ေရၾကည္ရာ မ်က္ႏုရာ

စလံုးမွာေနတာ (၄) ႏွစ္ၿပည့္ၿပီးတဲ့ေနာက္အစဥ္ေၿပတဲ့အိမ္ခန္းေလးေတြမွာေၿပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္လာခဲ့ရတာအခု (၆)အိမ္ေၿမာက္ကို ေၿပာင္းရၿပန္အံုးမယ္။ အိမ္ဝယ္ဖို႕မၿဖစ္ႏိုင္ေသးသမွ်ေတာ့ဘယ္ေလာက္ထိ ေၿပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ရမယ္ဆိုတာကိုမသိေတာ့ပါဘူး။

စလံုးေရာက္ေတာ့ပထမဆံုးေနခဲ့တဲ့အခန္းကေတာ့ Clementi က ၿမန္မာတရုတ္အပ်ိဳၾကီးတစ္ေယာက္ရဲ့အိမ္ပါ။ အဲ့ဒီမွာေနမွာကေတာ့ ၁ လပဲေနၿဖစ္တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ့္ postတစ္ခုမွလဲ ေရးထားၿပီးသားဆိုေတာ့ထပ္မေရး ေတာ့ပါဘူး။ ဒုတိယအိမ္ကေတာ့ေၿပာရရင္ ေနခဲ့ဖူးတဲ့အိမ္ေတြထဲမွာအစဥ္အေၿပဆံုးလို႕ေၿပာလို႕ရတဲ့အိမ္ပါ။ အိပ္ခန္း ၃ ခန္းပါတဲ့အိမ္မွာအိမ္ဦးေဆာင္ၿပီးဌား တဲ့ ကိုဇာနည္တို.ဇနီးေမာင္ႏွံက Masterbed Room တစ္ခန္း၊ က်ေနာ္က Common room တစ္ခန္း၊ေနာက္တစ္ေယာက္ကတစ္ခန္းဆို ေတာ့တစ္ေယာက္ တခန္းေနၾကတာေပါ့။ အိမ္ေလးကသပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလးနဲ့အလြန္ေအးေဆးၿငိမ္သက္ေနတဲ့ပတ္ဝန္းက်င္မွာရွိတယ္ဗ်။
စားေသာက္ ဆိုင္တန္း၊ Supermarket နဲ့လဲနီးေတာ့အေတာ္အစဥ္ေၿပတယ္ဗ်ာ။ ရထားဘူတာနဲ့ေတာ့ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ ေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ ရတယ္။ Bus ကားစီးရင္ေတာ့ရတယ္၊ပိုၾကာတယ္ဆိုေတာ့လမ္းေလွ်ာက္တာမ်ားပါတယ္။ကိုဇာနည္ကတီဗြီၾကည့္ရတာ ၾကိဳက္ေတာ့ cable tv ပါတက္ထားတာဆိုေတာ့အေတာ္ေလးဇိမ္ရွိတယ္။ က်ေနာ္ ပါပါးနဲ႕မာမားစလံုးကိုက်ေနာ္ေရာက္ၿပီးမွ ပထမဆံုး အၾကိမ္ လာလည္ၾကေတာ့အခန္းထဲမွာသားအမိ၊သားအဖ ၃ ေယာက္သားအိပ္ၾကတာအခုထိမွတ္မိေသးတယ္။ အိမ္ရွင္ေပးထားတဲ့ ခုတင္ကက်ိဳးသြားလို႕ကိုယ့္ဟာကိုယ္ IKEA ကသြားဝယ္လိုက္တဲ့ queen size ခုတင္တစ္လံုးနဲ့ mattress ကသူတို႕လာတာနဲ႕ အေတာ္ ၿဖစ္သြားတယ္။ အဲ့ဒီတံုးကက်ေနာ္အလုပ္လုပ္တဲ့ေနရာက boon keng ဆိုတဲ့ေနရာမွာရထား ၃ စင္းေၿပာင္းစီးရၿပီး အနည္းဆံုး ၁နာရီခြဲ ေလာက္ၾကာေအာင္ခရီးသြားရတာ။ အဲ့ဒီအိမ္မွာအစဥ္ေၿပလြန္းလို႕ကိုမေၿပာင္းပဲတစ္ႏွစ္ပါတ္လံုးအဲ့ဒီလို အလုပ္သြားခဲ့ရတယ္။ ဒီလိုနဲ့ တစ္ႏွစ္ၿပည့္ေတာ့အိမ္ရွင္ကအိမ္ဌားခတိုးေတာင္းတယ္၊ အိုေကေပါ့အားလံုးလဲ အစဥ္ေၿပေနတယ္ဆိုေတာ့ဆက္ေနၾကမယ္ေပါ့။ စာခ်ဳပ္ ကိုေတာ့ပြဲစားခထပ္ေပးရမွာစိုးလို႕မခ်ဳပ္ေတာ့ပဲႏွဳတ္ကတိနဲ႕ပဲလုပ္လိုက္ၾကတာမွာမွားၾကတာပါပဲ။တကယ္ေတာ့ အိမ္ရွင္က မလုပ္သင့္ တာပါ။၂ လေလာက္ဆက္ေနၿပီးေတာ့အိမ္ဌားခကိုထပ္တိုးေတာင္းၿပန္တယ္ဗ်ာ။ ဒီအတိုင္း ၂လ ၃ လတစ္ခါေလာက္အိမ္ဌားခတိုးေတာင္း ေနရင္ေတာ့ခက္ရခ်ီရဲ့ဆိုၿပီးေတာ့မတိုးေပးပဲအိမ္ေၿပာင္းဖို႕အိမ္ရွာေဖြေရးကိုအဲ့ဒီမွာပထမဆံုးအၾကိမ္လုပ္ရေတာ့တာပါပဲ။အားလံုးကအလုပ္ ကိုယ္စီနဲ႕ဆိုေတာ့အိမ္ကိုလဲညပိုင္းအလုပ္ကၿပန္လာမွာသြားၾကည့္ရတာ။တခါတေလမ်ားညလည္ေခါင္ၾကီးၾကည့္ရတဲ့ဆီေတာင္ေရာက္ပါတယ္။ အိမ္ဌားခေတြကလဲမိုးပ်ံေအာင္တက္ေနၾကတာဆိုေတာ့ ကိုယ့္ဘတ္ဂ်က္နဲ႕လဲကိုက္အစဥ္ေၿပတဲ့အိမ္ လဲရေအာင္ဆိုေတာ့ အေတာ္ ရွာယူၿပီးသကာလအဲ့ဒီတံုးကေတာ့ စလံုးရဲ့အစိမ္းေရာင္ရထားလိုင္းအဆံုးက boon lay မွာအိမ္က ညဖက္ၾကီးသြားၾကည့္ၾကၿပီး တစ္ခါတည္းဆံုးၿဖတ္ၿပီးစရံေပးဌားၿဖစ္လိုက္ေတာ့တယ္။ လကုန္ေတာ့အိမ္ေၿပာင္းၾကတဲ့အခါမွာသူတို.လင္မယားနဲ႕က်ေနာ့္ပစၥည္းေတြကို
အိမ္ေၿပာင္းတဲ့အခါမွာ Dyna ကားနဲ့ႏွစ္စင္းတိုက္ေၿပာင္းၾကရပါတယ္။ အိမ္ေၿပာင္းရတဲ့ဒုကၡကိုအဲ့ဒီမွာနဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ၾကံဳဖူးလိုက္ရပါေတာ့
တယ္။ ပင္ပန္းလိုက္တာဆိုတာဆိုဖြယ္ရာမရွိေတာ့ပါဘူး။

တတိယေၿမာက္အိမ္ကေတာ့ မေလးအိမ္ေလးပါ။ အိပ္ခန္း ၃ ခန္းပါေပမယ့္၊ တစ္ခန္းကိုေတာ့အစိုးရ စည္းကမ္းတစ္ခုအရပိတ္ထားတယ္ ဆိုေတာ့အိပ္ခန္းႏွစ္ခန္းေပါ့။ masterbed room မွာသူတို႕ဇနီးေမာင္ႏွံေန ၾကၿပီးက်ေနာ္ကေတာ့တစ္ၿခားတစ္ေယာက္နဲ့ ရွယ္ၿပီး ေနရတဲ့ စီကိုေရာက္တာေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္ရဲ့ queen size bed နဲ႕လဲမအိပ္ရေတာ့ပါဘူး။ က်ေနာ္မွာအခန္းေဖာ္နဲ႕ေနခဲ့ရတဲ့အေတြ႕အၾကံဳကသိပ္မရွိ
ပဲတစ္သက္လံုးတစ္ေယာက္ထဲေနလာတာဆိုေတာ့အေတာ္အစဥ္မေၿပဘူးဗ်ာ။ ဒီၾကားထဲအယူၾကီးတယ္ပဲေၿပာေၿပာတိုက္ဆိုင္တယ္ပဲေၿပာ
ေၿပာက်ေနာ္တို႕အိမ္ေၿပာင္းလာတဲ့ေနကကတရုတ္တေစၦၾကီးမ်ားေနကတဲ့တ့ဲမွာမွေၿပာင္းၿဖစ္သလိုၿဖစ္သြားတယ္။ အဝတ္ေလွ်ာ္စက္က
မေကာင္း၊ အိမ္သာပိုက္ကပ်က္နဲ႕က်ေနာ္စိတ္နည္းနည္းေနာက္လာတယ္။ တကယ္ဆိုရင္ေတာ့ၿဖည္းၿဖည္းခ်င္းၿပဳၿပင္ယူသြားရင္ရမယ့္
အၿပင္၊ အခန္းေဖာ္နဲ႕ေနရတာလဲအက်င့္ၿဖစ္လာမွာပါ။ ဒါေပမယ့္အဲ့ဒီလိုမၿဖစ္ခင္မွာပဲအလြန္ၿမန္တဲ့က်ေနာ္စိတ္နဲ့ေနာက္အခန္းတစ္ခုကိုရွာ
မိရက္သားၿဖစ္ေနတယ္။ အဲ့ဒီမွာ ၂ ပါတ္ပဲေနၿဖစ္တယ္ဗ်ာ။ အခုၿပန္ေတြးၾကည့္မိရင္အလြန္စိတ္မေကာင္းမိပါဘူး။

အဲ့ဒီအိမ္ကေန mocca.com ကေနရွာေတြ႕တဲ့ boon lay ကစလံုးအိမ္တစ္အိမ္ကိုေၿပာင္းရၿပန္ပါတယ္။ က်ေနာ္ရဲ့ ၄ အိမ္ေၿမာက္ေပါ့ဗ်ာ။
စလံုးအိမ္ရွင္ကလူငယ္ပါ။ သူတစ္ေယာက္ပဲေနပါတယ္၊ အမ်ိဴးသမီးကႏိုင္ငံၿခားေရာက္ေနတယ္လို႕ေၿပာတယ္။ အလြန္သန္႕ရွင္းၿပီးေၿပာင္
လက္ေနေအာင္သန္႕လြန္းတဲ့အိမ္ပါ။ ဒီလူဟာသူ႕အိမ္မွာဘယ္သူမွမေနေသာ္လည္းသူအလုပ္ကဘယ္ေလာက္ေနာက္က် ၿပန္လာ ၿပန္လာ သူအိမ္ကိုသန္႕ရွင္းေရးလုပ္ပါတယ္။ အိပ္ခန္း ၃ ခန္းပါတဲ့အိမ္မွာက်ေနာ္ေရာက္ၿပီးတစ္လေလာက္ေနေတာ့တရုတ္ၿပည္ကတရုတ္ေက်ာင္း
သားတစ္ေယာက္လာေနေတာ့တစ္အိမ္လံုးလူသံုးေယာက္ပဲရွိတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္မွာအဲ့ဒီအိမ္မွာအထီးက်န္တဲ့ေဝဒနာကိုခံစားရတာပါပဲ။
အလုပ္ကၿပန္လာလို႕စကားေၿပာမယ့္သူမရွိအခန္းထဲမွာပဲေနၿပီးစာဖတ္၊အခုအခန္းေဖာ္အၿဖစ္ေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းလာလည္ရင္စကားေၿပာ၊ အနားမွာရွိတဲ့ Jurong Point ကိုပတ္နဲ႕ဒီလိုအခ်ိန္ၿဖံဳးေနရေတာ့တာ။ စစေၿပာင္းခ်င္းတံုးကေတာ့ေၿပာင္းခ်င္ေနတာပဲသိေနေတာ့တၿခား
အားနည္းခ်က္ေတြကိုသတိမထားမိၿပန္ပါဘူး။အဲ့ဒီတိုက္ကလမ္းမၾကီးတစ္ခုရဲ့ေဘးမွာဆိုေတာ့မနက္မိုးမလင္းေသးဘူး၊ကားေတြေမာင္းတဲ့ အသံဟာလူကိုအင္မတန္မွဒုကၡေရာက္ေစေတာ့တာပါပဲ။ စာခ်ဳပ္က (၆)လဆိုေတာ့ဒီလိုပဲသည္းခံေနသြားၿပီးေနာက္အိမ္ရွင္က ၅ လ ေၿမာက္မွာစာခ်ဳပ္သက္တမ္းတိုးမယ္ဆိုရင္အိမ္ဌားခတိုးယူမယ္ဆိုၿပီးေၿပာေတာ့က်ေနာ္လဲေၿပာင္းမယ္လို႕အေၾကာင္းၿပန္လိုက္ပါတယ္။
အဲ့ဒီတံုးကအလုပ္က Jurong မွာဆိုေတာ့အဲ့ဒီနားပတ္ဝန္းက်င္ကိုပဲထပ္ရွာရေတာ့တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္အခုတူတူေနတဲ့ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္း
အခန္းရွာတံုးကက်ေနာ္ပဲ internet ေပၚကရွာေပးထားၿပီးေတာ့သူကတစ္ေယာက္ထဲေနတာဆိုေတာ့သူအိမ္ရွင္ကိုေၿပာၾကည့္တယ္။ အိမ္ရွင္ကက်ေနာ္ကိုလဲသိေနေတာ့အိုေကတယ္အခန္းခကလဲေစ်းအင္မတန္သက္သာေတာ့က်ေနာ္ရဲ့ (၅) အိမ္ေၿမာက္အိမ္ကိုေၿပာင္းရၿပန္
ပါတယ္။

ဒီအိမ္ကေတာ့ lakeside station နဲ့မနီးမေဝးမွာဆိုေပမယ့္က်ေနာ္အလုပ္ကိုစက္ဘီးနဲ့သြားလို႕ရေတာ့အစဥ္ေၿပတယ္လိုကေၿပာရမွာပါ။
အဲ့ဒီအိမ္မွာအိမ္ရွင္လင္မယားႏွစ္ေယာက္နဲ႕သူတို႕သားႏွစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ အန္တီၾကီးနဲ႕သားႏွစ္ေယာက္က masterbed room မွာအိပ္
ၾကၿပီး၊ အိမ္ရွင္အန္ကယ္လ္ကေတာ့ဧည့္ခန္းမွာအိပ္ခ်င္အိပ္တယ္။ ဒါမယ့္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားၿပန္မလာပါဘူး။ ေနာက္ထပ္ common room
အခန္းကိုေတာ့ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ရဲ့ကြန္ၿပဴတာေတြထားပါတယ္။ အဲ့ဒီအိမ္မွာေတာ့နဲနဲအစဥ္မေၿပတာဆိုရင္အိမ္ရွင္ဟာအခ်ိန္ရွိသ၍
အဝတ္ေလွ်ာ္၊အိမ္သန္.ကရွင္းေရးလုပ္နဲ႕အၿပင္ေရခ်ိဳးခန္းဟာသူအိမ္မွာရွိေနရင္အၿမဲလိုလိုမအားတက္တာဗ်ာ။ က်ေနာ္မွာအိမ္သာသြားခ်င္
ၿပီဆိုရင္ဒုကၡေတြ႕ေတာ့ပါပဲ။ ေနာက္သူသားႏွစ္ေယာက္ဟာအေတာ္ၾကီးေနၾကပါၿပီစကားေၿပာရင္ေအာ္ၾကဟစ္ၾကတာ၊ညဖက္က်ေနာ္က
ေစာေစာအိပ္တက္ေတာ့တခါတလအိပ္မရဘူး။ အန္ကယ္လ္ကလဲတစ္ခါတေလၿပန္လာတဲ့ေနေတြမွာဆိုရင္က်ေနာ္မနက္ရံုးသြားခ်ိန္တဲ့တဲ့
မွာမွေရခ်ိဳးခန္းကိုအပိုင္စီးထာတာဗ်ာၾကာတာမွာနာရီဝက္ေလာက္ကိုၾကတာေတြၾကံဳဖူးတယ္။ သို႕ေပမယ့္လဲအိမ္ရွင္အန္တီကအေတာ္
သေဘာေကာင္းၾကင္နာတက္တဲ့အမိ်ဳးသမီးၾကီးၿဖစ္တာကတေၾကာင္း၊ အလုပ္နဲ႕နီး၊ စားေသာက္တန္းေတြနဲ႕၊ Super Market နဲ႕ကအရမ္း
ကိုအစဥ္ေၿပ၊ အရင္တံုးအိမ္ေၿပာင္းရတဲ့ဒုကၡေတြကိုၾကံဳဖူးထားတဲ့အေတြ႕အၾကံဳေတြေၾကာင့္၊ ဒီေလာက္ေစ်းသက္သာတဲ့အခန္းဌားခကို
ဘယ္မွာမွရွာမရႏိုင္ဘူးဆိုတာေတြကိုသိေနေတာ့အိမ္ေၿပာင္းမယ္ဆိုတဲ့အေတြးကိုေတြးေတာင္မေတြးၾကည့္မိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္လဲအိမ္ရွင္က
သူ႕သားႏွစ္ေယာက္အတြက္အခန္းၿပန္ယူေတာ့မယ္ဆိုေတာ့လဲဘယ္တက္ႏိုင္ပါ့မလဲေနာ္။ ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ဒီအခန္းမွာေနတာ ၂ ႏွစ္ခြဲ
ေက်ာ္ၿပီဆိုေတာ့စလံုးမွာအၾကာဆံုးေနခဲ့တဲ့အခန္းအၿဖစ္စံခ်ိန္တင္ပါပဲ။

အိမ္ရွင္က notice ေပးၿပီးနဲ႕ေနာက္တရက္ပဲက်ေနာ္တို႕ေၿပာင္းေနဖို႕အခန္းကိုအလ်င္အၿမန္ရွာေဖြတဲ့လုပ္ငန္းကိုလုပ္ရပါေတာ့တယ္။ ရွိသမွ် website ေတြဝင္ၾကည့္၊ဖံုးဆက္၊ sms ေတြပို႕လုပ္ရ၊ အခန္းၾကည့္ဖို႕စီစဥ္ရနဲ့ေနာက္တစ္ေန႕ရံုးမွာဘာအလုပ္မွမလုပ္ပဲကိုယ့္ကိစၥပဲ
ကိုလုပ္ေနေတာ့တာ။ ညေနၾကေတာ့အိမ္နားမွာတစ္ခန္း၊ Yee Tee ဆိုတဲ့ေနရာမွာတစ္ခန္းသြားၾကည့္ၾကတယ္၊ ၿမန္မာအိမ္ေတြပါပဲ။
ဒီတၾကိမ္မွာေတာ့အိမ္ခန္းရွာတဲ့အေတြ႕အၾကံဳကနည္းနည္းမ်ားလာၿပီဆိုေတာ့အေသးစိတ္အခ်က္ေလးေတြကအစ၊ ေနဝင္၊ေနထြက္တဲ့
အခါကိုယ္ေနမယ့္အခန္းကိုသက္ေရာက္မွဳရွိလား၊ လမ္းမအေၿခအေနေတြ၊ပတ္ဝန္းက်င္အေၿခအေနေတြကိုအိမ္ၾကည့္ရင္းေလ့လာသြားခဲ့
တဲ့အခါမွာေတာ့Yee Tee ကအိမ္ကအဓိကလမ္းမၾကီးတစ္ခုရဲ့ေဘးမွာေရာက္ေနတဲ့အၿပင္ကိုရထားဘူတာနဲ႕အေတာ္ကိုေဝးပါတယ္။ ဒါနဲ႕
မစဥ္းစားေတာ့ဘူးေပါ့။ ေနာက္တစ္ခန္းကေတာ့အခုလက္ရွိေနတဲ့တိုက္နားေလးထင္မွာပါ။ ၿမန္မာလင္မယားႏွစ္ေယာက္ေနၾကတယ္။ အခန္းသြားၾကည့္ေတာ့ၾကည့္ရမယ့္အခန္းကလူရွိေနလို႕ၿပမရဘူးတဲ့၊အခန္းခ်င္းကေတာ့တူတူေတြၾကီးပဲဆိုေတာ့သူတို႕ေနတဲ့အခန္းကိုပဲ
ၾကည့္လိုက္ပါတဲ့ဗ်ာ၊ ဒီလိုသာဆိုရင္ေတာ့သြားၾကည့္ေနစရာေတာင္မလိုပါဘူး။ ေနာက္တစ္ခုကပတ္ဝန္းက်င္အိမ္နီးနားခ်င္းအခန္းေတြမွာ
သိပ္မသန့္ပဲအနံဆိုးဆိုးေတြရေနတာနဲ႕ထည့္သြင္းမစဥ္းစားေတာၿပန္ပါဘူး။ေနာက္ေန႕ၾကေတာ့ရွာေဖြစီစဥ္လိုက္တာ၃ခန္းၾကည့္ဖို႕ၿဖစ္လာ
တယ္။ ေရာက္တဲ့ေနရာေလးေတြမွာကပ္မယ္ဆိုၿပီးရံုးမွာေၾကာ္ၿငာအေသးစားေလးေတြလုပ္ယူသြားတယ္ဗ်။ ပထမဆံုးအခန္းကို bukit gombak ဆိုတဲ့ေနရာမွာသြားၾကည့္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းကေက်ာင္းရွိလို႕တစ္ေယာက္ထဲပဲသြားၾကည့္လိုက္တာ၊ က်ေနာ္ေၿမပံုဖတ္ေတာ္တာ
နဲ႕သြားရမယ့္ေနရာနဲ႕ဆန္႕က်င္ဖက္ကိုေရာက္၊လမ္းေၿပာက္သြားလို႕၊ ေၿမပံုဖတ္တဲ့ဖံုးကိုေတာင္ကိုင္ေပါက္ခ်င္စိတ္ေပါက္မိပါရဲ့။ ေနာက္ဆံုး
ေတာ့ထြက္လာခဲ့တဲ့ရထားဘူတာနားကိုၿပန္ေရာက္သြားေတာ့သေဘာေကာင္းတဲ့ၿမန္မာအိမ္ရွင္အမၾကီးကဘူတာမွာအၾကိဳေတာ္လႊတ္ထား
လို႕သြားခ်င္တဲ့ေနရာကိုၿမန္ၿမန္နဲ႕မွန္မွန္ေရာက္သြားပါေတာ့တယ္။ အိမ္ရွင္ကေတာ့အင္မတန္သေဘာေကာင္းၿပီး၊အခန္းကလဲအစဥ္ေၿပေပ
မယ့္တကယ့္ကိုၿမန္မာၿပည္ၿပန္ေရာက္သြားတဲ့အတိုင္းၿမန္မာၿပည္ကအိမ္ေတြပံုစံမ်ိဳးၿဖစ္ေနေတာ့ကိုယ့္အတြက္ၿမန္မာအခ်င္းခ်င္းၿပသနာ
သိပ္မရွိေပမယ့္တၿခားႏိုင္ငံသားက်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းအခန္းေဖာ္အတြက္ေတာ့အစဥ္မေၿပႏိုင္ေတာ့ထည့္မစဥ္းစားႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ငါးမရေရခ်ိဳး
ၿပန္မယ္ဟဲ့ဆိုၿပီးယူလာတဲ့ေၾကာ္ၿငာေလးေတြကိုၾကံဳတဲ့ေနရာေလးမွာကပ္ခဲ့ေသးတယ္။

အဲ့ဒီကေနၿပန္ေတာ့ဘယ္ေလာက္မ်ားအစဥ္မေၿပလိုက္ပံုမ်ားဆိုရင္ဝတ္သြားတဲ့ဖိနပ္ကေအာက္ခံကကြာသြားလို႕လမ္းေလွ်ာက္လို႕မရေတာ့ဘူးဗ်ာ။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့အနီးနားမွာပဲဖိနပ္ဆိုင္ေတြ႕ေတာ့ဒီလအတြင္း ၃ ရံေၿမာက္ရာဘာဖိနပ္တရံကိုဝယ္စီးလိုက္ရပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ္ကရာဘာဖိနပ္ကိုၾကိဳက္ေတာ့မဆိုးဘူးေပါ့။ ဒီႏွစ္အတြင္းေတာ့ရာဘာဖိနပ္ဝယ္ယူၿခင္းကိုခဏရပ္နားရေတာ့တာေပါ့။ ေနာက္တစ္
ရာကိုရထားတစ္မွတ္တိုင္စီးသြားၿပီးထံုးစံအတိုင္းဟုတ္လွၿပီကြဆိုၿပီးဖံုးကိုထုတ္ေၿမပံုၾကည့္သြားတဲ့အခါမွာတကယ္နီးနီးေလၿဖစ္ရမယ့္လမ္း
ကိုခပ္ေဝးေဝးကပတ္သြားမိရက္သားၿဖစ္ေသးေတာ့ဒုတိယေၿမာက္အိမ္ကိုေရာက္တဲ့အခါမွာဟန္မေဆာင္ႏိုင္ေတာ့ပဲအခန္းမၾကည့္ခင္ထိုင္
နားရတဲ့စီကိုေရာက္တယ္။ ဒီအခန္းကေတာ့ၾကည့္လိုက္တဲ့အထဲမွာအၾကိဳက္ဆံုးပဲ၊ က်ေနာ္တို႕ရဲ့စံႏွဳန္းေတြနဲ႕အကုန္ကိုက္ညီတယ္၊ေစ်းႏွံဳး
ေလးပဲနည္းနည္းမ်ားပါတယ္။ ဒါမယ့္စကာတင္စာရင္းထဲကိုေတာ့ပထမဆံုးအေနနဲ႕ထဲ့သြင္းလိုက္ပါတယ္။ အဲ့ဒီအိမ္ကေနၿပန္ေတာ့ bus ပဲ
ႏွစ္မွတ္တိုင္စီးၿပန္လိုက္ေတာ့တယ္၊ ေၿခေထာက္ကမသယ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဗ်ာ။ ရွိသမွ် resource ေတြရေအာင္ယူမယ္ဆိုၿပီးေနာက္တစ္အိမ္ ကလဲတစ္ေနရာထဲမွာဆိုေတာ့ထပ္သြားၾကည့္ပါတယ္။ အင္းေၿပာရရင္ဒီအခန္းကေတာ့တခ်က္ေလးၾကည့္လိုက္တာနဲ႕တင္ကိုယ္ဘယ္လို
မွေနလို႕ရမယ့္အိမ္မဟုတ္ဘူးဆိုတာသိလိုက္တယ္၊ ဘာလိုလဲဆိုရင္ထမင္းစားခန္းကိုဗီဒိုေတြနဲ႕အခန္းဖြဲ႕လိုက္ၿပီးဌားထားတာကိုေတြ႕
ရတဲ့အၿပင္တအိမ္လံုးကိုညစ္ပတ္ေနတာဗ်ာဆိုဖြယ္ရာေတာင္မရွိဘူး။ သူတို႕လဲမေလာက္ဌလို႕ၾကံဖန္ေငြရွာရတယ္လို႕ပဲေတြးမိပါတယ္။
အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ့ပင္ပန္းလြန္းလို႕ေၿခေထာက္ကိုေဆးလိမ္းၿပီးအိပ္ရတယ္။ သူငယ္ခ်င္းကိုလဲေၿပာၿပတယ္၊ ငါေတာ့ေနာက္ေန႕မွအစဥ္
မေၿပရင္တစ္ခန္းတည္းေသာဇကာတင္အခန္းကိုပဲယူလိုက္ေတာ့မယ္လို႕။

ေနာက္ေန႕မေန႕ကေပါ့အိမ္ရွင္တိုက္ရိုက္တင္မကေတာ့ဘူးပြဲစားေတြနဲ႕ပါရွာေတာ့တယ္။ အဲ့ဒီလိုၾကေတာ့လဲအလြန္ၿမန္ပါတယ္၊ ေစ်းသက္
သာတဲ့အခန္းေလးေတြေတာင္ရပါတယ္။ ဒါ့အၿပင္က်ေနာ္မေန႕ကကပ္ခဲ့တဲ့ေၾကာ္ၿငာေလးကိုေတြ႕ၿပီးအန္တီၾကီးတစ္ေယာက္ဖံုးဆက္တယ္
သူကိုလဲအခန္းၾကည့္မယ္လို႕ခ်ိန္းထားလိုက္တယ္။ ေနာက္ပြဲစားတစ္ေယာက္ကၿပမယ္ဆိုတဲ့တစ္ခန္း၊ စုစုေပါင္းႏွစ္ခန္းၾကည့္မယ္ေပါ့။
သူငယ္ခ်င္းကအားေတာ့ႏွစ္ေယာက္သားအခုေနတဲ့ေနရာကေနရထားတစ္ဘူတာေဝးတဲ့ေနရာကိုသြားၾကည့္ၾကတယ္။ အိမ္ကအေတာ္ကို
သန္႕ပါတယ္၊ စလံုးလူၾကီးတစ္ေယာက္ပဲေနပါတယ္။ သူ႕အခန္းကေတာ့ဘာမွမပါဘူး၊ဒါကလဲၿပသနာေတာ့မရွိပါဘူး၊ က်ေနာ့္ရဲ့ခုတင္က
ခုထိရွိေနေသးတယ္ဆိုေတာ့၊ က်န္တာကၾကည့္စီစဥ္လို႕ရတယ္ေပါ့။ ၿပသနာတစ္ခုထဲပဲရွိတာကတိုက္ကရထားလမ္းေဘးမွာဆိုေတာ့
၂ မိနစ္ၿခားတစ္ခါေလာက္ရထားၿဖတ္သြားတဲ့အသံကိုၾကားေနရတယ္။ ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ဇကာတင္စာရင္းထဲထည့္ထားၿပီးေတာ့ ေနာက္
တေနရာကိုခရီးဆက္ၾကပါတယ္။ ဟိုေန႕ကသြားၾကည့္တဲ့ bukit gombak ဆိုတဲ့ေနရာမွာပါ၊ စလံုးအိမ္ရွင္မိသားစုေနၿပီးက်ေနာ္အရမ္းေန
ခ်င္တဲ့အထပ္ႏွစ္ထပ္ပါတဲ့တိုက္ခန္းပါ။ ေပၚထပ္မွာရွိတဲ့အခန္းႏွစ္ခန္းကိုဌားမွာပါ၊ ႏွစ္ခန္းလံုးလူမရွိေသးေတာ့ၾကိဳက္တဲ့အခန္းယူလို႕ေၿပာ
ပါတယ္။ ႏွစ္ခန္းလံုးမွာပစၥည္းအၿပည့္အစံုပါတယ္ဗ်ာ။ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္တဲ့ပတ္ဝန္းက်င္၊ ရထားဘူတာနဲ႕နီးၿပီးေတာ့အခန္းခလဲသင့္
တင့္မွ်တတဲ့ေစ်းႏွံဳးဆိုေတာ့ပထမဦးစားေပးေပါ့။ သို႕ေသာ္လည္းသူငယ္ခ်င္းသေဘာကိုမသိ၊သူကလဲကိုယ္ဘာေၿပာခ်င္မွန္းမသိေသးတာ
နဲ႕ေနာက္မွအေၾကာင္းၿပန္မယ္ဆိုၿပီးေတာ့ေၿပာၿပန္လာၾကတယ္။ လမ္းမွာႏွစ္ေယာက္တိုင္ပင္ေတာ့ဒီအခန္းကႏွစ္ေယာက္လံုးၾကိဳက္တဲ့
အခန္းလဲၿဖစ္တယ္၊ ပြဲစားခလဲေပးစရာမလိုဘူးဆိုေတာ့ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီးဒီအခန္းကိုယူမယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကိုအေၾကာင္းၾကားလိုက္
ပါေတာ့တယ္။

18/06/2010 - 1836hrs
Jurong Island, Singapore