က်ေနာ္ ႏွင့္ ကားပါမစ္

ဒီပိုစ့္ကေတာ့ ေလာေလာလက္လက္ က်ေနာ္ကားပါမစ္ေရာဂါထတဲ့အေၾကာင္းေလးပါ။ ဒီကိစၥနဲ႕ပတ္သတ္ၿပီးေမးၿမန္းစံုစမ္းေနတဲ့ စကၤာပူမွာေနထိုင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့ ညီအကိုသူငယ္ခ်င္းေတြလဲ ရွိေနလို႕ တခါထဲရွင္းၿပၿပီးသားၿဖစ္သြားေအာင္ ေရးသားေဖာ္ၿပ
လိုက္ပါတယ္။ တစ္လက္စထဲ ကားပါမစ္ကိစၥ ကိုလုပ္ဖို႕အတြက္ ၿမန္မာၿပည္ၿပန္တာဆိုတာဆိုေတာ့ ၿပန္ဖို႕စီစဥ္တာကစလို႕ၾကံဳေတြ႕သမွ် ေတြနဲ႕ ၿမန္မာသံရံုးမွာ အခြန္ေဆာင္တာကိုလဲထည့္ေရးထားၿဖစ္ပါတယ္။ အၿမဲေၿပာေနက်အတိုင္းပဲ က်ေနာ္ႏိုင္ငံေရးသမားတစ္ေယာက္ မဟုတ္သလို ႏိုင္ငံေရးကိုလဲစိတ္ဝင္တစားမရွိလွသေလာက္ၿဖစ္ေပမယ့္ ဒီပိုစ့္မွာေတာ့ ႏိုင္ငံေရးနဲ႕ပတ္သတ္တာေလးေတြနည္းနည္းပါးပါး ေတာ့ပါပါလိမ့္မယ္။ ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဘယ္သူ႕ကိုမွထိခိုက္နစ္နာေစလို ေသာသေဘာမဟုတ္ပါဘူးဆိုတာ ၾကိဳေၿပာပါရေစ။ ဒီပိုစ့္ကို
အခေၾကးေငြၿဖစ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အခမဲ့ေသာ္လည္ေကာင္း ပံုႏိုပ္ေဖာ္ၿပသည့္မည္သည့္ media တြင္မွသံုးစြဲၿခင္းမၿပဳပါရန္ေမတၱာရပ္
ခံပါသည္။ Internet Website မ်ားႏွင့္ facebook တြင္ ခြင့္ၿပဳခ်က္ေတာင္းခံစရာမလိုပဲ blog မွတဆင့္ share ႏိုင္ပါေၾကာင္းအသိေပး အပ္ပါသည္။

က်ေနာ္တို႕ အမိၿမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရရဲ့ အလုပ္သမားဝန္ၾကီးဌာန ကေန ၂၀၁၂ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ (၆) ရက္ေန႕က ႏိုင္ငံရပ္ၿခားမွာ
အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့ ၿမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား ၏ အခြန္ေဆာင္ၿပီးေသာရရွိတဲ့ဝင္ေငြမွ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မ်ားတင္သြင္းခြင့္ၿပဳမယ္ဆိုတဲ့
အေၾကာင္း သတင္းစာမ်ားမွထုတ္ၿပန္ေၾကၿငာၿပီးတာနဲ႕ တၿပိဳင္နက္ပဲ ကမာၻကိုရြာလို႕တင္စားေခၚေဝၚရတဲ့ ေခတ္ကာလၾကီးမွာ အခ်ိန္နဲ႕
တေၿပးညီပဲ facebook ေပၚမွာ တဆင့္သတင္းေတြခ်က္ခ်င္း ရရွိခဲ့ပါတယ္။ သိလွ်င္သိခ်င္း ေတာ့ သိပ္စိတ္ဝင္တစားမရွိလွပါဘူး။ တေန
ကုန္ရံုးမွာထိုင္ေနေပမယ့္ အဲ့ဒီကားပါမစ္ကိစၥကို မေတြးမိပဲ ညဖက္အိမ္အၿပန္ လမ္းေရာက္မွကားပါမစ္ရရင္ေရာင္းစားလို႕ရတာေပါ့လို႕
ဆိုၿပီး နည္းနည္းစိတ္ဝင္စားသြားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ နီးစပ္ရာေတြကိုေမးၿမန္းစံုစမ္းၾကည့္ေတာ့ ကားပါမစ္တစ္ေစာင္ကိုပဲ ၿမန္မာက်ပ္ေငြ
သိန္း ၁၀၀ က ေန ၁၅၀ ၾကားၿဖစ္တာဆိုေတာ့ မဆိုးဘူးဟဲ့ဆိုၿပီး ေနာက္တစ္ရက္မွာ ရန္ကုန္ကိုေရာက္ေနတဲ့ အေမကိုလွန္းေၿပာပါတယ္။
ေၾကၿငာခ်က္ထဲမွာပါတဲ့အတိုင္း အခြန္ေၾကၿပီးသားၿဖစ္ရမယ္ဆိုေတာ့ ပထမဆံုး က်န္ေနတဲ့ အခြန္ေတာ္ေတြကို ေဆာင္ဖို႕လုပ္ရမယ္ဆို
ေတာ့ ရံုးမွာ အခြန္ေဆာင္ဖို႕တြက္ခ်က္ လိုအပ္တဲ့ေငြေၾကးကိုဘယ္လိုရွာရမယ္ ဘယ္လိုလွည့္ပတ္သံုးစြဲရမယ္ဆိုတာေတြကို တေနကုန္
ရံုးအလုပ္မလုပ္ပဲ ကိုယ္ကိစၥေတြကိုယ္လုပ္လိုက္တယ္။

အဆင့္ (၁) ၿမန္မာသံရံုးသို႕

ေနာက္တစ္ေန႕ေတာ့ ၿမန္မာသံရံုးကို မနက္ေစာေစာထၿပီး ၈ နာရီေလာက္ေရာက္ေအာင္သြားလိုက္ေပမယ့္ ဟိုးအရင္လြန္ခဲ့တဲ့ ၄ ႏွစ္
ေလာက္ကပံုစံမဟုတ္ေတာ့ပဲ အေတာ္ၾကီးကိုတိုးတက္ေၿပာင္းလဲလာတယ္လို႕ေၿပာရမွာပါ။ အခြန္ေဆာင္မယ့္သူ၊ စာအုပ္သတ္တမ္းတိုး၊
ေထာက္ခံစာယူစတဲ့ ေကာင္စစ္ေရးရာလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြလာလုပ္ၾကတဲ့သူေတြအတြက္ နားေနေဆာင္သီးသန္႕ထားရွိထားေပးၿပီး၊
ခုနကေၿပာတဲ့ ေကာင္စစ္ေရးရာေတြလုပ္ဖို႕အတြက္ step by step ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတာကို ရွင္းၿပထားတဲ့ေၾကာ္ၿငာေတြကိုကပ္ထား
ေပးပါတယ္။ နားေနေဆာင္ထဲမွာလဲ ၃၂ လက္မ LCD (LED လဲၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္မွာေပါ့) တီဗြီၾကီး ၂ လံုးနဲ႕လဲ Q နံပါတ္ေဖာ္ၿပေပးသလို သတင္း
နဲ႕ၿမန္မာကားလဲ ၿပသၿပီးေစာင့္ေနတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာအပ်င္းေၿပေစပါေသးတယ္။ သက္ဆိုင္ရာစာရြက္စာတမ္းေတြၿဖည့္ဖို႕ စားပြဲနဲ႕ ထိုင္ခံု
ေတြ၊ မတ္တတ္ရပ္ၿပီးၿဖည့္ဖို႕ေနရာေတြ၊ ေသာက္ေရအတြက္ တခါသံုးခြက္ပါအဆင္သင့္နဲ႕ေရသန္႕ေရပူေရေအးစက္ေတြ၊ ပ်င္းရင္ဖတ္ဖို႕ စာအုပ္စင္ စတာေတြကို အစီအစဥ္တက်ေတြ႕ရလို႕ ဝမ္းသာမိတာအမွန္ပါ။ ဘယ္သူ႕လမ္းညႊန္မွဳနဲ႕လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္ဆိုတာမသိေပမယ့္ အခုလိုအဆင္ေၿပေၿပေလးေနဖို႕ထိုင္ဖို႕ စီစဥ္ေပးထားတာေတြကိုေတာ့ ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။

နံနက္ ၉ နာရီ တိတိမွာ Q နံပါတ္စေပးမယ္ဆိုေတာ့ ၈ နာရီ ၄၅ ေလာက္မွာ နံပါတ္ေပးမယ့္ၿပဴတင္းေပါက္ေကာင္တာေရွ႕မွာ ၿမန္မာပီပီ
ကိုယ္ေရွ႕ဆံုးကေရာက္ေရးအတြက္ ေနရာဦးဖို႕လုပ္ေနၾကေတာ့ လံုၿခံဳေရးကုလားၾကီးက ၉ နာရီမွ တန္းစီၾကဖို႕ေၿပာၿပီးၿပန္ထိုင္ခိုင္းေနရ
တယ္။ ၉ နာရီထိုးခါနီးမွာေတာ့ လူတိုင္းတန္းစီေနၾကၿပီး သံရံုးဝန္ထမ္း က တံခါးဖြင့္ၿပီး Q နံပါတ္မွာကိုေစာင့္ၾကပါေတာ့တယ္။ ၉ နာရီ ၁၀
ေလာက္မွာေတာ့ တံခါးဖြင့္ၿပီး ဗီဇာလာေလွ်ာက္တဲ့သူေတြအတြက္ တဖက္လိုင္းမွာတန္းစီေနတဲ့ သူေတြကိုစေပးပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့
ေရွ႕ဆံုးကစရီရင္ ၁၄ ေယာက္ေၿမာက္မွာရွိေနေပမယ့္ ပြဲစား (၂) ေယာက္ကၾကိဳစီေပးထားတဲ့ေနရာမွာ လူ ၄ ေယာက္ေလာက္ ကိုယ့္ေရွ႕ က ဝင္လာေတာ့ နံပါတ္ ၁၈ ေလာက္ေရာက္သြားပါတယ္။ အဲ့ဒီေနရာမွာ ေၿပာခ်င္တာက ၾကိဳစီေပးထားတာကိုက်ေနာ္လက္ခံပါတယ္။
သို႕ေသာ္ (၁) ေယာက္ၾကိဳစီရင္ (၁) ေယာက္ပဲ replace လုပ္သင့္တာေပါ့ဗ်ာ။ (၁) ေယာက္က စီေပးထားၿပီး (၂) ေယာက္ေလာက္ဝင္တာ
ဆိုေတာ့ ေနာက္ကတန္းစီေနတဲ့သူေတြကို မတရားရာက်ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လဲ ၿမန္မာလူမ်ိဳးပီပီ အားနာသည္းခံေနလိုက္ေပမယ့္ စိတ္ထဲ
မွာေတာ့ ေတြးထားမိတယ္ ေနာက္ထပ္ တစ္ေယာက္ေလာက္ေရွ႕ကပြဲစားထပ္သြင္းရင္ေတာ့ ေၿပာမယ္ေပါ့။

Q နံပါတ္ရၿပီးေတာ့ ေပးလိုက္တဲ့ form မွာ ၿဖည့္စရာၿဖည့္ၿပီးကိုယ့္နံပါတ္ေခၚတဲ့စီကိုေစာင့္ၿပီး နံပါတ္ေခၚခါနီးေတာ့ ေကာင္တာေတြထားတဲ့
ခန္းမထဲဝင္ၿပီး ၾကိဳတင္တန္းစီေစာင့္ေနလိုက္တယ္။ ကိုယ္နံပါတ္ကို display မွာအေပၚကိုယ္လဲ ေကာင္တာေရွ႕ေရာက္ကြက္တိပဲေပါ့။
ပထမေကာင္တာမွာ ပါတ္စ္ပို႕စာအုပ္နဲ႕ အရင္ကေဆာင္ထားတဲ့အခြန္စာရြက္ေတြကို အရာရွိတစ္ေယာက္ကၾကည့္ပါတယ္။ က်ေနာ့္အခြန္
ေဆာင္ထားတာမွာ ရန္ကုန္မွာၿပန္ေဆာင္ထားတာရွိလို႕ ဘယ္လိုသြားေဆာင္ထားလဲေမးေတာ့ ရန္ကုန္အလည္ၿပန္ရင္းနဲ႕ စာအုပ္သက္
တမ္းတိုးရင္းေဆာင္ထားပါတယ္ဆိုေတာ့ ရပါတယ္တဲ့။ ေနာက္မွသိရတာက ရန္ကုန္ကို လူၾကံဳနဲ႕လွမ္းပို႕ၿပီး ေဆာင္ရင္မရဘူး၊ လက္မခံပါ
ဘူးတဲ့၊ သူတို႕ဘယ္လိုသိမလဲေတာ့ က်ေနာ္လဲ မသိဘူးဗ်ာ။ ဒီေကာင္တာက အိုေက ဆိုေတာ့ ေနာက္ေကာင္တာမွာ က်ေနာ့္စာရြက္ေတြ
စာအုပ္ပါယူၿပီး data ေတြ သြင္းတာေတြ႕ပါတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ေတာ့ အခြန္တြက္ခ်က္ဖို႕အတြက္ ေကာင္တာကနံပါတ္ေခၚတာကို ေစာင့္ရ
ပါတယ္။ အခြန္တြက္တဲ့ေကာင္တာကထိုင္တဲ့ အရာရွိအမ်ိဳးသမီးငယ္ငယ္ က ေကာင္တာေအာက္ဖက္မွာေရာက္ေနၿပီး မွန္ကခံေနတဲ့
အတြက္စကားေၿပာရတာ နည္းနည္းခက္ပါတယ္။ သူ႕ကိုအခြန္ေဆာင္ထားတဲ့စာရြက္ေတြၿပေတာ့ အခြန္ေဆာင္ဖို႕က်န္ေနတဲ့ဘယ္ကာလ
ေတြကိုေဆာင္ရမယ္၊ ရန္ကုန္မွာေဆာင္ခဲ့တဲ့ တစ္လ (၄၀) အတြက္ ပီအာဆိုရင္ (၁၂၀) ၿပည့္ေအာင္ (၈၀) ကြာၿခားခြန္၊ Spass ဆိုရင္
ေနာက္ထပ္ (၄၀)ကြာၿခားခြန္ဆိုၿပီး ေကာက္ရပါမယ္ဆိုေတာ့ ဟုတ္ကဲ့ပါေပါ့။ က်ေနာ့္မွာလဲ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြင္းမွာ ၿမန္မာၿပည္ၿပန္ေနထား
တာေတြ၊ အလုပ္မရခင္စပ္ၾကားကာလေတြရွိပါတယ္ဆိုေတာ့ ၾကည့္ေပးပါမယ္တဲ့။ ၾကိဳတင္ၿပင္ဆင္လာတဲ့ CPF Statement ေတြကို
yearly အၿပင္ up to date ၿပပါေသာ္လည္း CPF Online ေပၚမွာၾကည့္မယ္ဆိုၿပီး ေကာင္တာခံုေပၚအစဥ္သင့္တင္ထားတဲ့ PC တစ္လံုးကို
ဖြင့္ပါတယ္။ အဲ့ဒီေနရာမွာေၿပာခ်င္တာက CPF Account ဟာ ပုဂိၢဳလ္တစ္ဦးခ်င္းစီအတြက္ Private ပါ။ စကၤာပူႏိုင္ငံၿပည္တြင္းမွ ဘဏ္မ်ား
ကေန တစ္စံုတစ္ခုအတြက္လိုအပ္လို႕ CPF Statement ေတြကိုၾကည့္ခ်င္ရင္ သူတို႕ရဲ့ secure site ေတြကတဆင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊
print ထုတ္ေပးတဲ့ CPF Statement ကိုလည္းေကာင္း တင္ၿပလို႕ရပါတယ္။ CPF Statement ကို အခုလိုနည္းပညာ ေခတ္ၾကီးမွာ
အတုလုပ္လို႕မရဘူးလို႕ေတာ့ မေၿပာလိုေပမယ့္ ေတာ္ရံုေတာ့ အတုမလုပ္ေကာင္းဘူးထင္ပါရဲ့။ အခုေတာ့ လူေတြၾကားထဲမွာ ကိုယ့္ CPF
Account ကို SingPass နဲ႕ဝင္ၿပၿပီး သူမၾကည့္ခ်င္တဲ့ statement ေတြကိုဖြင့္ၿပခိုင္းပါတယ္။ ကိုယ့္ account ကိုလူေတြၿမင္ေတာ့ ဘာၿဖစ္
သလဲ အသားပဲ့ပါသြားတာမွတ္လို႕ လို႕ ေစာဒကတက္လို႕ရေပမယ့္ ဒီဟာက private and confidential ၿဖစ္တဲ့အတြက္ အၿဖစ္သင့္တာ ကိုၾကံဳလို႕ေရးၿဖစ္လိုက္တာပါ။

သို႕ေသာ္လည္းပဲ အခြန္စစ္ေပးတဲ့ အရာရွိအမ်ိဳးသမီးက သူမတက္ႏိုင္သေလာက္အခြန္ကို ေလွ်ာ့ေပါ့လုပ္ေဆာင္ေပးပါတယ္။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္
အတြင္းမွာ က်ေနာ္ပီအာၿဖစ္လာၿပီးတဲ့ေနာက္ ၿမန္မာၿပည္ၿပန္ေနတာေတြ စကၤာပူၿပန္လာေတာ့ စီးပြားပ်က္ကပ္ေၾကာင့္အလုပ္ရွာမရလို႕
အလုပ္လက္မဲ့ေနခဲ့ရတဲ့ကာလ၊ ရရာအလုပ္လုပ္ၿဖစ္လိုက္တဲ့ ခ်န္ဂီေလဆိပ္ကအလုပ္မွာ လုပ္ခဲ့တဲ့ကာလမွာ လစာအဝင္နည္းေနတာေတြ
ကို CPF မွာေတြ႕တဲ့အတြက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွာ ၁၀ လစာေလာက္အခြန္ေဆာင္စရာမလိုလိုက္ပါဘူး။ ဒီအတြက္ေတာ့ ေက်းဇူးတင္စရာပါပဲ။
အရင္ကက်န္ခဲ့တဲ့အခြန္ေတြ၊ ၿမန္မာၿပည္မွာ ၿပန္ေဆာင္ထားတဲ့အတြက္ ကြာၿခားခြန္ေတြနဲ႕ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာအထိအခြန္အကုန္ေက်
ေအာင္ေဆာင္လိုက္တာ စကၤာပူ ၃၀၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ေတာ့ထြက္သြားပါတယ္။ ၂၀၁၂ ကစၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ့ေစတနာေၾကာင့္အခြန္ကင္း
လႊတ္ခြင့္ၿပဳလိုက္တယ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ့္မွာ အစိုးရနဲ႕ပတ္သတ္ၿပီးဘာအေၾကြးမွမက်န္ေတာ့ပါဘူး။ အခြန္ေဆာင္ေငြသြင္းဖို႕အတြက္
ဘားကုဒ္ပါတဲ့ လက္ခံၿဖတ္ပိုင္းေလးတစ္ခုေပးၿပီး ညေန ၃ နာရီမွာၿပန္လာပါဆိုေတာ့ ဘာမွလုပ္စရာမရွိေတာ့တဲ့အတြက္အိမ္ၿပန္ၿပီး နားေန
လိုက္တယ္။ ေန႕လည္ ၂ နာရီခြဲေလာက္မွာေတာ့ သံရံုးကိုၿပန္သြားၿပီး ထိုင္ေစာင့္ေနေတာ့ ၃ နာရီခြဲမွာ လူနာမည္ေတြကို နားေနေဆာင္
အသံခ်ဲ႕စက္ကေနတဆင့္ေခၚပါတယ္။ ဒီလိုေခၚရာမွာလဲ မနက္ကစီထားတဲ့ Q နံပါတ္အတိုင္းေခၚတာ သတိထားမိပါတယ္။ ကိုယ့္နာမည္
ေခၚတဲ့အခါ ေကာင္တာကိုသြားက်သင့္တဲ့ အခြန္ေငြေပးၿပီးမွာေတာ့ က်ေနာ့္ကိစၥ အကုန္ၿပီးလို႕ အခြန္ေၾကစာရြက္ေလးကိုင္ၿပီးသံရံုးကေန ေပါ့ေပါ့ပါးပါးထြက္လာၿဖစ္ပါတယ္။

ရန္ကုန္သို႕ အၿမန္

ဒီ ၂၀၁၂ အတြင္းရန္ကုန္ကိုၿပန္ဖို႕ ခရီးစဥ္စီစဥ္ထားတာ မရွိဖူးလို႕ ခဏခဏ ေၿပာၿဖစ္လို႕ထင္ပါရဲ့ ဒီကားပါမစ္ကိစၥ အတြက္ ရန္ကုန္ကို
အလွ်င္အၿမန္ၿပန္ဖို႕ စီစဥ္ၿဖစ္ပါတယ္။ သိတဲ့အတိုင္း တရုတ္ႏွစ္ကူးကာလၿဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ေလေၾကာင္းလိုင္းေတြအကုန္ၾကပ္ၿပီး ေစ်း
အၿမင့္ေတြၾကီးပဲၿဖစ္ေနတာပါ။ တိုက္ရိုက္ေလေၾကာင္းေတြၿဖစ္တဲ့ Silk Air ကေတာ့ ၆၀၀ ေက်ာ္အနားေတာင္မကပ္ႏိုင္၊ Jet Star ကေတာ့
သူ႕ထံုးစံအတိုင္းသြားမယ့္ရက္နီးေလေစ်းၾကီးေလၿဖစ္တဲ့အတြက္ ၇၀၀ နားကပ္ေန၊ ေနာက္ဆံုး ေရြးခ်ယ္စရာမရွိတဲ့ေနာက္ MAI ကိုၾကည့္
ေတာ့ ၄၅၇ တဲ့။ အၿခားေလေၾကာင္းလိုင္းေတြကို online ကပဲဝယ္ေလ့ရွိေပမယ့္ MAI ကိုေတာ့ တခါမွ online ကမဝယ္ၿဖစ္ေတာ့ မရဖူး လို႕ပဲထင္ေနတာ၊ အိမ္မွာတူတူေနတဲ့ တစ္ေယာက္က MAI ကိုonline ကဝယ္ထားတယ္ဆိုေတာ့ဒီတခါစမ္းၾကည့္မွပဲဆိုၿပီးလုပ္ၾကည့္ေတာ့
မဆိုးဘူးဗ်၊ အၿခား Airline ၾကီးေတြလိုေတာ့မဟုတ္ေပမယ့္ အရင္ကထက္စာရင္ အမ်ားၾကီးတိုးတက္လာတယ္ေၿပာရမွာပါ။ သို႕ေသာ္
MAI ရဲ့ fare ကိုၾကည့္ထားၿပီး မဝယ္ၿဖစ္ေသးပါဘူး။ ဘန္ေကာက္တစ္ဆင့္ခံ၊ ကြာလာလမ္ပူ တစ္ဆင့္ခံပ်ံသန္းမွဳေတြကိုလုိက္ၾကည့္ၿဖစ္
ေသးပါတယ္။ ေစ်းကမကြာဘူး ဆိုရင္ MAI ကို မေရြးခ်ယ္ခ်င္တာက်ေနာ့္ဆႏၵပါပဲ။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ရွာေဖြလို႕ရသမွ်ေလေၾကာင္းေတြ
မွာ MAI ကေစ်းအသက္သာဆံုးၿဖစ္ေနေတာ့ သူ႕ကိုပဲ online ကတဆင့္ဝယ္ယူၿဖစ္လိုက္ပါတယ္။ online transation ဟာ တၿခားလိုင္း
ေတြမွာ ဝယ္သလိုပဲ ေခ်ာေမြ႕ၿမန္ဆန္ပါတယ္။ e-ticket ကိုလဲ ေငြေပးေခ်ၿပီးၿပီးခ်င္းပဲ မိနစ္ပိုင္းအတြင္းၿပန္ရပါတယ္။ ဒီအတြက္ေတာ့
MAI ကို အရင္ကထက္ပိုၿပီး အထင္ၾကီးမိပါရဲ့။ ဇန္နဝါရီလ (၉) ရက္ေန႕မွာ အခြန္ေဆာင္တဲ့ကိစၥ ၿပီး၊ (၁၀ နဲ႕ ၁၁) မွာ ရံုးမွာလုပ္စရာရွိတာ
ေလးေတြလုပ္၊ (၁၂) ရက္ေန႕ေန႕လည္အထိရံုးတက္ၿပီး၊ ညေန MAI ေလေၾကာင္းနဲ႕ ရန္ကုန္ၿပန္လာၿဖစ္ပါတယ္။

၁၂ ရက္ေနညေန ၇ နာရီ ၄၀ မိနစ္ မွာထြက္မွာဆိုေတာ့ ခ်န္ဂီကို ေနတဲ့ Commonwealth ကေနရထားပဲစီးသြားၿဖစ္ပါတယ္။ ရန္ကုန္ၿပန္
ရင္သိတဲ့အတိုင္း ဟိုဟာထည့္ဒီဟာထည့္နဲ႕ luggage က ၂ လံုးၿဖစ္သြားေတာ့ ရထားဘူတာကို အိမ္မွာေနတဲ့ ညီေလး စံလင္းကိုဘူတာ
လိုက္ပို႕ေပးဖို႕အကူအညီေတာင္းရတယ္။ ေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့ T3 Mall မွာဝယ္စရာေတြဝယ္ၿခမ္းၿပီး MAI ေကာင္တာကိုတန္းစီေတာ့
မယံုႏိုင္စရာေကာင္းေအာင္တန္းရွည္ၿပီး ေကာင္တာကိုေရာက္ဖို႕ နာရီဝက္ေက်ာ္ေလာက္တန္းစီလိုက္ရပါတယ္။ checked baggage က
ကီလို ၂၀ ပဲရေပမယ့္ ခ်ိန္လိုက္ေတာ့ ၂၄ကီလိုရွိေနေသာ္လည္း ေကာင္တာဝန္ထမ္းက သေဘာေကာင္းစြာလႊတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။
ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေတာင္အဲ့ေလာက္ပိုေနတာ အေနာက္ကတန္းစီေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးၾကီးတစ္ေယာက္က ကီလိုပိုရင္ပိုခ်ိန္ရေအာင္ဆိုၿပီး အေဖာ္ကစပ္ေနေသးတာ။ တန္းစီေနတံုး ေလဆိပ္ဝင္ေပါက္လံုၿခံဳေရးကေန ေကာင္တာကိုၿပန္ၿပန္ေခၚလာတဲ့ ခရီးသည္ေတြေတြ႔ေတာ့
ဘာေၾကာင့္လဲလို႕ စပ္စုလိုက္တာ ထံုးစံအတိုင္း hand carry bag ကိုေကာင္တာမွမၿပပဲ တစ္ေနရာမွာထား အထဲဝင္ခါနီးမွယူၿပီးဝင္တဲ့သူ၊
hand carry ကို ၁ ခုမက ၂ခု ၃ ခုတစ္ကိုယ္လံုးရွဳပ္ယွက္ခပ္ေနသူမ်ား ကို ဝင္ေပါက္မွာ boarding pass စစ္တဲ့ ေလဆိပ္လံုၿခံဳေရးကေန
ရန္ကုန္ကိုသြားမယ့္ MAI ခရီးသည္လို႕ boarding pass မွာေတြ႕ရရင္ hand carry မွာ ခ်ိတ္ေပးလိုက္တဲ့ tag (sticker) ကို ရွာၾကည့္ ပါတယ္။ အဲ့တာမေတြ႕ရင္ ေပးမဝင္ပဲ ေကာင္တာကိုၿပန္သြားခိုင္းတာတို႕ လိုက္ပို႕တာတို႕လုပ္ပါတယ္။ MAI ခမ်ာမွာလဲ ခံရပါမ်ားလာတဲ့
အတြက္အခုလိုၾကပ္ၾကပ္မတ္မတ္လုပ္ေဆာင္လာတာလို႕ ၿမင္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာလဲ ေလေၾကာင္းလိုင္းတိုင္းရဲ့ Economy Class ဟာ
ခရီးသည္တစ္ေယာက္အတြက္ hand carry ကိုတစ္ခုသာယူေဆာင္ခြင့္ေပးပါတယ္။ ကင္မရာ၊ မိန္းမကိုင္ လက္ဆြဲလက္ကိုင္အိတ္၊ လြယ္
အိတ္အေသးလိုမ်ိဳးကိုေတာ့ ထည့္မတြက္ၾကပါဘူး။ က်ေနာ္တို႕ ၿမန္မာၿပည္သြားၿမန္မာခရီးသည္မ်ားကေတာ့ လက္ဆြဲလက္ကိုင္အိတ္လဲ
ပါတယ္၊ hand carry လက္ဆြဲေသတၱာလဲပါတယ္၊ တခ်ိဳ႕မ်ား ေက်ာပိုးအိတ္မွာအၿပည့္အသိပ္ထည့္ထားတာေတြလဲပါပါေသးတယ္။
ဒီေတာ့ ေလေၾကာင္းလိုင္းအေနနဲ႕ အခုလိုၾကပ္မတ္လာရတာကိုအၿပစ္ေၿပာလို႕ေတာ့မရပဲ က်ေနာ့္အေနနဲ႕ ေထာက္ခံပါတယ္။ ဟိုးအရင္
ကေရးခဲ့တဲ့ ေလေၾကာင္းလိုင္းနဲ႕ပတ္သတ္တဲ့ ပိုစ့္ေတြမွာေရးခဲ့သလိုပဲ လူတစ္ေယာက္အတြက္ hand carry (7) ကီလိုသတ္မွတ္ထားေပ
မယ့္ လူတစ္ေယာက္ကို (၅)ကီလိုေလာက္ပိုသယ္လာၾကရင္ အေယာက္ (၁၄၀)ပါ ခရီးသည္အၿပည့္ေလယာဥ္တစ္စင္းမွာ ကီလို ၇၀၀
ေလာက္ပိုထြက္လာပါတယ္။ ဒါ့အၿပင္ check in luggage ေတြမွာ ပိုလာတဲ့ အေလးခ်ိန္ေတြပါထပ္ထည့္လိုက္ရင္ အနည္းဆံုး ကီလို ၁၀၀၀
ကေတာ့ ပိုေက်ာ္လာႏိုင္ပါတယ္။ ဒီအေလးခ်ိန္ေတြဟာ ေလယာဥ္ပ်ံသန္းဖို႕ တြက္ခ်က္တဲ့ဟာကို ေၿပာင္းလဲေစႏိုင္ပါတယ္။ တစ္လက္စ
ထဲၾကံဳလို႕ေၿပာရရင္ ခရီးသည္ေတြရဲ့ လက္ကိုင္ဖံုးေတြကို ေလယာဥ္ေၿပးလမ္းေပၚဆင္းၿပီးတာနဲ႕ ဖြင့္ၾကတဲ့ကိစၥပါ။ က်ေနာ္ကပိုင္းေလာ့
တစ္ေယာက္မဟုတ္ေပမယ့္ သိသေလာက္ေၿပာရရင္ ေၿပးလမ္းေပၚဆင္းၿပီးေပမယ့္ ေလေၾကာင္းထိန္းေမွ်ာ္စင္ကေနတဆင့္ ေလယာဥ္ကို
အဆင္ေၿပေခ်ာေမြ႕စြာဆိုက္ကပ္ႏိုင္ဖို႕ လမ္းညႊန္မွဳေတြလုပ္ရပါေသးတယ္။ ခရီးသည္ေတြက လက္ကိုင္ဖံုးေတြကိုဖြင့္ၾကတဲ့အခါမွာ ေတာ့
ေမွ်ာ္စင္ကေနေလယာဥ္ကိုေပးပို႕တဲ့ navigation system ကို အေႏွာက္အယွက္ၿဖစ္ေစပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္က်ေနာ့္ ညီအကိုေမာင္ႏွမမ်ား
လက္ကိုင္ဖံုးဖြင့္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ေလယာဥ္ပ်ံ ဂိတ္မွာဆိုက္မွသာဖြင့္ၾကဖို႕ ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲအတြက္မဟုတ္ပဲ ေလယာဥ္ေပၚပါတဲ့လူ
တိုင္းအတြက္တိုက္တြန္းလိုပါတယ္။

ၿမန္မာႏိုင္ငံအလံတင္ ႏိုင္ငံပိုင္ေလေၾကာင္းကို ဒုတိယအၾကိမ္ေၿမာက္စီးဖူးၿခင္းကေတာ့ က်ေနာ့္အတြက္အထင္ၾကီးစရာ တစ္စက္မွၿဖစ္
မလာရပါဘူး။ ညစာအၿဖစ္တည္ခင္းေကြ်းေမြးတဲ့အခါ ေရြးခ်ယ္စရာ ၂ မ်ိဳးအၿဖစ္ အုန္းထမင္းနဲ႕ၾကက္သား နဲ႕ ေခါက္ဆြဲနဲ႕ငါးပါ။ Crew က
အုန္းထမင္းလို႕ေၿပာေတာ့ ရုတ္တရက္ ၿမန္မာစာစားခ်င္တဲ့အာသီသၿဖစ္ၿပီး အုန္းထမင္းစားမယ္ေၿပာလိုက္တယ္။ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
Nasi Lamek ၿဖစ္ေနပါေရာလား။ သူ႕ကိုလဲအၿပစ္ေၿပာလို႕မရပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ Nasi Lamek ဟာ အုန္းထမင္းမွတ္လား။ ခက္တာက
ေကာင္းရင္ေတာ္ေသးရဲ့ ရပ္ကြက္ထဲကေစ်းထဲမွာေရာင္းတဲ့ Nasi Lamek ကမွသူ႕ထက္အမ်ားၾကီးသာပါအံုးမယ္။ က်ေနာ္ပဲကံဆိုးတာလား
မသိဘူး၊ က်ေနာ့္အတြက္ ၾကက္သားက တူးေနပါေသးတယ္။ Crew ေတြရဲ့စကားေၿပာဟန္၊ ဝန္ေဆာင္မွဳေပးဟန္က စက္ရုပ္တအားဆန္
ပါတယ္။ ရန္ကုန္ကို ပ်ံသန္းေနစဥ္အတြင္း ထံုးစံအရေလယာဥ္မွဴးက ႏွဳတ္ဆက္စကားေၿပာၿပီး ေလယာဥ္ပ်ံသန္းမွဳလမ္းေၾကာင္းကိုရွင္းၿပ
ေလ့ရွိေပမယ့္ စကၤာပူ - ရန္ကုန္ ခရီးမွာ ေလယာဥ္မွဴးစီကဘာမွမၾကားရပါဘူး။ ရန္ကုန္ေရာက္ခါနီးမွ ရန္ကုန္ကိုဆင္းေတာ့မယ္နဲ႕အတူ
ၿပင္ပရာသီဥတု ဘာညာနည္းနည္းေလးပဲေၿပာသြားပါတယ္။ ရန္ကုန္ကိုေတာ့ ခ်န္ဂီလို Air traffic မိမေနပဲ တိုက္ရိုက္ဆင္းသက္ၿဖစ္ပါ
တယ္။

အဆင့္ (၂) အေကာက္ခြန္သို႕ ႏိုင္ငံၿခားေငြ ယူေဆာင္လာေသာပမာဏတင္ၿပရန္

ေလဆိပ္ထဲေရာက္ေတာ့ လဝက ေကာင္တာေတြ က အရင္ကထက္ေတာ့ပိုမ်ားေနတာသတိထားမိပါတယ္။ အခြန္အၿပည့္အဝေဆာင္ထား
ၿပီး လိုအပ္တဲ့စာရြက္စာတမ္းေတြအကုန္ၿပေပးလိုက္တဲ့အတြက္ အၿပန္အတြက္ d-form လုပ္စရာမလိုေတာ့ပါဘူး။ လဝက ကလဲ မလိုအပ္
တဲ့ေမးခြန္းေတြေမးၿမန္းၿခင္း၊ ဟိုဟာဒီဟာမ်ားေတာင္းၿခင္းေတြလဲ မလုပ္ပါပဲေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ။ ေနာက္ထူးထူးၿခားၿခား တိုးတက္ လာတာက checked baggage ေတြဟာအရင္လိုၾကာမေနပဲ အၿမန္ထြက္လာပါလားဆိုေတာ့မွာ က်ေနာ္တို႕ခ်န္ဂီတို႕အၿခားႏိုင္ငံတကာ ေလဆိပ္ၾကီးေတြမွာလို Custom ေနရာမွာ X-Ray စက္ၾကီးေတြခ်ထားၿပီး ပစၥည္းေတြကိုစစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့အဲ့လိုၿဖစ္သင့္ေနခဲ့တာ အေတာ္ကိုၾကာေနပါၿပီ။ အရင္ကေတာ့ စက္ကိုအထဲမွာထား တစ္ခုခုကိုၾကက္ေၿခခတ္ၿခစ္နဲ႕ဆိုေတာ့ ၿမင္မေကာင္းတဲ့အၿပင္မလိုလားအပ္ တဲ့အခ်ိန္ေတြကိုပိုၾကာေစပါတယ္။ ကားပါမစ္အတြက္ ေငြစာရင္းဖြင့္ဖို႕အတြက္ ၿပည္ပကေန အေမရိကန္ေဒၚလာယူလာတဲ့သူမ်ားအေနနဲ႕
ေတာ့ ေလဆိပ္အထြက္ အေကာက္ခြန္ေကာင္တာ ေအေကာက္ခြန္ေၾကာ္ၿငာရန္ပါရွိသည္ဆိုတဲ့ အနီေရာင္လိုင္းကေကာင္တာမွာ တန္းစီ
ဖို႕လိုပါတယ္။ ေလယာဥ္ေပၚမွာထဲကေပးလိုက္တဲ့ အေကာက္ခြန္ေၾကာ္ၿငာလႊာမွာ ယူေဆာင္လာတဲ့ေငြေၾကးပမာဏတန္ဖိုးအမွန္ကိုေရးဖို႕
လိုပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အေကာက္ခြန္အရာရွိကေပးတဲ့ စာရြက္ေနာက္တစ္ခုမွာထပ္ၿဖည့္ၿပီး အရာရွိကေနေငြကို အၾကမ္းစစ္ေဆးပါတယ္။
ေဖာ္ၿပထားတဲ့ပမာဏဟုတ္မဟုတ္ စစ္တဲ့သေဘာပါ။ မသကၤာရင္ တစ္ရြက္ခ်င္းေရပါတယ္။ ကားပါမစ္အတြက္သြားၾကတဲ့ သူေတြအဖို႕
ဒီကိစၥဟာမၿဖစ္မေနလိုပါတယ္။ (ဘာေၾကာင့္လိုတယ္ဆိုတာ ေနာက္ပိုင္းတြင္းရွင္းၿပပါမည္)။ အရာရွိစီကေနစစ္ေဆးၿပီးေၾကာင္းလက္မွတ္
ထိုးၿပီးရင္ေတာ့ ကိစၥၿပီးပါၿပီ။ သူတို႕ေပးလိုက္တဲ့စာရြက္ကိုယူၿပီး အၿပင္ကိုတန္းထြက္ရံုပါပဲ။ ဒီေငြေတြဘာေၾကာင့္ပါလာတာလဲ၊ ဘာအလုပ္
လုပ္တာလဲ စတဲ့ေမးခြန္းေတြလဲ မေမးပါဘူး။ တကယ္လို႕ေမးခဲ့ရင္လဲ က်ေနာ္တို႕သံရံုးမွာေဆာင္ခဲ့တဲ့ အခြန္ေၿပစာေတြၿပလိုက္ရံုသာရွိပါ
တယ္။ အေကာက္ခြန္ေကာင္တာဟာဘာၿပသနာမွမရွိေပမယ့္ ၿမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ၿဖစ္ေနက်ၿပသနာၿဖစ္တဲ့ လူေတြကိုတန္းမစီခိုင္းပဲ ၾကံဳရာလက္
ၿမန္ရာလူရဲ့စာရြက္ကို process လုပ္ေပးေနတာပါပဲ။ တကယ္ဆိုရင္ တစ္ေယာက္ခ်င္းတန္းစီ စစ္စရာရွိတဲ့ေငြစစ္၊ လက္မွတ္ထိုးေပးလိုက္
ရင္ အလုပ္လဲၿမန္မယ္ ေစ့စပ္ေသၿခာမွဳလဲရွိမွာအမွန္ပါပဲ။ က်ေနာ္တို႕လို ပံုစံခြက္အတိုင္း ေအာ္တိုမစ္တစ္ တန္းစီၾကတဲ့ စကၤာပူလိုႏိုင္ငံက
လာတဲ့လူမ်ားနဲ႕ မကိုက္လွပါဘူး။ ဒီေငြကုိဘာေၾကာင့္ၿပရသလဲဆိုေတာ့ အလုပ္သမားရံုးက ဒုတိယညႊန္ခ်ဳပ္ရဲ့ေၿပာစကားအရေတာ့ ဒီေငြ
ဟာတရားဝင္လမ္းေၾကာင္းကလာတဲ့ ေငြၿဖစ္ရပါမယ္တဲ့။ အဝင္မွာ ေအကာက္ခြန္ကို ေငြပမာဏေၾကာ္ၿငာခဲ့ရပါမယ္လို႕ဆိုလို႕ပါ။ သူတို႕
လိုအပ္တဲ့စာရြက္စာတမ္းစာရင္းမွာမပါေပမယ့္ ခုတမ်ိဳးေတာ္ၾကာတမိ်ဳးၿဖစ္ေနေတာ့ တကယ္တင္မယ္ဆိုမွ လိုတယ္ေၿပာမွာဆိုးလို႕ပါ။


အဆင့္ (၃) စာရြက္စာတမ္းမ်ားစုေဆာင္းၿခင္း

ဒီေနရာမွာေတာ့ က်ေနာ့္ကိုယ္ေတြ႕ၿဖစ္ရပ္ေတြကိုပဲ ေရးသြားၿဖစ္မွာပါ။ ဒီထဲကမွ လုပ္ရမယ့္အခ်က္အလက္ေတြ၊ စုေဆာင္းရမယ့္ ဟာေတြ
ကိုပါထည့္သြင္းေဖာ္ၿပေပးသြားပါမယ္။ ဇန္နဝါရီလ (၁၃) ရက္မွာ မဟာဗႏၵဳလပန္းၿခံလမ္းနဲ႕ ကုန္သည္လမ္းေထာင့္မွာရွိတဲ့ MFTB လို႕
ေခၚတဲ့ ၿမန္မာ့ႏိုင္ငံၿခားကုန္သြယ္မွဳဘဏ္ကိုသြားပါတယ္။ ဘဏ္က မနက္ ၉ နာရီခြဲမွာဖြင့္တာေၾကာင့္ ၉ နာရီခြဲအေရာက္သြားရင္အေတာ္
ပါပဲ။ ဘဏ္မွာ စံုစမ္းေရးေကာင္တာရယ္လို႕ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ ရွိပံုမရသလို ရွိရင္လဲဘာဆိုင္းဘုတ္မွေထာင္ထားတာေတြ႕ရမွာမဟုတ္
ပါဘူး။ အေပါက္ဝမွာ ဝင္ခြင့္ကဒ္ၿပားကို မွတ္ပံုတင္ သို႕မဟုတ္ ယာဥ္ေမာင္းလိုင္စင္နဲ႕လဲယူ၊ ယူလာတဲ့အိတ္ေတြကို X-Ray စက္နဲ႔အရွာခံ
ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ အေကာင့္ဖြင့္ဖို႕ ဟိုေမးဒီၿမန္း နဲ႕ Opening Section ကိုေရာက္သြားပါတယ္။ အဲ့ဒီမွာရွိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးစာေရးမၾကီး
က စာရင္းဖြင့္ဖို႕လိုအပ္တဲ့ ေအာက္ပါစာရြက္စာတမ္းေတြနဲ႕ ေရးရမယ့္ ေလွ်ာက္လႊာပံုစံေတြကိုထုတ္ေပးၿပီး မိတၱဴသြားကူးခိုင္းပါတယ္။

A. မိမိအလုပ္ မွ Appointment Letter and Employment Contract. (Contract မရွိတဲ့သူမ်ားအတြက္ အလုပ္မွ Offer Letter လဲရ)
B. မိမိ၏ သက္ဆိုင္ရာအလုပ္ မွ ခြင့္စာ (leave form)
C. သက္ဆိုင္ရာ သံရံုးမ်ားကို အခြန္အေၿပသြင္းၿပီးေၾကာင္း ေထာက္ခံစာ
D. Passport Copy
E. Myanmar NRIC Copy
F. MFTB Bank မွာ account ဖြင့္ထားသူ ၂ ဦး ရဲ့ေထာက္ခံစာ ႏွင့္ ၄င္းတို႕၏ account စာအုပ္ ေကာ္ပၤီမ်ား
G. ဓာတ္ပံု passport size 2 ပံု။
H. ပူးတြဲစာရင္း (Join Account) အတြက္ ပူးတြဲမည့္သူ၏ မွတ္ပံုတင္မိတၱဴ ႏွင့္ passport size ဓာတ္ပံု (၂) ပံု
I. ကိုယ္တိုင္ေရးရမည့္ေလွ်ာက္လႊာတစ္ေစာင္

မွတ္ခ်က္။ ။ ကားပါမစ္ကိစၥအတြက္ စာရင္းဖြင့္လိုသူမ်ားအေနၿဖင့္ Join Account ဖြင့္ရန္မၿဖစ္မေနလိုပါသည္။ မိမိ ရန္ကုန္တြင္ ေနၿပီး
ကားေရာက္တဲ့အထိေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ မလိုပါ။ Join Account ဖြင့္ရန္အတြက္ မိမိ ၏ မိသားစုဝင္ၿဖစ္ရပါမည္။

အဲ့ဒီစာရြက္စာတမ္းေတြရရင္ၿပန္လာခဲ့ လို႕ေၿပာၿပီး ဒီအထဲမွာ သူတို႕ဘဏ္မွာဖြင့္ထားတဲ့ စာရင္းပိုင္ရွင္ ၂ ေယာက္ဆိုတာေတာ့ နည္းနည္း
ခက္တယ္ေနာ္ လို႕ သူမကေၿပာပါတယ္။ ဒါကို က်ေနာ္ကနားမလည္ပဲ သေဘာရိုးပဲေတြး၊ စကၤာပူမွာေနတာၾကာၿပီၿဖစ္ေတာ့ ဒီလိုစာရြက္
စာတမ္းေတြလိုတယ္လို႕ေၿပာလိုက္ရင္ ဒါေတြကို အမွန္အတိုင္းမၿဖစ္မေနရဖို႕ပဲစိတ္ကူးရွိလို႕ ဘာမွၿပန္မေၿပာေတာ့ပဲ ဟုတ္ကဲ့ရေအာင္
လုပ္ပါမယ္လို႕ေၿပာၿပီးထြက္လာခဲ့မိတယ္။ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့ အၿပင္ကဆိုင္ေလးေတြမွာမ်ားလုပ္လို႕ရမယ္ေပါ့ ဘဏ္ကလူစီမွာေတာ့
မရေလာက္ဖူးဆိုၿပီး ပါလာတဲ့အေမကိုဆိုင္ေတြလိုက္စံုစမ္းၾကည့္ပါလားလို႕ေမးေတာ့ အေမလဲ စကၤာပူမွာေနတာၾကာသြားလို႕ထင္ပါရဲ့
မရေလာက္ပါဘူး၊ အခုရန္ကုန္မွာ အမွန္အတိုင္းပဲရတယ္ဆိုပဲ။ အင္းဒါဆိုလဲၿပီးတာပဲေပါ့ ဆိုၿပီးသားအမိ ၂ ေယာက္ ဒီစာရင္းပိုင္ရွင္ (၂)
ေယာက္ကို အရွာထြက္ၾကပါတယ္။ တစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ဦးေလး အရင္းစီကရၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုေတာ့ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္စီ
ကေနရပါတယ္။ ေသာၾကာဆိုေတာ့ ရံုးက Saturday Sunday ခံသြားၿပီဆိုေတာ့ လိုအပ္တဲ့စာရြက္စာတမ္းေတြကိုပဲ စုေဆာင္းတနၤလာမွပဲ
ဆက္လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီး (၈) မိုင္ကၿပည္ပအလုပ္သမားေအဂ်င္စီကိုေၿပးပါတယ္။ အဲ့ဒီကိုမေရာက္ခင္မွာ အလုပ္သမားမွတ္ပံုတင္အတြက္
ဆိုၿပီး ကန္ေတာ္ၾကီးကအလုပ္သမားမွတ္ပံုတင္ရံုးလဲေရာက္တယ္၊ ရန္ကင္းေက်ာက္ကုန္း ကုန္းဆင္းက ၿပည္ပအလုပ္သမားသင္တန္း
ေက်ာင္းကိုလဲေရာက္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး (၈)မိုင္ရံုးေရာက္ေတာ့မွပဲ ရွင္းသြားေတာ့တယ္။

(၈)မိုင္က ၿပည္ပအလုပ္သမားေအဂ်င္စီဆိုတာကေတာ့ တၿခားေရာက္ခဲ့သမွ်ရံုးေတြထဲမွာ စနစ္နည္းနည္းက်တယ္ေၿပာရမွာပါ။ ကားပါမစ္
အတြက္ေလွ်ာက္လႊာပံုစံကို ေငြက်ပ္ (၅၀၀) နဲ႕ဝယ္ရပါတယ္။ ကားပါမစ္ေလွ်ာက္လႊာပံုစံနဲ႕အလုပ္သမားမွတ္ပံုတင္ေၾကးအတြက္ ေငြေပး
သြင္းခြင့္ေလွ်ာက္လႊာတို႕ပါ။ အဲ့ဒီကအလုပ္သမားမွတ္ပံုတင္ေၾကးေပးသြင္းခြင့္ေလွ်ာက္လႊာမွာ လိုတာေတြၿဖည့္၊ passport မိတၱဴနဲ႕အတူ
အဲ့ဒီရံုးမွာ ရံုးထိုင္တဲ့ ဒုတိယညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဴပ္ရံုးခန္းမွာ သြားၿပီး သူ႕ကိုလတ္မွတ္ထိုးခိုင္းရပါတယ္။ မထိုးမီမွာေတာ့ ၄-၅ေယာက္တတြဲ
ဝင္သြားၾကရၿပီး အရာရွိၾကီးကေလွ်ာက္လႊာတစ္ဦးခ်င္းစီကိုနာမည္ေခၚၿပီး အခြန္အေၾကေဆာင္ၿပီးၿပီလား၊ ေငြကိုႏိုင္ငံၿခားကယူလာရင္
အေကာက္ခြန္မွာ ေၾကၿငာလာခဲ့လား စတာေတြေမးၿပီးေတာ့ သူကလတ္မွတ္ထိုး ၿပီး စာရြက္ကိုၿပန္ေပးပါတယ္။ အလုပ္သမားမွတ္ပံုတင္
ေၾကး FEC 100 ကိုေပးမသြင္းမီ ဘဏ္နဲ႕ေသၿခာေမးၿမန္းဖို႕၊ ဘဏ္စာရင္းဖြင့္ခြင့္ရမရ ေသၿခာေမးၿမန္းဖို႕နဲ႕ တကယ္လို႕ဘဏ္စာရင္းဖြင့္
ခြင့္မရခဲ့ရင္ ဒီေငြ ၁၀၀ ဆံုးမွာဆိုတဲ့အေၾကာင္းလဲ ေသၿခာရွင္းၿပေပးတာ ေက်းဇူးတင္ရမွာပါ။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႕လို အလုပ္သမား
ေအဂ်င္စီကေနတဆင့္မလာပဲ ကိုယ့္အစီအစဥ္နဲ႕ၿပည္ပထြက္အလုပ္လုပ္တဲ့သူေတြကို သူတို႕အလုပ္သမားေအဂ်င္စီကေနဘာကဒ္ၿပားမွ
ထုတ္ေပးမွာမဟုတ္ပဲ မွတ္ပံုတင္ေၾကးဆိုၿပီး ေငြ ၁၀၀ သာယူလိုက္တာပါ။ သူတို႕ေၿပာတဲ့အလုပ္သမားမွတ္ပံုတင္ကဒ္ၿပားကိုလဲ လုပ္ခြင့္
မရပါဘူးတဲ့။ သူတို႕အသိအမွတ္ၿပဳထားတဲ့ အလုပ္သမားပို႔တဲ့ company ေတြကမွတဆင့္လုပ္ေပးတာပါဆိုၿပီး သိလိုက္ရပါေသးတယ္။
ခုနကေၿပာတဲ့ အလုပ္သမား မွတ္ပံုတင္ေၾကး ေငြ ၁၀၀ ေပးဖို႕ေလွ်ာက္လႊာရရင္ေတာ့ စာရြက္စာတမ္းေတြစံုသေလာက္ရွိသြားပါၿပီ။
အဲ့ဒီေလွ်ာက္လႊာကို MFTB ဘဏ္သြားတဲ့ေန႕မွာယူသြားၿပီး ဘဏ္မွာကိုယ္တကယ္စာရင္းဖြင့္ဖို႕ ဆံုးၿဖတ္ၿပီးၿပီဆိုရင္ ေငြသြင္းလို႕ရပါၿပီ။

(၈)မိုင္က အဲ့ဒီရံုးကိုက်ေနာ္ေရာက္ခဲ့စဥ္ကေတာ့ အဲ့ဒီေလွ်ာက္လႊာေတြလက္ခံေဆာင္ရြက္ေပးတဲ့ ဝန္ထမ္းမ်ားက ဘဏ္နဲ႕ပတ္သတ္တဲ့
စာရြက္စာတမ္းေတြ ဘယ္လိုေတြလိုတာလဲ ဆိုတာကိုသူတို႕မသိလို႕က်ေနာ့္အေမကရွင္းၿပခဲ့ရပါေသးတယ္။ တကယ္ဆိုရင္ သူတို႕လို
ဒီကားပါစစ္ကိစၥ ကိုေဆာင္ရြက္ေပးရတဲ့ အစိုးရရံုးအေနနဲ႕သိသင့္သိထိုက္တာေတြကိုေတာ့ သူတို႕အေနနဲ႕သိထားသင့္ပါတယ္။ ဌာနဆိုင္
ရာအခ်င္းခ်င္းလဲ ပူးေပါင္းပါဝင္ၿပီးကူညီသင့္တဲ့ကိစၥ ေတြပါ။ အခုဟာကေတာ့ ဟိုရံုးေၿပးဒီရံုးေၿပးနဲ႕ အခ်ိန္ကုန္ၿပီးလူေတြပင္ပန္းပါတယ္။
က်ေနာ္ေရးတဲ့ဒီ ပိုစ့္ေလးဖတ္ၿပီးတဲ့သူမ်ားသြားလုပ္ရင္ေတာ့ က်ေနာ့္လိုအခ်ိန္ကုန္၊ ေငြကုန္ လူပင္ပန္းမၿဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ :D

အဆင့္ (၄) ဘဏ္စာရင္းဖြင့္ၿခင္း

ဇန္နဝါရီလ (၁၆) ရက္ကေတာ့ လိုအပ္တဲ့စာရြက္စာတမ္းေတြအကုန္ယူၿပီး ဘဏ္ေရွ႕ကိုမနက္ ၉ နာရီ ၂၀ ေလာက္မွာေရာက္ပါတယ္။
Opeing Section ကိုပဲတန္းသြားၿပီး စာရြက္ေတြရၿပီဆိုတဲ့အေၾကာင္းေၿပာၿပီးေပးေတာ့ ဟိုေန႕ကရွင္းၿပေပးတဲ့ ဝန္ထမ္းအမ်ိဳးသမီးၾကီးပဲ
စစ္ေဆးေပးပါတယ္။ အားလံုးစံုေနေအာင္လုပ္ထားလို႕ ဘာမွမေၿပာပဲ ဒီစာရြက္ထပ္ၾကီးကို တဖက္အေဆာက္အအံုမွာရွိတဲ့ ဦးေဆာင္
ညႊန္ၾကားေရးမွဴး (MD) ရံုးထိုင္ရာေနရာကိုသြားပို႕ရပါမယ္လို႕ေၿပာပါတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္ကအဲ့ဒီကၿပီးရင္ေရာဆိုေတာ့ မနက္ဖန္ ၁၁
နာရီေလာက္ၿပန္လာခဲ့ပါတဲ့၊ MD လက္မွတ္ထိုးၿပီးလို႕ၿပန္က်လာရင္ ေနာက္ထပ္ၿဖည့္စရာစာရြက္စာတမ္းေတြက်န္ေသးတယ္ဆိုေတာ့
က်ေနာ္ကဘယ္ေလာက္ေလာက္ၾကာမွာလဲဆိုေတာ့ ၅ ရက္ကေန ၁၀ ရက္ေလာက္ၾကာမယ္တဲ့။ ဒါဘဏ္စာရင္းဖြင့္တာပါပဲေနာ္။ စာရင္း
ဖြင့္ခြင့္ၿပဳၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အဆင့္ေတြက်န္ေသးတယ္တဲ့ ဘာအဆင့္ေတြလဲေတာ့ အတိအက်မေမးလာခဲ့ေတာ့ပါဘူး။ က်ေနာ္ကWednesday ကိုၿပန္မယ္လို႕ေၿပာေတာ့ ဒီလိုဆိုရင္ထိုးစရာရွိတဲ့လက္မွတ္ေတြထိုးထားခဲ့ၿပီး Join Account နဲ႔ထားခဲ့ပါတဲ့။ ေနာက္ေတာ့
ေနာက္ေန႕လက္မွတ္ေတြထိုးတဲ့ေနရာမွာလဲ ပထမပိုင္းမွာလိုအပ္တဲ့ စာရင္းပိုင္ရွင္ (၂) ေယာက္ကိုလဲေခၚလာခဲ့ပါအံုးတဲ့ ဒီမွာသူတို႕လဲထိုး
ရအံုးမယ္တဲ့။ အယ္ ဟိုေန႕ကအဲ့လိုမေၿပာလိုက္ပါဘူး၊ က်ေနာ့္အတြက္စာရင္းပိုင္ရွင္ (၂) ေယာက္ကလဲ ၿပည္တြင္းမွာရွိမေနပါဘူး။ ဒီေတာ့
က်ေနာ္ကအဲ့လိုဆိုအဆင္မေၿပဘူးဆိုေတာ့ သူမက လမ္းေၾကာင္းအမွန္ကိုေၿပာၿပမယ္ ဒီမွာစီစဥ္ေပးလိုက္မယ္ စာရင္းပိုင္ရွင္ ၁ ေယာက္
ကို တစ္ေသာင္းခြဲ၊ ၂ ေယာက္ဆိုေတာ့ သံုးေသာင္း၊ ကြ်န္မအတြက္မပါေသးဘူးတဲ့။ ေနာက္ေန႕ MD ရံုးခန္းကေနေလွ်ာက္လႊာခြင့္ၿပဳခ်က္
က်ရင္ ထိုးစရာရွိတဲ့လက္မွတ္ေတြထိုးခဲ့ၿပီး ႏိုင္ငံၿခားၿပန္မွာဆိုေတာ့ မန္ေနဂ်ာနဲ႕ဝင္ေတြ႕ရမယ္၊မန္ေနဂ်ာအတြက္ ဒါးၾကီးပါတိတ္တစ္ကြင္း
ေလာက္ယူခဲ့ပါတဲ့။ ေသာၾကာေန႕ကထဲကအဲ့လိုေၿပာလိုက္ရင္ က်ေနာ္လဲအခ်ိန္ကုန္ခံၿပီး အမွန္အကန္ေတြလိုက္စုမေနေတာ့ဘူးေပါ့။ အခု
ေတာ့ အခ်ိန္တစ္ရက္ကုန္သြားတာပဲ အဖတ္တင္ပါတယ္။ က်ေနာ္လဲ ဒီလိုဆိုလဲ ၿပီးေရာေပါ့ အခုေလွ်ာက္လႊာမွာ ေထာက္ခံေပးတဲ့လူေတြ
နဲ႕ ေနာက္ေန႕က်ရင္လာၿပီး လူကိုယ္တိုင္ေထာက္ခံတဲ့သူမတူေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္မလဲဆိုေတာ့ ရတယ္တဲ့ အခုေလာေလာဆယ္ ဒီအတိုင္း
တင္လိုက္တဲ့။ ၿပီးေရာေပါ့ဆိုၿပီး MD ရံုးေပၚတက္ၿပီး ေလွ်ာက္လႊာသြားပို႕ပါတယ္။ ေလွ်ာက္လႊာမွာေရးရမယ့္ပံုစံကိုေအာက္က Opeing
Section ကေနယူၿပီးေရးေသာ္လည္းပဲ MD ရံုးခန္းေရွ႕ကစာေရးက ေလွ်ာက္လႊာမွာ Company Name နဲ႕ ရာထူးမပါလို႕ၿပန္ရိုက္ပါတဲ့။
က်ေနာ္ကေအာက္ကရံုးခန္းက ေရးခိုင္းတဲ့အတိုင္းေရးတာပါဆိုေတာ့ တစ္ဘဏ္တစ္ဌာနထဲမွာတင္ေနာ္ မဟုတ္ဘူး သူေၿပာတဲ့အတိုင္းၿပန္
ရိုက္ေပးပါတဲ့ မဟုတ္ရင္အဆင္မေၿပႏိုင္ဘူးတဲ့ဆိုေတာ့ က်ေနာ္လဲလက္ေလွ်ာ့လိုက္ၿပီး နီးစပ္ရာအင္တာနက္ဆိုင္သြား e-mail ထဲသိမ္း
ထားတဲ့ ေလွ်ာက္လႊာပံုစံမွာၿပန္ၿပင္ေရးၿပီး ၿပန္သြားတာေပါ့။ အဲ MD အခန္းဝေရာက္ေတာ့ခုနကစာေရးမဟုတ္ပဲစာေရးမၿဖစ္ေနၿပီး စာေလး
(၅) ေၾကာင္းေလာက္ကို အခုမွဖတ္ဖူးတဲ့ ပံုစံနဲ႕ (၅)မိနစ္ေလာက္ၾကာေအာင္ဖတ္ၿပီး တစ္ေနရာကိုလက္ညိဳးထိုးၿပီး ဒါကအဆင္မေၿပဘူးတဲ့
ဘာလဲၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ္အလုပ္လုပ္တဲ့ Sankyu Singapore Pte Ltd ကိုေရးတဲ့ေနရာမွာ Sankyu Singapore Pte ကအေပၚ
တစ္ေၾကာင္းနဲ႕ Ltd က ေအာက္ကိုဆင္းသြားလို႕ Company နာမည္ကိုစာေၾကာင္းတစ္ေၾကာင္းထဲမွာ မေရးလို႕ မၾကိဳက္ဖူးတဲ့ စာေရးမ
ကေၿပာတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္စာစီေနတံုးက သတိထားမိေပမယ့္ ဒီေလာက္ကေတာ့ ၿပသနာမရွိပါဘူးလို႕ထင္ၿပီးမလုပ္လိုက္မိတာပါ။ က်ေနာ္
ဒီတခါေတာ့ သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ပဲ က်ေနာ္ဘယ္သူပါလို႕ ေဆြမ်ိဳးစပ္ၿပၿပီး MD နဲ႕ဝင္ေတြ႕မယ္ဆိုေတာ့ ခုနကစာေရးေကာင္ၿပန္ေရာက္လာ
ၿပီးရပါတယ္။ ၿပသနာမရွိေတာ့ပါဘူးတဲ့။ က်ေနာ္ ဘာမွမဟုတ္ေပမယ့္ နီးစပ္ရာပတ္သတ္ရာပတ္သတ္ေၾကာင္း ေတြမ်ားလွတဲ့အတြက္
လြန္ခဲ့တဲ့ (၅) ႏွစ္ေလာက္ကမ်ားစိတ္နဲ႕ဆိုရင္ က်ေနာ္ဘယ္ေသာအခါမွ သာမန္လမ္းေၾကာင္းေတြအတိုင္းမလုပ္ခဲ့သလို ေငြေၾကးတစ္စံု
တရာလဲမေပးခဲ့ပါဘူး။ သက္ဆိုင္ရာဌာနအၾကီးအကဲဆီတိုက္ရိုက္ေတြ႕ဆံုၿပီး လုပ္ခဲ့တာေတြၾကီးပါပဲ။ အခုဟာကစကၤာပူမွာေနတာၾကာလာ
တာနဲ႔အမွ် ပံုမွန္အတိုင္းလုပ္လိုေပမယ့္ အခုလိုဘာမဟုတ္တဲ့ဟာေတြကို ဇာခ်ဲဲ့ၿပီးလုပ္ခိုင္းတာေတြ၊ မလိုအပ္တဲ့ ၾကိဳးနီစနစ္ေတြနဲ႕ အခ်ိန္
ဆြဲလုပ္ေဆာင္မွဳေတြကိုေတြ႕ရၾကံဳရေတာ့ ၿမန္မာအစိုးရရံုးေတြနဲ႕ ပတ္သတ္ရမယ္ဆိုရင္ ေဝးေဝးကပဲေနပါေတာ့မယ္လို႕ စိတ္ကူးမိေတာ့
တယ္ဗ်ာ။

ခုနကစာရြက္တထပ္ၾကီးကို တင္ခဲ့ၿပီးကာမွ Account Opening Section မွာ စံုစမ္းခဲ့တဲ့ အေၿခအေနအရ သြင္းထားတဲ့ေငြ ၁ ေသာင္းက
ေနမွ ကားဖိုးေငြေခ်တာေတြ၊ အေကာက္ခြန္အတြက္အခြန္ေပးေဆာင္တာေတြ စတာေတြကို အကုန္အသံုးၿပဳၾကရမွာၿဖစ္ပါတယ္တဲ့။
ဒါေၾကာင့္မို႕လို႕ သြင္းထားတဲ့ေငြကိုလဲ ဒီကားကိစၥ မၿပီးမခ်င္းၿပန္ထုတ္ဖို႕ရေတာ့ မလြယ္ကူလွပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ ဒီေလာက္ရွဳပ္ယွက္ခပ္တဲ့
ၿမန္မာအစိုးရရံုးမ်ားရဲ့ ၾကိဳးနီစနစ္ေတြ၊ သတင္းအခ်က္အလက္မၿပည့္စံုမွဳေတြ၊ ႏိုင္ငံၿခားမွာအလုပ္လုပ္တယ္ဆိုတိုင္း ေငြၾကီး နင္းကန္ ေတာင္းေနတဲ့ ဝန္ထမ္းေတြနဲ႕ ဆက္ၿပီးစိတ္ရွဳပ္မခံႏိုင္ေတာ့တာေၾကာင့္လက္ေလွ်ာ့ၿပီး ေနာက္တစ္ရက္မွာ ၿပန္က်လာမယ့္ ေလွ်ာက္လႊာ ခြင့္ၿပဳခ်က္ကိုေတာင္ သြားမယူေတာ့ပဲ ေလွ်ာက္လႊာသြားယူရမယ့္ေန႕မွာ မယူေတာ့ပဲေလဆိပ္ကိုတန္းဆင္းၿပီး ၿပန္လာလိုက္ေတာ့တယ္။

ဘဏ္ကိစၥ မွာဆက္ၿပီးလုပ္ေဆာင္ခ်င္တဲ့ သူမ်ားအတြက္ေတာ့ ခုနကေၿပာတဲ့အတိုင္း စာရြက္စာတမ္းေတြၿပည့္စံုေအာင္လုပ္ (သို႕မဟုတ္)
ေတာင္းသမွ်ေငြကိုေပးဖို႕ယူသြားၿပီး (၅) ရက္ကေန (၁၀) ရက္အတြင္း စာရင္းဖြင့္လႊစ္ၿပီး ေငြေပးသြင္းႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုေငြေပးသြင္းၿပီး
ၿပီဆိုရင္ေတာ့ ၿပည္ပအလုပ္သမားေအဂ်င္စီကလိုအပ္တဲ့ စာရြက္စာတမ္းေတြနဲ႕အတူ (၈)မိုင္ရံုးမွာ အလြယ္တကူေလွ်ာက္လႊာတင္လို႕ရ
ပါတယ္။ ကားပါစစ္ရဖို႕ကေတာ့ အခြင့္အလမ္းအမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ ပါမစ္ကိုၿပန္ေရာင္းဖို႕အတြက္ေတာ့ ထပ္ၿပီးစံုစမ္းဖို႕လိုပါလိမ့္မယ္။
က်ေနာ္တို႕ကိုတင္သြင္းခြင့္ေပးတဲ့ ေမာ္ဒယ္လ္က ၂၀၀၇ အထက္ၿဖစ္တဲ့အတြက္ အစိုးရကို အခြန္ေဆာင္ႏွဳန္းအလြန္ပဲၿမင့္မားလွပါတယ္။
သို႕ေသာ္ တစ္ေန႕ေရႊတစ္ေန႕ေငြ ၿဖစ္ေနတဲ့ ၿမန္မာအစိုးရရဲ့ ေပၚလစီေတြကခ်က္ခ်င္းၾကီး အခြန္ႏွဳန္းထားေတြ ေလွ်ာ့ခ်ေပးခ်င္လဲေပးလိမ့္
မယ္လို႕ သတင္းေတြလဲထြက္ေပၚေနပါတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ က်ေနာ္တို႕ပါမစ္လိုဆင္တူပါမစ္မ်ိဳးၿဖစ္တဲ့ သေဘၤာသားပါမစ္ဆုိရင္လဲ
သိန္း (၂၀) ကေန (၂၅) သိန္းအထိပဲေစ်းရွိေနပါတဲ့သတင္းလဲၾကားမိလို႕ ကိုယ္တိုင္ရန္ကုန္သြားလုပ္ရမယ့္ကိစၥ(ဘဏ္စာရင္းဖြင့္ၿခင္း)၊
အခြန္အေၾကေဆာင္ရမယ့္ ပမာဏ၊ ေလယာဥ္လက္မွတ္ခေတြနဲ႕ တြက္ခ်က္ေလ့လာၿပီးသြားပါလို႕ အၾကံၿပဳလိုပါတယ္။

အၿပန္ခရီးမွာေတာ့ တက္သုတ္ရိုက္ေလဆိပ္ကိုဆင္းခဲ့ေပမယ့္ ေလယာဥ္ေပၚမွာ ခံုအပို ၂၀ ေက်ာ္ရွိေနတာေၾကာင့္ Go Show ကိုအလြယ္
တကူရၿပီး လိုခ်င္တဲ့ခံုကို ေလွ်ာေလွ်ာလွ်ဴလွ်ဴေပး ၿပံဳးၿပႏွဳတ္ဆက္ေဖာ္ရတဲ့ MAI ေၿမၿပင္ဝန္ထမ္းနဲ႕ၾကံဳေတာင့္ၾကံဳခဲေတြ႕ရၿပီးတိုးတက္
လာတဲ့ ဝန္ေဆာင္မွဳကို ထိေတြ႕အသိအမွတ္ၿပဳမိပါတယ္။ အခ်ိန္အလြန္ေစာေနတာေၾကာင့္ သက္ေတာင့္သက္သာ နားေနရေအာင္
MAI ကဖြင့္ထားတဲ့ CIP Lounge ၿဖစ္တဲ့ Sky Smile lounge ကိုသြားၿပီး ၿမည္းစမ္းၾကည့္ၿဖစ္ပါတယ္။ US$ 8 ပဲက်သင့္ၿပီး မဆိုးလွပါဘူး။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ့ အဆင့္၊ ရန္ကုန္အၿပည္ၿပည္ဆိုင္ရာေလဆိပ္အဆင့္နဲ႕ဆိုရင္ အေတာ္ေလးေကာင္းတယ္ေၿပာရမွာပါ။ စားစရာ snack အၿဖစ္
(၆) မ်ိဳးေလာက္ရွိၿပီး၊ ဗိုက္ၿပည့္ၿပည့္စားခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ထမင္းေၾကာ္နဲ႕ ၾကက္ဥေၾကာ္လဲရွိပါတယ္။ ေကာ္ဖီ၊ လက္ဖက္ရည္၊ အခ်ိဳ
ရည္မ်ားအၿပင္၊ fruit juice မ်ိဳးစံုနဲ႕ ၿမန္မာဘီယာလဲရွိပါတယ္။ အေညာင္းေၿပထိုင္ဖို႕အႏိုပ္ထိုင္ခံု၊ အင္တာနက္အတြက္ Computer ေတြ
လဲေတြ႔ရေပမယ့္ Wi-Fi ေတာ့ ေလာေလာဆယ္ေဒါင္းေနတယ္တဲ့ဗ်ာ။ သီးသန္႕အိမ္သာပါ lounge ထဲမွာရွိၿပီး ခန္းမၾကီးထဲမွာ BAC က
စလို႕ MAI ၿဖစ္သည္အထိ သံုးစြဲခဲ့တဲ့ ေလယာဥ္ဓာတ္ပံုေတြကိုၿပသထားၿပီး Bangkok Post, Straits Times စတဲ့ သတင္းစာၾကီးေတြ၊
ၿမန္မာသတင္းဂ်ာနယ္ေတြကအစ စံုစံုလင္လင္ ေလးေတြ႕ရတဲ့အၿပင္ Lounge Staff ေတြရဲ့ ဝန္ေဆာင္မွဳကိုလဲ အားရေက်နပ္မိပါရဲ့။
ရန္ကုန္ - စကၤာပူ အၿပန္ခရီးမွာေတာ့ ေကြ်းေမြးဧည့္ခံတာက အလာတံုးကထက္အမ်ားၾကီး ပိုမိုအစဥ္ေၿပတဲ့အၿပင္ Crew ရဲ့ ဝန္ေဆာင္မွဳ၊
ဘီယာခဏခဏေတာင္းေသာက္ၿပီးဗူးလိုက္မခ်ေပးလို႕ၿပသနာရွာတဲ့ခရီးသည္အဖိုးၾကီးတစ္ေယာက္ကို ေၿဖရွင္းကိုယ္တြယ္တဲ့ေနရာမွာလဲ
ေတာ္တယ္လို႕ခ်ီးက်ဴးရမွာပါ။ ခ်န္ဂီအဆင္းမွာလဲ ေနာက္ဘီးခ်တာ ၿငင္သာလွတဲ့ အၿပင္ flight information ကိုထံုးစံအတိုင္း တက္ၿပီး
တခါ ဆင္းခါနီးတခါ ရွင္းၿပတဲ့ Captain စိုးမိုး ရဲ့ကြ်မ္းက်င္မွဳကိုလဲ အသိအမွတ္ၿပဳပါတယ္။ Overall ေၿပာရရင္ေတာ့ အမိၿမန္မာႏိုင္ငံအလံ
တင္ေလေၾကာင္းလိုင္းဟာ အရင္ကထက္စာရင္ အမ်ားၾကီးတိုးတက္လာပါတယ္။

ရန္ကုန္ကိုေရာက္ၿပီး ေနာက္တစ္ရက္မွာပဲ သတင္းေကာင္းအၿဖစ္ ၿမန္မာအစိုးရက ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသမားေတြကိုလႊတ္ေပးခဲ့တဲ့အၿပင္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေဟာင္း ဘဘၾကီး ဦးခင္ညႊန္႕ႏွင့္မိသားစုကိုလဲ လႊတ္ေပးခဲ့တဲ့အတြက္ အလြန္ပဲဝမ္းေၿမာက္ဝမ္းသာၿဖစ္မိပါတယ္။ အခုလို
တိုးတက္ေၿပာင္းလဲမွဳေတြရဲ့ ရလဒ္ေတြအၿဖစ္ ႏိုင္ငံတကာရဲ့စီးပြားေရးပိတ္ဆို႕မွဳေတြ တစတစ ရုပ္သိမ္းလာၿပီး အမိၿမန္မာႏိုင္ငံပိုမိုဖြံၿဖိဳး
တိုးတက္ေစခ်င္ပါတယ္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႕ေရာက္ရွိစဥ္ကာလအတြင္းၿပဳစုေစာင့္ေရွာက္မွဳမ်ား ႏွင့္ ခရီးစဥ္မတိုင္မီလိုအပ္သည္မ်ား ၾကိဳတင္စီစဥ္ေပးထားတဲ့ အၿမဲ အားကိုးေနရေသာညီငယ္ ကိုျဖိဳး၊ ေအာင္ကိုကို နဲ႕ ဘရမ္ေအာင္။ MAI Online မွဝယ္ထားေသာ ေလယာဥ္လက္မွတ္ကို booking
ၿပန္ေၿပာင္းရာတြင္ MAI Ticketing office ကိုအတင္းလာ print ထုတ္ခိုင္းေနၿခင္းေၾကာင့္ အစဥ္မေၿပၿဖစ္ေနသည္ကို ကူညီေပးလိုက္ေသာ
MAI HQ မွ ညီငယ္ မ်ိဳးပိုင္၊ ဒန္ေပါက္ဝယ္ေကြ်းေသာ ဗိုလ္ၾကီးေဒါက္တာေက်ာ္သူရေဇာ္၊ ေမြးေန႕တြင္မအားလပ္ေနသည့္ၾကားက ဘဏ္စာရင္းကိစၥ ကားပါမစ္ကိစၥ မ်ားရွင္းၿပကူညီေပးလိုက္ေသာ ဗိုလ္ၾကီးေဒါက္တာသီဟန္ထြန္း၊ ေလဆိပ္ကို တကူးတကလာၾကိဳေပး
ေသာေဒါက္တာရဲႏိုင္၊ ေခတၱတည္းခိုးရန္စီစဥ္ေပးေသာ အန္တီအံုး ႏွင့္မိသားစု၊ ေန႕လည္စာထမင္းေကြ်းလိုက္ေသာ အစ္မဝမ္းကြဲ
မသန္းသန္းခိုင္ ႏွင့္ ကိုေဇာ္လြန္းေအာင္ တို႕ကို ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါေၾကာင္း ....

(က်ေနာ့္မွာ ေမးၿမန္လာတဲ့ ေမးခြန္းေတြကို comment ကေနၿပန္ေၿဖခ်င္ေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိပဲ comment ထဲကို ကိုယ္တိုင္ဝင္
မရၿဖစ္ေနလို႕ ေမးၿမန္းခ်င္တာမ်ားရွိရင္ kosol15@gmail.com ကို e-mail ပို႕ေမးေပးေစလိုပါတယ္ခင္ဗ်ာ)

ၿဖတ္သန္းခဲ့ ေသာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္

ထံုးစံအတိုင္းေရးရရင္ေတာ့ ဒီပိုစ့္က က်ေနာ့္ဘဝရဲ့ မွတ္တမ္းသက္သက္ပါပဲ။ Public Open Blog ၿဖစ္သည္ႏွင့္အမွ် ဝင္ေရာက္ဖတ္မိၾကတဲ့
သူငယ္ခ်င္း ညီအကို ေမာင္ႏွမေတြအတြက္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွာ သာယာေၿဖွာင့္ၿဖဴးတဲ့ ဘဝခရီးလမ္းကို ေလွ်ာက္လွန္းႏိုင္ၾကပါေစေၾကာင္း
ႏွစ္သစ္ကူးဆုေတာင္းေမတၱာပို႕သပါတယ္။

ၿဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္မွာေတာ့ က်ေနာ့္အတြက္တိုးတက္မွဳတစ္စံုတရာၿပသနဲ႕ႏွစ္တခုမဟုတ္သလိုဆုတ္ယုတ္တဲ့ႏွစ္လဲမဟုတ္ပါဘူး။
ၾကိဳတင္ plan လုပ္ထားတဲ့ အေပ်ာ္ခရီးေတြအၿပင္ အေရးေပၚအစီအစဥ္နဲ႔ထြက္တဲ့ခရီးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားထြက္ခဲ့လို႕ က်ေနာ့္အတြက္
ခရီးသြားႏွစ္တစ္ခုၿဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းဇန္နဝါရီလမွာ ပါပါးနဲ႕ မာမား စကၤာပူကိုလာေနၿဖစ္ၾကပါတယ္။ ၿပဳစုမယ့္သူ
အေမေရာက္လာတာနဲ႕ ေနမေကာင္းၿဖစ္ခဲလွတဲ့ က်ေနာ့္မွာ ေတာ္ေတာ္ၾကီးအၿပင္းအထန္ဖ်ားလိုက္ပါတယ္။ MC ကို (၄) ရက္ေလာက္ကို
ေနလိုက္ရၿပီး ေတာ္ေတာ္ၾကီးခံလိုက္ရပါတယ္။ Bukit Gombak ကေန Commonwealth က ၂ ခန္းအိမ္ကို ေရာက္ေတာ့ အထပ္ၿမင့္ၿဖစ္
တာေၾကာင့္ရယ္ ဒီအိမ္ကေတာ္ေတာ္ေလးလဲ ေအးတာေၾကာင့္ အိမ္အေၿပာင္းအေရြ႕ပင္ပန္းတာရယ္၊ အေအးမိတာရယ္ေပါင္းၿပီးဖ်ားသြား
ေတာ့တာပါပဲ။ ဒီႏွစ္ထဲမွာ က်န္းမာေရးနည္းနည္းေလးခ်ဴခ်ာတယ္ေၿပာရမယ္ဗ်ာ။ သို႕ေသာ္လည္းကာလၾကာရွည္စြာ ၿဖစ္ေနတဲ့ ေၿခေထာက္ကလမ္းေလွ်ာက္လိုက္ရင္ ထံုက်ဥ္တဲ့ၿပသနာကိုေတာ့ ဘာေဆးနဲ႕ေပ်ာ္သည္မသိ ေပ်ာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ၿဖစ္ေနတာေတာ့
ၾကာၿပီၿဖစ္ေပမယ့္ ဆရာဝန္ဆီကိုသြားမၿပၿဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုးမေနႏိုင္တဲ့အဆံုးမွာေတာ့ Polyclinic ကိုသြားၿပၿပီး အထူးကုဆရာဝန္ထံ
ကိုေၿပာင္းလႊဲေပးဖို႕ request လုပ္လိုက္ပါတယ္။ Polyclinic ကေန Alexandra ေဆးရံုကအရိုးအေၾကာအထူးကု ဆရာဝန္ စီကို refer
လုပ္လိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္၊ ေန႕ခ်င္းပဲ X-Ray နဲ႕ ေရာဂါကိုရွာေဖြေပမယ့္ အကုန္ေကာင္းတယ္လို႕ဆိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ၿဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိတဲ့ကုသ
မွဴ (၂) ခုကိုလုပ္ခိုင္းပါတယ္။ တစ္ခုကေတာ့ physiotherapy နဲ႕ အေၾကာေလွ်ာ့၊ေၾကာရိုးကိုဆြဲဆန္႕တဲ့နည္းပါ။ ေနာက္ခုကေတာ့ ေၿခဖဝါး
မွာမ်ားၿပသနာရွိေနလားဆိုၿပီး ေၿခဖဝါးကိုအထူးၿပဳကုသတဲ့ ဌာနကိုထပ္ၿပီး refer လုပ္ပါတယ္။ physiotherapy နည္းက နည္းနည္းပိုနီး
စပ္ေတာ့ အဲ့ဒါနဲ႕ ၂ ပါတ္ကို ၁ ၾကိမ္လုပ္ၿဖစ္ေပမယ့္ ထူးထူးၿခားၿခား သက္သာလာတာမေတြ႕ရပါဘူး။ ေဆးကုသမွဳကုန္က်စားရိတ္ကို
က်ေနာ့္ company ကေနေပးေခ်ေပးလို႕သာေတာ္ပါတယ္။

၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ထဲမွာေတာ့ ပထမဆံုးၾကိဳတင္စီစဥ္ထားတဲ့ ခရီးမဟုတ္တဲ့ ရန္ကုန္ကိုၿပန္ၿပီး အခြန္ေဆာင္တဲ့ကိစၥကိုလုပ္ပါတယ္။
ဒီခရီးရဲ့ detail ကို ေတာ့ ရန္ကုန္သို႕အခြန္ေဆာင္ခရီး ဆိုၿပီး blog တစ္ခုေရးထားၿပီးသားၿဖစ္လို႕ ဒီမွာဘာမွမေရးေတာ့ပါဘူး။ ရန္ကုန္မွာ
ေရာက္ေနတံုး ေၿခေထာက္ၿပသနာအတြက္ အာရံုေၾကာဆိုင္ရာအထူးကုသမားေတာ္ၾကီး ကိုသြးၿပၾကည့္ေတာ့ စကၤာပူကဆရာဝန္ေတြ
ဘာၿဖစ္တယ္ဆိုတာ (သိရက္နဲ႕မေၿပာတာလဲၿဖစ္မွာေပါ့) ဆရာဝန္မၾကီးက အတိအက်ေၿပာပါတယ္။ ကုသရမယ့္နည္းလမ္းကိုလဲေၿပာ
ေတာ့ စကၤာပူမွာ Tharapy ကုသတဲ့ပံုစံနဲ႕ထပ္တူက်တာေၾကာင့္ ဆရာဝန္မၾကီးေၿပာတဲ့အတိုင္း ေၾကာရိုးမွာရွိတဲ့ အာရံုေၾကာညွပ္ေနတာ
ဆိုတာကို အတိအက်သိလိုက္ရပါတယ္။ ပိုမိုအတိအက် သိခ်င္ရင္ေတာ့ MRI Scan နဲ႕ၾကည့္ဖို႕လိုတယ္လို႕ေၿပာလိုက္ပါတယ္။ စကၤာပူ
ၿပန္ေရာက္ေတာ့ ေဆးရံုကိုအရိုးအေၾကာဆရာဝန္ၾကီး နဲ႕ၿပသဖို႕ ရက္ခ်ိန္းထပ္ယူၿပီး MRI နဲ႕စစ္ေပးဖို႕ request လုပ္လိုက္ပါတယ္။ MRI
ဟာအင္မတန္ေစ်းၾကီးတဲ့ အတြက္ၿပန္စဥ္းစားႏိုင္ေၾကာင္းေၿပာေတာ့ Company ကေပးတာေၾကာင့္ Go Head လုပ္ခိုင္းလိုက္ပါတယ္။
MRI ဖတ္ၿပီး တဲ့ေနာက္ေတာ့ Bill က ေငြ ၈၀၀ ေက်ာ္က်သင့္တာမွာ PR မို႕အစိုးရကစိုက္ေပးတာႏွဳတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ၆၀၀ ေက်ာ္ကို က်ေနာ့္
company ကေပးပါတယ္။ တစ္ႏွစ္ကိုအထူးကုဆရာဝန္ကုသစားရိတ္ ၈၀၀ ရွိတာကုန္ပါေတာ့တယ္။ MRI result ကိုလဲ အရိုးအေၾကာ
ဆရာဝန္က ရွင္းၿပေပမယ့္ သိပ္ၿပီးရွင္းရွင္းလင္းလင္း နားမလည္ပါဘူး။ ေၾကာရိုးမၾကီးမွာ အေၾကာတစ္ခုခုညွပ္ေနတာေလာက္ပဲအလြယ္
ေတြးထားလိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ အသည္းပါရဂူဆရာၾကီးဦးခင္ေမာင္ဝင္းရဲ့ အမ်ိဳးသမီး မာမားမိတ္ေဆြ ပါေမာကၡအန္တီကၿမန္မာလို အေသအၿခာရွင္းၿပမွပဲ ဘာကိုဘယ္လိုၿဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ အတိအက်သိရပါေတာ့တယ္။

၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လမွာေတာ့ တစ္မိသားစုလံုး အစ္မတစ္ဝမ္းကြဲရွိရာ တရုတ္ၿပည္ ရွန္ဟိုင္း၊ ဟန္က်ိဳး နဲ႕ စူက်ိဳးၿမိဳ႕မ်ားကိုအလည္
အပတ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကိုလဲ Blog သတ္သတ္ေရးထားၿပီးသားရွိလို႕ ဒီမွာထပ္မေရးေတာ့ပါဘူး။ ဒီခရီးေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့
Budget Airline နဲ႕ခရီးထြက္ဖို႕ဆိုတာကို ေတာ္ေတာ္တန္တန္မစဥ္းစားရဲေလာက္ေအာင္ၿဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိပဲ
ဒီခရီးကၿပန္လာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ေၿခေထာက္ထံုက်ဥ္တဲ့ေဝဒနာ လံုးဝေပ်ာက္ကင္းသြားပါတယ္။ therapy ေၾကာင့္
မဟုတ္သလို ေသာက္တဲ့ေဆးေတြေၾကာင့္လဲမဟုတ္တာအေသအၿခာသိပါတယ္။ တရုတ္ၿပည္ကအၿပန္မွာေတာ့ ရန္ကုန္ကေနလာတဲ့ညီမ
ေလးနဲ႕အတူ ပါပါးရန္ကုန္ကိုၿပန္ပါတယ္။

၂၀၁၁ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာတစ္လနားေနၿပီး ေအာက္တိုဘာမွာေတာ့ အခန္းေဖာ္သူငယ္ခ်င္းနဲ႕အတူ ထိုင္းႏိုင္ငံခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕ကို အလည္ခရီး
ထြက္ခဲ့ၿပန္ပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကိုလဲ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕သို႕အလည္တစ္ေခါက္ ဆိုၿပီး Blog တစ္ခုေရးၿဖစ္ခဲ့ၿပီးၿပီမို႕လို႕ထပ္အက်ယ္ခ်ဲ႕မေရး ေတာ့ပါဘူး။ ေအာက္တိုဘာလအတြင္းမွာေတာ့ ဘယ္မွေထြးေထြထူးထူးမသြားၿဖစ္ပဲ ႏိုဝင္ဘာလအတြင္းမွာေတာ့ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံ ဂ်ာကာတာၿမိဳ႕ကို အလုပ္ကိစၥ နဲ႕ သြားရင္း ခရီးသြားဟန္လႊဲဆိုသလို အေရွ႕ေတာင္အာရွအားကစားၿပိဳင္ပြဲလာၿပိဳင္တဲ့ ၿမန္မာ့ရြက္ေလွအဖြဲ႕
နဲ႕ေတြ႕ဆံုခဲ့ရပါေသးတယ္။ အေသးစိတ္ကိုေတာ့ သံေယာဇဥ္မကုန္ႏိုင္ေသာ ဒီရြက္ေလွ ဆိုၿပီး blog post တစ္ခုေရးၿဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ဂ်ာကာတာကအၿပန္ခ်န္ဂီမွာ အိတ္ေရြးေတာ့ checked in လုပ္လိုက္တဲ့ hand carry size luggage အေသးမွာ ဆီေတြရႊဲရႊဲဆိုၿပီးထြက္လာ
ပါတယ္။ ကိုယ့္အိတ္ထဲမွာ ဘာဆီမွမပါတာသိေတာ့ တၿခားအိတ္တစ္ခုခုကေနေပလာတာဆိုတဲ့အတြက္ ground handling လုပ္တဲ့ SATs
ကိုခ်က္ခ်င္း complain လုပ္ၿပီးတစ္ခုခုစီစဥ္ခိုင္းပါတယ္။ SATs က အိတ္ကိုၿပန္ၿပီး သန္႕ရွင္းေရးလုပ္ေပးပါမယ္၊ သူတို႕ Agent အိမ္ကို
လာယူၿပီးသန္႕ရွင္းေရးလုပ္၊ ၿပီးရင္ၿပန္ပို႕ေပးပါမယ္ဆိုေတာ့ ေနာက္တစ္ရက္မွာပဲ Lion Air က Agent လာယူၿပီးအိတ္ကို cleaning service ကိုပို႕ၿပီးေသၿခာသန္႕ရွင္းေရးလုပ္ေပးပါတယ္။

၂၀၁၁ ခုႏွစ္ လဆန္းပိုင္းမွာေတာ့ Standard Chartered Marathon မွာ Volunteer လုပ္ၿဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနာက္ေတာ့ မာရသြန္မွာ
Volunteer မပါေတာ့ဘူးလို႕ဆံုးၿဖတ္ထားပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကိုလဲ က်ေနာ္နဲ႕ Standard Chartered Marathon ဆိုၿပီး post ရွိပါတယ္။

၂၀၁၁ ခုႏွစ္ရဲ့ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းမွာေတာ့ ခြင့္ရက္ေတြလဲ မက်န္ေတာ့တဲ့အတြက္ဘယ္ခရီးမွထြက္စရာမရွိ၊ December ခရီးသြားရာသီၿဖစ္တဲ့
အတြက္ ေလယာဥ္ပ်ံလက္မွတ္ေတြကလဲ အလြန္ေစ်းၾကီးေနတယ္ဆိုေတာ့ စကၤာပူမွာပဲေနမယ္စိတ္ကူးေပမယ့္တရုတ္ၿပည္ကအမဝမ္းကြဲ
ရဲ့အမ်ိဳးသားက အသည္းအသန္မက်န္းမမာၿဖစ္ၿပီး တိမ္းပါးသြားတဲ့အတြက္ ရွန္ဟိုင္းကိုအေရးေပၚလိုက္သြားၿပီး ကြယ္လြန္သူရဲ့ စ်ာပနကို
သြားပါတယ္။ စကၤာပူ - ရွန္ဟိုင္း တိုက္ရိုက္ေလေၾကာင္းလက္မွတ္ေတြကုန္ေနၿပီၿဖစ္တဲ့အတြက္ တဆင့္ခံေတြနဲ႕သြားဖို႕ရာလိုက္ရွာေတာ့
ေဟာင္ေကာင္ကို Cathay Pacific နဲ႕သြား၊ ေဟာင္ေကာင္ကေန ရွန္ဟိုင္းကို Cathay ရဲ့ လက္ေအာက္ခံေလေၾကာင္း Dragon Air နဲ႕
ဆက္ဖို႕ လက္မွတ္ဝယ္လိုက္ပါတယ္။ Cathay က ခ်န္ဂီကေန မိနစ္ ၄၀ နီးပါးေနာက္က် ပ်ံတက္ခဲ့လို႕ ေဟာင္ေကာင္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ
connection flight အတြက္ အေၿပးအလႊားကိုတက္ခဲ့လိုက္ရတယ္။ ရွန္ဟိုင္းကိုေတာ့ ပံုမွန္အခ်ိန္အတိုင္းဆိုက္လို႕ ေလယာဥ္တံခါးဝကေန
ထြက္လိုက္ရင္ပဲ အပူထဲကေန Aircon ထဲဝင္လိုက္သလို အင္မတန္ေအးတဲ့ ေလထုကဆီးၾကိဳေနပါတယ္။ ရွန္ဟိုင္း Pudong Int'l ဟာ
အင္မတန္မွကိုၾကီးမားလွတဲ့ ေလဆိပ္ၾကီးပါပဲ။ လူဝင္မွဳၾကီးၾကပ္ေရး Arrival ကိုေရာက္ဖို႕၁၀ မိနစ္ေလာက္ကိုေလွ်ာက္လိုက္ရတယ္။
ေလဆိပ္ၾကီးကၾကီးေပမယ့္ ဝန္ေဆာင္ေနတဲ့ခရီးသည္ကနည္းတဲ့အတြက္ လူဝင္မွဳၾကီးၾကပ္ေရးကို သိပ္တန္းမစီရပဲ ကိစၥ ၿပီးသြားပါတယ္။
checked in လုပ္လိုက္တဲ့ luggage ကိုေရြးေတာ့ အက်င့္ၿဖစ္ေနတဲ့အတိုင္း luggage ကိုစစ္လိုက္ေတာ့ေသတၱာေဒါင့္မွာ ၆ လက္မေလာက္
ၿပဲေနတာေတြ႕တယ္။ အေပၚရံမဟုတ္ပဲအတြင္းထဲအထိဆိုေတာ့ ရွန္ဟိုင္း ground handling ကို complain လုပ္ပါတယ္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ရဲ့
ဒုတိယနဲ႕ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္ luggage ၿပသနာပါပဲ။ ရွန္ဟိုင္းေလဆိပ္ ဝန္ထမ္းက တရုတ္ေငြ ယြမ္ ၁၅၀ (S$30) ခန္႕ေပးပါမယ္တဲ့ ဒါမွ
မဟုတ္ၿပင္ေပးပါမယ္တဲ့။ က်ေနာ္က ရွန္ဟိုင္းမွာေနမွာမဟုတ္ပဲ တၿခားၿမိဳ႕ကိုခရီးဆက္ရအံုးမွာဆိုေတာ့ ယြမ္ ၁၅၀ ဆိုလက္ခံမလားဆို
ေတာ့ ဒီထက္ပိုရသင့္တယ္ထင္လို႕ ပိုေပးဖို႕ေၿပာတာ့ ဒီလိုဆိုရင္ ဒီကိစၥကိုစကၤာပူဖက္ကို ၿပန္ refer လုပ္ရပါမယ္၊ စကၤာပူမွာၿပန္ၿပီးေၿပာပါ
တဲ့။ က်ေနာ္ကလဲ တခါထဲ ၁၅၀ ယူလိုက္ရမွာမွားသြားတယ္။ complain report ဘာညာေတြယူၿပီးေလဆိပ္အၿပင္ခန္းမဖက္ထြက္ေတာ့
ဖံုးကဒ္ေရာင္းတဲ့ ေနရာေတြ႕လို႕ အင္မတန္ဖံုးကဒ္ဝယ္ရခက္တဲ့အတြက္ ေတြ႕တဲ့ေနရာမွာ ၿမန္ၿမန္ေလးဝယ္ထားလိုက္တယ္။ မလာခင္ထဲ
က အင္တာနက္ေပၚကရွာေဖြေလ့လာထားတဲ့ ရွန္ဟိုင္းေၿမေအာက္ရထားစီးဖို႕အတြက္ ဘူတာကိုသြားပါတယ္။ လက္မွတ္ဝယ္ေတာ့ စက္
မွာဝယ္ပါတဲ့၊ စက္ကလဲတရုတ္လိုေတြေရးထားေတာ့ ေဘးနားကအမိ်ဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို သြားမယ့္ေနရာၿပၿပီး လက္မွတ္ဝယ္ေပးဖို႕
အကူအညီေတာင္းရတယ္။

ရထားစီးဖို႕ ပလက္ေဖာင္းေပၚေရာက္ေတာ့ အေအးဒဏ္ကမခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ၿဖစ္လာလို႕ luggage ကိုဖြင့္ၿပီး မလာခင္ၾကိဳတင္ဝယ္လာတဲ့
Jacket ထူထူကိုထုတ္ဝတ္ရတယ္။ စီးရမယ့္ရထားရဲ့တဖက္လမ္းဆံုးမွာ ရွိတဲ့က်ည္ဆံရထားဘူတာရံုကိုသြားရမွာဆိုေတာ့ မွားစရာမရွိဘူး
ဆိုၿပီး စိတ္ေအးေအးနဲ႕လိုက္လာလိုက္တာ လမ္းတစ္ေနရာအေရာက္ေတာ့ ခရီးသည္ေတြအကုန္ဆင္းသြားၾကၿပီး က်ေနာ္တစ္ေယာက္ပဲ
ရထားေပၚက်န္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ရထားကေရွ႕ဆက္မသြားပဲ ေနာက္ၿပန္လွည့္ေမာင္းသြားေတာ့ တခုခုေတာ့မွားေနၿပီလို႕ ထင္ၿပီး
ေနာက္တမွတ္တိုင္မွာရပ္ေတာ့ ေလဆိပ္ကိုၿပန္ေမာင္းေနမွန္း သိေတာ့ အၿမန္ေၿပးဆင္းလိုက္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ခ်န္ဂီကိုသြားသလို
တစ္ေနရာမွာ interchange လုပ္တာပါ။ ေၿမပံုမွာအေသအၿခာလဲမၿပထား Announcement ကလဲ မသဲကြဲေတာ့ ရွဳပ္ကုန္ေတာ့တာေပါ့။
ေၿမေပၚကိုတက္ ontrol station မွာသြားေမးေတာ့ ကံေကာင္းခ်င္တာ staff က English လိုတက္တာနဲ႕ ရွင္းၿပပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့
လမ္းမွန္ကိုေရာက္ၿပီးေနာက္ဆံုး က်ည္ဆံရထားဘူတာကို ေရာက္ပါတယ္။ လက္မွတ္ဝယ္ဖို႕ေနရာကို ေမးၿမန္းစံုစမ္းၿပီးဝယ္ၿပီးတဲ့ေနာက္
မွာေတာ့ ရထားကေနာက္ထပ္ ၂၅ မိနစ္ေလာက္မွာထြက္မွာဆိုေတာ့ စားဖို႕လဲအခ်ိန္မရွိေတာ့ပဲ ထြက္ဖို႕ဂိတ္ကိုတန္းေၿပးရပါတယ္။ ပထမ
တစ္ခါလာတံုးက အစ္မသင္ေပးထားလို႕ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ပဲရထားေပၚေရာက္ပါတယ္။ ဆင္းရမယ့္မွတ္တိုင္က ၃ ဘူတာေၿမာက္ ေလာက္မွာဆိုေတာ့ စိတ္ေအးေအးနဲ႕မထိုင္ႏိုင္ပဲ စိတ္ကပူေနမိတယ္။ ရထားက ဘူတာတစ္ခုမွာဆိုက္ေတာ့ luggage ကိုသတ္သတ္ထား
ေတာ့ စိတ္မခ်လို႔အေပါက္ဝနားသြားၾကည့္ေနမိၿပီး ေက်ာပိုးအိတ္ကို ထိုင္ခံုအေပၚကအိတ္ထားတဲ့ေနရာမွာထားလိုက္မိတယ္။ အစ္မစီက
ေနဖံုးလာၿပီး ဒီမွတ္တိုင္မွာပဲ ဆင္းလို႕ရတယ္ဆိုေတာ့ရထားကလဲ ရပ္ထားတာၾကာၿပီဆိုေတာ့ ထြက္သြားမွာဆိုးလို႕ေလာေလာေလာေလာ နဲ႕ ဆင္းလိုက္တာ ေက်ာပိုးအိတ္ကိုရထားေပၚေမ့ထားခဲ့လိုက္ပါတယ္။ ေက်ာပိုးအိတ္ဟာ အင္မတန္မွာတန္ဖိုးၾကီးေသာ အေရးၾကီးေသာ
Passport၊ DSLR Camera နဲ႕ iPad ပါပါတယ္။ Station Staff ကိုေၿပာေပမယ့္ တရုတ္လိုမေၿပာႏိုင္တာေၾကာင့္ သူတို႕မွာနားမလည္ႏိုင္
ၿဖစ္ေနေတာ့ အစ္မကဖံုးထဲကေန သူတို႕ကိုဘာသာၿပန္ေၿပာရင္း ဆိုရင္းကေန ေနာက္ဆံုးေတာ့ Enquiry ဆိုတဲ့ ေကာင္တာစီကိုေရာက္
သြားပါတယ္။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ Enquiry က Staff က English လိုတစ္လံုးႏွစ္လံုးေၿပာတက္ေတာ့ ၿဖစ္ေနတဲ့ၿပသနာကို သူ႕ကိုေၿပာၿပ
ႏိုင္လိုက္ပါတယ္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ သြားေနတဲ့ရထားရဲ့ schedule ကိုထုတ္ၾကည့္ၿပီး ဖံုးနဲ႕တစ္ေနရာၿပီးတစ္ေနရာဆက္ေနတာေတြ႕ေတာ့ ရထား
ကို မိေအာင္ သြားေနတဲ့လမ္းေၾကာင္းေပၚကဘူတာေတြကို ဆက္ၿပီးသတင္းပို႕ေနတယ္လို႕ထင္တာပဲ။ က်ေနာ့္မွာေတာ့ အပူလံုးဆို႕ၿပီး
ၿပန္ရပါေစလို႕ဘုရားဆုေတာင္းရံုကလြဲၿပီး ဘာမွမတက္ႏိုင္ပါဘူး။ က်ေနာ့္အစ္မကိုဒုကၡမေပးခ်င္လို႕ ကိုယ္ဟာကိုယ္ၾကံဖန္လာပါတယ္ဆိုမွ
သူ႕ခမ်ာ နာေရးရွိရက္နဲ႕ က်ေနာ့္ကိုကူညီရေအာင္ဘူတာကို ထြက္လာရပါတယ္။ Station Staff က သူေရွ႕ဘူတာေတြကို သတင္းပို႕ထား
ေၾကာင္း ၿပန္လာမယ့္သတင္းကိုေစာင့္ရမည္ၿဖစ္ေၾကာင္း သူတက္သေလာက္ရွင္းၿပပါတယ္။ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ တယ္လီဖံုးၿပန္
လာေတာ့ တက္သေလာက္နားလည္သေလာက္ အိတ္ေတြ႕ေၾကာင္းပါ။ ေနာက္ေတာ့ ဘူတာဝန္ထမ္းကိုေမးေတာ့ အိတ္ကိုရရွိေၾကာင္း
ဒီဖက္ကိုၿပန္လာမယ့္ ရထားနဲ႕ၿပန္ထည့္ေပးလိုက္မွာၿဖစ္ေၾကာင္း ေၿပာၿပပါတယ္။ တရုတ္ႏိုင္ငံမွည အခုလိုၿပန္ရတယ္ဆိုတာ အင္မတန္မွ ကိုကံေကာင္းတယ္ေၿပာရမွာပါ။ က်ည္ဆံရထားေတြဟာ သာမန္ထက္ေစ်းပိုၾကီးၿပီး ထိုင္ခံုနံပါတ္အတိအက်ေတြနဲ႕ ေရာင္းတာ၊ ထိုင္ရတာ
ဆိုတဲ့အတြက္ က်ေနာ္ထိုင္တဲ့ထိုင္ခံုတည့္တည့္အေပၚမွာ အိတ္ကိုအလြယ္တကူရွာေတြ႕တာေၾကာင့္လဲ ၿပန္ရႏိုင္လိုက္တာပါ။ ဘယ္လိုပဲ
ၿဖစ္ၿဖစ္ Station Staff ကိုအင္မတန္မွကိုေက်းဇူးတင္မိတာပါပဲ။

ဒီဇင္ဘာလ ၂၈ ရက္ေန႕မွာေတာ့ ရွန္ဟိုင္းၿမိဳ႕မွာကြယ္လြန္သူကို မီးသၿဂိဳလ္ပါတယ္။ ၂၉ ရက္ေန႕မွာေတာ့ စကၤာပူကိုေနာက္တစ္ေန႕ ၃၀ ရက္ေန႕မွာၿပန္ဖို႕အတြက္ ရွန္ဟိုင္းၿမိဳ႕မွာ တစ္ညအိပ္ၿပီး မေရာက္ဖူးေသးတဲ့ေနရာေတြ ေလွ်ာက္ၾကည့္ၿဖစ္ပါတယ္။ ၃၀ ရက္ေန႕ မနက္
ေစာေစာထၿပီး တည္းခိုးရာ Holiday Inn ကေန Pudong Int'l ကို taxi စီးရင္ ယြမ္ ၂၀၀ ေလာက္က်မွာမို႕လို႕ ရထားပဲစီးသြားၿဖစ္ပါတယ္။
ဒီတခါေတာ့ Shanghai Metro ရထားလမ္းတစ္ဝက္ကေန ေလဆိပ္စီကိုသြားတဲ့ အထူးအၿမန္ သံလိုက္ရထား စီးၿပီးသြားၿဖစ္ပါတယ္။
ေလယာဥ္လက္မွတ္ၿပရင္ ၁၀% ေလ်ာ့ေစ်းရပါတယ္။ Economy Class နဲ႕ VIP Class ဆိုၿပီး အတန္း ၂ ခုရွိၿပီးေစ်းက ၅၀ နဲ႕ ၁၀၀ ယြမ္
အသီးသီးပါ။ က်ေနာ္ေတာ့ Economy တန္းကပဲဝယ္စီးၿဖစ္ပါတယ္။ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ကိုေတာ့ ေငြပိုကုန္မခံေတာ့ပါဘူး။ ဒီရထားကရထား
သံလမ္းနဲ႕ ရထားကို သံလိုက္စက္ဝန္းနဲ႕ မထိေအာင္လုပ္ၿပီးေမာင္းတဲ့အတြက္ အလြန္ၿမန္ပါတယ္တဲ့ တစ္နာရီကို ကီလိုမီတာ ၄၀၀ ေက်ာ္
အထိေမာင္းႏိုင္ပါတယ္တဲ့။ Pudong ေလဆိပ္ကိုေခ်ာေခ်ာေမာေမာေရာက္ check in ဝင္၊ ေလဆိပ္ထဲမွာလိုက္ေလွ်ာက္ၾကည့္ေတာ့
ေလဆိပ္ကၾကီးေပမယ့္ ဘာမွေထြေထြထူးထူး မရွိပါဘူး။ ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြ႕ခဲ့တာေတာ့ Suzhou ၿမိဳ႕ကနာမည္ေက်ာ္ Hairy Crab ကို
ေလဆိပ္အတြင္းက transit area တြင္းမွာေရာင္းတာပါပဲ။ ထြက္ခြာဖို႔အခ်ိန္ေစာေနေသးတာေၾကာင့္ မနက္ကနံနက္စာကို ဟိုတယ္မွာ ဝဝလင္လင္ မစားလာခဲ့ေတာ့ ဗိုက္ဆာတာနဲ႕ ထပ္စားၿပီးသြားရမယ့္ Boarding Gate ကိုသြားေစာင့္ေနလိုက္တယ္။ ၁၁၂၀ ထြက္ရမွာကို
၁၁ အထိ boarding လုပ္ဖို႕မေခၚေသးတာနဲ႕ ေကာင္တာမွာသြားၾကည့္ေတာ့ ဂိတ္ေၿပာင္းသြားေၾကာင္း ေရးထားတာေတြ႕ေတာ့ အၿမန္ပဲ
ေၿပာင္းသြားတဲ့ ဂိတ္ကိုေၿပးရတယ္။ ေၿပာင္းသြားတဲ့ဂိတ္ေရာက္ေတာ့လဲ boarding မေခၚေသးၿပန္ဖူးဆိုေတာ့ ဝန္ထမ္းကိုေမးၾကည့္ေတာ့
ေလယာဥ္မွဴးမ်ားေနာက္က်ေနလို႕ နည္းနည္းေလာက္ေနာက္က်ထြက္ခြာႏိုင္ေၾကာင္းေၿပာပါတယ္။ က်ေနာ္က ေဟာင္ေကာင္ကေနတဆင့္
စီးရမွာၿဖစ္တဲ့အတြက္ ေနာက္က်လို႕မရပါဘူး။ ေနာက္က်ရင္ ဟိုဖက္က connection flight ကလြတ္သြားမွာပါ။ က်ေနာ့္မွာ transit ရွိတယ္
လို႕ေၿပာေတာ့ မွီႏိုင္ပါတယ္တဲ့ စိတ္မပူပါနဲ႕တဲ့။ အိုေကေပါ့ ခဏေစာင့္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။ ၁၁၂၀ က်ေတာ့ တရုတ္လိုတစ္ခုခုေၾကၿငသံ
ၾကားေတာ့ တရုတ္ေတြအံုးအံုးကြ်တ္ကြ်တ္ၿဖစ္တာနဲ႕ delay flight ၿဖစ္တာေၿပာတာထင္တယ္ဆိုၿပီး ေကာင္တာကိုအၿမန္ေၿပးေနရာယူတာ
ကိုယ္ေတာင္နည္းနည္းေလးေနာက္က်သြားတယ္။ ေသေသၿခာၿခာ တန္းစီၿပီးၿပသနာကို ေၿဖရွင္းေပးတာမဟုတ္တဲ့အၿပင္ ေၿမၿပင္ဝန္ထမ္း
ေတြမွာလဲ ဒီလိုၿပသနာမိ်ဳးကိုေၿဖရွင္းႏိုင္ဖို႕ အေတြ႕အၾကံဳအေလ့အက်င့္ အားနည္းဟန္တူပါတယ္။ တရုတ္ေတြ တေယာက္တေပါက္နဲ႕
departure gate မွာ ကမာၻပ်က္သလိုပါပဲ။ တကယ္ဆိုရင္ ေၿမၿပင္ဝန္ထမ္းေတြကိုဆူဆူပူပူလုပ္ေနလဲ က်ေနာ္တို႕မွာေၿဖရွင္းခ်က္တစ္စံုတ
ရာရႏိုင္ဖို႕မၿမင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ပဲ ဘယ္လိုစီစဥ္ေပးမလဲဆိုတာကို ေမးတာ တရုတ္လိုေမးေနတဲ့လူေတြကိုပဲရွင္းေန
တာေတြ႕ေတာ့ စိတ္ကေတာ္ေတာ္ေတာ့တိုလာေတာ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ မရမက ရင္ဖက္ကတက္ထားတဲ့နံမည္ ကိုဖတ္သူ႕နာမည္ကိုေခၚ
ေမးေတာ့ စကၤာပူကိုပ်ံမယ့္တိုက္ရိုက္ေလေၾကာင္းတစ္ခုခုနဲ႕ ၾကိဳးစားေနၿပီး တၿခားေလေၾကာင္းလိုင္းေတြက အေၾကာင္းၿပန္ၾကားခ်က္ကို
ေစာင့္ေနေၾကာင္းေၿပာၿပပါတယ္။ တၿခားခရီးသည္ေတြကိုေတာ့ ၇၅ ယြမ္ (S$15) တန္ေဘာက္ခ်ာေတြေပးၿပီး ေတာင္းပန္ေနတာကိုေတြ႕
ရတယ္။ ေဟာင္ေကာင္ကိုပဲသြားမယ့္ တရုတ္ေတြလဲ ၇၅ ယြမ္လဲရေရာထြက္သြားလိုက္ၾကတာေတာ္ေတာ္ၿငိမ္းခ်မ္းသြားပါတယ္။ က်န္တဲ့
connection flight ေတြရွိတဲ့ ခရီးသည္ေတြပဲ တပူပူတစာစာ လုပ္ၿပီးက်န္ခဲ့ေတာ့တယ္။ Newzeland ကိုသြားမယ့္သူ၊ အင္ဒိုနီးရွားကိုသြား
မယ့္သူ၊ စသည္ၿဖင့္ Airlines Hub တစ္ခုၿဖစ္တဲ့ ေဟာင္ေကာင္ကေနတဆင့္ပ်ံၾကမယ္ ခရီးသည္ကလဲေတာ္ေတာ္ကိုမ်ားၿပားပါတယ္။
ေနာက္ဆံုး ၁ နာရီနီးပါးေလာက္ေကာင္တာေရွ႕မွာ ရပ္ေစာင့္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ က်ေနာ္နဲ႕အတူ တၿခားခရီးသည္ ၄ ေယာက္ စကၤာပူကို Singapore Airlines (SQ) နဲ႕ ေနာက္တစ္နာရီၾကာေလာက္မွာထြက္မယ့္ ေလယာဥ္နဲ႕တင္ေပးလိုက္ႏိုင္ေၾကာင္းေၿပာပါတယ္။
အဆိုးထဲက အေကာင္းဆိုသလိုပဲ ေဟာင္ေကာင္ကေနတဆင့္ ၈ နာရီေလာက္ၾကာေအာင္ မသြားရေတာ့တဲ့အၿပင္ ကမာၻအေကာင္းဆံုး
ေလေၾကာင္းစာရင္းဝင္ SQ နဲ႕လဲပ်ံရအံုးမွာဆိုေတာ့ ၇၅ ယြမ္ေတာင္မယူေတာ့ပဲ ေၿမၿပင္ဝန္ထမ္းေခၚရာေနာက္ကိုလိုက္ၿပီး SQ ဖက္မွာၿပန္
check in ၿပန္လုပ္ၿပီး စကၤာပူကို ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ဇိမ္ရွိရွိေလးၿပန္ေရာက္ပါတယ္။

၂၀၁၁ ခုႏွစ္ရဲ့ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းကေတာ့ က်ေနာ့္အတြက္မေမ့ႏိုင္စရာ ပထမဆံုးအၿဖစ္အပ်က္မ်ားမွာ အေကာင္းအဆိုး ေရာယွက္ေနခဲ့တာပါပဲ။
က်ေနာ့္ဘဝရဲ့ ပထမဆံုးေသာ အၾကီးအက်ယ္ၿပသနာ ရွိတဲ့ အိတ္ကိုေမ့က်န္ခဲ့ၿခင္း၊ ေလေၾကာင္းခရီးစဥ္မ်ားအတြင္း အခုလို အၾကီး အက်ယ္ flight delay ၿဖစ္တာၾကံဳဖူးလိုက္ရၿခင္း၊ ပထမဆံုး Singapore Airlines Flight ကိုစီးဖူးၿခင္းတို႕ပါပဲ။ အၿမဲတမ္းလိုလို ခရီးထြက္
တိုင္း ခရီးသြားအာမခံဝယ္သြားတက္တဲ့ က်ေနာ္မွာ ဒီတခါေတာ့ အကုန္အက်ေတြေလွ်ာ့ခ်တဲ့အေနနဲ႕ မဝယ္သြားတဲ့အခါမွာမွ အိတ္ကကြဲ၊
ေလပ်ံကေနာက္က်နဲ႕ ကံေကာင္းလို႕ passport ၿပန္ရၿပီး စကၤာပူကိုၿပန္ေရာက္လာတယ္ေၿပာရမွာပါပဲ။ ရွန္ဟိုင္းမွာ ကြဲသြားတဲ့အိတ္ကို
ပစ္ခဲ့ၿပီး whole sales market ကေန luggage အသစ္တစ္လံုးေစ်းသက္သက္သာသာနဲ႕ ဝယ္လာလိုက္တာ ကံေကာင္းသြားပါတယ္။
စကၤာပူၿပန္ေရာက္ေတာ့ က်ေနာ့္ကြဲသြားတဲ့အိတ္အတြက္ေလေၾကာင္းလိုင္းက ဝယ္ထားတဲ့အိတ္အသစ္ဖိုးၿပန္ေပးမယ့္ ဆိုၿပီးအေၾကာင္း
ၾကားလာေတာ့ အဆိုးထဲကအေကာင္းတစ္ခုထပ္ၿဖစ္ရပါတယ္။

၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွာ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ Financial Year အၿဖစ္သတ္မွတ္ၿပီးအသံုးစားရိတ္ကိုေလွ်ာ့ခ်၊ ေငြေၾကးစီမံခန္႕ခြဲမွဳကို ေသၿခာလုပ္
မယ္စိတ္ကူးထားပါတယ္။ ခရီးထြက္တာေတြကိုေတာ့ ေဒသတြင္းခရီးနဲ႕ ၿမန္မာႏိုင္ငံခရီးအစဥ္မသြားပဲနဲ႕ ၂၀၁၂ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းမွာ တၾကိမ္၊ ႏွစ္လည္မွာ တစ္ၾကိမ္နဲ႕ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းမွာ တစ္ၾကိမ္ ခရီးထြက္ဖို႕ ေမွ်ာ္မွန္းထားပါတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ အတိုင္းၿဖစ္ပါေစလို႕ဆုေတာင္း
ရင္း ဒီပိုစ့္ကို နိဂံုးခ်ဳပ္ပါတယ္။ ။