ကြ်န္ေတာ္ ရြက္ေလွနဲ.ပင္လယ္မ်ား အပိုင္း (၂)

ေနာင္ရန္ကုန္ၿပန္ေရာက္ၿပီးေနာက္ပိုင္း အင္းယားကန္ထဲမွာပဲေလ့က်င့္ေနရတဲ့ အားကစားသမားေတြ ေနာင္လာမည့္ ၿပိဳင္ပြဲေတြအတြက္ ပင္လယ္ၿပင္အေတြ႕အၾကံဳပိုမ်ားေအာင္ က်ေနာ္တို႕ပင္လယ္ၿပင္ကိုေလ့က်င့္ခန္းဆင္းဖို.စၿပီစီစဥ္လာၾကတယ္ဗ်။ ေခ်ာင္းသာ ကမ္းေၿခမွာ အားကစားဝန္ၾကီးဌာနက ပင္လယ္ၿပင္ေလ့က်င့္ေရးစခန္းတစ္ခုေဆာက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို.ရြက္ေလွကလပ္တစ္ခုလံုး ေခ်ာင္းသာ မွာ ရက္ေပါင္း (၄၀) သြားေလ့က်င့္ၾကတယ္။ အရင္တံုးေတြကလဲ ေခ်ာင္းသာမွာသြားၿပီးေလ့က်င့္ေလ့ရွိပါတယ္။ အဲ့တံုးကေတာ့ စခန္းမရွိတဲ့
အတြက္ဟိုတယ္တစ္ခုခုမွာ အေၿခစိုက္စခန္းဖြင့္ၿပီး ေနၾကတယ္လို႕ေၿပာတယ္။

အခုက်ေနာ္ပါဝင္တဲ့ ပင္လယ္ၿပင္ေလ့က်င့္မွဳကေတာ့ ၂၁ ၾကိမ္ေၿမာက္အေရွ.ေတာင္အာရွအားကစားၿပိဳင္ပြဲအတြက္ပါ။ ၿပိဳင္ပြဲအတြက္ အၿပီးသတ္ လူေရြးခ်ယ္ေရးတို.ဘာတို.ပါပါတာေပါ့။ က်ေနာ္ကေတာ့ထံုးစံအတိုင္း က်ေနာ္ကေလးအုပ္စုကိုပဲအုပ္ထိမ္း ဖို. တာဝန္ယူရ ပါတယ္။ ဒါ့အၿပင္ camp တစ္ခုလံုးရဲ့အိပ္ယာထခ်ိန္၊ တန္းစီခ်ိန္၊ အစားစားခ်ိန္၊ ညအိပ္ခ်ိန္စတဲ့ အခ်က္ေပးစနစ္ကို တာဝန္ယူရေတာ့ အိပ္ရင္သူမ်ားထက္ေနာက္က် အိပ္ယာထရင္သူမ်ားထက္ေစာၿပီးထရတာပါ။ က်ေနာ္ပင္ပန္းေသာ္လည္းကိုယ္ေပ်ာ္ရာလုပ္ေနရေတာ့ ပင္ပန္းတယ္လို. ေတာင္မထင္မိပါဘူး။ မနက္ဆို ပင္လယ္ထဲ ဆင္းသြားရင္ ေန.လည္ထမင္းစားခ်ိန္ ၿပန္လာတခါတေလလဲေန႕လည္စာ ကို ပင္လယ္ထဲမွာပဲစားလိုက္ၾကတယ္။ က်ေနာ္ကေလးအုပ္စုကအသက္ (၁၅) ႏွစ္ေအာက္ပင္လယ္ၿပင္မွာအခုမွ ေလွစီးဘူးၾကတာ ဆိုေတာ့အရမ္းကိုဂရုစိုက္ရတယ္။ က်ေနာ့္ရဲ့ (၆) ေကာင္အားေလွေလးေပၚမွာလက္ဆြဲအသံခ်ဲ.စက္တစ္လံုး၊ အခ်က္ၿပအလံေလးတစ္ခ်ိဳ.နဲ့ေရဘူး၊ ဓာတ္ဆားေရဘူးမ်ားနဲ့ေန႕စဥ္ပင္လယ္ထဲဆင္းၿပီးေလ့က်င့္ၾကတာ။ တစ္ခါတေလမ်ားေလမရွိတဲ့အခ်ိန္ေတြမ်ားဆိုပူလြန္းလို.ေရထဲဆင္းစိမ္ေနရတယ္။

ဒီကေလးေတြေလွနဲ.ပတ္သတ္ၿပီး တစ္ခါၾကံဳဖူးတာတာေလးဗ်ာ။ က်ေနာ္ကေလးတစ္ေယာက္ေလွေမွာက္သြားတယ္။ ဒီကေလးက အားလံုးထဲမွာအငယ္ဆံုးေလး၊ ဝဝကစ္ကစ္နဲ႕အရမ္းခ်စ္ဖို.ေကာင္းတာ။ သူတို.စီးတဲ့ရြက္ေလွေတြမွာေလသြင္းထားတဲ့ေလအိတ္ (၃) လံုး ပါတဲ့အတြက္ သူတို.ေလွေတြကမၿမဳပ္သြားႏိုင္ပါဘူး။ ကေလးေလွေမွာက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ကေက်ာက္ခ်ထားတဲ့ boat တစ္ခု ေပၚမွာပါ။ မီတာ ၅၀ ေလာက္ပဲေဝးပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာေတာ့က်ေနာ္မမွတ္မိေတာ့ဘူး၊ က်ေနာ့္ဘုတ္ကိုမယူေတာ့ ပဲအစဥ္သင့္ ရွိတဲ့ life jacket ကိုဝတ္ၿပီးေရကူးၿပီးသြားလိုက္တယ္။ သူကေလွေတာ့ၿပန္ေထာင္ႏိုင္ၿပီးနည္းနည္းဝေနေတာ့သူမွာေလွေပၚၿပန္တက္လို.မရၿဖစ္ေနတာ။ ၿပီးေတာ့ေလွကေက်ာက္ေဆာင္ေတြဖက္ကိုေၿမာေနေတာ့စိတ္ပူတာနဲ့လိုက္သြားလိုက္တာဗ်။ ေလွနားေရာက္ေတာ့သူ႕ ကိုဖင္ကေနတြန္းတင္ၿပီး ေလွထဲဝင္ေနတဲ့ေရကိုခပ္ထုတ္ခိုင္းရတယ္။ က်ေနာ္ကသူ.ေလွေပၚတက္လို.မရဘူး။ ေလွကေသးေသးေလး ဆိုေတာ့ေလ။ ေရထဲကခိုၿပီးေနတာ၊ ေလွကေၿမာေနတာေက်ာက္ေဆာင္နဲ.ေတာ္ေတာ္ေလးကပ္ေနၿပီ။ေတာ္ေသးတယ္ ေလွက နည္းနည္း ေပါ့သြားေတာ့သြားလို.ရၿပီဆိုေတာ့ သူ.ကိုသြားခိုင္းလိုက္တယ္ဗ်။ က်ေနာ့္ဘုတ္ကိုၿပန္ကူးဖို.လုပ္ေတာ့ ေရစီးေၾကာင္းကေရဆန္ကို ကူးတက္ေနရတဲ့အၿပင္၊ ေရအားကေတာ္ေတာ္ေလးသန္တယ္ေရွ.ကိုသိပ္မေရြ.ဘူး။ ဒုကၡေပ့ါ။ ဒါနဲ.ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ က်ေနာ္တို. ရဲ့ ႏွစ္ေယာက္စီးရြက္ေလွတစ္စင္း အနားမွာေတြ.ေတာ့ဝီဇီမွဳတ္ လွမ္းေခၚၿပီးေလွေနာက္ကေဘာင္ကိုကိုင္ေရစီးထဲကေန ထြက္ကိုယ့္ဘုတ္ကို ၿပန္လိုက္ရတာ၊ ကံေကာင္းလို.ေက်ာက္ေဆာင္နဲ့မေတြ.လိုက္ရတာဗ်ာ။

မွတ္မွတ္ရရေခ်ာငး္သာအၿဖစ္ေလး ေတြကေတာ့တစ္ရက္ထံုးစံအတိုင္း က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္ေလးလိွဳင္းမူးတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ့္ရဲ့ ၿမင္းေကာင္ ေရ ၆ ေကာင္အားနဲ့အင္ဂ်င္အေသးစားေလွေလးနဲ့။ က်ေနာ္ေရထဲမွာနယ္နိမိတ္ကန္သတ္မ်ဥ္း ကိုေစာင့္ရတယ္ဗ်။ က်ေနာ္တို.နဲ.ၿပိဳင္ပြဲ လုပ္ေနတဲ့ေနရာနဲ႕လဲေဝးေတာ့အလြန္ပ်င္းစရာေကာင္း။လွိဳင္းၾကီးထဲမွာ ေက်ာက္ခ်ထားရေတာ့လွိဳင္းမူးခ်က္ကလံုးဝကိုမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ကမ္းကိုၿပန္ခ်င္တယ္ဗ်ာ။ ဒါမယ့္အန္ကယ္ကပင္လယ္ထဲကေလွအၾကီးဆံုး အခ်က္ၿပေလွတစ္စီးမွာဆိုေတာ့မၿပန္ရဲဘူး။ အန္တာလဲ စားထားသမွ်ကုန္ေနၿပီ ဆိုေတာ့အၾကံကထုတ္ရေတာ့တာေပါ့။ က်ေနာ္ရဲ့ေဝၚကီေတာ္ကီေရဒီယိုကုတ္က Bravo 3 ဗ်။ အန္ကယ္က Charlie 1 ခဏေနေတာ့စက္ေပၚကေနက်ေနာ့္ကိုေခၚေရာ က်ေနာ့္မွာမူးလို.ေလဝမ္းထဲလဲွေနတာ။ ေခၚေတာ့မထူးခ်င္ဘူး Charlie 1 ကေခၚေနတာဆိုေတာ့မထူးလို.လဲမရဘူး ဆိုေတာ့ဘုတ္အကူကို

“ ေဟ့လူၿပန္ေၿဖလိုက္ bravo 3 မရေတာ့ဘူးလို.။”

က်ေနာ္အကူကလဲေတာ္ခ်က္ဗ်၊ စက္ကိုကိုင္ၿပီး

“ ဆရာဆရာ ကိုဟိန္းကမရေတာ့ဘူး ” လို.ေၿပာတယ္၊ ဟိုဖက္က

“ ဘာမရေတာ့တာလဲေသၿခာၿပန္ေၿပာ “ ဆိုေတာ့မွ

“ လွိဳင္းမူးၿပီးလဲေနတယ္ဗ် “ လို.ေၿပာေတာ့

ဘုတ္ကိုအခ်က္ၿပေလွၾကီးကိုေမာင္းခဲ့လို.ေၿပာတယ္။ ေလွၾကီးကိုေရာက္ေတာ့ဒီမွာတစ္ေကာင္လဲမရေတာ့ဘူး ဟိန္းဦး 420 တစ္စီး ယူၿပီး ကမ္းၿပန္ေတာ့တဲ့။ 420 ဆိုတာႏွစ္ေယာက္စီးရြက္ေလွတစ္စီးရဲ့နာမည္ပါ။ က်ေနာ္အလြန္ေပ်ာ္တာေပါ့။ အဲ့ဒါနဲ.လိွဳင္းမူးေနတဲ့ က်ေနာ့္ မိတ္ေဆြ ကို ေခၚၿပီးေတာ့ကမ္းကိုၿပန္တယ္။ ကမ္းေၿခကိုဝင္ရင္အရမ္းသတိထားရပါတယ္။ က်ေနာ္တို႕စခန္းခ်ထားတဲ့ကမ္းေၿခမွာ က ေက်ာက္ေဆာင္ေတြမ်ားၿပီးလိွဳင္းနည္းနည္းၿပင္းတယ္ဗ်။ အဲ့ဒီေတာ့ ကမ္းကပ္ေရလမ္းေၾကာင္း ကိုအလံနီေတြနဲ႕ အမွတ္အသား ၿပထားတယ္။ အဲ့ဒီေရလမ္းေၾကာင္းအတိုင္းစီးဝင္ရတာ။ ရြက္ေလွကို ေမာင္းရတာအင္ဂ်င္ပါတဲ့ ဘုတ္တစ္စီးကိုေမာင္းရသလို မဟုတ္တဲ့ အၿပင္ ေလွတစ္စီးရဲ့တန္ဖိုးက ေဒၚလာ၂၅၀၀၀ ေလာက္ ရွိေတာ့ အရမ္းသတိထားရတယ္ဗ်။ က်ေနာ္မွာဟိုေန.ကေလၾကမ္း ထဲစီးတံုး ေလွေမွာက္ထားလို.မ်က္မွန္ပါသြားေတာ့ အခ်က္ၿပအလံကိုမသဲကြဲဘူး။ ဒါနဲ. အစ္ကိုၾကည့္ပါအံုးက်ေနာ္မ်က္မွန္မပါလို.ဆိုေတာ့
သူက “ ဟာေဟ့ေကာင္ ငါ့မ်က္လံုးေတြမၿမင္ရ ေတာ့ဘူး မ်က္လံုးေတြၿပာေနၿပီ” ဆိုေတာ့ က်ေနာ့္မွာကိုယ့္ထက္ဆိုးတဲ့လူနဲ႕ေတြ.ၿပီဟ ဆိုၿပီးရမ္းသန္းၿပီး ေရလမ္းေၾကာင္းထဲဝင္တာ ကံေကာင္းလို.ကုန္းေပၚၿပန္ေရာက္တယ္ဗ်ာ။

ေနာက္တစ္ခါမွတ္မွတ္ရရ အၿဖစ္တစ္ခုကေတာ့ ေရငံပိုင္ဦးရွင္ၾကီးတင္တာကစပါတယ္။ က်ေနာ္တိုရဲ့ဘုတ္အင္ဂ်င္ေတြေတာ္ေတာ္ေလး ဒုကၡေပးေနေတာ့ တစ္ခုခုေတာ့လုပ္မွပဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို့ရဲ့ အခ်က္အၿပဳတ္ဆရာၾကီး ေဒသခံလဲၿဖစ္တဲ့ ကိုသိန္းစိုးကေရငံပိုင္ကို ပသမွ ၿဖစ္မယ္ဆိုလို႕ လိုအပ္တာေတြဝယ္ခ်မ္းၿပီး ညေနခင္းတစ္ခုမွာ ေရငံပိုင္ ကို ပသၾက ပါတယ္။ ေနာက္ေန.ေလွေတြေရထဲဆင္းေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ။ အဲ့ဒီေန႕ကက်ေနာ္လုပ္ေနၾက တာဝန္တစ္ခုမဟုတ္တဲ့ Beach Master ဆိုတဲ့ကမ္းေၿခေစာင့္တာဝန္ယူရတယ္။ အၿမဲတမ္း Beach Master ကေရထဲလိုက္သြားရလို.က်ေနာ္ကိုလုပ္ခိုင္းတာၿဖစ္မယ္ဗ်။ သိပ္ေတာ့မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ Beach Master ဆိုတာ နည္းနည္းေတာ့တာဝန္ၾကီးတယ္ဗ်။ က်ေနာ္တို.ရဲ့ အင္ဂ်င္ပါတဲ့ဘုတ္ေတြနဲ့ရြက္ေလွေတြကမ္းကပ္၊ ကမ္းခြာတာေတြအားလံုး ကိုအလုပ္သမားေတြနဲ.ၾကီးၾကပ္ၾကရတယ္ေလွေတြကမ္းကပ္ခြာတဲ့ညြန္ၾကားခ်က္ေတြကိုလဲ လုပ္ေပးရတယ္ေပါ့ဗ်ာ။

က်ေနာ္ကြ်မ္းက်င္တဲ့အလုပ္မ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ကမ္းကပ္၊ကမ္းခြာတဲ့ေနရာကိုႏွစ္ေနရာသတ္မွတ္ထားတယ္ဗ်။ Area (A) နဲ. Area (B) လို.ေခၚၾကပါစို.ေနာ္။ အဲ့ဒီေန.ကေလနဲ့လွိဳင္းကအရင္ေန.ေတြကထက္ပိုၿပီး ၿပင္းထန္ေတာ့ ကမ္းကပ္တဲ့ေနရာကို အရင္ကပ္တဲ့ေနရာ မဟုတ္ပဲ ဒုတိယအဆင့္ အသံုးခ်တဲ့ ကမ္းစပ္ Area B မွာေလွေတြကမ္းကပ္ဖို.စီစဥ္ထားတယ္ဗ်။ စက္ေပၚကေန All Units ေခၚၿပီး ကမ္းကပ္တဲ့ေနရာကို ကမ္းေၿခ Area B မွာသတ္မွတ္ထားတဲ့အေၾကာင္းအေၾကာင္းထားတယ္။ ညေနေစာင္းေလွေတြၿပန္လာေတာ့ တစ္ေယာက္စီး ေလွေလးေတြကိုငါးစင္းဆီခဲြၿပီးကမ္းကပ္ဖို.လုပ္ထားတယ္။ ဘုတ္ေတြကေတာ့ ရြက္ေလွေတြအကုန္ဝင္ၿပီးမွ သူတို.ကို ကမ္းကပ္ခိုင္းမယ္ေပါ့။ ခဏေနေတာ့က်ေနာ္တို. ရြက္ေလွအဖြဲ.ခ်ဳပ္ရဲ့ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး၊ ၿမန္မာႏိုင္ငံအိုလံပစ္ေကာင္စီဝင္ လဲၿဖစ္တဲ့အန္ကယ္ပါတဲ့ အခ်က္ၿပေလွၾကီး ကမ္းကပ္ဖို.ေတြ.တယ္။ အန္ကယ္က ေရထဲလိုက္ၿပီးအနီးကပ္ၾကီးၾကပ္တာပါ။ သူ.ေလွၾကီးက Area A မွာကမ္းကပ္လာမယ္လို.ေၿပာတယ္။ က်ေနာ္က ခဏေနပါအံုး အလုပ္သမားေတြမအားေသးလို.ပါဆိုေတာ့အန္ကယ္ကရတယ္ Charlie 1 ဘုတ္ေပၚမွာအလုပ္သမားပါတယ္ ကိုယ့္ဟာကိုပဲကမ္းကပ္ဖို.လုပ္ပါမယ္။ မင္းဟိုဖက္မွာပဲေနတဲ့့။ က်ေနာ္ကအိုေကေပါ့။

လွိဳင္းကေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ၾကီးတာဗ်။ က်ေနာ့္ဖက္ၿခမ္းကေန သူကမ္းေၿခကိုေၿဖးေၿဖးခ်င္းကပ္လာတာကိုလွမ္းၿမင္ေနရတယ္ဗ်။ ေလွေရွ.မွာလဲအလုပ္သမားတစ္ေယာက္ ေလွရပ္ရင္ေရထဲခုန္ခ်ၿပီး ေလွကိုဖမ္းရေအာင္အစဥ္သင့္မတ္တတ္ရပ္ေနတာေတြ.တယ္။ ၾကည့္ေနတဲ့မ်က္စိေရွ.မွာတင္ အခ်က္ၿပေလွၾကီးဟာ ေဘးတိုက္ေၿမာပါၿပီးေမွာက္သြားတာေတြ.လိုက္ရတယ္။ လွိဳင္းၾကီးတစ္လံုးလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ေလွရဲ့ေနာက္ပိုင္းကေၿမာက္တက္သြားၿပီးေတာ့ အင္ဂ်င္ပန္ကာကေရနဲလြတ္သြား၊ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ေနာက္လွိဳင္းတစ္လံုးကဝင္လာေတာ့ ေလွမွာပဲ့မရွိေတာ့သလိုၿဖစ္ၿပီး ေတာ့ေဘးတိုက္တရြတ္တိုက္ေၿမာပါ ၿပီးေမွာက္သြားရတာပါ။ က်ေနာ့္မွာေတာ့ကိုယ္ Beach Master လုပ္ကာမွ အလံတင္ေလွကမ္းကပ္တာေမွာက္ၿပီဟ ဆိုၿပီးေခါင္းေတာ္ ေတာ္ၾကီးသြားတယ္။
က်ေနာ္ အပါအဝင္ ကမ္းေၿခက အလုပ္သမားေတြေရာ၊ ရြက္ေလွ အားကစားသမား ေတြေရာ Area A ဖက္ကိုကူဖို.ေၿပးၾကတာ။ ဒီၾကားထဲစက္ကေနၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ရဲ့နည္းၿပခ်ဳပ္ကိုေလွေမွာက္တဲ့အေၾကာင္းသတင္းပို.၊ က်န္တဲ့ေလွေတြကိုလဲ ကမ္းမကပ္ၾကနဲ့အံုးလို.သတင္းပို.ရတာနဲ့အေတာ္ ဗ်ာမ်ားသြားတာ။

ေလွနားေရာက္ေတာ့အန္ကယ္က သူ.ေနကာမ်က္မွန္ကိုကိုက္လ်တ္သားေတြ႕ ရေတာ့ ေအာ္မေလးဘာမွမၿဖစ္လို့ ေတာ္ပါေသး ရဲ့လို.သက္ၿပင္းခ်မိတယ္။ ၿပီးေတာ့အန္ကယ္က ငါ့ေရဒီယိုစက္ေလွထဲမွာက်န္ေနတယ္လို.ေၿပာတယ္။ ခ်က္ခ်င္းပဲၿပန္ေတြ.လိုက္တယ္ ေရလံုအိတ္ထဲထည့္ထားေတာ့ ဘာမွမၿဖစ္ဘူး။ ေလွၾကီးကိုလူေတြနဲ့ဝိုင္းၿပီးမလွန္လိုက္ေတာ့အခ်က္ၿပအလံတိုင္က်ိဳးၿပီး အင္ဂ်င္ေရဝင္ သြားတာပဲရွိတယ္ဗ်။ ေလွေတြအကုန္ကမ္းကပ္ၿပီးလို.လုပ္ငန္း သိမ္းၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ေရငံပိုင္ဆရာၾကီး ကိုသိန္းစိုး ဆီကိုသြားၿပီး ခင္ဗ်ားလုပ္တာမွန္ရဲ့လားဗ်၊ ေရငံပိုင္ပသၿပီးကာမွ က်ေနာ္တို.ဆရာၾကီးေလွမွေမွာက္ရတယ္လို႕လို.ေၿပာ ေတာ့သူ့ခင္မ်ာ ငါလဲ တက္သေလာက္မွတ္သေလာက္လုပ္တာပဲတ့ဲ၊ ရြာထဲကဆရာၾကီး ေၿပးေခၚၿပီးထပ္တင္မယ္ ဆိုၿပီးရြာထဲကိုေၿခကုန္သုတ္သြား ေတာ့တာပဲဗ်ာ။

ဆက္ဖတ္ဖို.ဆႏၵရွိေသးလွ်င္ ကြ်န္ေတာ္ ရြက္ေလွနဲ.ပင္လယ္မ်ား အပိုင္း (၃)သို.