႕မွာေနာက္ဆံုးတာဝန္က်တဲ့ individual volunteer ေတြကိုပဲလက္မွတ္ထုတ္ေပးရ
မွာဆိုေတာ့အရမ္းၾကီးဟိုေန႕ကလိုအံုးအံုးကြ်တ္ကြ်တ္ၿဖစ္မေနပါဘူး။ ပံုမွန္ေလးနဲ႕ပဲၿပီးသြားပါတယ္။ ဒါနဲ႕ေနာက္ေန႕ရံုးတက္ရမွာဆိုေတာ့
ေစာေစာအိမ္ၿပန္ၿဖစ္သြားတယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ yahoo သတင္းေပၚမွာ YOG ရဲ့ၿပိဳင္ပြဲက်င္းပေနတဲ့ ၃ေနရာမွာအစာအဆိပ္သင့္ၿဖစ္ၿပီး
volunteer အေယာက္ ၃၀ ေလာက္ဝမ္းသြား၊ဗိုက္နာတဲ့ေဝဒနာေတြခံစားရတယ္လို႕ေတြ႕ရတယ္။ ၁၉ရက္ေတာ့ထုတ္သတင္းစာေတြမွာ
ေတာ့စကၤာပူအစိုးရရဲ့က်န္းမာေရးဝန္ၾကီးဌာန၊ ပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးဝန္ၾကီးဌာန၊ နဲ႕ YOG က်င္းပေရးေကာ္မတီတို႕ကေနအေသး
စိတ္စံုစမ္းမွဳေတြလုပ္သြားၿပီး၊ အေရးတၾကီးအဆင့္နဲ႕ေသၿခာကိုင္တြယ္မယ္လို႕ဆိုပါတယ္။ YOG ကာလအတြင္း ဒုတိယေၿမာက္
အစားအစာနဲ႕ပတ္သတ္တဲ့ၿပသနာပါ။

ၿမန္မာႏိုင္ငံကိုယ္စားၿပဳအသင္းအေနနဲ႕ၿမွားပစ္၊ ေၿပးခုန္ပစ္၊ တိုက္ကြမ္ဒိုနဲ႕အေလးမအားကစားေတြမွာပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္လာတယ္လို႕သိရပါ
တယ္။ တၿခားအားကစားေတြအသံမၾကားေပမယ့္တိုက္ကြမ္ဒိုမွာေတာ့တတိယေနရာလုပြဲမွာစလံုးႏိုင္ငံကိုယ္စားၿပဳေကာင္ေလးကိုအမွတ္
တမွတ္ထဲနဲ႕ကပ္ၿပီးရွံဳးႏိုမ့္သြားရလို႕စိတ္မေကာင္းၿဖစ္မိပါတယ္။ အကယ္၍ ဒီဆုသာ ရလိုက္ရင္ က်ေနာ္တို႕ႏိုင္ငံအတြက္ ပထမဆံုးဆုတံဆိပ္တစ္ခုၿဖစ္လာမွာပါ။ ဒီတတိယဆုဟာစကၤာပူႏိုင္ငံအတြက္ပထမဆံုးဆုတံဆိပ္တစ္ခုလဲၿဖစ္ၿပီးဆုရတဲ့ေကာင္ေလး
အတြက္စထရိတ္တိုင္မ္းသတင္းစာမွာေကာ္လံၿပည့္ဂုဏ္ၿပဳခဲ့ၾကပါတယ္။ ခက္တာကဒီအားကစားမားရဲ့မိဘေတြမွာေတာ့သူတို႕သားရဲ့
ေအာင္ၿမင္မွဳ၊ ႏိုင္ငံကိုယ္စားၿပဳေအာင္ၿမင္မွဳကိုမ်က္ၿမင္ကိုယ္ေတြ႕အားေပးဖို႕အခြင့္မရခဲ့ရွာပါဘူး။ Suntec City မွာက်င္းပတဲ့တိုက္ကြမ္ဒို
ၿပိဳင္ပြဲကိုလက္မွတ္ရဖို႕နဲ႕သားကိုအားေပးဖို႕အတြက္တစ္ေနကုန္ေစာင့္ေသာ္လည္းေရာင္းခ်တဲ့လက္မွတ္ေတြအကုန္ကုန္ေနတဲ့အတြက္
ဝင္ခြင့္မရတာၿဖစ္ပါတယ္။ တကယ္တန္းေတာ့လက္မွတ္ေတြအကုန္ကုန္ေနေသာ္လည္းထိုင္ခံုတစ္ဝက္ေတာင္မၿပည့္တဲ့ၿပိဳင္ပြဲက်င္းပရာ
ေနရာကို live show ကေနၿမင္ရတဲ့အခါမွာေတာ့စလံုးေတြတေသာေသာညံေအာင္မီဒီယာေပါင္းစံုကဆူလိုက္တာဝန္ၾကီးကိုယ္တိုင္ဒီဟာ
ကိုေၿဖရွင္းရတဲ့စီေရာက္သြားပါေတာ့တယ္။

ဖတ္ဖို႕ဆႏၵရွိေသးရင္ က်ေနာ္နဲ႕ Singapore 2010 YOG အပိုင္း (၅)သို႕

က်ေနာ္နဲ႕ Singapore 2010 YOG အပိုင္း (၃)

ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ လေပါင္းမ်ားစြာေစာင့္ဆိုင္းခဲ့ၾကတဲ့ Singapore 2010 YOG ကိုေရာက္ရွိလာခဲ့ၾကပါၿပီ။ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့
Sunday 8th August မနက္ပိုင္းကစၿပီးကိုယ္တာဝန္က်တဲ့ YOV ကိုမနက္ ၇ နာရီေရာက္ႏိုင္ဖို႕အတြက္ မနက္ ၅ နာရီခြဲထဲကစၿပီး တက္
သုတ္ရိုက္ရပါေတာ့တယ္၊ ပထမဆံုးေန႕ေတြမွာေတြ႕တက္ရေလ့ရွိတဲ့ေနရာရွာမရတဲ့ကိစၥေတြၿဖစ္မွာဆိုးလို႕ ၾကိဳတင္သြားတာလဲပါပါတယ္။
သူတို႕ေပးထားတဲ့ Limited Edition Visa Card ကေတာ့မနက္ရထားလက္မွတ္ၿဖတ္တဲ့အခ်ိန္မွာသံုးလို႕မရေသးဘူးဆိုတာသိလိုက္ေတာ့
ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ရထားစီးတဲ့ကဒ္ကိုပဲစီးၿပီးသြားလိုက္ပါေတာ့တယ္။ အေစာထဲကေစတနာ့ဝန္ထမ္းလုပ္ပါမယ္လို႕ဆိုထားၿပီဒီေလာက္ေလး
မွအိတ္ထဲကစိုက္မထုတ္ခ်င္လဲသိပ္မေကာင္းပါဘူးေလလို႕ကိုယ့္ဟာကိုေၿဖေတြးမိလိုက္ေသးတယ္။ YOV ကို သြားဖို႕ shuttle bus စီးလို႕
ရတဲ့ boon lay station ေရာက္ေတာ့အေပါက္ဝကေနစၿပီးကဒ္ၿပားကိုစစ္ေဆးပါေတာ့တယ္။ ၅ မိနစ္ေလာက္ပဲေစာင့္ရၿပီး YOG Give Way
Bus နဲ႕ သြားတာ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ၾကာမွအဓိကဝင္ေပါက္ကိုေရာက္ေတာ့၆နာရီ ၄၀ေလာက္ရွိေနၿပီ။ အၿမန္လမ္းေလွ်ာက္သြားတာေတာင္
လံုၿခံဳေရးစစ္ေဆးတဲ့ဂိတ္ကိုေရာက္ဖို႕ ၈ မိနစ္နီးပါးေလာက္ေလွ်ာက္လိုက္ရတယ္။ ဒီၾကားထဲလမ္းညႊန္တဲ့ဆိုင္းဘုတ္ကေပ်ာက္သြားလို႕
နည္းနည္းေလးလည္သြားေသးတယ္ဗ်ာ။ လံုၿခံေရးဂိတ္မွာေတာ့က်ေနာ္တို႕ရဲ့ YOG ID ကဒ္ကို scan လုပ္ၿပီးစစ္ပါတယ္၊ ရဲကတဖက္ကေန
computer monitor ကိုၾကည့္ေနၿပီး၊ monitor မွာေတာ့က်ေနာ္ဓာတ္ပံုနဲ႕ကိုယ္ေရးအခ်က္အလက္ေတြေပၚလာတာေတြ႕ရတယ္။ ေပၚလာ
တဲ့ဓာတ္ပံုနဲ႕က်ေနာ္မ်က္နာတူမတူ၊ ကဒ္ၿပားကဓာတ္ပံုတူမတူ ၃ ခုတိုက္ဆိုင္စစ္ေဆးၿပီးမွဝင္ခြင့္ၿပဳလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ဆင့္မွာ
ေတာ့ပါလာတဲ့ပစၥည္းေတြကို X-ray စက္နဲ႕စစ္ေဆး၊လူကိုေတာ့တစ္ကိုယ္လံုးအေသးစိတ္သတၱဳရွာေဖြေရးကိရိယာနဲ႕ရွာပါတယ္။ နည္းနည္းေလးအသံထြက္တာနဲ႔ထြက္တဲ့ေနရာကိုလွန္ၿပရတယ္ဗ်၊ေတာ္ေသးတယ္၊ မေတာ္ရာေနရာကထမည္လို႕ေတာ္ၾကာခြ်တ္ရွာပါမယ္
ဆိုပိုၾကာေနမယ္။ အဲ့ဒီကေနကြ်န္ေတာ့္ရံုးကိုတက္သုတ္ရိုက္သြားရတာ၊ ရံုးထဲကိုေၿခခ်မိေတာ့မနက္ ၇ နာရီအတိပါပဲ။

မန္ေနဂ်ာကက်ေနာ့္ကိုအားကစားသမားေတြေနတဲ့အေဆာင္ေတြဖက္မွာရွိတဲ့က်ေနာ္တို႕ HR Division ရဲ့ centre 2 ကိုသြားဖို႕ေၿမပံုနဲ႕
လမ္းညႊန္ၿပီးသြားခိုင္းပါတယ္။ internal shuttle bus စီးဖို႕ေၿပာေတာ့ bus stop ကိုအေတာ္ၾကိဳးစားရွာၿပီးတဲ့အခါမွာရွာေတြပါတယ္။ သူေၿပာလိုက္တဲ့အတိုင္း ၃ မိနစ္ၿခားတစ္ခါလာတယ္ဆိုတာအမွန္ပါပဲ၊ YOG အေရာင္လုပ္ထားတဲ့ SBS Bus ကားေတြပါ။ ၾကံဳတံုးေလး ထူးထူးၿခားၿခားေလးေၿပာခ်င္တာကေတာ့ကားနံပါတ္တိုင္းဟာ YOG နဲ႕စတဲ့နံပါတ္ေတြပါ။ ေနာက္ေတာ့ကားေလကာမွန္မွာ GIVE WAY ဆိုတဲ့စာတမ္းၾကီးကို ေရွ႕ကကားရဲ့ေနာက္ၾကည့္မွန္ထဲမွာအတည့္ၿမင္ရေအာင္ေၿပာင္းၿပန္စာလံုးနဲ႕ကပ္ထားပါတယ္။ စလံုးအစိုးရကYOG ကိုဘယ္လိုအေရးတယူၿပဳတယ္ဆိုတာကိုၿပခ်င္တာရယ္၊အားကစားသမားေတြၿပိဳင္ပြဲက်င္းပတဲ့ေနရာေတြကိုလမ္းေၾကာရွင္းရွင္းနဲ႕သြားလို႔ရေအာင္ရယ္ဆိုတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႕စလံုးအစိုးရကုန္လမ္းပို႕ေဆာင္ေရးဝန္ၾကီးဌာန(LTA)ကေနအေဝးေၿပးလမ္းမၾကီးေတြနဲ႕အထင္ကရ လမ္းမၾကီးေတြရဲ့အလည္ေၾကာကို YOG GIVE WAY LANE ဆိုၿပီးတီထြင္ဖန္တီးေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီလမ္းေၾကာင္းေပၚကေနေမာင္းႏွင္လာတဲ့
YOG Bus နဲ႔အၿခား YOG ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ေတြကိုယာဥ္ေၾကာမေပးပဲေရွ႕ကေမာင္းမယ္ဆိုရင္ bus ေတြမွာတက္ဆင္ထားတဲ့ camera ေတြ
ကေနဓာတ္ပံုရိုက္မွတ္တမ္းတင္ၿပီးဒဏ္ေငြ S$၁၃၀ ထိေပးေဆာင္ရမယ္လို႕ေၾကၿငာထားပါတယ္။ ဒါမယ့္ၾကိဳတင္လမ္းရွင္းေပးဖို႕အတြက္
YOG နံပါတ္တက္ဆင္ထားတဲ့ကားေတြဟာမီးနီမီးၿပာေတြနဲ႕ၾကိဳတင္သတိေပးမယ္လို႕ဆိုပါတယ္။

ခုနကအေၾကာင္းကိုဆက္ရရင္ေတာ့က်ေနာ္သြားခ်င္တဲ့ေနရာကိုေရာက္ေပမယ့္က်ေနာ္တို႕ရံုးခန္းအမွတ္ ၂ ကိုရွာမေတြ႕ၿဖစ္ေနပါတယ္။
ေၿမပံုကိုထပ္ခါထပ္ခါၾကည့္ေသာ္လည္းတစ္ဝဲလည္လည္ၿဖစ္ေနတဲ့အဆံုးမန္ေနဂ်ာကိုဖံုးဆက္မယ္ဆိုၿပီးလုပ္ေနတံုးမွာေတာ့ asst mngr
ကိုေတြ႕ပါေတာ့တယ္။ အလုပ္ကမစရေသးဘူးက်ေနာ္အေတာ္ကိုေညာင္းညာသြားတယ္။ ဒီၾကားထဲမနက္စာကမစားရေသးေတာ့ပိုဆိုး၊
မနက္စာသြားစားဖို႕လဲစားစရာေနရာကိုရွာဖို႕ရာလမ္းေလွ်ာက္ရအံုးမယ္ဆိုေတာ့ခဏေတာ့သည္းခံပါလိမ့္အံုးမယ္ဆိုၿပီးေနလိုက္ရတယ္။
ဒုတိယမန္ေနဂ်ာကလဲေလေၾကာရွည္လိုက္တာကိုမေၿပာပါနဲ႕ေတာ့၊ ထားပါေတာ့သူ႕မွာလဲက်ေနာ္ကပထမဆံုးသူ႕Volunteer ဝန္ထမ္းဆို
ေတာ့ရွင္းၿပစရာေတြကိုရွင္းၿပရေသးတာေပါ့။ က်ေနာ့္တို႕ centre 2 ကေတာ့ေၿပာရရင္တကယ့္ကိုစတိုခန္းၾကီးပါပဲ။ စကၠဴကာတြန္းပံုးေတြနဲ႕ရွပ္ယွက္ခပ္ၿပီးေတာ့ကုလားထိုင္ေတြကလဲေဇာက္ထိုးမိုးေမွ်ာ္ေတြပါ။ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့က်ေနာ့္အတြက္
အဲ့ဒီေန႔အတြက္တြဲဖက္ေပးဖို႕အတြက္ေနာက္ထပ္ volunteer တစ္ေယာက္တစ္ဝဲလည္လည္နဲ႕ေရာက္လာပါတယ္။ သူေရာက္လာေတာ့
အေတာ္ပဲေပါ့နံနက္စာသြားစားမယ္ဆိုေတာ့မနက္ ၇ နာရီလာတဲ့တာဝန္ခ်ိန္အတြက္နံနက္စာမပါဘူးဆိုၿပန္တယ္။ မနက္ကလဲကိုယ့္ဟာ
ကိုရထားစီးလာရၿပီးၿပီ၊ အခုလဲနံနက္စာကိုယ့္ဟာကိုစားရအံုးမယ္ဆိုေတာ့က်ေနာ္နည္းနည္းေတာ့စိတ္တိုစၿပဳလာပါၿပီ။ ကဲထားပါေတာ့ေလ
သူတို႕မွာလဲပထမဆံုးေန႕ဆိုေတာ့နည္းနည္းေတာ့အေၿခအေနအမွန္မရႏိုင္ေသးဘူၚအခက္အခဲေတြရွိမွာပဲလို႕ေၿဖေတြးၿပီးခုနကအေဆာင္
ၿပင္ကေနမလာတဲ့ေရဗူးေတြထဲကတစ္ဗူးေသာက္ၿပီးေနလိုက္ရေတာ့တယ္။ ဒါနဲ႔ခုနကေတြ႕ခဲ့တဲ့အခ်ိဳရည္စက္ကိုမ်က္လံုးထဲၿမင္လာေတာ့
အစားမစားရလဲ 100 plus ေလာက္ေတာ့ရမွာပဲဆိုၿပီးသြားဝယ္တာ ၁၀ၿပားလိုေနၿပန္ေရာဗ်ာ။ ဒီေန႕အဖို႕ကံမလိုက္ၿဖစ္ေနပံုမ်ားေနာ္။
အလုပ္မလုပ္ရရင္မေနတက္ေတာ့က်ေနာ္တို႕ရဲ့စတိုခန္းၾကီးကိုရွင္းလင္းၿပီးစားပြဲနဲ႕ထိုင္ခံုေတြကိုေနသားတက်ၿဖစ္ေအာင္လုပ္လိုက္ေတာ့
အေတာ္ကိုေနသားတက်ၿဖစ္ၿပီးၾကည့္ေကာင္းသြားပါတယ္။

မနက္ ၁၀နာရီထိုးေလာက္တဲ့အခ်ိန္ထိဘယ္သူမွattendence နဲ႕ေန႕လည္စာစားဖို႕လက္မွတ္ကိုလာမယူၾကပါဘူး။ ကိုယ္ကပဲသူတို႔ထမင္း
ငတ္မွာကိုစိုးရိမ္လို႕ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္နဲ႕ေန႕လည္စာကူပြန္ကိုဘယ္ေနရာမွာလာယူႏိုင္ေၾကာင္းအေၾကာင္းၾကားဖို႕က်ေနာ့္တြဲဖက္ကိုစီစဥ္
ခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ စီမံခန္႕ခြဲမွဳဝန္ထမ္းဆိုေတာ့ဘယ္သူ႕ကိုဘယ္လိုခိုင္းရင္ေကာင္းမလဲပဲစဥ္းစားေနတာ။ ထင္ထားတဲ့အတိုင္းပဲဘယ္သူမွ
အဲ့ဒီဟာေတြကိုလာယူရမယ္၊ဘယ္ေနရာမွာလာယူရမယ္ဆိုတာမသိၾကပါဘူး။ သို႕ေသာ္လည္းသူတို႕လာယူတဲ့အခါသူတို႕နာမည္ေတြက
စာရင္းထဲမွာမရွိတာက ၉၀%ေလာက္ၿဖစ္ေနၾကပါတယ္။ စာရင္းထဲမွာမရွိရင္ေန႕လည္စာကူပြန္မရဘူးဆိုလို႕ကေတာ့အေတာ္ကိုမေကာင္း
တာၿဖစ္သြားမွာဆိုေတာ့ကိုယ့္သေဘာနဲ႕ကိုပဲစဥ္းစားဆံုးၿဖတ္ၿပီးလာတဲ့သူေတြကိုmanual နဲ႕မွတ္ထားၿပီးအပိုပါလာတဲ့ကူပြန္ေတြကိုစေဝပါ
ေတာ့တယ္။ က်ေနာ့္တြဲဖက္ကေတာ့ၿဖစ္ပါ့မလားပံုစံနဲ႕က်ေနာ့္ကိုၾကည့္ေနေလရဲ့။ ၁၁း၃၀ေလာက္ေတာ့မနက္စာမစားရေသးတဲ့က်ေနာ္
သည္းမခံႏိုင္ေတာ့တာနဲ႔ရံုးခန္းကိုပိတ္ၿပီး၊ေန႕လည္စာေကြ်းမယ္လို႕ေၿပာတဲ့စားေသာက္ခန္းမစီကို internal shuttle bus စီးၿပီးသြားတဲ့
အခါမွာေတာ့စားေသာက္ခန္းမဟာပိတ္ထားၿပီးေကြ်းဖို႕အစီအစဥ္လဲမရွိဘူးလို႕ဆိုပါတယ္။ ဒါမယ့္ orange juice တစ္ဗူးရလိုက္ေတာ့မဆိုး
ဘူးလို႕ေၿပာရမွာေပါ့ေလ။ က်ေနာ္တြဲဖက္ကိုက်ေနာ္ေတာ့သူတို႕ေန႕လည္စာကိုမေစာင့္ေတာ့ပဲ retail zone မွာရွိတဲ့ macdonal ကိုသြား
ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့သူလဲလိုက္မယ္ဆိုတာနဲ႕အဲ့ဒီကိုႏွစ္ေယာက္သားခ်ီတက္ၾကၿပီးစားဖို႕ထိုင္ကာရွိေသးတယ္၊က်ေနာ့္ကိုေပးထားတဲ့ဖံုးက
ၿမည္လာတာနဲ႕ၿပန္ေၿဖေတာ့ေန႕လည္စာကူပြန္လာယူၾကတဲ့လူေတြက်ေနာ္တို႕ရံုးခန္းေရွ႕မွာတန္းစီေစာင့္ေနတဲ့အေၾကာင္းေၿပာတာပါ။
က်ေနာ့္မွာ burger ကိုအၿမန္ပလုတ္ပေလာင္းစား၊ အခ်ိဳရည္နဲ႕ေမွ်ာခ်ၿပီးအၿမန္ၿပန္ေၿပးရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္အစားဝင္သြားၿပီဆိုေတာ့ေၿပးရ
တာအားအၿပည့္နဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။

တစ္ေနကုန္ဘာဆိုဘာမွလုပ္စရာမရွိတဲ့အခန္းထဲမွာထိုင္ေနရာေတာ့ပ်င္းပ်င္းရွိတာနဲ႕နည္းနည္းေလးေတာင္ေမွးလိုက္ေသးတယ္။ ညေန
၃နာရီခြဲေရာက္ေတာ့က်ေနာ့္တို႕အတြက္တာဝန္လဲေပးမယ့္ေနာက္ထပ္ volunteer ၂ေယာက္ထပ္ေရာက္လာေတာ့ handover လုပ္ၿပီး
က်ေနာ့္ရဲ့ YOG ပထမေန႕တာဝန္မ်ားကိုအလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္နဲ႕ၿပီးဆံုးသြားခဲ့ပါေတာ့တယ္။

ဒုတိယေန႕ (09/08/2010) National Day of Singapore

စကၤာပူႏိုင္ငံရဲ့အမ်ိဳးသားေန႔ၿဖစ္လို႕က်ေနာ့္ရံုးကပိတ္ေသာ္လည္း YOG အတြက္မနက္ ၅နာရီထရၿပန္ပါတယ္။ ဒီမနက္မွာေတာ့မနက္ ၆နာရီခြဲမွာတာဝန္စမွာမို႕လို႕မေန႕ကထဲက taxi နဲ႕လာဖို႕တၿခားနီးစပ္ရာမွာေနတဲ့ volunteer တစ္ေယာက္နဲ႕စီစဥ္ေပးထားလို႕ေငြမကုန္ပဲ
YOV ကိုေခ်ာေခ်ာေမာေမာေရာက္လာပါတယ္။ taxi ခကိုေတာ့ VOG Special E-Voucher နဲ႕ေပးတာဆိုေတာ့ကားသမားကကဒ္ကိုၿဖတ္
တာစက္ကမဖတ္လို႕က်ေနာ့္မွာမေန႕ကလိုမ်ားကဒ္က activate မၿဖစ္ေသးတာလားဆိုၿပီးစိတ္ပူရေသးတာေတာ္ေသးတယ္ေနာက္ဆံုးမွာ
ေတာ့စက္ကဖတ္ၿပီးေပးလိုက္ႏိုင္လို႕သက္ပ်င္းက်ိတ္ခ်ႏိုင္ပါတယ္။

ဒီေန႕ေတာ့က်ေနာ္တို႕ရဲ့ HRW Main Centre မွာေနဖို႕ေၿပာတာေၾကာင့္ Main Centre အတြက္လိုအပ္တာေတြ၊ Centre 2 အတြက္လိုအပ္
တာေတြကိုမေန႕ကတံုးကေတြ႕ခဲ့ရတဲ့အားနည္းခ်က္ေတြကိုအေၿခခံၿပီးၿပင္ဆင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ သိတဲ့အတိုင္းစလံုးေတြရဲ့အက်င့္ၿဖစ္တဲဲ့ ကိုယ္တိုင္သာမလုပ္တက္ေပမယ့္သူမ်ားလုပ္ထားတာဆိုရင္ေတာ့ေဝဖန္အၾကံၿပဳတာေတြမ်ားေနေတာ့သည္းခံသည္းခံဟဲ့လို႕ကိုယ့္ဟာကို
ဆံုးမၿပီးအစဥ္ေၿပေအာင္ၾကည့္စီစဥ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ့္တို႕ section မွာက ၈၀% ေလာက္ကေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြဆိုေတာ့
ဒီလိုစာရြက္စာတမ္းေတြမွာအေတြ႕အၾကံဳမရွိေတာ့အားလံုးကေယာင္ဝါးဝါးပါပဲ။ လူစြမ္းအားအရင္းအၿမစ္ေတြကိုစီမံခန္႕ခြဲတဲ့ဌာနၾကီးမွာကို
ကသူ႕ကိုယ္ပိုင္လူစြမ္းအားေတြကိုအက်ိဳးရွိေအာင္မသံုးစြဲတက္ေတာ့တစ္ရြာလံုးရဲ့လူေတြကိုစီမံခန္႕ခြဲေပးဖို႕ဆိုတာေတာ့အလြန္အားနည္း
ေနတယ္ဆိုတာကိုေတြ႕ရတယ္။ ကိုယ္စီဘာတာဝန္ယူၿပီးဘာလုပ္ၾကရမယ္ဆိုတာကိုလဲမစီမံထားေတာ့အားလံုးဘာလုပ္လို႕ဘာကိုင္ရမွန္း
မသိၿဖစ္ၿပီးလူ႕သားအရင္းအၿမစ္ေတြကိုဆံုးရံုးေစပါတယ္။ က်ေနာ္တို႕ main centre ရဲ့ကပ္ရပ္မွာေတာ့နားေနခန္းရွိေတာ့လာနားၾကတဲ့
တၿခား devision ေတြက vounteer ေတြရွိေတာ့စကားေၿပာၾကရင္းတစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္မိတ္ေဆြေတြသူငယ္ခ်င္းေတြၿဖစ္လာၾက
တာေတြ႕ရတာေတာ့အလြန္ေကာင္းတဲ့အခ်က္ၿဖစ္ၿပီး၊ က်ေနာ္တို႕ HRW Division ရဲ့ရည္မွန္းခ်က္တစ္ခ်ိဳ႕ေအာင္ၿမင္တယ္လို႕ေၿပာလို႕ရမွာ
ပါ။ နားေနခန္းထဲမွာအရင္တေခါက္ကေရးထားတဲ့ facilities ေတြအၿပင္ထပ္ေရာက္လာတဲ့ပစၥည္းေတြကေတာ့ water cooler နဲ႕ေကာ္ဖီ
ေဖ်ာ္တဲ့စက္တြဲထားတဲ့စက္ ၃ လံုးနဲ့ OSIM က sponsor လုပ္ေပးတဲ့အႏိုပ္စက္ ၂ လံုးတို႕ပါပဲ။ ဒီအႏိုပ္စက္ကေတာ့အစည္ကားဆံုးနဲ႕အား
အေပးခံရဆံုးပစၥည္းပါပဲ။

အဲ့ဒီေန႕ကတစ္ေနကုန္လုပ္ၾကတဲ့အလုပ္တစ္ခုကေတာ့ Village တစ္ခုလံုးမွာရွိတဲ့ Volunteer အေယာက္ေပါင္း ( ၅၀၀၀) ေလာက္ရဲ့ ရင္ဖက္မွာထိုးတဲ့Name Tag ေတြကိုအဂၤလိပ္အကၡရာစဥ္အတိုင္းစီၾကတဲ့အလုပ္ပါ။ ေၿပာရင္ေတာ့အလြန္လြယ္ေသာ္လည္းအေယာက္
၅၀၀၀ ေသာနာမည္ေတြကိုစီရတာၿဖင့္အေတာ္ကိုလက္ဝင္တယ္လို႕ေၿပာရမွာပါ။ Village ၾကီးဟာအင္အားအၿပည့္အလုပ္မလုပ္ရေသးတဲ့ အတြက္လာယူတဲ့ volunteer အရည္အတြက္ကနည္းေတာ့နားေနခန္းအၿပည့္စားပြဲေတြေပၚမွာ name tag ေတြကိုခင္းက်င္းၿပထားတာ
သိသိသာသာေလ်ာ့က်သြားတယ္လို႕မေတြ႕ရပါဘူး။ ဒီလိုနဲ႕ညေန (၄)နာရီထိုးတာဝန္ခ်ိန္ၿပီးေတာ့သတင္းရထားတဲ့ retail zone မွာဖြင့္
ထားေသာဆံပင္ညွပ္ဆိုင္ကိုသြားၿပီးအလကားအားေပးခဲ့ပါေသးတယ္။ သူတို႕ကအလကားညွပ္ေပးပါတယ္ဆိုမွေတာ့သြားမညွပ္လို႕
မေကာင္းဘူးေလ၊ ၿပီးေတာ့ဒီ YOG ေၾကာင့္ပဲက်ေနာ္မွာဆံပင္ညွပ္ဖို႕အခ်ိန္မရွိပဲၿဖစ္ေနတာကိုေၿဖရွင္းၿပီးသားၿဖစ္သြားေတာ့မေန႕ကငတ္ခဲ့
တဲ့မနက္စာအတြက္ဘဲစားဘဲေၿခေပ့ါဗ်ာ။

က်ေနာ့္ရဲ့ schedule အရေနာက္ထပ္ (၈) ရက္ထပ္ၿပီး YOG အတြက္ Volunteer လုပ္ေပးသြားရအံုးမွာဆိုေတာ့ေနာက္ပိုင္းအပိုင္းေတြမွာ
လဲေန႕စဥ္ၾကံဳရတဲ့အေတြအၾကံဳေလးေတြဆက္ေရးသြားမယ္လို႕စိတ္ကူးထားပါေၾကာင္း ...

ဖတ္ဖို႕ဆႏၵရွိေသးရင္ က်ေနာ္နဲ႕ Singapore 2010 YOG အပိုင္း (၄)သို႕